Эльдар Ахадов - На семнадцати языках. Переводы произведений Ахадова

Под этим небом дымно-голубым
Я был когда-то дивно молодым.
Мелодией пронзительно-случайной
Казался мне весь мир необычайный.
Но каждый миг без лишних слёз и слов
Я был легко расстаться с ним готов.
А ныне, жалкий суетный старик,
Цепляюсь я за каждый взгляд и миг.
И понимаю: слаще прежних лет
На целом свете не было и нет.

Çılğın gəncliyimi salıram yada.
Göy səma altında, bu gen dünyada,
Necə də qayğısız bir cavan idim,
Aləmə, dünyaya mən heyran idim.
Həzin bir ahəngi vardı zamanın,
Qədrini bilməzdim onda hər anın.
Qorxmadan heç nədən, sanki, nə dərdim?
Göz yaşı tökmədən köçüb gedərdim…
Indi əldən salıb qocalıq məni,
Düşünüb, anıram olub, kecəni.
Həyatın mənası nə dərin imiş,
O, keçən illərim nə şirin imiş.
Hər baxış, hər bir an mənə təsəlli,
Tuturam həyatdan indi cüt əlli.

Не лежит на полке шляпа,
Не включается камин…
«А когда вернётся папа?»
Вопрошает маму сын.
На дворе глухая осень.
По ночам стоит мороз…
Этим каверзным вопросом
Он довёл её до слёз.
На ресницах капли влаги,
В сердце – детский голосок.
«Сделай папу из бумаги» —
Попросил её сынок.
«Ничего, что он – бумажный.
Мы не скажем никому.
Он ведь сильный и отважный.
Я с собой его возьму».

Rəfdə nə papaq var, nə də ki, əlcək,
Çoxdandı yanmayır buxarı ocaq.
«Ay ana, bəs atam nə vaxt gələcək?»
Soruşur anadan bu körpə uşaq.
Bayırda payızın nəfəsi gəlir,
Gecələr şaxtalar andırır qışı,
Nə desin?…Ananın qəlbi kövrəlir,
Boğur qəhər ilə onu göz yaşı…
Sükutu uşağın təkidi pozur:
«Gəl mənə kağızdan ata düzəldək,
(Ananın halını o, özü yozur)
Amma bunu heç kim bilməsin gərək.
Hər yerdə özümlə gəzdirəcəyəm,
Onu gəzdirmək də çünki asandır.
Nə olsun, kağızdan olanda, bəyəm?
O ki, həm cəsurdur, həm pəhləvandır.»

Можно вызвать врача, на работу и слуг,
Можно вызвать такси, на дуэль или дрожь,
Можно вызвать истерику, смех и испуг,
Можно вызвать полицию, гнев или дождь,
Но какие молитвы для них ни готовь:
Не приходят по вызову Бог и любовь.

Həkim çağırmaq olar,
Təcili yardım gələr.
Qulluqçu çağırarsan,
Köməyin ola bilər.
Duyelə çağırarsan
Qəzəblənib kimsəni…
Taksi çağırsan əgər,
Gəlib aparar səni.
Yağış da çağırarsan,
Təbiətə can verər,
Polis də çağırarsan,
Qoymaz çəkəsən zərər.
Istədiklərin olar,
Çağırmağına baxır,
Gülüş, qəzəb, ya qorxu,
Nə istəyirsən çağır.
Nə desən çağırarsan,
Sən belə vərdiş ilə,
Bir Tanrı, bir məhəbbət,
Gəlməz sifariş ilə!

Когда поймёшь на самом деле,
Что правды может и не быть,
Что хрупок дух в здоровом теле
От недомолвок и обид,
А между прошлым и грядущим
Нет абсолютно ничего,
И грех печалиться о сущем,
Когда по сути нет его,
Живи и радуйся, как чуду,
Морщинке времени любой,
Поскольку мы с тобой повсюду,
И всё на свете – в нас с тобой.

Bir gün anlayarsan, həqiqətən də
Haqqı, ədaləti çox olar danan.
Kövrək bir könül var güclü bədəndə,
Incidərlər, sındırarlar nagahan.
Keçmişlə gələcək arasında sən
Boşluqlar görsən də, tanrı pənahdı.
Çalış ki, uzaq ol qəmdən, qüssədən,
Boş şeyin dərdini çəkmə, günahdı.
Dünyanın sehrini duy, sevinc ilə,
Aləm bizimlədir, bizimlə inan.
Keçək gülə-gülə, verib əl-ələ,
Zamanın bu eniş, yoxuşlarından…

Yadımda dəqiq deyil,
Hansı il, hansı gündə,
«Qar yağır» qışqırardıq,
Pəncərənin önündə.
Külək nəsə qopardı,
Qar yağırdı ahəstə.
Gülə-gülə tutardın,
Məni qolların üstə.
Qışqırardıq «qar yağır»,
Uşaq sevinci ilə.
Qarsa sakit yağardı,
Beləcə, ildən ilə.
Hər il qış ərəfəsi,
Baxıb qara, borana,
Mənə elə gəlir ki,
Səs salırıq hər yana.
Bir gün, bir sakit səhər
Ürək sancdı bir təhər.
Sən dünyadan köçmüsən,
Bacım çatdırdı xəbər.
Telefon susan andan,
Yenə də qar yağırdı,
Qışqırmaq istəyirdim,
Səsimsə çıxmayırdı…
Qış gəldi, qara baxsan,
Ürəyim səni andı.
Kim deyir ki, sən yoxsan,
Yox, yox, bu ki, yalandı.
Qəlbimdə, canımdasan,
Sən mənimləsən axır,
Әzizim, yanımdasan,
Bax, gör necə qar yağır…

Сколько воды в реке?..
Сколько – в твоей руке?..
Та, что в реке, – как лед.
Та, что в руке, – как мед.
С заутра до темна
Пил бы ее до дна.
Пил бы с твоей руки,
Словно со дна реки,
Сутками напролет —
Сладкую, словно мед…

Çayda nəqədər su var?
Ovcundaki nəqədər?
Çayın suyu buz kimi,
Ovcundakı bal kimi.
Ovcundan içərdim suyu
Səhərdən axşama kimi.
İçərdim saatlarla o suyu bal kimi.

У каждой реки свой плеск.
У каждой души свой дождь.
Ты веришь не в то, что есть,
А в то, чего вечно ждёшь.

Ты в гору, а там – овраг,
Ты замуж, а там – гарем.
И каждый твой раз не так,
И каждый твой шаг не к тем.