Ю. Чорногор - Греческий шутя. 100 анекдотов для начального чтения

– «Αγγλικά ξέρεις(английский знаешь) ;»

– «Όχι,» απαντάει ο περιπτεράς(нет, отвечает продавец) . «Καλά,» λέει ο Πόντιος και φεύγει(ладно, говорит понтиец и уходит) . Πάει σε ένα άλλο και ξαναρωτάει(идет в другой и снова спрашивает; ρωτάω; ξανα– – /прист./ снова, опять ) :

– «Αγγλικά ξέρεις;»

– «Όχι,» λέει και αυτός ο περιπτεράς(нет, говорит и тот продавец) . «Καλά,» λέει ο Πόντιος και φεύγει. Τελοσπάντων, αφού είχε γυρίσει πολλά περιπτερά(наконец, после того, как он обошел много киосков; γυρίζω – кружиться, вращаться; прогуливаться ) , πάει και σε ένα τελευταίο περίπτερο(идет в последний киоск; πηγαίνω ) . Το ίδιο πάλι(то же самое снова).

– «Αγγλικά ξέρεις;» ρωτάει ο Πόντιος τον περιπτερά.

– «Ναι,» λέει ο περιπτεράς(да, отвечает продавец) ! Και λέει ο Πόντιος(тогда понтиец говорит).

– «Ε φέρε μου τότε ένα Marlboro(э, подай: «принеси» мне тогда Marlboro; φέρνω ) !»

Ο Πόντιος πάει σε ένα περίπτερο. Ρωτάει τον περιπτερά:

– «Αγγλικά ξέρεις;»

– «Όχι,» απαντάει ο περιπτεράς. Καλά λέει ο Πόντιος και φεύγει. Πάει σε ένα άλλο και ξαναρωτάει:

– «Αγγλικά ξέρεις;»

– «Όχι,» λέει και αυτός ο περιπτεράς. Καλά λέει ο Πόντιος και φεύγει. Τελοσπάντων, αφού είχε γυρίσει πολλά περιπτερά, πάει και σε ένα τελευταίο περίπτερο. Το ίδιο πάλι.

– «Αγγλικά ξέρεις;» ρωτάει ο Πόντιος τον περιπτερά.

– «Ναι λέει ο περιπτεράς!» Και λέει ο Πόντιος.

– «Ε φέρε μου τότε ένα Marlboro!»

Η δασκάλα στο μαθητή(учительница – ученику; ο μαθητής ) :

– Γιατί δεν προσπαθείς να φτιάξεις λίγο τα γράμματά σου(почему ты не стараешься исправить свой почерк: «свои буквы»?; φτιάχνω – делать, изготовлять; поправлять, приводить в порядок; το γράμμα );

– Γιατί άμα μεγαλώσω θέλω να γίνω γιατρός(потому что, когда вырасту, хочу стать врачом; άμα – как только; когда; μεγαλώνω – выращивать, воспитывать; расти, вырастать; μεγάλος – большой; взрослый; γίνομαι )!

Η δασκάλα στο μαθητή:

– Γιατί δεν προσπαθείς να φτιάξεις λίγο τα γράμματά σου;

– Γιατί άμα μεγαλώσω θέλω να γίνω γιατρός!

Ξέρεις να μας πεις δύο αντωνυμίες(назови нам: «знаешь, чтобы нам сказать» два местоимения?; ξέρω; λέω – сказать )

Ποιος; εγώ(кто? я?);

Μπράβο παιδί μου(молодец: «браво, ребенок мой»).

Ξέρεις να μας πεις δύο αντωνυμίες;

Ποιος; εγώ;

Μπράβο παιδί μου.

Ο δάσκαλος ρωτά στην τάξη (учитель спрашивает в классе; ρωτάω ) :

– Αν έχω 20 μήλα στα χέρια μου(если у меня будет: «если имею» 20 яблок в руках) , και πάρω άλλα 30 τι θα έχω(и возьму еще 30, что будет у меня; παίρνω );

– Πολύ μεγάλα χέρια, κύριε(очень большие руки; ο κύριος – господин )!

Ο δάσκαλος ρωτά στην τάξη:

– Αν έχω 20 μήλα στα χέρια μου, και πάρω άλλα 30 τι θα έχω;

– Πολύ μεγάλα χέρια, κύριε!

Ρωτάει ο μικρός τον δάσκαλο(спрашивает ребенок учителя) :

– Κύριε, αφού η γη περιστρέφεται, όπως λέτε(раз земля вращается, как вы говорите) , γιατί δεν πέφτουνε ανάποδα οι άνθρωποι, όταν η γη είναι γυρισμένη ανάποδα(почему не падают верх ногами люди, когда земля повернута верх ногами; το πόδι – нога; ανάποδα – верх ногами );

– Δεν πέφτουνε, γιατί τους κρατά ο νόμος της βαρύτητας(не падают, потому что их держит закон притяжения; πέφτω; κρατάω ).

– Και πριν ψηφιστεί ο νόμος αυτός, πώς κρατιόντουσαν(а до того, как был принят этот закон, как они держались; ψηφίζω – голосовать; ψηφίζομαι – быть одобренным /о законопроекте/; κρατιέμαι );

Ρωτάει ο μικρός τον δάσκαλο:

– Κύριε, αφού η γη περιστρέφεται, όπως λέτε, γιατί δεν πέφτουνε ανάποδα οι άνθρωποι, όταν η γη είναι γυρισμένη ανάποδα;

– Δεν πέφτουνε, γιατί τους κρατά ο νόμος της βαρύτητας.

– Και πριν ψηφιστεί ο νόμος αυτός, πώς κρατιόντουσαν;

Μια μέρα στην τάξη, λέει η δασκάλα στον Τασούλη(однажды в классе говорит учительница Тасулису) :

– Εγώ διαβάζω, εσύ διαβάζεις, τι χρόνος είναι(я читаю, ты читаешь, что это за время?);

– Χαμένος(потерянное; χάνω – терять )!

Μια μέρα στην τάξη, λέει η δασκάλα στον Τασούλη:

– Εγώ διαβάζω, εσύ διαβάζεις, τι χρόνος είναι;

– Χαμένος!

Ο εξαγριωμένος μικρός λέει στο φίλο του(разгневанный ребенок говорит своему другу; εξαγριώνομαι ):

– Το σκυλί σου μου έφαγε όλα τα λουκάνικα(твой пес съел у меня все сосиски; το λουκάνικο; τρώω )!

– Καλά που μου το είπες(хорошо, что ты мне сказал; λέω ) , για να μη του δώσω τίποτε άλλο(чтоб я не давал ему ничего больше; δίνω ) και βαρυστομαχιάσει(и у него не случилось бы несварения; βαρυστομαχιάζω; βαρύς – тяжелый; το στομάχι – желудок )!

Ο εξαγριωμένος μικρός λέει στο φίλο του

– Το σκυλί σου μου έφαγε όλα τα λουκάνικα!

– Καλά που μου το είπες, για να μη του δώσω τίποτε άλλο και βαρυστομαχιάσει!

Δυο μικρά παιδάκια φλυαρούν(два маленьких ребенка болтают) :

– Πες μου Κωστάκη, άμα θα μεγαλώσεις, θα με παντρευτείς(скажи мне, Костакис, когда вырастешь, ты на мне женишься; μεγαλώνω – расти, вырастать; становиться взрослым /от прил. μεγάλος – большой/; παντρεύομαι );

– Χμμ! Όχι!… Δεν μπορεί να γίνει(нет, не получится: «не может случиться»; γίνομαι – становиться, делаться; становиться возможным ) . Ξέρεις σ' εμάς όλοι παντρεύονται συγγενείς τους(знаешь, у нас все женятся на родственниках) . Να… Ο μπαμπάς μου παντρεύτηκε τη μαμά μου(папа мой женился на моей маме) , ο παππούς μου τη γιαγιά μου(дедушка на бабушке) , ο θείος τη θεία μου(дядя на тете)…

Δυο μικρά παιδάκια φλυαρούν:

– Πες μου Κωστάκη, άμα θα μεγαλώσεις, θα με παντρευτείς;

– Χμμ! Όχι!… Δεν μπορεί να γίνει. Ξέρεις σ' εμάς όλοι παντρεύονται συγγενείς τους. Να… Ο μπαμπάς μου παντρεύτηκε τη μαμά μου, ο παππούς μου τη γιαγιά μου, ο θείος τη θεία μου…

Δύο γιαγιάδες συζητάνε για τους συζύγους τους καθώς πίνουν τσάι(две бабушки обсуждают своих супругов за чашкой чая: «когда пьют чай») :

– Ελπίζω ο Θανάσης να σταματήσει να τρώει τα νύχια του(надеюсь, Фанасис прекратит грызть ногти; σταματάω; φάω ) , λέει η μία(говорит одна).

– Α, και ο Γιώργος έκανε το ίδιο, αλλά του το έκοψα το συνήθειο(а, Йоргос делал то же самое, но я его отучила: «прекратила эту привычку»; κόβω – резать; прекращать, бросать ).