Ирина Кротова - Эсперанто с Юлио Баги. Рассказы
- Название:Эсперанто с Юлио Баги. Рассказы
- Автор:
- Жанр:
- Издательство:неизвестно
- Год:0101
- ISBN:нет данных
- Рейтинг:
- Избранное:Добавить в избранное
-
Отзывы:
-
Ваша оценка:
Ирина Кротова - Эсперанто с Юлио Баги. Рассказы краткое содержание
Эсперанто с Юлио Баги. Рассказы - читать онлайн бесплатно полную версию (весь текст целиком)
Интервал:
Закладка:
Adamo kunvokis siajn gefilojn (созвал своих детей: voki – звать ) kaj terenĵetis sin (и бросился на землю: ĵ eti – бросить ) por sendi dankplenan preĝon al la Sinjoro de la universo (чтобы воздать: «послать» благодарную: «полную благодарности» молитву Господину вселенной).
Ondis homamaso post homamaso en pli a ŭ malpli grandaj grupoj . Laboristoj , rompitaj de la vivo ŝ ar ĝ o ; parioj de la iama Hindujo ; forlasitaj infanoj ; perfiditaj knabinoj kaj mal ĉ astulinoj . En ĉiu grupo regis la senlima pardono, malsupreniĝinta el la ĉiela regno.
Adamo kunvokis siajn gefilojn kaj terenĵetis sin por sendi dankplenan preĝon al la Sinjoro de la universo.
* * *
Kaj sonis la preĝo (и звучала молитва) kaj ĝi trovis eĥon en koro de ĉiuj kreitaĵoj (и она находила эхо = отдавалась эхом в сердце всех созданий: krei – создавать, творить ). La arboj humile klinis la laŭbkronojn (деревья смиренно склонили тенистые кроны), la bestoj ame premis sin unu al alia (звери любовно прижались друг к другу) kaj la homoj (а люди), superŝutitaj de la nekonata sento (охваченные: «осыпанные» неведомым чувством: ŝ ut i – сыпать ), ekgenuis sur la teron (встали на колени на землю).
Fendiĝis la ĉielo (раскололось небо: fendi – расщеплять, раскалывать ) kaj la ĉielaj radioj superbrilis tiujn de la suno (и небесные лучи превзошли блеском те /лучи/ солнца = засияли ярче, чем солнечные лучи: superi – превосходить, brili – блестеть, сиять ). Sonis laŭde aklamanta ĥoro de serafoj (звучал славящий хор серафимов: la ŭ di – хвалить, ak l am i – торжественно приветствовать, устроить овацию ), keruboj (херувимов).
El la fendiĝinta ĉielo sonis ĉion trapenetranta voĉo (из разверзнувшегося неба зазвучал проникновенный: «всё проникающий» голос: penetri – проникать ).
— Amo kaj paco regu en viaj koroj (любовь и мир пусть царят в ваших сердцах)! La batalo estas finita (битва окончена) kaj alvenis la promesita eterna feliĉo (и настало обещанное вечное счастье). La spirito de la Malbono (дух Зла), Lucifero (Люцифер), estas ekzilita (изгнан). La Morto estas venkita (Смерть побеждена), por ke la harmonio de la Amo regu la mondon (чтобы гармония Любви правила миром). Estu vi gracoplenaj (будьте благословенны: «полны благодати») kaj kun komprena sento de la koro (и с понимающим чувством сердца) amu unu la alian (любите друг друга)!
Kaj sonis la pre ĝ o kaj ĝ i trovis e ĥ on en koro de ĉ iuj kreita ĵ oj . La arboj humile klinis la la ŭ bkronojn , la bestoj ame premis sin unu al alia kaj la homoj , super ŝ utitaj de la nekonata sento , ekgenuis sur la teron .
Fendi ĝ is la ĉ ielo kaj la ĉ ielaj radioj superbrilis tiujn de la suno . Sonis la ŭ de aklamanta ĥ oro de serafoj , keruboj .
El la fendiĝinta ĉielo sonis ĉion trapenetranta voĉo.
— Amo kaj paco regu en viaj koroj! La batalo estas finita kaj alvenis la promesita eterna feliĉo. La spirito de la Malbono, Lucifero, estas ekzilita. La Morto estas venkita, por ke la harmonio de la Amo regu la mondon. Estu vi gracoplenaj kaj kun komprena sento de la koro amu unu la alian!
La milionoj da popoloj komencis vivon en feliĉo (миллионы народов начали жизнь в счастье), neniam forpasonta (которое никогда не кончится: «никогда не собирающемся проходить»). La tempo haltis (время остановилось) kaj la miljaroj pasis sen postsigno (и тысячелетия проходили без следа = незаметно), pli ĝuste (точнее), ilia paso eĉ ne komenciĝis (их ход даже не начинался).
La milionoj da popoloj komencis vivon en feli ĉ o , neniam forpasonta . La tempo haltis kaj la miljaroj pasis sen postsigno , pli ĝ uste , ilia paso e ĉ ne komenci ĝ is .
* * *
En la spaco du longvostaj meteoroj sekvis unu la alian (в космосе два длиннохвостых метеора следовали друг за другом: vosto – хвост ). Sur la unua sidis inerte (на первом сидела бездейственно), senpotence (бессильно), en obstina muteco (в упрямом безмолвии) la Morto. Sur la alia staris la ĉionneanta spirito de la Malbono (на другом стоял всеотрицающий дух Зла: nei – отрицать , отвечать отрицательно ): Lucifero. Kun furioza rapideco la du fajrerantaj globoj kuregis (с бешеной скоростью два искрящихся шара неслись: fajro – огонь , fajrero – искра ) kaj la dua atingis la unuan (и второй настиг первый). La Morto ironie ekkriis (язвительно закричала).
En la spaco du longvostaj meteoroj sekvis unu la alian. Sur la unua sidis inerte, senpotence, en obstina muteco la Morto. Sur la alia staris la ĉionneanta spirito de la Malbono: Lucifero. Kun furioza rapideco la du fajrerantaj globoj kuregis kaj la dua atingis la unuan. La Morto ironie ekkriis.
— Frato (брат)! Venkitaj ni estas post la batalo (побеждены мы после битвы). La promesita eterna vivo fine realiĝis (обещанная вечная жизнь наконец сбылась: reala – реальный )!
— Eĉ kontraŭe (даже наоборот)! La batalon ni gajnis (битву мы выиграли).
— Mi ne komprenas vin (я не понимаю тебя). Kial do ni estas ekzilitaj (почему же мы изгнаны)?
— Frato ! Venkitaj ni estas post la batalo . La promesita eterna vivo fine reali ĝ is !
— E ĉ kontra ŭ e ! La batalon ni gajnis .
— Mi ne komprenas vin . Kial do ni estas ekzilitaj ?
— Ĝuste pro tio (именно из-за того), ĉar la homon ni levis al enviinda alteco (потому что человека мы подняли на завидную высоту: envii – завидовать ). La homo estis kreita (человек был создан), kiel la bestoj (как звери). Nur tiam fariĝis vere la Homo (только тогда возник: «сделался» по-настоящему Человек), kiam mi donis al li el la frukto de la scio (когда я дал ему /есть/ от плода познания). Mi estis la sendependa volo (я был независимой волей: dependi – зависеть ) kaj mi estis ankaŭ la ĉion reganta pasio (и я был также всемогущей «всеповелевающей» страстью). Kion valoras la homo sen mi (чего стоит человек без меня). Li estas nur movebla pupo (он – только марионетка: «движимая кукла»: movi – двигать, шевелить ), kiun lia majstro laŭplaĉe puŝetas tien kaj reen (которую его хозяин как угодно подталкивает туда-сюда: pla ĉ i – нравиться, fari la ŭ pla ĉ e – делать / поступать по своему усмотрению ). Li ne estas plu sinjoro de siaj propraj agoj (он больше не хозяин: «господин» своих собственных поступков) kaj li ne estas plu sklavo de la pasioj (и он больше не раб своих страстей). Kiu ne estas reganto pri propraj pensoj (кто не является повелителем собственных мыслей: «о собственных мыслях») kaj ne estas sklavo de la pasioj (и не является рабом страстей), tiu estas jam mortinta (тот уже умер). Ili ambaŭ donas la forton por progresi (они обе дают силу, чтобы развиваться) kreante novan (создавая новое). Penso unuiĝinte kun pasio (мысль, объединившись со страстью) faris miraklojn (творили чудеса) kaj donis valoron al la vivo (и давали ценность жизни).
Читать дальшеИнтервал:
Закладка: