Мирлан Калдыбаев - Жети ата. Жан-дүйнө кайрыктары

Бир кезде сен эркелеп мага,
Түбөлүк болом сен менен-деп садага.
Айтчуу эмес белең жалбарып сулуум!
Алтындай сөздөрүң кетти эле кайда.

Тааныштык күбө болуп авто бекет.
Жайдары жан экенсин аста секет.
Назгүл-деп жайдары саламдаштың.
Ыраазымын жолуктурган бизди авто бекет.

Ошол кун көз алдыма улам келет.
Эстегенде өзүңдү кубат берет.
Байландым кара-кочкул көздөрүңө,
Жан-дүйнөм туйлап чиркин эзилет.

Бир башкача көздөрүң кара-кара.
Нур чачып жүзүңө күйүп-жана.
Көздөрүң чакыргансыйт өзүңө.
Тартылам сырдашуудан бара-бара.

Убакыт мол болду биз сырдашканга,
Мамилени ыктап биз чыңдашканга.
Жөнөкөй жаратылган жан экенсиң.
Ыраазымын сен менен сырдашканга.

Узаттым күбө болуп авто бекет.
Аман бол жакшы жүр сулуу секет.
Аман жүрсөк дагы кездешээрбиз.
Узаттым бизге күбө болду авто бекет.

Аман бар жолуң шыдыр болсун!
Узак жолдо жолдошуң кыдыр болсун.
Салам айт ата-энең үй бүлөөңө,
Үстүңдө колдоочуң Теңир болсун!

Оору каптап кыргызымдын арасын.
Ыр жаздым ушул сөзүм жарасын.
Эрмек кылды жаштарыбыз аракты,
А кыргызым таппай калды айласын.

Ойлоп көрсөк келечегин ойлонбой.
Көбү жүрөт күндө майрам тойломой.