Магомедшапи Минатуллаев - Абусупиян Апенди – уьмметни берекети

Абусупиян 1902-1928-нчи йылланы арасында санаву къыркъгъа ювукъ ай рыча китап онгарып чыгъаргъан. Буса да, бир-бир къолайсыз гелген себеплеге гёре, ону китаплары шо 1928-нчи йылдан сонг, лап 1991-нчи йыл болгъунча, дагъы ба сылып чыгъартылмай турду. Муна гьали артдагъы бир нече йылларда сиясат-по литика гьаллар алышынып ва ону этген ишлерине багьа береген кюйлер бираз да онг болуп, нечик алай да, ону айры-айры китаплары янгыдан арап (ажам) языв булан ва къумукълар гьали кёбюсю гьалда къоллайгъан орус (кирил) гьарпларына гёчюрюлюп де чыгъарылып тура.

Олардан инг уллу оьлчевдегиси – «Пай хаммарны ёлу булан» деген ат бу лан 1992 нчи ва 1997-нчи йылларда Магьачкъалада басылгъан, асарланы жыйымы гьисапда эки айры китап этилип чыкъгъаны болду.

Къумукъ элни, Дагъыстанны кёгюнде балкъыгъан шавлалы юлдузлардан инг де гёрмеклиси болгъан алим, жамият чалы шывчу, шаир ва язывчу Абусупи ян Ака евни (о оьзюню фамилиясын бир-бирде «Арсланбеков» деп де юрютген) яшав ва яратывчулукъ ёллары, байлавлукълары гьакъында, ону 135 йыллыгъына багъышлап, газетни имканлыкъларына да бойсынып къысгъача буса да, эсгермекни тийишли гёремен. Бу маънада толулукъ излейген адам, бизин алъякъда басып чыгъаргъан айры-айры макъалалары бызгъа ва айрокъда Солтанмурат Акъби евни, Абдулкъадир Абдуллатиповну, Са лав Алиевни, Забит Акъавовну, Амирхан Исаевни, Магьаммат Абдуллаевни, Бекир Чобанзадени ва башгъаларыны илму-ах тарыв ишлерине къарамакъны таклиф этмеге ярай. Ондан къайры да, 1992-нчи йылда Россияны Илмулар академиясыны Дагъыстан Илму маркези Магьачкъалада орус тилде чыгъаргьан «Абусупиян Ака евни адабият ва илму варислиги» деген макъалаланы жыйым китабында да кёп ва тюрлю маълуматлар тапма болагъанын эс герип къояйыкъ.

Уллу алим Абусупиян Акаев 1872-нчи йылны 8-нчи декабринде (гьижрат булан: 1289-нчу йылны шаввал айыны 7-синде) тувгъанлыгъы гьакъында ону атасы Акай къади арап тилде язып къойгъан кагъ ызлар гьали де сакъланып бар. Атасыны терен гьакъыллы ёл гёрсетивлери булан, уьч де агъа-ини – Абулхайыр, Абуюсуп ва Абусупиян – заманына гёре яхшы билим алгъанлар. Эки де агъасын абур лу ругьанилик ишлеге башгъа юртлагъа чакъырып, олар гёчюп гетип, Абулхай ыр – Гьелиде, Абуюсуп да Халимбекавул да ишлей туруп, о юртларда къалып да къалгъанлар ва гечингенде онда гёмюл генлер. Гьелилилени ва халимбекавуллу ланы эслилерини эсинде олар даимликге къалгъанлар, оланы уллу абур булан гьа ли буссагьатда да эсгерелер.

Акай къадини гиччи авлети Абусупи ян айрокъда илмугъа, динге бек амракъ болуп оьсген. Атасы ва агъалары йимик ругьанилик ишлерде болмаса да, о динни къатты кюйде тутмагъа, динни кюрчюле ринден ва арапча Къуръанны уьйретивден устазны даражасында дарслар юрютмеге, динге багъышлангъан масъалалагъа гёре оьзю кёп-кёп китаплар язмагъа да бажар гъан. Абусупиян язып чыгъаргъан бары да китапланы яртысындан да кёбюсю динге багъышлангъанлыкъны айтып къойсакъ да, сёзлерибизге мекенли далил болуп токътажакъ. Бу тармакъдагъы ону билим даражасына герти мюкюрлюк этип, халкъ огъар «шайых» ва «апенди» деген абурлу атланы берип эсгерегени де негьакъ тюгюл. Абусупиян ата юрту Тёбен Къазаныш да охугъан, сонг буса Жюнгютейде, Темир ханшурада, Таргъуда, Согъратда, Къаргъа лыда (Оренбургну ювугъунда) охувларын, билим алывун давамлашдыргъан, тюр лю-тюрлю илмулардан яхшы кюйде пай алгъан. XX асруну аввалгъы йылларын да ол Татарстангъа, Тюркиягъа, Мисриге (Египетге), Къырымгъа этген сапарлары огъар касбу билим алмагъа, ярыкъланды рывчулукъ ёлун мекенли кюйде танглап, о ёлда токъташмагъа, касбу билимин арт дырмагъа хыйлы болушлукъ этген. Ону булан бирче де, о хыйлы тиллени билмеге бажаргъан: оьз ана тилин теренден бил генден къайры, татарча, истамбул-тюрк че, азербайжанча, арапча, фарсча, орусча, аварча да билген. Амма дюньяны къай сы тилинден де, оьзю къумукъ тилни инг арив, гелишли ва бай гёрген.

Абусупиян Акаевни асарларыны ич маънасы илмуну ва адабиятны тюрлю тюрлю тармакъларындан баш ала. О са ялы ол энциклопедист алимлерден гьи саплана. Мисал учун, къумукъ тилде язылгъан «Иршаду-с-сибъян»– яшлагъа арап гьарпланы ва охувну-язывну уьй ретивге багъышлангъан китабы, «Илму гьисап»– математиканы уьйретеген къай далар ва масъалалар; «Къылыкъ китап», «Гьатамтайны хаба ры», «Юз элли суаллы Маликаны хабары»ва оьзге гиччи хабар лар – яшланы ва гьар муслиманны да асил хасиятлы этип тарбиялавну гьакъында языл гъан бек къужурлу асарлары; «Вилая тыма савгъат»– пайхаммарланы тарихин ден, географиядан ва арап грамматикадан маълуматлар; «Он эки йыллыкъ рузна ма»– юрт хозяйствону тармагъында загь мат тёгегенлер учун пайдалы гёрсетивлер, «Юз йыллыкъ тынч рузнама»– бусурман календар ва дюнья илмулардан тюрлю тюрлю маълу матлар, гьар гюнлюк яшавда пайдалы болагъан насигьатлар, «Гьавият ал-усул»– логика илмудан язгъан китабы;

«Суллам ал-лисан»– арапча, къумукъча, аварча, орусча (дёрт тюрлю тилде) сёзлюк, «Гьазир дарман»– медицинадан маълу матлар; «Фазлакатул фараид»ва «Ажам параиз»– варисликге къалгъан малны тюз кюйде пайлавгъа багъышлангъан китабы; «Тажвид», «Гиччи тажвид»ва «Уллу таж вид»– арап тилни грамматикасы; «Сафи натун нажат», «Василатун нажат», «Уллу Мухтасар», «Гиччи Мухтасар», «Иман ислам», «Янгы мавлет», «Назмул-калам», «Дуа мажмуъ», «Гьайъат ал-исламийя», «Китаб фи илмилкалам», «Ал-бургьаи ул-къатиъ фи исбат ис-саниъ», «Амии тазаны таржумасы», «Арапча дуаланы таржумасы»– булар ислам динни масъ алаларына багъышлангъан китаплары; «Аллугьат ас-сиясия»– жамият ва политика терминлени сёзлюгю, «Ал-хидмат ул-машкура фи-л-лугьат ил-машгьура»-тюрк ва къумукъ тиллеге ят тиллерден гелген сёзлени англатагъан китабы, «Тил масъаласы»– къумукъ тилге багъыш лангъан бек агьамиятлы макъаласы, «Ал Ламъа ад-дурийя фи тарих ал-гьурийя» –Дагъыстанда инкъылапны ва ватандаш давну девюрюню тарихинден, «Мажмуъ ул-ашъар ал-ажамийят»– къумукъ халкъ авуз яратывчулугъундан ва адабиятдан топлангъан асарланы жыйымы, «Мажмуъ ул-манзумат ал-ажамийят»– къумукъ ва оьзге дагъыстанлы шаирлер супучулукъ гъа, бусурман динге багъышлап язгъан на змуларыны-тюрклерини жыйымы ва олай да оьзге асарлары ва китаплары.

Абусупиян гюнтувуш ва оьзге халкъ лагъа генг кюйде белгили ва айрокъда сююмлю классика асарланы да къумукъ тилге таржума этген, мисал учун, «Да гьир-Зугьра», «Юсуп алайгьи ссалам», «Бозйигит», «Къасыдат ал-Бурда», «Тоту нама», «Калила ва Димна».