Брюно Дюмезиль - Королева Брунгильда
- Название:Королева Брунгильда
- Автор:
- Жанр:
- Издательство:ЕВРАЗИЯ
- Год:2012
- Город:СПб.
- ISBN:978-5-918S2-027-7
- Рейтинг:
- Избранное:Добавить в избранное
-
Отзывы:
-
Ваша оценка:
Брюно Дюмезиль - Королева Брунгильда краткое содержание
Весной 581 г. на Шампанской равнине готовились к столкновению две франкских армии. Шесть лет назад случаю было угодно, чтобы престол самого могущественного из франкских королевств — Австразии — унаследовал ребенок. С тех пор магнаты дрались за пост регента. Но когда решительная битва должна была вот-вот начаться, меж рядов противников появилась женщина в доспехах. Она пришла не затем, чтобы принять участие в бою, и даже не затем, чтобы воодушевить мужчин храбро биться. Напротив, употребив всю власть, какую давало ей ношение воинского пояса, она потребовала, чтобы франки положили конец распре. Неожиданно для всех она добилась своего. Благодаря этому воинственному жесту мира варварская королева по имени Брунгильда вошла в историю. Вскоре франки признали за ней верховную власть, и почти тридцать лет она царствовала на территории от Атлантики до Баварии и от Северной Италии до берегов Эльбы, встав у руля самого могущественного королевства Средневековой Европы — Франкского государства Меровингов.
Но работа Бруно Дюмезиля — не просто яркая биография Брунгильды. Французский историк подарил читателю настоящую эпическую сагу об «эпохе Меровингов» — её главных действующих лицах, варварских королях и знати, епископах и монахах, интригах при королевском дворе и провинции, борьбе за власть и влияние. Сагу о средневековом мире, который без Брунгильды мог стать другим.
Королева Брунгильда - читать онлайн бесплатно полную версию (весь текст целиком)
Интервал:
Закладка:
Дано на 10-й день июльских календ, четвертого индиктиона.
9. Третье письмо от 22 июня 601 г. {1079} 1079 Ibid. XI, 49 (p. 948-949).
Gregorius Brunigildae reginae Francorum
Quanta in uobis bona diuino munere sint collata quantaque uos supernae gratia pietatis impleuerit inter cetera uestrorum testimonia meritorum illud etiam patenter cunctis insinuat, quia et effara corda gentilium prouidi gubernatis arte consilii et regiam, quod maioris adhue laudis est, ornatis sapientia potestatem. Et quoniam, sicut multis in utroque gentibus inminetis, ita quoque eas fidei sinceritate praecellitis, magnam de uobis in emendandis iniicitis fiduciam capimus.
Nam qualiter adhortationem nostram excellentia uestra amplexa sit quantaque earn ceuotione gestiat adimplere scriptorum uestrorurn emissa dudum pagina testis est. Sed quia ipse bonarum mentium esse consueuit adiutor, qui etiam earum largitor est, confidimus quod tanto propitius causas uestras sua pietate disponat, quanto ipse de sua uos esse uidet causa sollicitas. Facite quod Dei est, et Deus faciet quod uestrum. Itaque synodum congregari praeci pite et peccatum simoniacae hereseos de regno uestro inter alia, sicut ante scripsimus, definitione concilii studiosius prohibete. Sacrificium Deo, deuicto interiore hoste, offerte, ut exteriores aduersarios ipso adiuuante uincatis et, quale uos contra inimicos ipsius studium gesseritis, talem ilium in uestro iuuamine sentiatis. Mihi autem credite, quia, sicut multorum iam experimento didicimus, in damno expenditur, quicquid cum peccato congregatur. Si igitur uultis nil iniuste perdere, summopere studete de iniustitia nil habere. In terrenis etenim rebus semper causa damni est origo peccati. Uos itaque si eminere aduersantibus gentibus uultis, si eis auctore Deo uictrices existere festinatis, eiusdem omnipotentis Domini cum timore praecepta suscipite, ut ipse pro uobis contra aduersarios uestros pugnare dignetur, qui per sacrum eloquium pollicitus est dicens: «Dominus pugnabit pro uobis, et uos tacebitis».
Data die X. Kalendarum Iuliarum indictione IIII.
