Кривицкий Александр - Учебник белорусского языка

Храпеть. Прадуваць сапло

Человек. Сын Зямлі, вянец прыроды

Черт. К. чязь цемры, балотны пан

Юбилей. Вяселая рэпетыцыя хаўтураў

А там, за светам, на чужыне Ніхто цябе, ой, не прыхіне! (Я. Колас)

А хто там ідзе, а хто там ідзе? У агромністай такой грамадзе? — Беларусы. (Я. Купала)

Ад вёскі адбіўся, у палац не папаў (Я. Купала)

Ад славы галава не баліць, а толькі кружыцца. (І. Гурскі)

Ад зямлі да зор і сонца Няма думкам забаронцы (Я. К.олас)

(Я. Колас)

Без повада, без вобруці, Усі м вядома, добра йсці. (Я. К.олас)

Браток! Ці жа вачэй не маеш — Арлом варону называеш? (М. Багдановіч)

Будзь смелы, як вецер, як воля сама! Знай, смелых не чэпе ні крыўда, ні цьма! (Я Купала)

Бурай змеценае лісце Не вяртаецца на голле. (П. Панчанка)

Была б свіння, а лужа будзе. (У. Корбан)

Быў бы талент — знойдзецца пасада (А. Русецкі)

Воля сонейку раўня. (Я. Купала)

Вучыся, нябожа, вучэнне паможа.

Змагацца з нядоляй, няволяй. (Я. Купала)

Гора не сціхне ад слоў. (Я. Колас)

Да славы прагныя, ды вузкія ў плячах. (К. Крапіва)

Дзень вяселля назначылі, Ды вяселля не бачылі. (Я.Колас)

Добра быць у дарозе, якую ты сам сабе выбіраеш. (Я. Колас)

Другі баран — ні «бэ», ні «мя», А любіць гучнае імя. (К. Крапіва)

(Я- Колас)

За шкурку плоціць тхор галоўкай. (Я. Колас)

Забілі зайца, не забілі, Але ж, брат, гуку нарабілі. (Я. К.олас)

Здэцца, й робяць яны штось, Але справы — слабы. (К… Крапіва)

І авечка, хоць дурная, А ваўка ж пазнае. (Ф. Багушэвіч)

І воўк жа не цягаецца вечна адзін. (К. Чорны)

І Зоя — не тое, І Насця — не шчасце. (П. Панчанка)

І прад такім, вось, галамоўзай Не смей стаць роўна ты, а поўзай. (Я. Колас)

І ў самай большай на свеце пасудзіне ёсць дно. (Х Чорны)

Казырнуў не яму, а партфелю. (А. Куляшоў)

(М. Лужанін)

Кіраваць то ты кіруй, Ды не вельмі тузай. (К. Крапіва)

Крыкі спрэчкі не развяжуць. (Я. Колас)

Людзей смяшы, а сам не смейся. (Я. Брыль)

Мне Загібелька лепш Парыжа. (Я. Колас)

Мой родны кут, як ты мне мілы! Забыць цябе не маю сілы! (Я. Колас)

На беларускую дзяўчыну. Ніхто йшчэ каменем не кінуў. (Я. Купала)

(Я. Колас)

(М. Багдановіч)

Не скажаш часу: «Пачакай». (П. Панчанка)

(В. Дунін-Марцінкевіч)

(Я. К.упала)

(К. Крапіва)

Пад кола, жаба, не падлазь. (К. Крапіва)

(Я. Купала)

Прэтэнзій у яго — хапіла б на слана. (К. Крапіва)

Разумных бараноў наогул жа нямнога. (К. Крапіва)

Раны гояцца часам, а дружбаю — гора. (А. К.уляшоў)

Сама пакажа справа, Ці варта шуму ўся аблава. (Я. Колас)

(Я. Купала)

Слоў не крышыць ні век, ні тапор. (Я. Купала)

Спяваеш добра, ды ці тое? (Я. Колас)

Толькі ліха сну не мае. (Я- Колас)

Хто ж дужэй ад грамады? (Я. Колас)

(А. Звонак)

(Я. Колас)

(П. Панчанка)

Свінства.

Даслоўна — «дзіця чалавечае», адпавядае беларускаму «хлопча».

І ты таксама тут, мой дарап?

Гэта ўжо проста смешна!..