Фердинанд Шаландон - Алексей I Комнин. История правления (1081–1118)
- Название:Алексей I Комнин. История правления (1081–1118)
- Автор:
- Жанр:
- Издательство:Евразия
- Год:2017
- Город:СПб.
- ISBN:978-5-8071-0354-3
- Рейтинг:
- Избранное:Добавить в избранное
-
Отзывы:
-
Ваша оценка:
Фердинанд Шаландон - Алексей I Комнин. История правления (1081–1118) краткое содержание
Алексей I Комнин. История правления (1081–1118) - читать онлайн бесплатно полную версию (весь текст целиком)
Интервал:
Закладка:
1174
Эту грамоту опубликовал Муратори: Tancredi Principis Antiocheni Charta, qua Pisanis pollicetur locum in Urbe Laodicea, & Vicum unum in Civitate Antiochiae concedit, Anno 1108 // Muratori L . A. Antiquitates italicae medii aevi. Mediolani: ex typographia Societatis Palatinae in regia curia, 1738–1742.6 vol. T. 2.1739. P. 905–906. Документ, которым он воспользовался, — копия, сохранившаяся в архивах капитула Пизы, № 314. Такие авторы, как Даль Борго ( Dal Borgo F. Raccolta di scelti diplomi pisani. In Pisa: appresso Giuseppe Pasqua, 1765. P. 85), Хейд ( Heyd W . Histoire du commerce du Levant au Moyen Âge. Op. cit. T. 1. P. 145), Деренбург ( Derenbourg H. Ousâma Ibn Mounkidh. Op. cit. T. I. P. 75), Рёрихт ( Rôhricht R . Geschichte des Konigreichs Jerusalem. Op. cit. S. 77), Прутц ( Prutz H . Kulturgeschichte der Kreuzzüge. Berlin: Mittler, 1883. S. 370), Кюн ( Kühn F . Zur Kritik Alberts von Aachen // Neues Archiv der Gesellschaft für altéré deutsche Geschichtskunde . 12 (1887). S. 557), принимают эту дату, но Куглер ( Kugler В . Albert von Aachen. Op. cit. S. 344–345; Kugler B . Boemund und Tankred, Fiirsten von Antiochien. Op. cit. S. 37) дает 1106 г. Уступка, сделанная пизанцам, побуждает меня выбрать 1108 г.
1175
Алексиада. XII, 2, 138–139.
1176
13 июля, по Хагенмейеру ( Ekkardus de Uraugia . Ekkehardi Uraugiensis abbatis Hierosolymita. Op. cit. P. 328, note). Согласно Рёрихту ( Rôhricht R . Geschichte des Konigreichs Jerusalem. Op. cit. S. 81) — 12 июля. Cp. Fulcherius Carnotensis . Gesta Francorum Iherusalem peregrinantium. Op. cit. T. II. С. XXXIX, p. 420. — Cafaro de Caschifelone . De liberatione civitatum Orientis. Op. cit. С. XXVII, p. 73. — Sicardus Cremonensis . Chronicon à Nativitate Christi usque ad Annum aerae Christianae MCCXIII // Muratori L. A . Rerum Italicarum Scriptores. Op. cit. T. 7. 1725. P. 590. — Sibt Ibn el-Djeuzi . Extraits du Mirât ez-Zèmân. Op. cit. P. 536. — Ibn Hallikân . Biographical dictionary. Op. cit. T. III. P. 455. — Reinaud J. T . Extraits des historiens arabes. Op. cit. T. I. P. 23. — Heyd W . Histoire du commerce du Levant au Moyen Âge. Op. cit. T. 1. P. 141. — Weil G . Geschichte der Chalifen. Op. cit. Bd. 3. S. 178. — Куглер ( Kugler B . Albert von Aachen. Op. cit. S. 366; Kugler B . Boemund und Tankred, Fürsten von Antiochien. Op. cit. S. 174) обоснованно оспаривает сообщение Вильгельма Тирского. Ибн аль-Асир ( Ibn el-Athir . Extrait de la chronique intitulée Kamel-Altevarykh. Op. cit. T. 1. P. 274) и Абу-ль-Фида ( Abu-’l-Fida . Abvlfedae annales Mvslemici, Arabice et Latine. Op. cit. T. III. P. 371) в качестве даты взятия города указывают следующий год.
