Вера Буданова - Готы в эпоху Великого переселения народов
- Название:Готы в эпоху Великого переселения народов
- Автор:
- Жанр:
- Издательство:неизвестно
- Год:1990
- ISBN:нет данных
- Рейтинг:
- Избранное:Добавить в избранное
-
Отзывы:
-
Ваша оценка:
Вера Буданова - Готы в эпоху Великого переселения народов краткое содержание
Для историков, археологов, этнографов, широкого круга читателей.
Готы в эпоху Великого переселения народов - читать онлайн бесплатно полную версию (весь текст целиком)
Интервал:
Закладка:
544
См. : История Византии. M., 1967. T. 1. C. 176.
545
Aur. Victor. De Caesarib. XLI. 18: Idem. Epitom. XLI. 14. См.: Thompson E. A. The Visigoths in the Timeof Ulfila // Nottingham Medieval Studies. Cambridge, 1961. Vol. 5. P. 10—11; Bülow G. V. Archäologische Forschungen am römischen Limes in Bulgarien // Altertum. B., 1986. Bd. 32, H. 2. S. 78—84.
546
Patsch C. Die Völkerbewegungen an der unteren Donau. Bd. 208. S. 20—22; Vetters H. Dacia ripensis // Österreichische Akademie der Wissenschaften: Schriften der Balkankommission, Antiquarische Abteilung. Wien, 1950. Bd. 11. S. 23; Iliescu O. Remarques sur la penetration de la monnaie constantinienne au Bas-Danube // Dacia. Bucuresti, 1979. T. XXVIII. P. 159—177.
547
Подробнее см.: Vetters H. Dacia ripensis. S. 21—23; Tudor D. Un pont romain ignore dans la region du Bas Danube // Latomos. Bruxellus, 1961. T. 20, H. 3. S. 503; Chrysos E. K. Gothia Romana: Zur Rechtslage des Föderatenlandes der Westgoten im 4. Jh. // Dacoromania. Freiburg; München,1973. N 1. S. 59—60.
548
Anon. Vales. Pars Prior. VI. 35.
549
Ibid.
550
Claud. Claudian. Epith. Pali. 86—89. Alföldi A. Der Untergang der Römerherrschaft in Pannonien. B.; Leipzig, 1926. Bd. II. S. 84. Anm. 2; Varady L. Das letzte Jahrhundert Pannoniens (376—476). Budapest, 1969. S. 189—190.
551
Anon. Vales. Pars ргіог. VI. 34: «...in ipso barbarico soli...»; Oroś. VII. 28, 29: «...in ipso barbarici soli sinu».
552
Скржинская E.Ч. Иордан. С. 232—233. Примеч. 189.
553
Iord. Get. 89, 97—100; XII paneg. lat. XI (III). 17.
554
Konik E. Markomania i Sarniacja niedoszl provincje rzymskie // Eos. Р., 1959/1960. Vol. 50. P. 143—162.
555
Soproni S. Limes Sarmatiae // Archeologiai Ertesito. 1969. T. 96.
556
Подробнее см.: Klein K. K. Germanen in Südosteuropa //Völker und Kulturen Südosteuropas. München, 1959. S. 35; Krause W. Handbuch des Gotischen. München, 1953. S. 9; Скржинская. Иордан. С. 251. Примеч. 299.
557
Cons. Constantinop. а 332. Аврелий Виктор сообщает, что готы и сарматы были разбиты накануне того, как Констант стал цезарем. См.: Aur. Victor.De Caesarib. XLI. 12. Известно, что Констант стал цезарем в 333 г.
558
См., например: Burckhardt J. Die Zeit Konstantins des Grossen. Leipzig, 1928. S. 1—35, 38—73, 76—104, 310—372; D örries H. Konstantin der Grosse. Stuttgart, 1958; Krawczuk A. Konstantin Wielki. Warszawa, 1970. S. 196—199; Mitrea B. Op. cit. S. 81—95.
559
Iord. Get. 178.
560
Скржинская. Иордан. С. 305. Примеч. 509.
561
Euseb. Chroń. 2348; Prosper. Chroń. 1036; Hieran. Chroń. 2348.
562
Weiler J. Op. cit. S. 34—39.
563
Anon. Vales. Pars prior. VI. 34: «...in ipso barbarico soli...»; Oroś. VII. 28. 29: «...in ipso barbarici soli sinu...».
564
Isid. Hist. 5.
565
Iord. Get. 48. 178. О Видигойе см.: Thompson E.A. The Visigoths in the Time of Ulfila. Oxford, 1966. P. 9.
566
Аnоn. Vales. Pars рrіоr. VI. 30.
567
Cons. Constantinop. a 332.
568
Oroś. VII. 28, 28; Aur. Victor. De Caesarib. XLI, 12; Prosper. Chroń. 1036; Ettseb. Chroń. 2348; Hieron. Chroń. 2348; Isid. Hist. 5.
569
CIL. XI 5265
570
Anon. Vales. Pars рrіоr. VI. 31; Socrat. Hist. Eccl. I, 18; Iord. Get. 112. Подробный анализ условий договора 332 г. см.: Patsch С. Die Völkerbewetiungen an der unteren Donau. S. 27—29; Vetters H. Dacia ripensis. S. 23; Rappaport Br. Op. cit. S. 107—110; Mitrea B. Op. cit. S. 81—83.
571
Barceló P. A. Roms auswärtige Beziehungen unter des Constantinischen Dynastie (306—363). Regensburg, 1981; Hagendahl H. Von Tertullian zu Cassiodor: Die profane literarische Tradition in dem lateinischen christlichen Schrifttum. Göteborg, 1983.
572
Warmington B. H. Rec. ad op.: Barceló. P.A. Roms auswärtige Beziehungen. 22 p. /./ Classical review. Oxford, 1983. Vol. 33, N 2. P. 277—278; Idem. Constantine and his age // Classical review. Oxford. 1983. Vol. 33, № 2.P. 278-284.
573
Anon. Vales. Pars рrіоr, VI, 31
574
Iord. Get. 112; Patsch С. Die Völkerbewegungen an der unteren Donau. S. 32; Wolfram H. Gotische Studien I // MIÖG. 1975. Bd. 83, H. 1/2. S. 4-12; Idem. Geschichte der Goten. S. 66, 85.
575
Themist. Orat. XV. 190.
576
Wolfram H. Geschichte der Goten. S. 85.
577
Amm. Marceli. XXVII. 9. Из литературы см.: Wenskus R. Balthen // RL. B., 1973. Bd. 2. Lfs. 1. S. 13—14; Wolfram H. Gotische Studien I. S. 4-12; Idem. Geschichte der Goten. S. 66, 85.
578
Iord. Get. 113—115, 162.
579
Ibid. 112, 115.
580
Gutschmid A. Op. cit. S. 147.
581
Скржинская. Йордан. С. 261—262.
582
Hachmann R. Die Goten und Skandinavien. S. 68, 72, 112—114.
583
Wolfram H. Geschichte der Goten. S. 31.
584
Iord. Get. 112. E.Ч. Скржинская переводит «post quorum decessum» как «после их кончины» (см.: Скржинская. Иордан. С. 88, § 112). Однако такой перевод не вполне согласовывается с дальнейшим контекстом "Гетики". В § 115 Иордан сообщает, что «тогда-то» (tunc) вандалы были разгромлены и «очень немногие» (perpauci) с разрешения императора Константина поселились в Паннонжи. Следовательно, если принять перевод Б.Ч. Скржинской, то Ариарих и Аорих умерли вскоре после 332 г., но не позже чем Константин (306—337). Однако существует предположение, что в 347—348 гг. Аорих преследовал готов- христиан. См.: Wolfram H. Gotische Studien I. S. 7—9; Idem. Geschichte der Goten. S. 67.
585
См., например: Schmidt L. Geschichte der Wandalen. 2. Aufl. München, 1945. S. 16; Courtots Chr. Op. cit. P. 32—35; Wolfram H. Geschichte der Goten. S. 66.
586
Скржинская. Иордан. С. 262. Примеч. 358.
587
Iord. Get. 114. Отождествление рек дано по Е.Ч. Скржинской. См.: Скржинская. Иордан. С. 262. Примеч. 360.
588
Обзор литературы о пребывании готов в Семиградье см., например: Rosenfeld H. Ost- und Westgoten // WaG. 1957. Bd. 17, H. 4, S. 250., Anm. 17—18.
589
Iord. Get. 115.
590
Ibid. 94, 110, 115.
591
Ibid. 113.
592
Ibid. 115.
593
Wolfram H. Geschichte der Goten. S. 66.
594
Wolfram H. Gotische Studien I. S. 7.
595
Iord. Get. 162: «...adhuc memores ex relatioue maiorum suorum, quid dudum Geberich Gothorum rex genti suae prestitisset incomtnodi vel quomodo eos virtute sua patrio solo expulisset».
596
Браун Ф. Разыскания в области гото-славянских отношений. СПб., 1899. С. 18.
597
Из последних работ см.: Топоров В.Н. Древние германцы в Причерноморье: Результаты и перспективы // Топоров В.Н. Балто-славянские исследования. М., 1983. С.227—263.
598
См., например: Брун Ф. Черноморские готы и следы долгого их пребывания в Южной России // Черноморье. Одесса, 1880. Ч. II. С. 9; Grienberger T. Ermanariks Völker //ZfdA. 1895. Bd. 39. S. 154—184; Schmidt L. Geschichte der deutschen Stämme... Bd. I. S. 241; Schwarz E. Die Urheimat der Goten und ihre Wanderungen ins Weichselland und nach Südrussland // Saeculum. München, 1953. Bd. 4, H. 1. S. 25; Wolfram H. Geschichte der Goten. S. 98—102, 136.
599
Historia Brittonum cum additamentis Nennii / Ed. Th. Mommseii // Chronica minora Saec. IV—VII. Vol. III. MGH, Auct. Antiquiss. T. XIII. B., 1898. V. 203; Annales Quedliuburgenses // MGH, SS. rer. Meroving. T. III. XXXI, 21. 15; Chronicon Hugonis//Ibid. T. VIII. I. 313, 36; Ekkehardi Chronicon Witziburgense // Ibid. 1844. T. VI. XXIII. 43, 62; Ottonis episcopi Frisingensis Chronica sive historia de duabus civitatibus. Appendices. 467//MGH, SS rer. Meroving. T. XX. 232, 24; Thomas Ebendorfer Chronica Austriae // MGH NS. T. XIII. II. 38, 47; Callimachus Experiens // Bibliotheca scriptorum medii recentisque aevorum. Saec. XV. Attila, 3; Antonius de Bonfinis. Herum Ungaricarum decades // Bibliotheca scriptorum medii recentisque aevorum, saec. XV. Leipzig. T. I, decas I. II. 93. 94. i76;Irenic. III. 10; Nicol. Olah. І. І5; Albert. Kranz. Sveciae, II. 14,241; Job. Magn. XXII, 218, 219; XXIII, 220.
600
Подробно об этом см.: Bradley H. The Gots, from the Earliest Times to the End of the Gothic Dominion in Spain. 3rd ed. L., 1888. P. 43—45; Benary W. Die germanische Ermanarichsage und die französische Heldendichtung // Beihefte zur Zeitschrift für romanische Philologie. 1912. H. 40. S. 14; Chadwick H. M. The Heroic Age. Cambridge, 1926. P. 19; Goette Л. Kulturgeschichte der Urzeit Germaniens, des Frankenreiches und Deutschlands im frühen Mittelalter. Bonn; Leipzig, 1920. S. 139; Wolff L. Die Helden der Völkerwanderungszeit: Frühgermanentum II. Jena, 1928. S. 11—17; Schneider H. Germanische Heldensage. B.; Leipzig, 1928. S. 247, 378 ff. Altheim F. Attila und die Hunnen. Baden-Baden, 1951. S. 72; Vries J. de. Heldenlied und Heldensage. Bern, 1961. S. 271 f.; 315, 336 f.; Marquart J. Osteuropäische und ostasiatische Streifzüge: Ethnologische und historischtopographische Studien zur Geschichte des 9. und 10. Jahrhunderts (840—940). Leipzig, 1903. S. 376; Svennung J. Jordanes Scandia-kapitel // Fornvännen. Stockholm, 1965. Arg. 60. S. 37; Gschwantler 0. Heldensage in der Historiographie des Mittelalters. Wien, 1971. S. 12 f., 38 f., 57 f., 63 f.; Korkkanen I. The Peoples of Hermanaric Jordanes. Getica 116. Helsinki,1975. P. 29.
Читать дальшеИнтервал:
Закладка: