Ольга Тогоева - Дела плоти. Интимная жизнь людей Средневековья в пространстве судебной полемики
- Название:Дела плоти. Интимная жизнь людей Средневековья в пространстве судебной полемики
- Автор:
- Жанр:
- Издательство:Центр гуманитарных инициатив
- Год:2018
- Город:СПб.
- ISBN:978-5-98712-838-1
- Рейтинг:
- Избранное:Добавить в избранное
-
Отзывы:
-
Ваша оценка:
Ольга Тогоева - Дела плоти. Интимная жизнь людей Средневековья в пространстве судебной полемики краткое содержание
Книга адресована историкам, правоведам, филологам, культурологам, а также широкому кругу читателей, интересующихся историей повседневности и частной жизни.
Дела плоти. Интимная жизнь людей Средневековья в пространстве судебной полемики - читать онлайн бесплатно полную версию (весь текст целиком)
Интервал:
Закладка:
466
Об этом свидетельствует сохранившееся от 1331/1332 г. расписание работы Уголовной палаты Парижского парламента: Actes du Parlement de Paris. Parlement criminel. Règne de Philippe VI le Valois. Inventaire analytique des registres X 2a 2 à 5 / Ed. par B. Labat-Poussin, M. Langlois, Y. Lanhers. P., 1987. P. 380. Данная информация подтверждается документом 1388 г. аналогичного содержания: Choix de pièces inédites. T. 1. P. 91–94. См. также: Тогоева О.И. «Истинная правда». С. 84–85.
467
“En la presence desquiex deux valiez, furent leues leurs confessions qu’il avoient autres fois et pluseurs fois faites ou Chastelet de Paris et en Parlement..'. Et lesdites confessions… recognurent et confessierent… estre vraies” (Confessions et jugements de criminels au Parlement de Paris. P. 109).
468
“Et ce fait et oyes leursdites confessions, il fu commandé audit prevost de Paris que il les renvoiast arriers en Chastellet et que la Court en ordeneroit ce qui en serait à faire de raison” (Ibid.).
469
“Presenz et appeliez à ce l’official de Paris, avecques lequel official estoit maistre Thomas de l’Office, de la court dudit official de Paris” (Ibid. P. 110).
470
“La Court commanda au prevost de Paris que, considéré ladite prison ou lesdiz deus valiez ont esté longuement détenus et pour cause, il leur eslargast leurdite prison parmi la ville de Paris, jusques à tant que la Court en eust autrement ordené” (Ibid.).
471
“Item ledit lieutenant dudit official de Paris leur demanda, par leurdit serement, se il avoient dit les choses dessusdites par don, par promesse, par faveur ou par amone-stement d’autruy. Lesquiex dirent par leurs sermens que non, fors que pure et loyal vérité” (Ibid. P. 111).
472
ANF. X 2a 3, fol. 28 (9 septembre 1335).
473
Actes du Parlement de Paris / Ed. par M.E. Boutaric. P., 1863–1867. 2 vol. T. 2 (1299–1328). P. 79. № 3840.
474
Ibid. Р. 195, 219, 234. № 4972, 5191, 5333.
475
Ibid. Р. 212. № 5129.
476
ANE X 2а 4, fol. 127 (21 mai 1344).
477
Я сознательно не рассматриваю здесь процесс против тамплиеров (1307–1308 гг.), которых, как известно, обвиняли в склонности к содомии, совершенно ясно ассоциировавшейся в данном случае с гомосексуальными отношениями: Барбер М. Процесс тамплиеров / Пер. с англ. I4.A. Тогоевой. М., 1998. С. 317–319, 414–415. Тем не менее, данное дело относилось к ведению не светского, но церковного суда, деятельность которого остается за рамками моей книги.
478
Об особенностях составления Confessions et jugements de criminels au Parlement de Paris см.: Тогоева О.И. История права и история повседневности: точки пересечения // Одиссей. Человек в истории — 2014. М„2015. С. 355–365.
479
Boswell J. Christianity, Social Tolerance, and Homosexuality. Gay People in Western Europe from the Beginning of the Christian Era to the Fourteenth Century. Chicago; L., 1981. P. 9–10, 41–43; Burgwinkle WE. Sodomy, Masculinity, and Law in Medieval Literature. France and England, 1050–1230. Cambridge, 2004. P. 3.
480
Быт. 13: 13.
481
Быт. 19: 5–8 (курсив мой — О. Т.).
482
Подробнее см.: Carden М. Sodomy: A History of a Christian Biblical Myth. L.;N.Y., 2014.
483
Boswell J. Op. cit. P. 92–117.
484
Rossiaud J. Op. cit. P. 253–270; Kruger S.F. Convertion and Medieval Sexual, Religious, and Racial Categories // Constructing Medieval Sexuality I Ed. by K. Lochrie, P. McCracken, J.A. Schultz. Minneapolis;L., 1997. P. 158–179; Boone M. State Power and Illicit Sexuality: the Persecution of Sodomy in Late Medieval Bruges 11 Journal of Medieval History. 1996. T. 22. P. 135–153; Hergemöller B. U. Sodomiter, Schuldzuschreibungen und Repressionsformen im späten Mittelalter // Randgruppen der spätmittelalterlichen Gesellschaft / Hrsg, von B.U. Hergemöller. Warendorf, 1990. S. 316–356.
485
“Si quis vero laicus fornicaverit sodomitico ritu, id est cum masculo coitu femíneo pecca-verit, septem annis poeniteat, tribus primis cum pane et aqua et sale et fructibus horti siccis, quatuor reliquis abstineat se a vino et carnibus et ita dimittatur illi sua culpa” (Poenitentiale Columbani // Die Bussordnungen der abendländischen Kirche / Hrsg, von F.W.H. Wasserschieben. Halle, 1851. S. 353–360, здесь S. 357, курсив мой — O. T.).
486
“Fecisti fornicationem Sodomitae fecerunt, ita ut in masculi terga et in posteriora vir-gam tuam immitteres, et sic secum coires more Sodomitico? Si uxôrem habuisti, et semel vel bis fecisti, X annos per legitimas serias poenitere debes, unum ex his in pane et aqua. Si in consuetudine habuisti, XII annos per legitimas serias poenitere debes. Si cum fratre tuo carnali idem scelus perpetrasti, XV annos per legitimas serias poenitere debes” (ßurchardus Wortatiensis. Decretorum libri viginti П PL. T. 140. Col. 949-1058, здесь Col. 967–968, курсив мой — O.T.).
487
Liber Gomorrhianusдатируется 1049 г. Тем не менее, это не означает, что проблема содомии и того зла, которое она несет роду человеческому, не поднималась средневековыми теологами ранее XI в. Собственно, уже Блаженный Августин писал в «Исповеди» о противоестественности гомосексуальных отношений, которые препятствуют деторождению, нарушая тем самым замысел Божий: “Itaque flagitia quae sunt contra naturam, ubique ac semper detestanda atque punienda sunt, qualia Sodomitarum fuerunt. Quae si omnes gentes facerent, eodem criminis rea-tu divina lege tenerentur, quae non sic fecit homines ut se illo uterentur modo. Violatur quippe ipsa societas quae cum Deo nobis esse debet, cum eadem natura, cujus ille auctor est, libidinis perversitate polluitur. Quae autem contra mores hominum sunt flagitia, pro morum diversitate vitanda sunt” (Augustinus. Confessionum libri tredecim. Col. 689–690). Подробнее о взглядах средневековых теологов на содомию см.: Goodich М. Sodomy in Ecclesiastical Law and Theory // Journal of Homosexuality. 1976 (Summer). T. 1. P. 427–434 (перепечатано в: Idem. The Unmentionable Vice: Homosexuality in the Later Medieval Period. Santa Barbara;Oxford, 1979); Jordan M.D. The Invention of Sodomy in Christian Theology. Chicago;L., 1997.
488
“Quoddam autem nefandissimum et ignominiosum valde vitium in nostris partibus inholevit, cui nisi districtae animadversionis manus quantocius obviet, certum est, quod divini furoris gladius in multorum perniciem immaniter crassaturus impendent” (Petrus Damiani an Papst Leo IX. Diesem Brief, bekannt als liber Gomor-rhianus // Die Briefe der Petrus Damiani / Hrsg. von K. Reindel 11 MGH. Die Briefe der deutschen Kaiserzeit. Munich, 1983. Bd. 1. S. 284–330, здесь S. 287).
489
“Hoc nempe flagitium in cetera crimina non immerito deterrimum creditur, quando-quidem illud omnipotens Deus semper uno modo exosum habuisse legatur, et cum reliquis viciis necdum per legale praeceptum frena posuerat, iam hoc districtae ultio-nis animadversione damnabat” (Ibid. S. 289).
490
Рим. 1: 32.
491
“Quid rogo, dixisset, si loetale hoc vulnus in ipso corpore sanctae ecclesiae foetere conspiceret” (Petrus Damiani an Papst Leo IX. S. 294).
492
“Omnia foedat, omnia maculat, omnia polluit et quantum ad se nichil putum, nichil a sordibus alienum, nichil mundum esse permittit” (Ibid. S. 310).
493
Подробнее о концепции Петра Дамиани: Burgwinkle WE. Op. cit. P. 53–65; Scanlon L. Unmanned Men and Eunuchs of God: Peter Damians Liber Gomorrhianus and the Sexual Politics of Papal Reform // New Medieval Literatures. 1998. № 2. P. 37–64; Boyd D.L. Disrupting the Norm: Sodomy, Culture and the Male Body in Peter Damians Liber Gomorrhianus 11 Essays in Medieval Studies I Ed. by A.J. Frantzen and D.J. Robertson. Vol. 11. Chicago, 1994. P. 63–74.
494
Алан Лилльский. Плач Природы / Пер. с лат. Р.Л. Шмаракова // Щартрская школа: Гилъом Коншский. Философия; Теодорих Шартрский. Трактат о шести днях творения; Бернард Сильвестр. Космография; Комментарий на первые шесть книг «Энеиды»; Астролог; Алан Лилльский. Плач Природы / Подгот. О.С. Воскобойников; пер. О.С. Воскобойников, Р.Л. Шмараков, П.В. Соколов. М., 2018. С. 229–290, здесь С. 253–254.
495
Гомосексуальность описывалась здесь Аланом в понятиях грамматики. Соответственно, он порицал мужчину, превратившегося в женщину, как «страдательный род», как «субъекта» и как грамматический «варваризм»: Шартрская школа. С. 400, прим. 3–5.
496
Алан Лилльский. Плач Природы. С. 231.
497
О взглядах Августина на данную проблему см. выше: Глава 1.
498
Алан Лилльский. Плач Природы. С. 262.
499
Там же. С. 282–283. Подробнее о «Плаче Природы» и взглядах Алана Лилльского на проблему гомосексуализма см.: Burgwinkle W.E. Op. cit. P. 170–199; Scanlon L. Unspeakable Pleasures: Alain de Lille, Sexual Regulation and the Priesthood of Genius // RR. 1995. T. 86 (2). P. 213–242.
Читать дальшеИнтервал:
Закладка: