Иван Лучицкий - Феодальная аристократия и кальвинисты во Франции

Тут можно читать онлайн Иван Лучицкий - Феодальная аристократия и кальвинисты во Франции - бесплатно полную версию книги (целиком) без сокращений. Жанр: История, издательство ИЦ «Гуманитарная Академия», год 2011. Здесь Вы можете читать полную версию (весь текст) онлайн без регистрации и SMS на сайте лучшей интернет библиотеки ЛибКинг или прочесть краткое содержание (суть), предисловие и аннотацию. Так же сможете купить и скачать торрент в электронном формате fb2, найти и слушать аудиокнигу на русском языке или узнать сколько частей в серии и всего страниц в публикации. Читателям доступно смотреть обложку, картинки, описание и отзывы (комментарии) о произведении.
  • Название:
    Феодальная аристократия и кальвинисты во Франции
  • Автор:
  • Жанр:
  • Издательство:
    ИЦ «Гуманитарная Академия»
  • Год:
    2011
  • Город:
    СПб.
  • ISBN:
    978-5-93762-040-8
  • Рейтинг:
    5/5. Голосов: 11
  • Избранное:
    Добавить в избранное
  • Отзывы:
  • Ваша оценка:
    • 100
    • 1
    • 2
    • 3
    • 4
    • 5

Иван Лучицкий - Феодальная аристократия и кальвинисты во Франции краткое содержание

Феодальная аристократия и кальвинисты во Франции - описание и краткое содержание, автор Иван Лучицкий, читайте бесплатно онлайн на сайте электронной библиотеки LibKing.Ru
Монография замечательного русского историка И. В. Лучицкого (1845–1918) посвящена одному из самых драматичных эпизодов в истории Франции — религиозным войнам, которые раздирали страну при последних Валуа с 1562 по 1598 г. Написанный на основе разнообразных литературных и исторических источников, в том числе до сих пор не опубликованных, этот труд в свое время привлек большое внимание историков в России и за рубежом, на долгие годы определив направление исследований по данной теме в нашей стране.
Книгу, до сих пор существовавшую лишь в малотиражном, практически недоступном издании позапрошлого века, отличает яркая художественная форма изложения событий, что делает ее привлекательной не только для специалистов-историков, но и для широкого круга читателей.
Издание снабжено обширной вступительной статьей, научный аппарат книги заново отредактирован в соответствии с современными требованиями.

Феодальная аристократия и кальвинисты во Франции - читать онлайн бесплатно полную версию (весь текст целиком)

Феодальная аристократия и кальвинисты во Франции - читать книгу онлайн бесплатно, автор Иван Лучицкий
Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Ibid. Р. 146: «Regem Galliae minime omnium decet his uti verbis: habeo potestatem exigendi a meis civibus, quantum mihi libet. Nam neque ipse, neque quisquam alius earn potestatem habet».

1243

Ibid. P. 142: «Et si omnes molestae semper seditiones sunt, iustas tamen esse nonullas et prope necessarias. Eas vero justissimas rnaximeque necessarias videri, cum populus Tyranni saevitia oppressus».

Cp. фр. перевод: Hotman F. La Gaule française. P. 706.

1244

Hotomani iunsconsulti. Francogallia. P. 142: «La condition des citoyens doit-elle estre pire que celle des anciens esclaves?»

Cp. изд. 1665 г.: Francisci Hotomanni icti celeberrimi Franco-Gallia… Frankfurt, 1665. P. 207.

1245

Holomani iurisconsuti. Francogallia. Cap. V. P. 37: «Franci… hones-tatem etiam sub Regum auctoritate, libertatem sibi retinendam putant… Non enim Régi parère, servitus est: neque qui Régi parent, continuo servi habendi sunt, sed qui Tyranni libidini, aut latroni, aut camifici, tanquam pecudes la-nioni sese subiiciunt, ii demum vilissimo servorum nomine appellandi sunt».

1246

Ibid. Lib. X. P. 80 ff.

Cp. фр. перевод: Hotman F. La Gaule française. P. 650.

1247

Hotomani iurisconsulti. Francogallia. Lib. V. P. 37: «Reges semper Franci habuerunt, etiam turn eum assertores se ac vindices liberates profite-bantur: et cum sibi Reges constituerunt, non tyrannos aut carnifices, sed libertatis suae custodies, praefectos, tutores sibi constituerunt».

1248

Ibid. Lib. VI: «Regnum Francogalliae utrum hereditate, an suffragiis deterretur…» P. 47 etc.

1249

Ibid. Lib. VI, XIII etc.

1250

Ibid. P. 48.

1251

Ibid. Lib. XIII: «Utrum Pipinus Pape an Francogallici concilii aucto-ritate Rex factus fuerit».

1252

Ibid. P. 8.

1253

Hotomani iurisconsulti. Francogallia. P. 54: «Ex omnibus nostris annalibus constat Regum abdicandorum summam potestatem penes populum fuisse»;

Ibid. P. 76: «Populum non modo creandi, verum etiam abdicandi Regis potestatem sibi omnem réservasse»;

Ibid. P. 109: «Dicimus jus omne et creandorum et abdicandorum regum penes solenne gentis concilium fuisse».

Cp.: Ibid. P. 113: «Depositio Regis et alterius institutio… ad universalium civium, vel nobilium, vel ipsorum valentiorem multitudinem pertinet».

1254

Ibid. P. 77 etc.

1255

Ibid. Р. 79: «Cum Regius et popularis dominatus natura inter se dissideant, adhiberi tertium aliquem oportet intermedium, et utriusque communem, qui est Principum, sive optimatum: qui propter splendorem generis et anti-quitatem, ad Regiam dignitatem accedit: propter clientelam, et subiectionem a plebeio genere minus abhorret…»

Cp. франц перевод: Hotman F. La Gaule française… P. 648–649.

1256

Hotomani iurisconsulti. Francogallia. P. 130: «Regnum Seniorum suorum consilio et sapientia perpetuo fletum est».

1257

Baudrillard H. Bodin et son temps… P. 63.

1258

См. издание 1573 г.: Hotomani iurisconsuti. Francogallia. P. 86: «Cum, inquam, gentium ас nationum omnium commune hoc institutum semper fuerit, quae quidem regio ac non tyrannico imperio uterentur, perspicuum est, non modo praeclaram illam communis concilii habendi libertatem partem esse juris gentium, verum etiam Reges qui malis artibus illam sacrosanctam libertatem opprimunt, quasi juris gentium violatores, et humanae societatis expertes iam non pro Regibus, sed pro tyranis habendos esse».

Cp. фр. перевод: Hotman F. La Gaule française… P. 655.

1259

Hotomani iurisconsu/ti. Francogallia. P. 82. Cp. фр. перевод: Hotman F. La Gaule française… P. 652 («Je ne pense point qu’il y ait jamais un Royaume (excepté celui des Turcs) où les citoyens n’ayent retenu quelque forme de liberté, laquelle consiste en ce que la chose publiqe fut administrée par le conseil d’estats»).

1260

Hotomani iurisconsuti. Francogallia. P. 127 ff.: «Judicium et arbitium summae Reipub… penes Populi comitia et rodinum conventum fuisse». «Rex, princeps est unicus et singularis; Regnum vero ipsa civium ac subjectorum universtitas… Non, populus Regis, sed Rex populi caussa quaesitus ac repertus est. Potest enim populus sine Rege esse, ut qui optimatum estt aut suo ipsius consilio paret… At sine populo ne fingi quidem cogitando Rex potest… Rex… mortalis est; Regnum perpetuum et certe (vel omnis caussa) immortale. Rex mentis errore, insaniaque affici potest. At Regnum habet in suis Seno-riubus et usu rerum peritis propriam certamque, tanquam in capito civitatis, sapientiam… Regnum amisso Rege incolume tamen manet: continuoque tanto accepto incommodo Concilium indicitur, primores conveniunt, et praesentibus incommodes remedium quaerunt».

1261

Hotomani iurisconsulli. Francogallia. Cap. XI («De sacrosancta publici Coneilii auctoritate et quibus de rebus in eo ageretur»). P. 92 ff.

1262

Ibid. P. 99 ff.: «Omnem plane Regni administrandi potestatem, penes publicum concilium fuisse». «De populi quoque potestate argumentum in Caroli capitulari hoc extat: ut populus interrogetur de capitulis, quae in lege noviter addita sunt, et postquam omnes consenserint, subscriptions et manufirmationes suas in ipsis capitulis faciant. Quibus ex verbis patet, populos Franciae, iis demum ohm kgibus astringe solitos, quas in comitiis sufragiis suis sanxerat».

Cp.: Ibid. P. 98 (об участии Штатов или знати в разделах государства, даче земель церкви и т. д.).

1263

Ibid. Cap. XV («De continuata Sacrosancti coneilii auctoritate sub Carlovingiorum»);

Cap. XVII («Capevingiorum familia»).

1264

Ibid. Cap. XVIII. P. 145: «Perspicuum est, nondum centesimum, annum abiisse, ex quo Francogalliae libellas, solennisque Coneilii auctoriats vigebat, et vigebat adversus Regem, neque aetate, neque animo imbecillum».

1265

Holomanï iurisconsulti. Francogallia. P. 79 ff.: «Ex summis, et mediis, et infimis interjectis ordinibus, ut sonis, moderata ratione civitas, consensus dissimilimorum concinit, et quae harmonia a musicis dicitur in cantu ea est in civitate Concordia».

Cp. фр. пер.: Holman F. La Gaule française… P. 649 («Nos majeurs, s’estudians à maintenir leur Republique en ceste bonne temperature, ordonnèrent très sagement qu’on tiendroit tous les ans un assemblée generale de tout le Royaume…et qu’en icelle on deliberoit par le commun conseil de tous les Estats des plus grans affaires du Royaume: tellement que l’excellente loy ancienne ait leiu: le salut du people soit la supreme loy»).

1266

Holomanï iurisconsulti. Francogallia. P. 80 ff.: «Cujus institute (concil. ordin.) sapientia et utilitas tribus rebus cemitur: primum quod in magno pru-dentium numéro magnitudo concilii versatur: deinde quia libertatis pars est, quorum periculo res geritur, ut eorum consilio atque autoritate administretur: et quemadmodum vulgo did solet, quod omnes tangit, ab omnibus approbetur, postremo ut qui apud Regem im magna potentia sunt, et magiis imperiis praesunt, ejus concilii metu, in quo Civitatum postulate libéré audiuntur, in officio contineantur».

1267

Ibid. Cap. VIII («De lege salica et jure mulierum in Regum parentum hereditatibus»).

1268

Эдикт, помещенный в кн.:

Aubigné Th. A. d'. L’Histoire universelle du sieur d’Aubigné. T. I–II. Maillé, 1616–1620. T. II. P. 98—101;

Mémoires de l’estât. T. II. P. 459 ff.;

La Papelinière H. L.-V. L’Histoire de France… T. II. Lib. XXXI. P. 107; Lib. XXXIII. P. 104.

1269

«Les Rochelois… receurent ce qu’on leur donnoit comme par force au desceu de ceux de Nismes et de Langudeoc, combine qu’il fussent comprins en l’edit» (Serres J. de. Commentarium de statu religionis… P. 113).

1270

Serres J. de. Commentarium de statu religionis… P. 727: «Ceux de Quercy etc…. protestent contre cest Edict, le nomment captiuex et précurseur de nouveaux massacres…»;

La Popelinière H. L.-V. L’Histoire de France… T. III. P. 200;

Serres J. de. Commentarium de statu religionis… Lib. XII. P. 113 b.

Cp.: Daniel G. Histoire de France depuis l’établissement de la monarchie. T. I–XVIII. P., 1755–1760. T. XVIII. P. 316–317.

1271

La Popelinière H. L.-V. L’Histoire de France… T. II. P. 200.

1272

Mémoires de l’estât. T. II. P. 551.

1273

La Popelinière H. L.-V. L’Histoire de France… T. II. Lib. XXXV. P. 18 b;

Mémoires de l’estât. T. II. P. 358;

Serres J. de. Commentarium de statu religionis… Lib. XII. P. 113 b-114;

Dévie C., Vaissètle J. Histoire générale de Languedoc. T. I–XV. Toulouse, 1871–1876. T. IX. P. 87.

1274

Thou f.-A. de. Histoire universelle…

1275

Автор «Mémoires de l’estât» выражается следующим образом: «Le conseil secret estimoit que les particuliers etants assemblées, prendraient avis de se rendre à la merci du Roi… et se contenoient de garder ce peu qu'on leur accordoit plustost еще de tout perdre» (Mémoires de l’estât. T. II. P. 358).

1276

«Pro more antique Gallico» (Serres]. de. Commentarium de statu religionis… P. 114).

1277

Постановления собрания изложены в кн.:

La Popelinière H. L.-V. L’Histoire de France… T. II. P. 186;

Mémoires de l’estât. T. II.

1278

Перечень лиц, участвовавших в собрании, находится в «Requite au roi», поданном собранием.

См.: Mémoires de l’estât. T. II. P. 369.

1279

Dévie С., Vaisselle J. Histoire générale de Languedoc. T. IX. P. 87 (и другие, указанные выше авторитеты).

1280

Serres J. de. Commentarium de statu religionis… P. 114b;

Mémoires de l’estât. T. II. P. 359 b.

1281

Mémoires de l'estât. T. II. P. 359 b.

1282

Ménard M. Histoire civile, ecclésiastique et littéraire de la ville de Nismes. T. I–VII. P., 1750–1758. T. V. P. 104;

La Popelinière H. L.-V. L’Histoire de France… T. II. P. 186;

Mémoires de l’estât. T. II. P. 359. Ha этом собрании присутствовали депутаты от Дофине.

1283

Mémoires de l'estât. T. II. P. 359.

1284

Перечисленные находятся в начале « Requête » в кн.: Mémoires de l'estât T. II. P. 360.

1285

Хааг не поместил биографии Валегана в своей книге (Haag Е. La France protestante). Не тот ли это самый, о котором Виллар писал к королю от 16 октября 1572 г., что он исполнен «доброй воли и любви к Вашему Величеству» (« bonne volonté et affection au service de Vbtre Majesté? »).

Читать дальше
Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать


Иван Лучицкий читать все книги автора по порядку

Иван Лучицкий - все книги автора в одном месте читать по порядку полные версии на сайте онлайн библиотеки LibKing.




Феодальная аристократия и кальвинисты во Франции отзывы


Отзывы читателей о книге Феодальная аристократия и кальвинисты во Франции, автор: Иван Лучицкий. Читайте комментарии и мнения людей о произведении.


Понравилась книга? Поделитесь впечатлениями - оставьте Ваш отзыв или расскажите друзьям

Напишите свой комментарий
x