Август Саммерс - История колдовства
- Название:История колдовства
- Автор:
- Жанр:
- Издательство:ОЛМА-ПРЕСС
- Год:2002
- Город:Москва
- ISBN:5-224-03166-4
- Рейтинг:
- Избранное:Добавить в избранное
-
Отзывы:
-
Ваша оценка:
Август Саммерс - История колдовства краткое содержание
Колдовство, черная магия, некромантия, ворожба – средневековые тайные знания интересуют современного читателя и заставляют задуматься: действительно ли церковь проклинала все происходящее или, напротив, пусть и отдаленно, была связана с ведовством и колдовством?
История колдовства - читать онлайн бесплатно полную версию (весь текст целиком)
Интервал:
Закладка:
55
Sed antequam ad conflictum ueniamus, de cibo illo, qui coelestis ab illis dicebatur, quali arte conficiebatur, nescientibus demonstrare curabo. Congregabantur si quidem certis noctibus in domo denominata, singuli lucernas tenentes in manibus, ad instar litaniae demonum nomina declamabant, donec subito Daemonum in similitudine cuiuslibet bestiolae inter eos uiderent descen-dere. Qui statim, ut uisibilis ille uidebatur uisio, omnibus extinctis luminaribus, quamprimum quisque poterat, mulierem, quae ad manumsibi ueniebat, ad abu-tendum arripiebat, sine peccati respectu, et utrum mater, aut soror, aut monacha haberetur, pro sanctitate et religione eius concubitus ab illis aestimabatur; ex quo spurcissimo concubitu infans generatus, octaua die im medio eorum copioso igne accenso probabatur per ignem more antiquorum Paganorum; et sic in igne crema-batur. Cuius cinis tanta ueneratione colligebatur atqui custodiebatur, ut Christiana religiositas Corpus Christi custodire solet, aegris dandum de hoc saeculo exituris ad uiaticum. Inerat enim tanta uis diabolicae fraudis in ipso cinere ut quicumque de praefata haeresi imbutus fuisset et de eodem cinere quamuis sumendo parum praelibauisset, uix unquam postea de eadem haeresi gressum mentis ad uiam ueritatis dirigere ualeret. De qua re parum dixisse sufficiat, ut Christicolae caueant se ad hoc nefario opere, non ut studeant sectando imitari. Schmidt. Histoire et doctrine des Cathares ou Albigeois. Paris, 1849. I, p. 31.
56
G. R. Kinloch. Reliquioe Antiquae Scoticae. Edinburgh, 1848.
57
Adhemar de Chabannes (Ангулемский монах). Сhronicon. Recueil des historicus, vol. X, p. 163.
58
Fabre Palaprat. Recherches Historiques sur les Templiers. Paris, 1835.
59
F. G. Buskitt. The Religion of Manichees. Cambridge University Press, 1925.
60
The Philosopher, июль – август 1924.
61
The Philosopher, январь – март 1925. Альбигойцы . С. 20 – 25. Может быть рекомендована вся статья, написанная с большой тщательностью.
62
Joanny Bricaud, автор ряда книг, таких как Elements d’Astrologi; Un disciple de Cl. de Saint-Martin, Dutoit-Membrini; Premiers Elements d’Occultisme; La petite Eglise anticoncordataire, son histoire, son etat actuel; J.K. Huysmans et la Satanisme; Huysmans, Occultiste et Magicien.
63
In Uerrem. IV, 43.
64
H. Th. Pyl. Die griechischen Rundbauten. 1861, S. 67.
65
Плутарх. Тесей, 36. Кимон , 8.
66
Основным авторитетом является здесь Павсаний. См.: Rohde. Psyche I. p. 161.
67
Clarendon Press, 1921.
68
The Witch-Cult in Western Europe, p. 16. Правда заключается в том, что члены Братства свободного духа, анархисты, исповедующие заблуждения адамитов, в XIII столетии действительно шли на костер с песнями радости. Но, вероятно, они находились под воздействием алкогольных напитков или наркотиков. J. L. Mosheim. Ecclesiastical History. London, 1819. III, p. 278. Адамиты объединялись в редкую по распущенности секту, именовавшую свою церковь раем и проводившую службы в состоянии полной обнаженности. Будучи гностиками, они настаивали на полной отстраненности от всех моральных законов. Жили они в общинах, где господствовал своеобразный коммунизм. Богемские адамиты существовали еще в 1849 году. В России teleschi ветвь секты, известной как Divine Men (хлысты?), совершала свои богослужения при полной наготе ее участников, которые следовали, таким образом, примеру Адама и Евы в раю. Эти собрания заканчивались, как правило, всеобщим развратом.
69
The Witch-Cult in Western Europe, p. 161.
70
Там же.
71
Additional Notices of Major Weir and his Sister; Sinclair. Satan’s Invisible World. Репринт, 1875.
72
Anxiomania.
73
Criminal Trials, 1536 – 1784; Hugo Arnot, 1785.
74
…the cause and interest of Christ…
75
Ravillac Rediuius, George Hickes, 1678.
76
Iubemus namque, auctores quidem et principes, una cum abominandis scripturis eorum seueriori poenia subiici, ita ut flammeis ignibus exurantur. Бароний, 287, 4.
77
Scio multos [Proconsules] et ad bestias damnasse sacrilegos, nonnullos etiam uiuos exussisse. Lex Romana Visigothorum nouella, XLVIII, tit. XIII, c. 6 – 7.
