Сергей Павлик - Нидерландский шутя. 150 анекдотов для начального чтения

Een politieagent belette een man van de brug te springen.

„Als je springt”, pleitte de agent, „moet ik je naspringen, en terwijl we dan op de ambulance wachten, krijgen wij allebei een longontsteking en gaan we allebei dood. Doe me een lol, ga nu naar huis en hang je op!”

Adam en Eva zaten op het gras in de hemel(Адам и Ева сидели на траве в небесах).

Ineens vraagt Eva(Ева вдруг спрашивает) : „Adam, vind jij mij nog mooi(Адам, ты находишь меня /все/ еще красивой) ?”

Adam: „Natuurlijk, wie anders(конечно, кого /же/ еще) ”.

Adam en Eva zaten op het gras in de hemel.

Ineens vraagt Eva: „Adam, vind jij mij nog mooi?”

Adam:”Natuurlijk, wie anders”.

Een lijk wandelt over het kerkhof(труп прогуливается через кладбище; wandelen – гулять, бродить ) met zijn grafzerk(с его = со своей надгробной плитой; graf – могила; zerk – надгробный камень, каменная плита ) bij zich(при себе = при нем).

Verbaasd(удивленно; verbazen – удивлять, изумлять ) vraagt een dode kennis(спрашивает умерший знакомый; kennis – знание; знакомство; знакомый ) : „Waarom zeul je(почему ты тащишь) je graafsteen toch mee(твое надгробие-то с собой; steen – камень ) ?”

„Ach, zonder identiteitsbewijs(ах, без удостоверения личности; bewijs – доказательство; свидетельство; bewijzen – доказывать ) kom je tegenwoordig nergens meer(/не/ придешь ты в настоящее время никуда больше = куда сегодня пойдешь без удостоверения личности; tegenwoordig – настоящий, существующий ) !”

Een lijk wandelt over het kerkhof met zijn graafzerk bij zich.

Verbaasd vraagt een dode kennis: „Waarom zeul je je graafsteen toch mee?”

„Ach, zonder identiteitsbewijs kom je tegenwoordig nergens meer!”

Het was etenstijd in het vliegtuig(было обеденное время: «время приема пищи» в самолете; eten – есть, кушать; еда; кушанье; обед ).

„Wilt u iets eten(вы хотите что-то поесть) ?” vroeg de stewardess aan een man(спросила стюардесса у одного мужчины; vragen – спрашивать ).

„Waaruit kan ik kiezen(из чего я могу выбрать) ?” vroeg hij(спросил он).

„Uit ja of nee(из «да» или «нет») ,” zegt de stewardess(говорит стюардесса).

Het was etenstijd in het vliegtuig.

„Wilt u iets eten?” vroeg de stewardess aan een man.

„Waaruit kan ik kiezen?” vroeg hij.

„Uit ja of nee,” zegt de stewardess.

Er staan een paar militairen(/здесь/ стоит: «встает» пара военных) tegenover elkaar(друг против друга) op te scheppen(хвастаясь/и хвастаются/; opstaan – вставать, подниматься ) over hoe hoog hun IQ wel is(о том, как высок их уровень умственного развития; IQ = intelligence quotient /англ./ – коэффициент умственного развития ) . Dan komt er iemand naast staan(тогда подходит кто-то с ними рядом встать = и останавливается рядом с ними) , die al een tijdje(который уже некоторое время) heeft staan luisteren(стоял и слушал) . Hij zegt(он говорит) :

– Nee jongens(нет, парни) , het meten van je slimheid(измерение твоего ума) aan de hand van het IQ(на основе IQ) is al lang verleden tijd(уже давно прошедшее время) . Ze hebben al lang een nieuwe eenheid gevonden: de „tére”(/они/ уже давно нашли новую единицу; vinden – находить ).

Al die militairen knikken zo’n beetje(все те военные кивают так немножко) en zeggen allemaal zoiets van(и все говорят что-то в этом роде) :

– Ja, daar hebben wij wel eens iets over gehoord(да, мы уже как-то что-то слышали об этом).

Dan zegt de man(потом мужчина говорит) :

– Ik zal een voorbeeld geven(я приведу пример: «я буду пример давать») . Einstein bijvoorbeeld, was heel erg slim(Эйнштейн, например, был очень и очень умный: «совсем очень умный»; voorbeeld – пример, образец ) . Hij was dus een „mega-tére”(он был, значит, мега-тере; dus – следовательно, итак, значит ) . Kijk ik, ik ben niet zo slim(смотрите: я = взять меня, я не так умен; slim – хитрый; умный, ловкий ) , ik ben een „kilo-tére”(я – кило-тере) . En ja, dan heb je ook nog militairen(ну вот, потом есть еще военные: «потом есть у тебя/у вас еще военные»)!

Er staan een paar militairen tegenover elkaar op te scheppen over hoe hoog hun IQ wel is.

Dan komt er iemand naast staan, die al een tijdje heeft staan luisteren. Hij zegt:

– Nee jongens, het meten van je slimheid aan de hand van het IQ is al lang verleden tijd. Ze hebben al lang een nieuwe eenheid gevonden: „de tére”.

Al die militairen knikken zo’n beetje en zeggen allemaal zoiets van:

– Ja, daar hebben wij wel eens iets over gehoord.

Dan zegt de man:

– Ik zal een voorbeeld geven. Einstein bijvoorbeeld, was heel erg slim. Hij was dus een „mega-tére”. Kijk ik, ik ben niet zo slim, ik ben een „kilo-tére”. En ja, dan heb je ook nog militairen!

– Wel soldaat, smaakt de soep niet(так, солдат, невкусный суп; smaken – быть вкусным )?

– Jawel, adjudant, maar…(да, конечно, прапорщик, но…)

– Maar wat, soldaat(но что, солдат)?

– Er ligt nogal veel zand in(в нем лежит довольно-таки много песку; nogál – довольно, до некоторой степени ).

– Mag ik u erop wijzen, soldaat(позвольте мне вам указать на то, солдат) , dat u niet zo moet klagen(что вы не должны так жаловаться) . U bent hier om het vaderland te dienen(вы находитесь здесь /для того/, чтобы служить родине) , denk daaraan(подумайте об этом)!

– Maar niet om het op te eten, adjudant(но не /для того/, чтобы ее поедать, прапорщик).

– Wel soldaat, smaakt de soep niet?

– Jawel, adjudant, maar…

– Maar wat, soldaat?

– Er ligt nogal veel zand in.

– Mag ik u erop wijzen, soldaat, dat u niet zo moet klagen. U bent hier om het vaderland te dienen, denk daaraan!

– Maar niet om het op te eten, adjudant.

Een jongen komt thuis uit dienst(юноша приходит со службы домой) en laat aan zijn moeder zien(и показывает его матери: «дает/позволяет его маме увидеть») wat hij daar allemaal geleerd heeft(чему он там такому: «всему» выучился) . Hij pakt zijn pistool(он хватает свой пистолет; pakken – хватать, схватить ) en schiet zo zijn naam in het plafond(и таким образом выстреливает свое имя на потолке; zo – так, таким образом ) . Hij gaat naar buiten(он выходит наружу = на улицу) , pakt een handgranaat(хватает ручную гранату) , haalt de pin eruit(выдергивает из нее чеку; halen — тянуть; доставать, вытаскивать ) en gooit hem zo in het kippenhok(и забрасывает ее: «его» таким образом в курятник; kip – курица; kippen – курицы; hok – хлев ) . Met een grote knal de heleboel de lucht in(с большим хлопком/взрывом всё вместе /взлетает/ в воздух; knallen – хлопать, щелкать, трещать; раздаваться /о громе, выстрелах/; een heleboel – множество, большое количество: «целая куча»; boel – множество, масса, куча ).

„Prachtig, jongen(великолепно, юноша; pracht – великолепие, роскошь ) !” zegt zijn moeder(говорит его мама) , „alleen jammer(только жаль) dat je vader het niet meer kan zien(что твой отец это не сможет больше увидеть) ”.

„Hoezo?” vraagt hij(почему: «как так», спрашивает он).

„Die was net de kippen aan het voeren(он как раз кур кормил; voe/de/ren – кормить /животных/ ) ”.

Een jongen komt thuis uit dienst en laat aan zijn moeder zien wat hij daar allemaal geleerd heeft. Hij pakt zijn pistool en schiet zo zijn naam in het plafond. Hij gaat naar buiten, pakt een handgranaat, haalt de pin eruit en gooit hem zo in het kippenhok. Met een grote knal de heleboel de lucht in.

„Prachtig, jongen!” zegt zijn moeder, „alleen jammer dat je vader het niet meer kan zien”.