Рузил Фазлыев - Гомер агышы. Шигырь. 6-й том. Стихи

Ишетелер әле ераклардан,
Кайтаваздай җырлар бер заман.
Алкыш белән аны карышылар,
Татарстан белән зур Казан…

Борылып карыйм үткәнгә,
Күңел ышанмый күреп.
Теләсәмдә бушатырга,
Күңел бушанмый кебек.

Әйтә алып калганыма,
Күңелләрем үссәдә.
Кимемичә, киресенчә,
Яңалары өстәлә…

Агамы ул… коеламы,
Күңел кесәләреннән.
Күренмичә калганнары,
Артык үрсәләнерләр.

Бушатырга кирәк… кирәк,
Ник анда калдырырга.
Күңелдә туганнарны,
Яшереп ник яндырырга.

Тик булмый шул боерып,
Үзеңнең күңелеңә…
Ышанырга туры килә,
Мөмкиндә түгеленә…
Ышанам күңелемә.

Җәй, ашыкма әле китәм диеп,
Кызарып пешә генә алмалар.
Кемдер өчен соңгы җәйләредер,
Көзләр өчен вакыт калмаган…

Искә алып үткән язларыңны,
Көзгә таба юллар ашыга…
Җәйләре бит озатып кына кала,
Ә көзләре, чыга карышыга.

Көзгә кадәр саклап жәй жылысын,
Өмет hаман сине ташламый.
Җиhан синең теләгеңә карап,
Җәйләрдән соң язны башламый.

Үтеп киткәч җәйләр сагындырыр,
Үкенечкә калган чакларың…
Әллә ничә тапкыр кабатланган,
Үткән, җәйле балачакларың.

Ашыкмыйлар җәйләр, бер вакытта,
Шулай кебек кенә тоела.
Кабат кайтып үткән вакытларың,
Соңлап кына синең уеңа…

Олы сүзләр, матурлары күпме…
Иң зурысы нинди сүз микән?
Җавап эзләп шушы сорауга,
Уйлар белән мин ерак китәм.

Нидән башлана соң гомер башы,
Ничек килдек без бу җиhанга.
Нинди сүзне җиңә алмас иде,
Калган барсын бергә жыйсаңда.

Нинди сүзне иң беренче әйттең,
Кемнәр бирде йөрәк җылысын?
Догаларын кылып синең өчен,
Табар өчен юлның турысын.

Истән чыкмый торган сүзләр бармы,
Башка андый… тормыш юлында.
Кеше булсын диеп тырышучы,
Барлык килгәннәрдән кулыннан.

Бер вакытта алар синең өчен,
Үпкәләрлек сүзләр әйтмәйләр…
Күңелләрдә булсын hәрвакытта,
Изге җаннар, алар – Әңкәйләр!

Ишек шаку ишетелер кебек,
Уйга батып кайчак утырсаң.
Юл сандыгың авыр булыр микән,
Хәтирәләреңне тутырсаң…

Юлга чыгасылар була икән,
Йокы керми андый төннәрдә.
Юлсыз булмый, кеше гомерләре,
Шул юлларда үтә көннәрдә.

Юллар бетми җирдә яшәгәндә,
Чарасызлык, юлсыз калулар.
Кайчагында бәлки кирәктердә,
Тәрәзә hәм ишек кагулар…

Язмыш кызык, читтән караганда,
Картлык килә, күңел карыша.
Сәләм биреп, тәрәз шакысада,
Күрмәмешкә аны сабыша.

Сабыйлыкка кайчак бирелепме,
«Мәм мәм» ашыйм диеп аклана.
Көзләреннән шулай качмак булып
Ялгышулар әллә… башлана.

Йөрәк кеше өчен яшәү нуры,
Әллә тибә, әллә яна ул…
Чыгып очам диеп, кайвакытта,
Кошка әйләнеп канат кагамы ул.

Нигә яна, кемнәр белә ала,
Янада ул яна …туктамый…
Алай озак, бердә туктамыйча,
Учактарда алай ут янмый.

Ниләр яна, әллә хисләр яна,
Ялгыш булган бәлки хыяллар.
Буяулары яна, купшы итеп,
Артык чуар итеп буялган…

Әллә янып, әллә тибеп шулай,
Төннәрендә, шулай йокламый.
Ул туктаса, аңлап ни буласын,
Шуңада ул тибә туктамый.

Җирдә тормыш, аның туфрагында,
Аерылмыйча… кеше гомере…
Күккә никтер hаман омтылабыз,
Аңласакта мөмкин түгелен.

Җирдә байлык- кеше кызыкканы,
Күктә ниләр табып була соң…
Әллә өмет итеп күберәкне,
Кулларыңны сузып торасың…

Әллә кызыксынып, уйланулар,
Шунда тарта микән күңелне.
Буш hавада… коры бушлык кына,
Кеше өчен …анда түгелме.

Буй житәрлек берәр әйбер бармы,
Канатларың бармы очарлык…
Күтәрелеп җирдән чакырымнар,
Болытларга җитеп… кочарлык.

Җирдә безгә урын, жирдә генә,
Җир өстендә барсы бирелгән.
Кунуннарын шуның үти алып,
Яшәү өчен җиргә киленгән.

Җир анада диләр кайвакытта,
Аналардай аннан туенгач…
Аңлауларда бәлки кирәк булмас,
Куенына аның сыенгач…

Берсен сайлау кирәк… берсен,
Кайсы килә ала кулыңнан…
Язганыңны кабат укыйсыңда,
Язасыңда килми соңыннан.

Акыл сатучылар дөнья тулы,
Күп сөйләүче, үзе тыңламый.
Җырчыларны хурлап яшәүчеләр,
Ялгыз чакта хәттә җырламый.

Остаз сүзе кайчак туры килми,
Эшкә өйрәтүче, эшли белми.
Кеше дәвалаучы табибларда,
Юктан гына, кинәт каты чирли.

Хата ясый кеше гомер буе,
Шикле эшне, эшләп алыйм дип.
Эзләгәнен кеше таба алмый,
Язмыш юлын күреп калыйм дип.

Кабатлаулар кирәк, яхшылыкны,
Асылларын әгәр аңласак…
Үзең өчен закон язып булмый,
Булганнарын үти алмасак…

Кышлар җитә, вакыт табып булмый,
Җәен әзерләргә чананы…
Яшибездә кебек… исраф күп,
Белмәгәнгә ахры чаманы.

Үткән гомер сүнәр учак түгел,
Кеше җирдә янган йолдыздай.
Якты юлы шуңа сызылып кала,
Бер гомердә, тик бушка узмай.