78
Plures etiam per Italiam tunc huius pestiferi dogmatis sunt reperti, qui aut gladiis, aut incendiis perierunt.
79
Tanchelin, Tanchelinus, Tandomus, Tanchelmus. Истории этого революционного движения было посвящено немало исследований. Мы хотим перечислить лишь несколько публикаций. Corpus documentorum Inquisitionis hereticae prauitatis neerlandicae, ed. Paul Fredericq, T.1, p.16. Ghent, 1889; Tanchelijn Janssen’s в Annales de l’academie Royale d’arche-ologie de Belgique, T. XXIII, p. 448, 1867; Foppens. Historia Episcopatus Antuerpiensis, c. 8, 146. Брюссель, 1717. Dierxsens . Antuerpia Christo nascens et crescens, T. 1, p. 88, Antwerp., 1773; Poncelet. Saint Norbert et Tanchelin d’Anvers в Bibliotheque norbertine, T. 2, p. 97, 1900; De Schapper. Reponse a la question: Faites connaitre l’heresiarque Tanchelin et les erreurs qu’il repandit au commencement du XIII siecle (ошибка, на самом деле век XII) в Collationes Brugenses, T. XVII, p. 107, 1912; L. Vander Essen. De Katterij van Tanchelm in de XII eeuw в Ons Geloof, T. II, p. 354, 1912; Antwerpen en de H.Norbertus в Bode wan Onze Liere Vrouw van het H.Hert van Averbode, 18. 19. p. 207 – 211, 217 – 220, 1914.
80
«И этот злобный и распутный негодяй повел себя столь открыто и так явно проявил себя врагом христианской веры и всех церковных обрядов, что отрицал достоинство епископов и священников и что следует относиться к ним с уважением; более того, он утверждал, что причащение Телом и Кровью Спасителя нашего Господа отнюдь не дает вечной жизни и не способствует спасению душ человеческих».
«Erat quidem ille sceleratissimus et christianae fidei et totius religionis inimicus in tantum ut obsequium episcoporum et sacerdotum nihil esse diceret, et sacrosancti corporiset sanguinis Domini J.C. perceptionem ad salutem perpetuam prodesse denegeret». Vita Noberti archiepiscopi Magdeburgensis, Vita A // MGH. Scriptores. T. XII, p. 690, ed. G. A. Pertz. Hannover, Berlin.
81
Immo uere ipse angelus Sathanae declamabat ecclesias Dei lupinaria esse reputanda. Nihil esse, quod sacerdotum officio in mensa dominica confi-ceretur; pollutiones, non sacramenta nominanda». Lettres de chanoines d’Utrecht au nom de leur diocese a Frederic, archeveque de Colonge. Apud Fredericq, T. 1, n. 11.
82
Talibus nequitiae successibus miscro homini tanta sceleris accessit auda-cia, ut etiam se Deum diceret, asserens, quia, si Christus ideo Deus est, quia Spiritum Sanctum habuisset, se non inferius nec dissimilius Deum, quia plen-itudinem Spiritus Sancti accepisset. Там же.
83
Вновь напоминаем, что книга писалась в начале 20-х годов. (Прим. пер.)
84
Qui tandem post multos errores et caedes, dum nauuigaret, a quodam presbytero percussus in cerebro occubuit. Sigiberti continuatio. Apud Monument. Germ. Scriptores. T. VI, p. 449. Также см.: Johannes Trithemius, Annales Hirsaugiensis, T. 1, p. 387, Saint-Gall, 1690; Du Plessis d’Argantre, Collectio iudiciorum, T. 1 p.11, Paris, 1728; Scmidt. Histoire et doctrine des Cathares ou Albigeois, T. 1,, p. 49, Paris, 1849.
85
Существует современная этим событиям Vita Norberti, причем есть две версии этого Жития: Vita A Р.Вилманса // MGH. Hag. SS. T. XIII, p. 663 – 706, Hannover, 1853; Vita B Cурия, De probatis Sanctorum his-toriis, Т. III, p. 517 – 547, Cologne, 1572. Другие авторитетные работы на эту тему: J. Van der Sterse. Uita S. Norberti, Antwerp. 1622; Du Pre. La Vic du bienhereux saint Norbert, Paris, 1627; Ch. Hugo. La Vie de St. Norbert, Luxembourg , 1704; G. Madelaine. Histoire de St. Norbert, Lille, 1886; B. Wazasek. Der Hl. Norbert, Vienne, 1914. Отличная и достаточно краткая работа – The life of S. Norbert, 1886, London, написанная моим добрым другом преподобным аббатом Geudens.
86
Память 17 февраля.
87
Ранее провозглашалась по воскресеньям.
88
Ibid, p. 16, 17.
89
Ibid, p. 191.
90
Полная информация на эту тему в великой работе Дидрона Iconographie chretienne , Paris, 1843.
91
Spalding Club Miscellany, I, p. 129, Aberdeen, 1841.
92
Во время черной мессы ведьмы с Нижних Пиренеев (1609) при вознесении гостии повторяли: « Corbeau noir, corbeau noir». De Lancre. Tableau de l’Inconstance des mauvais Anges, Paris, 1613.
93
Ibid, p. 255.
94
Ibid, р. 165. Далеко не очевидно, что слово diable – собственная вставка Бодена вместо имени древнего бога. По сути дела, это предположение было сделано лишь для поддержания собственных доводов и не может быть принято.
Читать дальшеИнтервал:
Закладка: