Ирина Кротова - Эсперанто с Юлио Баги. Рассказы

— Rigardu, rigardu ilin! Ili venas al ni. Ili estas multaj. Unu havas vizaĝon, brilantan de ĉiellumo, kaj liaj manoj, piedoj estas vunditaj. Apud li marŝas longbarba viro, portanta du ŝtontabulojn. La vizaĝo de tiu ankaŭ brilas. Rigardu, tie sekvas ilin la tria. Liaj okuloj estas mallarĝaj, strange oblikvaj. Liaj haroj estas plektitaj kaj pendas ĝis tero. Tie la kvara, kun duonluno sur sia kapornamo... kaj tie ankoraŭ unu. Ho rigardu, patro, tie venas multaj. Iliaj vizaĝoj estas brilantaj. Manon en mano ili venas. Kiuj ili estas?

­

— Mi ne scias (я не знаю), Abel. Mi vidas nur (я вижу только), ke ankaŭ via vizaĝo estas brilanta (что твоё лицо тоже сияет), kaj ankaŭ tiu de via patrino (а также то /лицо/ твоей матери). Vi ĉiuj havas lumon ĉielan sur la vizaĝoj (у вас всех свет небесный на лицах) kaj mildecon en la okuloj (и мягкость в глазах). Mi sentas nur (я чувствую только), ke io nekonata lokiĝis en mia koro (что что-то неведомое поселилось: «разместилось» в моём сердце: loki – поместить ). Tio faris min malforta (это сделало меня слабым), sed plialtigis mian animon (но усилило: «повысило» мою любовь: alta – высокий ). Mi sentas nur, ke mi devas ami tiujn (что я должен любить тех), kiuj venas al ni (которые приходят к нам). Mi devas ami la herbeton (я должен любить /каждую/ былинку), bestojn (зверей) kaj ĉion (и всё), kio estas ĉirkaŭ ni (что вокруг нас). Io flugis for el mia brusto (что-то улетело из моей груди). Ho, diru (скажите), kio estas tio (что это)?

— Mi ne scias , Abel . Mi vidas nur, ke ankaŭ via vizaĝo estas brilanta, kaj ankaŭ tiu de via patrino. Vi ĉiuj havas lumon ĉielan sur la vizaĝoj kaj mildecon en la okuloj. Mi sentas nur, ke io nekonata lokiĝis en mia koro. Tio faris min malforta, sed plialtigis mian animon. Mi sentas nur, ke mi devas ami tiujn, kiuj venas al ni. Mi devas ami la herbeton, bestojn kaj ĉion, kio estas ĉirkaŭ ni. Io flugis for el mia brusto . Ho, diru, kio estas tio?

* * *

La grupo jam pliproksimiĝis (группа уже приблизилась) kaj ili povis bone aŭdi la parolon (и они могли хорошо слышать разговор). La ŝtontabula viro parolis (мужчина с каменными дощечками говорил).

— Viaj manoj kaj piedoj estas vunditaj (твои руки и ноги изранены). Ĉu ili doloras (они болят)?

— Ne (нет), Moseo (Моисей)! Ili estas ja la vundoj de la amo (они ведь – раны любви).

— Kiu vi estas (кто ты), konanta mian nomon (знающий моё имя)?

— Kiun vi profetis al via popolo (/тот,/ кого ты предсказал своему народу). La Mesio (Мессия).

— La Mesio? Filo de Dio (сын Бога)?

— Filo de Dio, kiel vi ĉiuj (как вы все), kiuj venis de tempo al tempo (которые являлись время от времени) instrui la popolojn por la perfekta boneco (научить народы совершенному добру: «для совершенного добра»).

La grupo jam pliproksimi ĝ is kaj ili povis bone a ŭ di la parolon . La ŝtontabula viro parolis.

— Viaj manoj kaj piedoj estas vunditaj. Ĉ u ili doloras?

— Ne, Moseo! Ili estas ja la vundoj de la amo.

— Kiu vi estas, konanta mian nomon?

— Kiun vi profetis al via popolo. La Mesio .

— La Mesio ? Filo de Dio ?

— Filo de Dio , kiel vi ĉ iuj , kiuj venis de tempo al tempo instrui la popolojn por la perfekta boneco .

— Ĉu vi estas martiro (ты – мученик)? Ĉu la sorto frapis vin senmerite (судьба поразила тебя незаслуженно: meriti – заслужить ) aŭ vi pekis kontraŭ Dio (или ты согрешил против Бога) kaj Li punis vin (и Он наказал тебя)?

— Nek la unua (ни первое), nek la dua (ни второе). Dio neniam punis la kreitaĵojn (Бог никогда не наказывал /свои/ творения), ĉar Li estas la senfina indulgo (потому что Он – бесконечное прощение: «снисхождение, пощада»). Agon sekvas ago (за действием следует действие), kion nur la homa malforteco nomis punanta mano de Dio (что только человеческая слабость назвала карающей рукой Бога). Mi estas mi mem (я – я сам), ĉar en Kristo (потому что во Христе) per Kristo naskiĝis la krista ideo (через Христа родилась христианская идея).

— Ĉu vi estas martiro? Ĉu la sorto frapis vin senmerite aŭ vi pekis kontraŭ Dio kaj Li punis vin?

— Nek la unua, nek la dua. Dio neniam punis la kreitaĵojn, ĉar Li estas la senfina indulgo. Agon sekvas ago, kion nur la homa malforteco nomis punanta mano de Dio. Mi estas mi mem, ĉar en Kristo per Kristo naskiĝis la krista ideo.

— Kaj vi (а ты)? Kiu vi estas (кто ты)? Viaj vizaĝo kaj vesto estas fremdaj por mi (твои лицо и одежда чужие для меня).

— Mi estas Kong-Fu-Ce (я – Кун Фу-Цзы /Конфуций/) kaj jen apud mi Budho (а вот рядом со мной Будда).

— Ĉu ankaŭ viaj religioj estas revelacioj (ваши религии – тоже откровения)?

— Same kiel la viaj (так же, как ваши).

— Kaj vi? Kiu vi estas? Viaj vizaĝo kaj vesto estas fremdaj por mi.

— Mi estas Kong-Fu-Ce kaj jen apud mi Budho.

— Ĉu ankaŭ viaj religioj estas revelacioj?

— Same kiel la viaj.

— La religioj estis neniam revelacioj (религии никогда не были откровениями), nur la kredo (только вера), kiu fondis ilin (которая основала их) — diris la Mesio (сказал Мессия). — Ili devenis el la dependa sento de la homoj (они произошли из чувства зависимости людей: dependi – зависеть ). Sen religioj (без религий), sen certa scio pri Dio (без определённого знания о Боге) la homo estus vivinta izolite (человек жил бы одиноко: «изолированно») en plena (в полном), senĉesa turmento (непрерывном мучении). Benita donaco estis la dependa sento (благословенным даром было чувство зависимости) ĉar ĝi ebligis la socian vivon (потому что оно сделало возможным общественную жизнь).

— La religioj estis neniam revelacioj , nur la kredo , kiu fondis ilin — diris la Mesio . — Ili devenis el la dependa sento de la homoj . Sen religioj, sen certa scio pri Dio la homo estus vivinta izolite en plena, senĉesa turmento. Benita donaco estis la dependa sento ĉ ar ĝ i ebligis la socian vivon .

– Sed kiu religio estis do la sola (но какая религия была всё-таки единственной), ĉielan gracon donanta religio (небесную благодать дающей религией)?

— Ĉiu religio estis gracon donanta al tiu (каждая религия была благодать дающей тому), kiu pie (кто благоговейно), konvinkiĝinte sekvis ĝin (убеждённо: «убедившись» следовал ей: konvinki – убедить ). Post ĉeso de la vivo (после окончания: «прекращения» жизни) zorgis la senfina indulgemo de Dio pri la animo (заботилась бесконечная милость Бога о душе: indulgi – щадить, относиться снисходительно ). Ĉu vi opiniis (считаете ли вы), ke homo povis fari leĝon por la ĉiela regno (что человек мог создать: «сделать» закон для небесного царства)?

— Ne (нет)!

— La sama kredo vivis en ĉiu homo (такая же вера жила в каждом человеке) de la tempokomenco ĝis la fino (с начала времён до конца). Nur la formo (только форма), la eksteraĵo konformiĝis al la epoko (наружность приспосабливалась к эпохе: ekstera – внешний , konformi – соответствовать ).

– Sed kiu religio estis do la sola , ĉ ielan gracon donanta religio ?

— Ĉ iu religio estis gracon donanta al tiu , kiu pie , konvinki ĝ inte sekvis ĝ in . Post ĉeso de la vivo zorgis la senfina indulgemo de Dio pri la animo. Ĉ u vi opiniis, ke homo povis fari leĝon por la ĉiela regno?