[Григорий — Брунгильде, королеве франков]
Сколько высоких качеств вложил в Вас дар Божий! И как среди всех прочих достоинств Вас одарила благодать небесной благожелательностью! Это явственно заметно любому, ибо искусством совета Вы прозорливо управляете дикими сердцами варваров, а мудростью делаете еще краше дворец, уже достойный великих похвал. И точно так же как Вас возвышают над многими народами советы и мудрость, Вы превосходите их искренностью веры. Вот почему мы глубоко доверяем Вам, рассчитывая, что Вы устраните недопустимое.
В самом деле, о том, какое значение Ваше Превосходительство придает нашим увещаниям и с каким благочестием старается их исполнить, свидетельствует письмо, каковое Вы недавно нам прислали. Однако, поскольку известно, что [Бог] пособляет в добрых делах — наделяя их Своей благостью, — мы полагаем, что в Своей доброте Он будет еще благосклонней к Вашим интересам, если Вы выкажете внимание к Его интересам. Выполните волю Бога, и Бог выполнит Вашу. Посему повелите созвать собор и добейтесь, чтобы в числе его решений был строгий запрет совершать во всем Вашем королевстве грех симонической ереси, как мы уже писали Вам. Восторжествовав над внутренним врагом, Вы принесете жертву Богу и потому с Его помощью победите и внешних врагов: сколько Вы потрудитесь в борьбе с Его врагами, столько получите от Него поддержки для себя. Да, поверьте мне: как показал нам опыт многих людей, все, что связано с грехом, гибельно. Посему, если Вы не желаете ничего несправедливо утратить, крайне ревностно старайтесь не иметь ничего общего с несправедливостью. В земных делах обращение к греховному источнику всегда чревато понесением ущерба. Так что если Вы желаете одолеть вражеские племена, если делаете все возможное, чтобы восторжествовать над ними во имя Бога, бойтесь не повиноваться повелениям всемогущего Господа, и Он соблаговолит сразить Ваших врагов для Вас, Он, обещавший в Святом писании: «Господь будет поборать за вас, а вы будьте спокойны» [Исх. 14: 14).
Дано на 10-й день июльских календ, четвертого индиктиона.
10. Письмо за ноябрь 602 г. {1080} 1080 Ibid. XIII, 5 (p. 997-1000).
Gregorius Brunigildae reginae Francorum
Inter quae hoc apud uos tenet prae ceteris principatum, quod in mediis huius rnundi fluctibus, qui regentis animos turbulenta solent uexatione confundere, ita cor ad diuini cultus amorem et uenerabilium locorum disponendam quietem reducitis, ac si nulla uos alia cura sollicitet. Unde quia huiusmodi praepositorum actio subiectorum magna solet esse munitio, prae aliis gentibus Francorum gentem asserimus , quae sic bonis omnibus praeditam meruit habere reginam.
Epistulis autem uestris indicantibus agnoscentes ecclesiam uos sancti Martini in suburbano Augustodonensi atque monasterium ancillarum Dei nee non et xenodochium in urbe eadem construxisse, ualde laetati sumus et gratias omnipotenti Deo retulimus, qui cordis uestri sinceritatem ad haec operanda compungit. Qua de re ut et nos bonis uestris in aliquo participes haberemur, priuilegia locis ipsis pro quiete et munitione illic degentium, sicut uoluistis, indulsimus nee excellence uestrae amplectenda nobis desideria uel ad modicum differre pertulimus.
Paterna praeterea caritate salutationis praemittentes alloquium, indicamus inlustribus filiis nostris, uestrae uero excellentiae famulis ac legatis, Burgoaldo et Vuarmaricario nostrum nos secundum scripta uestra praebuisse secretum. Qui omma quae sibi iniuncta dixerunt suptili nobis insinuatione reserasse noscuntur. De quibus curae nobis erit sequenti tempore excellentiae uestrae quid actum fuerit indicare. Nam nos, quicquid possibile, quicquid est utile et ad ordinandam pacem inter uos et rempublicam pertinet, summa Deo auctore cupimus deuotione compleri.