1177
Annales Januae а. 1099–1294 // Scriptores. MGH / ed. de G. H. Pertz. Hannover: Hahn, 30 t. 1826–1896. T. XVIII: Annales aevi Suevici. 1863. P. 15. — Ibn el-Athir . Extrait de la chronique intitulée Kamel-Altevarykh. Op. cit. T. 1. P. 274. — Ibn Khaldün . Ibn Khalduni Narratio de expeditionibus Francorum. Op. cit. P. 71. — Sibtlbn el-Djeuzi . Extraits du Mirât ez-Zèmân. Op. cit. P. 536. — Ibn Taghribirdi. Extraits du Nodjoùm ez-Zahireh // Recueil des historiens des croisades. Historiens orientaux . Paris: Imprimerie Nationale, 1872–1906.5 t. T. 3.1884. P. 490. — Kugler B . Boemund und Tankred, Fürsten von Antiochien. Op. cit. S. 74.
1178
Wollf A . Konig Balduin I. von Jerusalem, Inaugural-Dissertation. Konigsberg in Pr.: R. Leupold, 1884. S. 48.
1179
Sibtlbn el-Djeuzi . Extraits du Mirât ez-Zèmân. Op. cit. P. 537, исправленные сведения: Derenbourg H . Ousâma Ibn Mounkidh. Op. cit. T. I. P. 86, note 1.
1180
Sibt Ibn el-Djeuzi . Extraits du Mirât ez-Zèmân. Op. cit. P. 539–540. Матфей Эдесский ( Matthieu d’Edesse . Op. cit. C. CCIV. P. 270) говорит, что его призвали граф Эдесский и Жослен. Ср. Kamal al-Din . Selecta ex historia Halebi. Op. cit. P. 56. — Derenbourg H . Ousâma Ibn Mounkidh. Op. cit. T. I. P. 57, 58, notes. — Rohricht R . Geschichte des Konigreichs Jerusalem. Op. cit. S. 84–85.
1181
Kamal al-Dîn . Selecta ex historia Halebi. Op. cit. Loc. cit. — Wollf A . Konig Balduin I. Op. cit. S. 52–53.
1182
Riant P. Expéditions et pèlerinages des Scandinaves en Terre sainte au temps des croisades. Op. cit. P. 104.
1183
Kamal al-Dïn . Selecta ex historia Halebi. Op. cit. P. 59. — Ibn el-Athir . Extrait de la chronique intitulée Kamel-Altevarykh. Op. cit. T. 1. P. 279.
1184
Derenbourg H . Ousâma Ibn Mounkidh. Op. cit. T. I. P. 88.
1185
Ibn el-Athir . Extrait de la chronique intitulée Kamel-Altevarykh. Op. cit. T. 1. P. 280.
1186
Cp. Matthieud'Edesse . Op.cit.C. CCVI.P. 275. — Rohricht R . Geschichte des Konigreichs Jerusalem. Op. cit. S. 89.
1187
Алексиада. XIV, 2, 253.
1188
На объединение с франками против Танкреда, сделавшего много зла всем соседям, надеяться было можно; больше всего подробностей на этот счет сообщает Матфей Эдесский: Matthieu d’Edesse . Op. cit. C. CLXXXIX. P. 266 и далее.
1189
Du Cange Ch . du Fresne . Le familles d’Outre-Mer. Op. cit. P. 479.
1190
Алексиада. XIV, 2, 259.
1191
Fulcherius Carnotensis . Gesta Francorum Hierusalem peregrinantium. Op. cit. T. II. С. XXXII, p. 464.
1192
Du Cange Ch. du Fresne . Le familles d’Outre-Mer. Op. cit. P. 480.
1193
Алексиада. XIV, 2, 260 и далее.
1194
12 декабря 1112 г.; Rôhricht R . Geschichte des Kônigreichs Jerusalem. Op. cit. S. 97.
1195
Алексиада. XIV, 1, 249.
1196
Атталия к юго-востоку от Хлиар. Ср. Ramsay W. М. The Historical geography of Asia Minor. Op. cit. P. 127.
1197
Ныне Эдремит.
1198
Близ Лопадия. Анна Комнина (Алексиада. XIV, 1, 315) говорит, что близ Лопадия есть одноименная река. Ср. Ramsay W. М. The Historical geography of Asia Minor. Op. cit. P. 163.
1199
Эта фигура плохо известна. Должно быть, он стал независимым после смерти Кылыч-Арслана. Его убил Малик-шах II. Ср. Алексиада. XV, 6, 340.
1200
Алексиада. XIV, 1, 251 и далее.
1201
В феме Фракисия. Ср. Ramsay W. М . The Historical geography of Asia Minor. Op. cit. P. 114.
1202
Ныне Ниф. Здесь Михаил Палеолог подписал договор с генуэзцами в 1261 г.
1203
Хлиары, ныне Кыркагач, к востоку от Пергама.
1204
Об этом месте в тексте Анны см. Ramsay W. М. The Historical geography of Asia Minor. Op. cit. P. 115.
1205
Все сведения о пребывании Сигурда в Константинополе я почерпнул из труда графа Риана: Riant P. Expéditions et pèlerinages des Scandinaves en Terre sainte au temps des croisades. Op. cit. P. 195 и далее.
1206
У героев поэтической литературы средневековья мы находим много примеров такой борьбы между гордостью и тщеславием. У всего, что сага говорит о приеме Сигурда в Константинополе, есть явные аналогии с тем местом в «Эмери Нарбоннском», где рассказывается, как посланцев Эмери принял Дезидерий, король лангобардов. Очень похожий рассказ находим мы и у Васа — о том, как император Востока принял Роберта I, герцога Нормандии ( Wace . Maistre Wace’s Roman de Rou et des ducs de Normandie / hrsg. von H. Andresen. Heilbronn: Henninger, Paris: Vieweg, 1877–1879. 2 Bde. V. 3067 и далее). Cp. Paris G. Sur un épisode d’Aimeri de Narbonne // Romania . 9 (1880). P. 515–546.
1207
Алексиада. XIV, 3, 264 и далее.
1208
Эти детали известны нам из хрисовула Алексея, приведенного в одном акте Исаака Ангела; Acta et diplomata Graeca medii aevi sacra et profana. Op. cit. T. III. P. 9–13.
1209
Лебо ( Le Beau Ch. Histoire du Bas-Empire. Op. cit. T. XV. P. 442) ошибочно относит это нападение к 1112 г., но оно случилось в 1111 г., ведь зимой 1112 г. корабль из этого флота пришел в Тир. Ср. с. 197.
1210
Хейд ( Heyd W. Histoire du commerce du Levant au Moyen Âge. Op. cit. T. 1. P. 194) делает вид, будто верит, что этот флот выжег и залил кровью берега империи. «Алексиада» (XIV, 3, 266) утверждает обратное.
1211
Heyd W . Histoire du commerce du Levant au Moyen Âge. Op. cit. T. 1. P. 193–194.
1212
Epistola CCXLVII Urbani II // Migne . PL. T. 151. Col. 516. — Dom Ruinart . Vita Urbani II // Migne . PL. T. 151. Col. 241–244. — Lupi Protospatarii annales a. 855–1102. Op. cit. P. 63. — Eadmer. S . Anselmi ex Beccensi abbate Cantuariensis archiepiscopi Opera omnia. Parysis: ex typis J.-P. Migne , 1863–1865. 2 vol. T. II. Vita S. Anselmi. C. 5. — Willelmus Malmesburiensis . De gestis pontificum Anglorum // Migne . PL. T. 179. Col. 1492–1493. — Orderic Vital . Op. cit. T. IV, 1. X, p. 15. Cp. Riant P. É. D . Inventaire critique des lettres historiques des croisades. Op. cit. P. 186, notes 5, 6. Манси ( Mansi J. D. Sacrorum conciliorum nova et amplissima collectio. Op. cit. T. XX. P. 947) относит этот собор к 1097 г. Речь святого Ансельма см.: S. Anselmus, Cantuariensis archiepiscopus. De processione Spiritus sancti contra Graecos // Migne . PL. T. 158. Coi. 285–324.
Читать дальшеИнтервал:
Закладка: