Генрих Сузо - Книга Вечной Премудрости

Тут можно читать онлайн Генрих Сузо - Книга Вечной Премудрости - бесплатно ознакомительный отрывок. Жанр: foreign-antique, издательство Литагент «Св. Фомы»aad2d1ca-1f0f-11e5-b4ea-002590591ed2, год 2008. Здесь Вы можете читать ознакомительный отрывок из книги онлайн без регистрации и SMS на сайте лучшей интернет библиотеки ЛибКинг или прочесть краткое содержание (суть), предисловие и аннотацию. Так же сможете купить и скачать торрент в электронном формате fb2, найти и слушать аудиокнигу на русском языке или узнать сколько частей в серии и всего страниц в публикации. Читателям доступно смотреть обложку, картинки, описание и отзывы (комментарии) о произведении.
  • Название:
    Книга Вечной Премудрости
  • Автор:
  • Жанр:
  • Издательство:
    Литагент «Св. Фомы»aad2d1ca-1f0f-11e5-b4ea-002590591ed2
  • Год:
    2008
  • Город:
    Москва
  • ISBN:
    978-5-94242-046-8
  • Рейтинг:
    3.4/5. Голосов: 101
  • Избранное:
    Добавить в избранное
  • Отзывы:
  • Ваша оценка:
    • 60
    • 1
    • 2
    • 3
    • 4
    • 5

Генрих Сузо - Книга Вечной Премудрости краткое содержание

Книга Вечной Премудрости - описание и краткое содержание, автор Генрих Сузо, читайте бесплатно онлайн на сайте электронной библиотеки LibKing.Ru

В книге впервые публикуется полный перевод на русский язык сочинения немецкого средневекового мистика Генриха Сузо (ок. 1295–1366 гг.) «Книга Вечной Премудрости», содержание которого сам автор характеризовал такими словами: «Книга эта преследует цель снова распалить любовь к Богу в сердцах, в которых она в последнее время начала было угасать. Предмет ее от начала до самого конца – Страсти Господа нашего Иисуса Христа, которые претерпел Он из любви. Она показывает, как следует благочестивому человеку по мере сил усердствовать, чтобы соответствовать этому образцу. Она рассказывает также о подобающем прославлении и невыразимых страданиях Пречистой Царицы Небесной». Перевод сопровождает исследование М.Л. Хорькова о месте и значении творчества Генриха Сузо в истории средневековой духовной литературы. В приложении впервые публикуются избранные рукописные материалы, иллюстрирующие многообразие форм рецепции текстов Генриха Сузо в эпоху позднего Средневековья.

Книга Вечной Премудрости - читать онлайн бесплатно ознакомительный отрывок

Книга Вечной Премудрости - читать книгу онлайн бесплатно (ознакомительный отрывок), автор Генрих Сузо
Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Or(ati)o: Deus, qui per coet(er)nam tibi sapi(enci)a(m) no(m)i(n)e(m), cu(m) no(n) ess(et), [93 r] condidisti (et) p(er)ditu(m) mi(seri)corditer reformasti, pr(est)a, q(uaesumu)s, ut eadem corda n(ost)ra inspira(n)te te tota me(n)te amem(us) (et) adte (sic!) toto corde curra(mus). P(er). e.

Ad p(ri)ma(m) ymp(nus).

Jhesus, decus angelicum,

in aure dulce canticu(m),

in au(r)e (sic!) mel mi(ri)fi cum,

in corde nectar celicu(m).

Amor Ih(es)us dulcissim(us)

(et) ve(re) suavissi(mus)

plus milies gr(a)tissim(us)

q(uam) dice(re) suffi ci(mus)

(I)h(s)u mj bone, sencia(m)

amoris tui copia(m),

da michi per p(rese)ncia(m)

tua(m) vide(re) gloria(m).

Eterna sapien(cia).

Ps(almus). Auditum fac michi mane mi(seri)cordia(m) tua(m) quia in te sp(er)avj. Nota(m) fac michi via(m), in qua ambule(m), q(uia) ad te levavj a(n)i(m)a(m) mea(m). Eripe me de i(n)imicis meis, d(omi)ne, ad te co(n)fugi, doce me facere volu(n)tate(m) tua(m), q(uia) deus me(us) estu (sic!). Gl(ori)a.

An(tiphona). Ego dilige(n)tes me di[93 v]ligo, (et) qui mane vigilaveri(n)t ad me invenient me.

Cap(itulum). Sapi(enci)a vincit maliciam, attingit aut(em) a sine usq(ue) ad sinem fortiter (et) disponit o(mn)ia suaviter. Deo.

R(esponsum). Jhesu Chr(ist)e, fili dei vivi, miserese (miserere?) nobis. V(ersiculum). Qui es sapi(enci)a dei p(at)ris, mise(rere). Gloria Jh(es)u.

V(ersiculum). Ego aut(em) in d(omi)no guadebo. Et exultabo in deo Ih(es)u meo.

Or(ati)o. Corda n(ostra), q(uaesumu)s d(omi)ne, eterne sapiencie splendor illustret, quo mu(n)di hui(us) tenebris carere valea(mus) (et) p(er)ve(n)iam(us) ad p(at)ria(m) claritatis et(er)ne. Per.

Ad iij. Ymp(nus).

Tua, Ih(es)u, dilectio

grata mentis refectio

replens sine fastidio,

dans samen desiderio.

Qui te gusta(n)t esuriu(n)t,

qui bibu(n)t adhuc siciu(n)t,

desiderare nesciu(n)t

nisi Ih(esu)m, quem diligu(n)t.

Desidero te miles:

mj Ih(es)u, q(ua)n(do) venies,

q(ua)n(do) me letu(m) facies,

me de te q(ua)n(do) sacies?

Eterna sapien(cia).

Ps(almus). [94 r]

Sp(irit)us tuus bonus deducet me in terra(m) r(e)c(t)am, p(ro)pter nome(n) tuu(m), d(omi)ne, vivificabis me in equitate tua. Educes de tribulac(i)o(n)e a(n)i(m)a(m) mea(m), (et) in mi(seri)cordia tua disperdes om(ne)s i(n)imicos meos. Et perdes om(ne)s, qui tribulant a(n)i(m)a(m) mea(m). Q(uonia)m ego servus tuus sum. Gloria.

An(tiphona). Fili concupiscis sapi(enci)a(m), serva iusticia(m), (et) p(re)bebit ea(m) d(omi)n(u)s tibi.

Cap(itulum). Hanc amavi (et) ex. Ut s(upra).

R(esponsum). Ego aut(em) in d(omi)no guadebo.

V(ersiculum). Et exultabo in deo Ih(es)u meo. Gloria. Ego. V(ersiculum). Sit nome(n) d(omi)nj b(e)n(e)dictu(m) ex hoc nu(n)c (et) usq(ue) in seculu(m).

Or(ati)o. Deus, qui per coet(er)na(m). Ut s(upra).

Ad VI. Ymp(nus).

Jhesu summa benignitas,

mira cordis iocu(n)ditas (sic!),

inco(m)prehensa bonitas,

tua me stringit (sic!) caritas.

Bonu(m) michi dilige(re)

Ih(esu)m, nil ultra quere(re),

michi prorsus defi cere,

ut illi queam vivere.

Jh(es)u mj dulcissi(m)e, [94v]

spes suspirantis a(n)i(m)e,

te queru(n)t pie lacrime

(et) clamor cordis intime.

Et(er)na.

Ps(almus). A(n)i(m)a n(ost)ra susti(n)et d(omi)n(u)m, q(uonia)m adi-utor (et) p(ro)tector n(oste)r e(st). Quia in eo letabitur cor n(ost)r(u)m, (et) in no(m)i(n)e s(anc)to eius sp(er)avim(us). Fiat mi(seri)cordia tua, d(omi)ne, sup(er) nos que(m)admodum sp(er)avim(us) in te. Gloria.

An(tiphona). D(omi)n(u)s possedit me inicio (sic!) viaru(m) suar(um) an(te) q(uam) quidq(uam) face(re)t apri(n)cipio (sic!), dicit d(omi)n(u)s.

Cap(itulum). Candor e(st) e(ni)m salutis (sic!) eterne (et) speculum sine macula d(iv)ine maiestatis (et) ymago bonitatis illi(us). Deo.

R(esponsum). Sit nome(n) d(omi)ni b(e)n(e)dictu(m).

V(ersiculum). Et hoc nu(n)c (et) usq(ue) in seculu(m). Bene(dictum). Gl(ori)a. Sit.

V(ersiculum). A solis ortu usq(ue) ad occasu(m) laudab(i)le nome(n) d(omi)nj.

Or(ati)o. Exaudi nos, mi(seri)cors deus, (et) me(n)tib(us) n(ost)ris sapi(enci)e tue lume(n) ostende. Per d(omi)n(u)m.

Ad nona(m). Ymp(nus). [95 1]

Quocunq(ue) (sic!) loco fuero

tu(n)c Ih(esu)m desidero,

q(uam) letus cum invenero,

q(uam) felix tum tenuero.

Tu(n)c amplexus, tu(n)c oscula,

que vincu(n)t mellis pocula,

tu(n)c felix Chr(ist)i copula,

sed in hys p(ar)va morula.

Ia(m) quem quesivj video,

q(uo)d co(n)cupivj teneo,

amore Chr(ist)i langueo

(et) corde totus ardeo.

Eterna sapi(enci)a.

Ps(almus). Cor mu(n)dum crea in me, deus, (et) sp(iritu)m r(e)c(tu)m i(n)nova in viscerib(us) meis. Ne p(ro)icias (sic!) me afacie (sic!) tua, (et) sp(iritu)m s(an)c(tu)m tuu(m) ne auferas ame (sic!). Redde michi lecicia(m) salutaris tui, (et) sp(irit)u principali co(n)firma me. Gloria.

An(tiphona). Nec dum (sic!) erant abisse, (et) ego partu(r)iebar; q(ua)n(do) p(re)parabat celos, aderam cu(m) eo componens o(mn)ia. Cap(itulum). Sapi(enci)a spec(i)osior e(st) sole (et) sup(er) dispo(s)ic(i)o(n)e(m) stellaru(m) luci co(m)p(ar)ata i(n)venitur purior (sic!) deo [398].

R(esponsum). A solis ortu usq(ue) ad occasum.

V(ersiculum). Laudabile nome(n) [95 v] d(omi)nj. Usq(ue). Gloria. A solis.

V(ersiculum). Sapi(enci)a requiescit in corde eius. Et pruden(cia) in sermone oris illius.

Or(ati)o. Infunde, q(uesumu)s d(omi)ne deus, cordib(us) n(ost)ris tue lume(n) sapi(enci)e, ut te veraciter agnoscamus (et) fideliter diligam(us). Per.

Ad v(espera)s. Ps(almus).

Redempc(i)o(n)e(m) misit d(omi)n(u)s p(o)p(u)lo suo, ma(n)davit in et(er)nu(m) testame(n)tum suu(m). S(an)c(tu)m (et) terribile nomen eius, iniciu(m) sapi(enci)e timor d(omi)nj. Intellect(us) bonus o(mn)ib(us) facie(n)tib(us) eu(m), laudacio eius manet in seculu(m) s(e)c(u)li. Gloria.

An(tiphona). Om(n)is sapi(enci)a a d(omi)no deo est, (et) cu(m) illo fuit semp(er), (et) e(st) an(te) evu(m).

Ymp(nus).

Jhesus, sole serenior

(et) balsamo suavior,

om(n)j dulcore dulcior,

p(re)cu(n)ctis (sic!) amabilior.

Tu me(n)tis delectatio,

amoris co(n)su(mm)acio,

tu mea gl(ori)acio,

Ih(es)us, mu(n)di sanacio.

Jh(es)us, auctor cleme(n)cie,

toti(us) [96r] spes leticie,

dulcoris fons (et) gr(aci)e,

vere cordis delicie.

Eterna.

Cap(itulum). Hanc amavi. Ut supra.

In Evan(geli)o. An(tiphona). O oriens splendor lucis eterne (et) sol iusticie, veni (et) illu(m)i(n)a sedentes in tenebris (et) umbra mortis.

Or(ati)o. Deus, qui per coeternum. Ut s(upra).

Ad comp(letorium) ps(almus). Illumi(n)a oculos meos, ne umq(uam) (sic!) obdor(miam)…

Dicatur usq(ue) ad finem.

An(tiphona). Ego in altissimis habito, (et) thronus meus in colu(m)pna nubis.

Ympn(us).

Ih(es)us in pace imperat,

qui om(n)e(m) sensum sup(er)at,

hanc mea mens desiderat

(et) illa frui p(ro)perat.

Te celi chorus p(re)dicat

(et) tuas laudes replicat,

Ih(es)us orbem letifi cat

(et) nos deo pacifi cat.

Jh(es)us ad p(at)re(m) rediit,

celeste r(e)gnu(m) subiit,

cor meu(m) a me tra(n)siit,

post eu(m) simul abiit.

Eterna sa(piencia).

Cap(itulum). Sobrietate(m) sapi(enci)a docet (et) iusticia(m) (et) virtute(m), q(ui)b(us) [96 v] utulius nichil est in vita ho(min)ib(us). Deo. R(esponsum). In pace inidip(su)m (sic!). Dormia(m) (et) requiescam. V(ersiculum). Si dedero sompnu(m) oculis meis (et) palpebris meis dormitac(i)o(n)e(m). Dor(miam).

V(ersiculum). In pace f(a)c(t)us e(st) locus eius. Et h(ab)itacio ei(us) in Syon.

In Evan(geli)o. An(tiphona). O rex glorie inter s(an)c(t)os tuos, qui s(em)p(er) es laudabilis (et) t(ame)n ineffabilis, tu in nobis es, d(omi)ne, (et) nome(n) s(an)c(tu)m tuu(m) i(n)vocatu(m) e(st) sup(er) nos: ne de(re)linquas nos, d(omi)ne deus n(oste)r, ut in die Iudicii nos collocare dign(er)is inter s(an)c(t)os (et) el(e)c(t)os tuos, rex benedicte.

Or(ati)o. Fragilitatem n(ost)ram, q(uesumu)s d(omi)ne, p(ro)picius respice (et) sapore(m) nobis eterne sapi(enci)e benignus infunde, ut ei(us) dulcedi(n)e melliflua p(re)gustata o(mn)ia t(er)rena valeam(us) despicere (et) tibi, su(m)mo bono, arde(n)ti desiderio iugiter adherere. Per.

Eterna sapi(enci)a b(e)n(e)dicat (et) custodiat corda (et) corp(or)a n(ost)ra. Am(en).

II

Ms. a IV 6 der Stiftsbibliothek, St. Peter Stift, Salzburg

Маленький изящный молитвенник в кожаном переплете, выполненном в позднеготическом стиле и украшенном бронзовыми розетками. Пергамент. Крупный шрифт, ясный почерк. Баварско-австрийский диалект. Манускрипт создан в 1406 г. Юргеном Плохартом: на листах 96 vи 100 vназван переписчик и указана дата: 1 сентября 1406 г. Переплет выполнен около 1500 г. Молитвенник принадлежал семье горожанки Зальцбурга Урсуле Штрассерин. На листе 89 rесть соответствующая запись (сохранилась не полностью): « got erparm dich tiber unss arm sunder… und stinderin Ursch von Strass geporne Uberackerin zum Sichhartstain im Ixxxii jar got» («Боже, помилуй нас, бедного грешника… и грешницу Урсу фон Штрасс, урожденную Уберэкерин из Зихартштайна в 1482 г. Господа Нашего…»). Урсула Штрассерин (ум. 1509 г.) хорошо известна по другим историческим документам из городской жизни Зальцбурга. Она была дочерью Вольфхарда Уберэкера и женой Иоганна Штрассера (ум. 1482 г.). Совпадение даты смерти мужа Урсулы Штрассерин с приведенной надписью на манустрипте заставляет предположить, что последняя была сделана по случаю кончины супруга. В 1501 г. дочь Урсулы Катарина вступила в женский бенедиктинский монастырь св. Петра в Зальцбурге, и, видимо, с этим связано появление молитвенника в библиотеке монастыря. После закрытия женского монастыря св. Петра его библиотека была передана в библиотеку мужского бенедиктинского монастыря св. Петра, где она хранится до настоящего времени. На месте же бывшего женского монастыря св. Петра теперь находится францисканский монастырь, в честь которого получил свое название переулок, в котором этот монастырь расположен. Молитвенник интересен тем, что тексты молитв отличает нестандартность и оригинальность при большом вкраплении лексики и метафорики, заимствованных из немецкой мистики. Часть молитв образуют фрагменты и парафразы из «Книги Вечной Премудрости» Генриха Сузо.

Читать дальше
Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать


Генрих Сузо читать все книги автора по порядку

Генрих Сузо - все книги автора в одном месте читать по порядку полные версии на сайте онлайн библиотеки LibKing.




Книга Вечной Премудрости отзывы


Отзывы читателей о книге Книга Вечной Премудрости, автор: Генрих Сузо. Читайте комментарии и мнения людей о произведении.


Понравилась книга? Поделитесь впечатлениями - оставьте Ваш отзыв или расскажите друзьям

Напишите свой комментарий
x