Menam uero reuerentissimum fratrem coepiscopumque nostrum, postquam ea quae de eo dicta [uerant requirentes in nullo inuenimus esse culpabilem, qui insuper ad sacratissimum corpus beati Petri apostoli sub iureiuramento satisfaciens ab his quae obiecta eius opinioni fuerant se demonstrauit alienum, reuerti illic purgatum absolutumque permisimus, quia, sicut dignum erat, ut, si in aliquo reus existeret, culpam in eo canonice puniremus, ita dignum non fuit ut eum, adiuuante innocentia, diutius retinere uel affligere in aliquo deberemus.
De quodam autem episcopo, quern capitis infirmitatis, sicut nobis praedicti magnifici uiri dixerunt, administrare suum non sinit officium, fratri coepiscopoque nostro Aetherio scri psimus ut, si interualla eiusdem infirmitatis habuerit, data petitione ad implendum se locum suum profiteatur non posse sufficere, sed alium ecclesiae suae postulet ordinandum, quia uiuente episcopo quem ab administratione officii sui non culpa sed aegritudo subducit, alium loco ipsius sacri nullomodo permittunt canones ordinari. Si uero nullo tempore ad mentis sanae redit officium, quaeri persona debet uita et moribus decorata, quae et animarum curam gerere et eiusdem ecclesiae causam utilitatesque salubri ualeat ordinatione disponere, talis quae si superextiterit, eius possit loco succedere. Sed et si qui in sacro sunt ordine uel ad clericatus ministerium promouendi, antefato reuerendissimo fratri nostro Aetherio, si tamen ipsius est dioceseos, reseruandum renuntiandumque decreuimus, ut de habita inquisitione, si nulli culpae quam sacri canones insequuntur subiecti sunt, ipse eos debeat ordinare. Excellentiae ergo uestrae cura nostrae se dispositioni coniungat, quatenus nee ecclesiae utilitates, quarum uobis maximus amor est, pereant et bonis uestris excellentiae uestrae mercedis augmenta succrescant.
Similiter uero de quodam bigamo requisiti, an de sacrum ordinem potuisset accedere, iuxta canonicam regulam omnino uetauirnus. Absit enim ne uestris temporibus, in quibus tarn multa pia ac religiosa agitis, aliquid contra ecclesiasticum institutum fieri permittatis.
PraeTati autem uiri magnifici filii nostri dato capitulari [204] Выражение «dato capitulari» неясно.
inter cetera petierunt, quod sibi ex uestra perhibuere iussione mandatum, ut talis debeat in Galliis a nobis persona transmitti, quae facta synodo cuncta quae contra sacratissimos canones perpetrantur omnipotente Deo possit auctore corrigere. In qua gloriae uestrae curam cognouimus, quantum de uita animae et de regni uestri soliditate cogitatis, quia redemptorem nostrum formidantes eiusque in omnibus praecepta seruantes et hie agitis, ut diu regni uestri gubernacula subsistant, et post longa annorum curricula uos quoque de terreno regno ad regnum caeleste transeatis. Apto autem tempore, si Deo dictum placuerit, ueneranda excellentiae uestrae desideria implere curabimus.
Nos itaque pro munitione locorum, de quibus excellentia uestra scripsit, omnia, sicut uoluit, sancire studimus. Sed ne fortasse ab eorum locorum praepositis eadem decreta nostra quoque tempore supprimantur pro eo quod eis quaedam interdicta esse noscuntur, haec eadem constitute gestis est publicis inserenda, quatenus, sicut in nostris, ita quoque in regalibus scriniis teneatur.
Omnipotens Deus excellentiam uestram in suo semper timore custodiat atque ita uota uestra in filiorum nostrorum excellentissimorurn regum nepotum uestrorum intercedente beato Petro apostolorum principe, cui eos commendatis, adimpleat, ut stabile uobis gaudium de eorum semper incolumitate, sicut cupitis, habere concedat.
[Григорий — Брунгильде, королеве франков]
Одно свойство ставит Вас выше всех прочих особ королевского достоинства: среди волнений мира сего, часто смущающих умы суверенов, Вы обращаете свою душу к любви к божественному служению и к сохранению мира в почитаемых местах, как если бы Вас не тревожила никакая иная забота. Деяния подобных правителей всегда позволяют подданным пребывать в полнейшей безопасности, и мы назовем народ франков счастливейшим по сравнению со всеми прочими народами, ибо он заслужил означенную королеву, к величайшему благу для себя.
Читать дальшеИнтервал:
Закладка: