Фердинанд Шаландон - Алексей I Комнин. История правления (1081–1118)
- Название:Алексей I Комнин. История правления (1081–1118)
- Автор:
- Жанр:
- Издательство:Евразия
- Год:2017
- Город:СПб.
- ISBN:978-5-8071-0354-3
- Рейтинг:
- Избранное:Добавить в избранное
-
Отзывы:
-
Ваша оценка:
Фердинанд Шаландон - Алексей I Комнин. История правления (1081–1118) краткое содержание
Алексей I Комнин. История правления (1081–1118) - читать онлайн бесплатно полную версию (весь текст целиком)
Интервал:
Закладка:
Там же. XI, 7, 103.
1596
Там же. XI, 9, 111 и далее.
1597
Там же. VI, 9, 302.
1598
Там же. IX, 3, 433–434.
1599
Там же. IV, 3, 194; VI, 5, 286–287.
1600
Там же. XIII, 12, 228 и далее.
1601
Tам же. V, 2, 226 и далее.
1602
Там же. V, 8, 236.
1603
Там же. X, 1, 1.
1604
Там же. XV, 7, 345 и далее.
1606
Kugler B. Boemund und Tankred, Fürsten von Antiochien: ein Beitrag zur Geschichte der Normannen in Syrien. Tübingen: Fues, 1862. S. 59–60.
1607
Алексиада. XIV, 2, 259.
1608
Там же. XIV, 3, 265 и далее.
1609
Krumbacher K . Op. cit. S. 275–276.
1610
См., например, то, что она говорит о Григории VII: Алексиада. I, 13, 63.
1611
Алексиада. XIV, 7, 299. Cp. Neumann C . GriechischeGeschichtschreiber Griechische Geschichtschreiber… Op. cit. S. 17 и далее.
1612
Алексиада. XIV, 7, 290.
1613
Там же. XV, 11, 377.
1614
Krumbacher К . Op. cit. S. 275.
1615
Krumbacher К . Op. cit. S. 276.
1616
Алексиада. XIII, 6, 206.
1617
Sévigné M. Lettres de Madame de Sévigné, de sa famille et de ses amis / recueillies et annotées par L. J. N. Monmerqué. 141. Paris: L. Hachette et Cie, 1862–1866. T. 5. 1862. P. 278.
1618
Krumbacher K. Op. cit. S. 276.
1619
Cp. Krumbacher K . Op. cit. S. 370 и далее; Hirsch F . Op. cit. S. 357.
1620
Zonaras J . Op. cit. XVIII, 22, 738–739.
1621
Ibid. XVIII, 24, 746.
1622
Ibid. XVIII, 24, 748; XVIII, 26, 754; XVIII, 27, 759 и далее.
1623
Ibid. XVIII, 25, 737.
1624
Cp. Krumbacher K . Op. cit. S. 380 и далее.
1625
Hirsch F . Op. cit. S. 396. — Ανωνύμου. Σύνοψις χρονική / επιστασία Κ.Ν. Σάθα. Εν Βενετία; Εν Παρισίοις: τυπ. Φοίνιξ: Maisonneuve, 1894. [Μεσαιωνική Βιβλιοθήκη. 7/7.]
1626
Theophylacti Bulgariae archiepiscopi opera quae reperiri potuerunt omnia / accedit Fr. J. F. Mariae Bern, de Rubeis dissertatio // Patrologia Graeca / accurante J. P. Migne. Lutetiae Parisiorum: Migne, 1864. T. 126. Ep. 2, col. 312; ep. 4, col. 512.
1627
Ibid. Col. 133.
1628
Georgius Cedrenus: Ioannis Scylitzae ope. Op. cit. P. 742.
1629
Алексиада. III, 1, 135.
1630
Theophylactus . Παιδεία βασιλική // Migne . PG. T. 126. Col. 254–287. Очень хорошее исследование Феофилакту посвятил Васильевский: Васильевский В. Г . Византия и печенеги // Журнал министерства народного просвещения . 164/2 (1872). С. 116–165, 243–332.
1631
Алексиада. III, 4, 150; VI, 8, 297.
1632
См. Васильевский В. Г. Цит. соч. С. 309 и далее, и Успенский Ф. И. Образование второго Болгарского царства. Цит. соч. С. 101 и далее. Аргументы Успенского, датирующего назначение Феофилакта архиепископом Охридским более ранним временем, чем это сделал Васильевский, не кажутся мне убедительными.
1633
В качестве сопровителя отца (прим. науч. ред.)
1634
Zonaras J. Op. cit. XVIII, 21, 733: «μόνιώ τώ Χομνήνώ ή τής αύαρχίας κλήσις καί ή βασιλεία περιελέλειπτο». Значит, был такой период, когда Алексей царствовал один.
1635
Zonaras J . Op. cit.
1636
Theophylactus . Παιδεία βασιλική. С. 7; с. 27 // Migne . PG. T. 126. Col. 260, 285.
1637
Theophylactus . Παιδεία βασιλική. С. 3, col. 256.
1638
Theophylactus . Λόγος εις τόν αύτοκράτορα κύριον Αλέξιον τόν Χομνηνόν // Migne . PG. T. 126. Col. 288 и далее.
1639
Op. cit. Col. 301.
1640
Васильевский В. Г . Цит. соч. С. 306 [313] и далее.
1641
Ср. Miller Е . Catalogue des manuscrits grecs de la bibliothèque de l’Escurial. Paris: Imprimerie Nationale, 1848. P. 208–209.
1642
Theophylactus . Ep. 2 // Migne . PG. T. 126. Col. 309.
1643
Ibid. P. 305.
1644
Theophylactus . Ep. 5. Ep. 9 // Migne . PG. T. 126. Col. 512, 517. Эти письма адресованы кесарю Никифору Мелиссину, которому в 1091 г. была поручена организация болгарской армии. Ср. Алексиада. VIII, 3, 394–395.
1645
См. новое издание писем Феофилакта: Théophylacte d’Achrida. Lettres / ed et trans. P. Gautier. Thessalonika, 1986 (прим. науч. ред.).
1646
Ср. Успенский Ф. И. Цит. соч. С. 99 [3].
1647
О письмах Феофилакта см. Finetti В . Praefatio // Migne . PG. T. 125. P. 470, 474.
1648
Cp. Krumbacher K . Op. cit. S. 133, 463.— Fabricius J. A . Bibliotheca graeca. Op. cit. T. VII. 1801. P. 586 и далее.
1649
Theophylactus . Προσλαλιά τινι τών αύτοΰ ομιλητών περί ών έγκαλούνται Λατίνοι // Migne . PG. T. 126. Col. 222–250.
1650
Praechter K . Antike Quellen des Theophylaktos von Bulgarien // Byzantinische Zeitschrift . 1 (1892). S. 399–414.
1651
Joannes Antiochenus episcopus. Λόγος, περί τοΰ ότι οί τά μοναστήρια δία δωρεών λαμδάνοντες, έιτε άρχιερατικών, έιτε βασιλικών καί έκ τών μοναστερίων κέρδη έχοντες, άσεδούσιν//Migne. PG. T. 132. Col. 1117–1150.
1652
Cotelier J.-B . Ecclesiae Graecae Monumenta. Op. cit. T. 1.1677. P. 159.
1653
Lequien M . Op. cit. T. 2. P. 756–757.
1654
Ferradou A . Des biens des monastères à Byzance. Op. cit. P. 236.
1655
Oudin C . Commentarius de scriptoribus ecclesiae antiquis. Lipsiae: Weidmann, 1722. 31. T. 2. P. 842.
1656
Διήγηοις μερική τών έπιστολών Αλεξίου βασιλέως… Op. cit.
1657
Guillelmus Apuliensis . Historicum poema de rebus Normannorum in Sicilia, Apulia, et Calabria gestis // Muratori L. A . Rerum Italicarum Scriptores. Mediolani: ex typographie Societatis Palatinae in Regia curia, 1723–1751. 25 t. T. 5. 1724. P. 253–278. — Guillermi Apuliensis gesta Roberti Wiscardi // Scriptores. MGH / ed. de G. H. Pertz. Op. cit. T. IX: Chronica et gesta aevi Salici. 1851. P. 239–298.
1658
Wumans R . Über die Quellen… Op. cit. S. 87 и далее.
1659
Gaufredus Malaterra . Historia Sicula // Muratori L. A. Rerum Italicarum Scriptores. Op. cit. T. 5. 1724. P. 537–602.
1660
Cp. Hirsch F. De Italiae inferioris annalibus saeculi decimi et undecimi, diss. historica critica. Lipsiae: Hirzel, 1865. P. 60 и далее.
1661
Петров А. Л . Цит. соч. С. 242.
1662
Там же.
1663
Во всем, что касается латинских историков первого крестового похода, я многое почерпнул в «Курсе историографии», который в Школе хартий читает г-н Огюст Молинье.
1664
Cp. Sybel H. von . Geschichte des ersten Kreuzzugs. Op. cit. S. 22 и далее. — Hagenmeyer H . Das Verhàltnis der Gesta Francorum zu dem Hierosolymita Ekkehards von Aura // Forschungen zur deutschen Geschichte . 15 (1875). S. 21 и далее. См. также его предисловие к изданию «Gesta Francorum». — Prutz H . Kulturgeschichte der Kreuzzüge. Op. cit. S. 456. — Thurot Ch . Études critiques sur les historiens de la première croisade // Revue historique . 1 (1876). P. 67 и далее. — Saulcy F. de . Tancrède. ler article: origine de Tancrède. Op. cit. P. 302–303.
1665
Petri Tudebodi seu Tudebovis, sacerdotis Sivracensis, historia de Hierosolymitano itinere // Recueil des historiens des croisades . Historiens occidentaux. T. 3. Paris: Imprimerie impériale, 1866. P. 1–118.
1666
Historia belli sacri. Op. cit. P. 130–239. По рукописи из Монтекассино.
1667
Tudebodus imitatus et continuatus // Recueil des historiens des croisades. Historiens occidentaux . T. 3. Op. cit. P. 165–230.
1668
Cp. Sybe J. Op.cit.S. 15. — Klein C . RaimundvonAguilers: Quellenstudie zur Geschichte des ersten Kreuzzuges. Berlin: E.S. Mittler & Sohn, 1892.
1669
См. Raimundi de Aguilers, canonici Podiensis, historia Francorum qui ceperunt Iherusalem // Recueil des historiens des croisades. Historiens occidentaux . T. 3. Op. cit. P. 239, где он говорит о поведении Алексея после взятия Никеи. Его версия категорически противоречит всем остальным латинским источникам.
Читать дальшеИнтервал:
Закладка: