Vahid Çəmənli - Gözlərimin işığında. şerlər

Həyatın qaydası, nizamıdır bu,
Dərəyə enərlər yoxuşdan qabaq.
Üzə sığal çəkər cavanlıq çağı,
Parlayar Günəş tək qırışdan qabaq.

Sözə diqqət verir gül də, çiçək də,
Arı da, sərçə də, qara böcək də…
Sevgi yuva qursa gözdə, ürəkdə
Dilə can – can gələr baxışdan qabaq.

İnsan şad olarmı tənha qalanda?
Kədərə bürünər ürək də, can da…
Kim bilir nə olar göylər dolanda,
Vahid, çox gurlama yağışdan qabaq.
18.11.2018

Sovurdum yellərə neçə baharı,
Bahar axtarıram xəzan içində.
Günlərim dəli tək qovhaqovdadı,
Ayım da, ilim də duman içində.

Aldım sorağını özgə diyardan,
Axırda əlimi üzdüm o yardan…
Elə düz ilqardan, düz etibardan,
Rəbbim hifz eləsin zaman içində.

Söndürdü sinəmdə alovu, odu,
Ayaq izlərini yağışlar yudu…
Vahidin taleyi, qisməti budu,
Ağlayır bir dərdli kaman içində.
18.11.2018

Allah, bu necə sevgidir,
Lap dağı daşı yandırır.
Çaxır göydə şimşək kimi,
Şaxtalı qışı yandırır.

Sevdam təzə dəbə minib,
İçimə yüz istək sinib…
Ciyər çoxdan yanıb, sönüb,
İndi də başı yandırır.

Vahid, demə solmaz solar,
Ürəyinə atəş dolar…
Sevən ürək belə olar,
Ağılı, huşu yandırır.
18.11.2018

Könülləri fəth edirsən səbirlə,
Səhvimizi əfv edirsən səbirlə,
Dərdi – qəmi məhv edirsən təmkinlə,
İradənlə hasil olur hər dilək.
Əli müəllim, altmış yaşın mübarək!

Alnı açıq gedirsən öz yolunla,
Şərəfinlə, şöhrətinlə, şanınla,
El – obamız fəxr eyləyir adınla,
Harda olsan, orda açır gül – çiçək.
Uğur olsun, bu xoş günün mübarək!

Ta əzəldən hamımıza gərəksən,
Sən əzizsən,
Sən doğmasan,
Ürəksən!
Həsən Mirzə ocağına dirəksən,
Ürəyinlə qoşa vurur min ürək.
Dağ vüqarlım, – altmış yaşın mübarək!

Adın Əli, Əli sənə yar olsun,
Dostlar gülsün, düşmənlərin xar olsun.
Səsin, sədan el – aləmə car olsun,
Nəzərdən qorusun qoy səni Fələk!
Hacılar hacısı yaşın mübarək!

Allah, Allah gül üstündə zərdi bu,
Ya zərin üstündə nur danəsidir?
Ağlımı başımdan alıb apardı,
Başım cəhənnəmin viranəsidir.

Sərxoş tək gəzirəm dağı, aranı,
Xəyalı coşdurur, qaynadır qanı…
Gəzirəm İranı, Rusu, Turanı,
Tapmıram, – bu məhşər nişanəsidir.

Bəlkə imdadıma yetə bir nəfər:
Nişanı belədi, – Gövhərdi, gövhər.
Dili, dişi incə, saçları ənbər,
Gözləri günəşin həmxanəsidir.

Qaməti bənzəyir cənnət gülünə,
Hindistan qəndini əzib dilinə…
Zülfün dəstələyib alsa əlinə,
Deyərsən, cənnətin pərvanəsidir.

Yerin behişt olsun, Nəbati baba,
Dözmədin hicrana, – sənə mərhaba!
Bəs Vahid neyləsin ey piri – Xuda,
Məcnun tək dəlisi, divanəsidir.
17.11.2018

Çırmalanıb girmisiniz zor işə,
Qollarınız qulac olsa yaxşıdı.
Mətin olun, əyilməyin gərdişə,
Göz tox olsa, qəlb ac olsa yaxşıdı.

Ürəyiniz bir ummandı, dənizdi,
Hər kəlməniz, hər cümləniz əzizdi,
Halal çörək müqəddəsdi, ləzizdi,
Ortalıqda qazanc olsa yaxşıdı.

Hacı Vahid versin xeyir – duanı,
Pozulmasın işinizin mizanı…
Dadlı olsun ömrünüzün hər anı,
Uğurlara inanc olsa yaxşıdı…
16.11.2018

Alaq basdı bostanımı,
Qaldı qarpız, soğan yerdə.
Dolu vurdu bağ – bağatı,
Barımızı yığan yerdə.

Ürəyimiz qaxac oldu,
Hansı dərdə əlac oldu?
Yollarımız tıxac oldu,
Bir az yağış yağan yerdə.

Çaqqallar verdi səs – səsə
Şirin səsi batdı nəsə…
Qartallar düşdü qəfəsə,
Qıy vurur sağsağan yerdə.

Qış qapını gəlib kəsdi,
Yağış yağdı, külək əsdi…
Sobadan gəlmədi isti,
Tüstü bizi boğan yerdə.

Çox eləmə haray, Vahid,
Uçub gedir saray, Vahid…
Bir daş doğaydı ay Vahid,
Anan səni doğan yerdə

Əgər şair qələm alsa əlinə,
Demək, gəlib sazın, sözün vədəsi.
Nəğmə qoşub bir gözəlin telinə,
Bülbül kimi ötəsidir, ötəsi…

Mənim bağım nə solar, nə talanar!
Sarmaşıqlar sarı – sarı sallanar,
Yar nazlanar, gül bağını dolanar,
Mən olaram doqqazında bitəsi.

Yer böyükdü, hər tərəfdə varam mən,
Atəşəm mən, alovam mən, nuram mən;
Gərək burda elə dəsgah quram mən,
Baxıb yana Amerika qitəsi…

Çağır Vahid, dostlarını danışdır,
Şux misralar taleyinə naxışdır…
Söz bitdimi, qopub gələn alqışdır
Mükafatın ən azmanı, yekəsi…

Nüvədiyə Üştübündən baxan dost,
Gözlərinin didəsinə qurbanam.
Düşmənlərə əsir olan bu kəndin
Xəzan düşən vədəsinə qurbanam.

O yamaclar ürəyimi oxlayır,
Güllərini yağı düşmən qoxlayır…
Mənim ayaq izlərimi saxlayır,
Dərəsinə, təpəsinə qurbanam.

Qulağıma dərdli gəlir avazı,
Qismətimdən necə olum irazı,
Mənsiz axıb yorğun düşən Arazın,
Dalğasına, ləpəsinə qurbanam.

Bir addımdı bu tayımdan o taya,
Namərd düşmən hasar çəkib araya…
Qanad açıb qonaydım bir qayaya,
Kəkliklərin nəğməsinə qurbanam.

Vətən, Vətən həsrətindən dağlıyam,
Vahidinəm, əli – qolu bağlıyam,
Bəlkə sənə ürəyimi yolluyam?
Həzin, həlim nəfəsinə qurbanam!

Cəfakeşik, səfakeşik əzəldən,
Bir ananın qucağında bişmişik.
Dədəm Qorqud yurdumuza ad qoyub,
Dədə Qorqud ocağında bişmişik.

Söz bağında gül əkmişik təzə – tər,
Yoxlayırıq, qoxlayırıq hər səhər…
Gül üstünə səpələnən zərdi, zər,
Butasında, saçağında bişmişik.

Saz çalınır, nəğmə deyir dodaqlar,
Gah allanır, gah nurlanır yanaqlar…
Haqdan yanır bizim eldə çıraqlar,
Sarı Aşıq işığında bişmişik.

Sən də Vahid bu işıqla alış, yan!
Bəxtəvərdi özünə dost qazanan…
Laçınımdan Ağdamacan uzanan
Al – əlvan göy qurşağında bişmişik…

Bir fəqir şairəm, hərdən yazıram,
Dünyanın dolaşıq kələflərindən.
Hər gün imtahana çəkir İlahim,
Məni çəkindirir çox nəflərindən…

Qartal tək səmada süzməyim gəlir,
Dərin dəryalarda üzməyim gəlir…
Hərdən özümdən də bezməyim gəlir,
Sıxılıb ömrümün çox səhvlərindən.

Köhnə günahlarım düşəndə yada,
İndidən alışıb yanıram oda…
Ay Vahid, payızım gətirir səda,
Qərib durnaların köç səflərindən…

Neçə ustadlardan dərsimi aldım,
Dərsini bitirən adam san məni…
Əlifdən başladım, leylidə qaldım,
Sevda ram elədi çox asan məni.

Qatladım kitabı qoydum bir yana,
Dedim, nəzər salım qoca cahana,
Baxmaqla nə səmər gələr insana?
Qınadı, danladı çox insan məni.

Dedim zikirdədir elmin açarı,
Oldum bir qəribə eşqin düçarı;
Gözlülər görməsin mən tək naçarı,
Nə dinən görmədi, nə susan məni.

Təbim bəxş elədi mənə çox kəlam,
Tikildi əlimlə neçə söz qalam.
İnana bilməzdim düzlərdə qalam,
Olmazdı dərd yıxan, qəm basan məni.

Vüqarın da təbi gəlirdi coşa,
Nə fayda, oxları çırpıldı daşa.
Hayıf, min yol hayıf belə qardaşa,
Həm yardan eylədi, həm dostdan məni.