Александр Булыка - Расейска-беларускi слоўнiк для школьнiкаў

влага вiльгаць

влагать укладаць, укладваць

владелец укладальнiк; гаспадар, уласнiк

владеть 1) уладаць; 2) валодаць

владыка 1) уладар, валадар; 2) рел. уладыка

владычество панаванне, уладаранне, улада

влажнеть вiльгатнець, рабiцца вiльготным

влажность вiльготнасць

влажный вiльготны; сыры, волкi

вламываться урывацца

властвовать уладарыць, панаваць

властелин уладар

власть улада

влечение 1) цяга (страсць); 2) прыхiльнасць, схiльнасць

влияние уплыў

влиятельный уплывовы

влиять уплываць, рабiць уплыў

вломиться уварвацца

влюбиться закахацца, улюбiцца

вместе разам; сумесна, супольна

вместимость умяшчальнасць

вместительный умяшчальны, ёмiсты

вместо замест

вметнуть укiнуць

вмешательство умяшанне

вмятина увагнутасць

внакидку наапашкi

вначале упачатку, спачатку; спярша

вне па-за

вневременный пазачасовы

внедрение укараненне

внедрить укаранiць

внезапно раптам, раптоўна; знянацку

внезапность раптоўнасць, неспадзяванасць

внеклассный пазакласны

внеочередной пазачарговы, нечарговы

внеочерёдность пазачарговасць, нечарговасць

внешнеторговый знешнегандлёвы

внешний 1) вонкавы, знадворны; 2) знешнi, замежны; 3) навакольны

внештатный пазаштатны

внимание увага

внимательный уважлiвы

вновь 1) зноў, iзноў; 2) нанава

внутренности анат. вантробы

внутриотраслевой унутрыгалiновы

внушать 1) выклiкаць, абуджаць; 2) намаўляць, пераконваць

внятный 1) выразны; 2) зразумелы

внять пачуць; паслухацца

вовек 1) навек; 2) павек (нiколi)

вовлекать уцягваць, залучаць

вовлечь уцягнуць, залучыць, далучыць

вовне па-за, знадворку; вонкi

вовремя у час, своечасова

вовсе зусiм

во-вторых па-другое

водворить 1) пасялiць, змясцiць; 2) перен. устанавiць, навесцi (парадак)

водка гарэлка

водозащитный водаахоўны

водоизмерительный водавымяральны

водонагреватель тех. воданагравальнiк

водонасосный водапомпавы

водонепроницаемость воданепранiкальнасць

водоопреснитель тех. водаапрасняльнiк

водоохлаждение водаахаладжэнне

водоохрана водаахова

водоочиститель тех. водаачышчальнiк

водопад вадаспад

водоплавающий вадаплаўны

водопользование водакарыстанне

водопроницаемость водапранiкальнасць

водораздел геогр. водападзел

водораспределитель водаразмеркавальнiк

водоросль водарасць

водосброс тех. вадаскiд

водоснабжение водазабеспячэнне

водостойкость водаўстойлiвасць

водосток вадасцёк

водосточный вадасцёкавы

водоструйный тех. водаструменны

водоупорный тех. водатрывалы

водохранилище вадасховiшча

водрузить устанавiць, паставiць, узняць (сцяг)

военнообязанный ваеннаабавязаны

военнопленный ваеннапалонны

вождение ваджэнне

вождь правадыр

вожжи лейцы

возбудимость узбудлiвасць

возбудитель узбуджальнiк

возбудить 1) выклiкаць, абудзiць; 2) узбудзiць, распачаць; 3) усхваляваць, узрушыць

возбуждение 1) выклiканне, абуджэнне; 2) распачынанне; 3) узбуджанасць, усхваляванасць, узрушанасць

возведение 1) будаванне, узвядзенне; 2) узнiманне (вачэй)

возвеличить узвялiчыць, узвысiць, узнесцi

возвести 1) збудаваць, пабудаваць; 2) узняць (вочы); 3) узвесцi (прыпiсаць дарэмна)

возвестить апавясцiць, абвясцiць; паведамiць

возвещение апавяшчэнне, абвяшчэнне, паведамленне

возврат зварот; вяртанне

возвратить вярнуць

возвратный 1) зваротны; 2) лингв. зваротны (дзеяслоў)

возвращаться варочацца, вяртацца

возвысить 1) павысiць (зрабiць больш высокiм); 2) узвысiць, узнесцi (надаць больш высокае грамадскае становiшча); 3) павысiць (голас)

возглавить узначалiць

возглас воклiч, выкрык

возгласить выклiкнуць, абвясцiць

возгораемость узгаральнасць

возгордиться заганарыцца

воздвигнуть збудаваць, паставiць, узвесцi

воздвижение рел. узвiжанне

воздвижение будаванне, узвядзенне

воздействие уздзеянне, уплыў

возделать апрацаваць, урабiць (зямлю)

воздержание устрыманне

воздержаться устрымацца

воздеть узняць (рукi)

воздух паветра

воздухонагреватель паветранагравальнiк

воздухонепроницаемый паветранепранiкальны

воздухоплавание паветраплаванне

воздухоплавательный паветраплавальны

воздушный 1) паветраны; 2) перен. лёгкi

воззвание адозва, заклiк

воззрение погляд, перакананне

возиться 1) важдацца, няньчыцца; 2) дурэць, гуляць; 3) марудзiць

возлагать ускладаць (надзеi)

возле поруч, побач

возмездие адплата, кара, пакаранне; помста

возместить аплацiць, вярнуць, кампенсаваць

возмещение аплата, зварот, кампенсацыя

возможно магчыма, мажлiва

возможность магчымасць, мажлiвасць

возмужать узмужнець, памужнець, пасталець

возмутить 1) абурыць; 2) узбунтаваць; 3) парушыць (спакой)

вознаградить узнагародзiць; аддзякаваць

вознаграждение 1) узнагароджванне; 2) узнагарода; аддзяка

вознамериться намерыцца, наважыцца

вознегодовать абурыцца; угневацца

возненавидеть зненавiдзець

вознести узняць, узнесцi

возникать узнiкаць, вынiкаць, паўставаць

возница вознiк, вазак, фурман

возноситься 1) узнiмацца; узносiцца; 2) фанабэрыцца

возня 1) мiтусня, валтузня; 2) важданiна

возобладать атрымаць перавагу, узяць верх; перамагчы, пераадолець

возобновить аднавiць

возобновление аднаўленне

возомнить 1) заганарыцца, зафанабэрыцца; 2) уявiць (сабе)

возражать пярэчыць

возражение пярэчанне

возразить запярэчыць

возраст узрост

возрастной узроставы

возродить адрадзiць

возрождение адраджэнне

возросший узрослы

возыметь займець, падзейнiчаць

воинственный ваяўнiчы

воистину сапраўды

вой 1) выццё, скавытанне; 2) лямант; галашэнне

войлок лямец

войлочный лямцавы

войти увайсцi; в. в положение зразумець становiшча (каго-небудзь)

вокруг навокал, навакол

волглый волкi, вiльготны, сыры

волдырь пухiр

волеизъявление волевыяўленне

волна хваля

волнение хваляванне

волнистый хвалiсты

волновать хваляваць

волнообразный хвалепадобны; хвалiсты

волнорез хвалярэз

волнушка бот. ваўнянка

воловик зоол. пакрывец

волчонок ваўчаня (ваўчанё)

волшебник чараўнiк, чарадзей

волшебный 1) чарадзейны; 2) перен. чароўны

волынка валаводжанне, цяганiна, маруджанне

вольготный прывольны, вольны

вон вунь

вонзить усадзiць, уваткнуць

вонь смурод

воображение уяўленне; фантазiя

вообразить уявiць

вообще наогул

воодушевить натхнiць; захапiць

воодушевление натхненне; захапленне, уздым

вооружение 1) узбраенне, узбройванне; 2) зброя

вооружить 1) узброiць; 2) падбухторыць, настроiць (супраць каго-небудзь)