Рузил Фазлыев - Егерменче ел. Шигырь вәгазь. Том 3. Стихи

Даруын табалмый, давалый табиблар,
Югалып калгандай бар халык.
Сугыш юк, ачлык юк шикелле,
Тукталып калгандай бик арып.

Озакка җитәрме бу хәләт…
Без шулай күпмеләр яшәрбез.
Билгесез иртәгә – буласы…
Ярдәмгә Аллаhка дәшәбез.

Ул гына белүче алда ни буласын,
Әфәтнең бетәсе көннәрен…
Самолет- танклар файдасыз,
Шаhидтер белгәнең, күргәнең.

Тынгандай бар дөнья, бөтен җир,
Тукталган шикелле хәрәкәт…
Ни булып бетәсен белмәгәч,
Яшәүдә беткәндәй бәрәкәт.

Бер сынау мизгеле бары тик,
Ә күпме халыкка кагыла.
Кайлардан көтәргә ярдәмне…
Битараф Аллаhның барына.

Вируслар күренми, беленми,
Кешенең йөзендә, кулында.
Галимнәр бер нидә белмәгән,
Бүгенгә ул вирус турында…

Дәлиллек барыбыз өчендә,
Галәмнең хуҗасы бер генә.
Сәбәпче булырмы аңларга,
Җаваплар бирәсе көн генә.

Онытма язларның килүен,
Урамда кояшның көлүен…
Арыныйк күңелсез хисләрдән,
Онытып вируслар йөрүен.

Кешенең дөньяда урыны,
Билгеле – язылып куелган…
Күрәсе булганны күрәсең,
Үзгәрми ул синең, уеңнан.

Гaрәсәт, давыллар булалар..
Кай вакыт кагыла күпләргә.
Вакытлар аңлата, күрсәтә…
Кем хуҗа гaләмдә, күкләрдә.

Кемдер сүгә көндә хөкүмәтне,
Кем гаепле саный дәүләтен…
Үзе hаман кыргыйлана бара,
Каплап тормый хәттә гәүрәтен.

Күренмәгән вирус килеп кинәт,
Андыйларны бераз «юата».
Кая керер урын тапмаганда,
Коры җирен кинәт чылата.

Бәргәләнә бераз кеше күңеле,
Ярдәм белми каян көтәргә.
Билгесезлек юлда олы киртә…
Ничек аны урап үтәргә.

Гaдәтләнгән тормыш туктагандай,
Кемгә тыныч кемгә куркыныч…
Уйлаганда, бараз аңлыйсыңда,
Түләнмәгән кебек зур бурыч.

Калган эшкә, инде карлар яуган,
Бүгенгесен кирәк уйларга…
Тормыш көзе ишек каккан чакта,
Өмет итеп йөрмә туйларга.

Бурычларың сине озатмасын,
Олы юлга чыгып киткәндә.
Каршыласын иде матур җәйләр,
Язлар үтеп җирләр кипкәндә.

Синдә хуҗа, миндә хуҗа кебек…
Хуҗалыклар гына билгесез.
Кайда күреп була алыр микән,
«Син хуҗасы» дигән билгесен.

Хуҗасызмы бөтен якты дөнья,
Каян килеп чыга вируслар.
Адашалар, бүленәләр кинәт,
Гүләйт итеп йөргән туристлар.

Таныш түгел, көтелмәгән сынау,
Безгә бүген ясый сәяхәт.
Җилдә очкан яфраклар кебек,
Байлыклар hәм бөтен сәясәт.

Кемнән безгә ярдәм килә ала,
Түрәләрдән, яки дәүләттән.
Кайсы безгә дөресерәк сөйли,
Сакланырга иде, гайбәттән…

Ике рәхәт бергә килә алмый…
Савап көтмик, гамәл булмаса.
Сусауларны чиләк баса алмас,
Сулы булып алар тормаса.

Җиңел килгән бәхет сизелми шул,
Кадерләрен авыр аңлавы.
Кеше өчен олы кисәтүдер,
Тормышларның җиңел бармавы.

Кемнәр сөйми икән сәяхәтне,
Бер тапкырдан күңел тартыла.
Кемнең балалары читтә укый,
Чит илләрне хурлап халыкына.

Капиталист череп бара диеп,
Бездә кемнәр хәзер байлар соң…
Кемнең балалары «типтерәләр»,
Ә байлыклар килгән кайдан соң.

Кайдан килде яңа хужалары,
Халыкныкы дигән милекнең.
Бездә исә халык өченме соң,
Законнарга язган ирекнең…

Кайчан гына куып җитәрбездә.
Кайчан гына узып китәбез…
Алар җүләр, без акыллы диеп,
Үзебездә ышанып бетәбез.

Без булмаган җирдә әйбәт дигән,
Мәкaль мәгәнәсе ялган дип.
Эшләгәннәр каты байый ала,
Бары ялкау ярлы калган дип.

Кемнәр өчен яхшы хезмәт хакы,
Ә кемнәргә яллар кырымда.
Чит илләрдә, кемнәр план кора,
Күчмә милек алу турында…

Аллаh сүзе иманлылар өчен,
Кеше булса гына иманда.
Ярдәм сорап була курыкмыйча,
Иман юлларында булганда.

Кәферлектә, имансызлар икән,
Алар өчен җаза, кисәтү…
Ялгышканнар адашканнар өчен,
Дөрес юлны кирәк күрсәтү.

Кайдан килә җәннәт сорый алу,
Кәферлектә яшәп киткәнгә.
Кабул була мени андый теләк,
Аллаhыны инкар иткәнгә.

Без беләбез Аллаh кичерүче,
Кайчан гына тәүбә итсәктә.
Тәүбә өчен hаман вакытлар юк,
Гомер көзләренә җитсәктә.

Бер хикмәте кебек язмышларның,
Хакыйкатьне аңлау чоры бар.
Кемнәрнеңдер әйтер сүзе бар,
Җырланмаган әле җыры бар.

Тормыш юлы авыр, озында ул,
Яллар кирәк кайчак күңелгә.
Учак җылыларын тоеп калыйк,
Әйләнгәнче алар күмергә.