StaVl Zosimov Premudroslovskiy - Jinni detektiv. Kulgili detektiv

– U yolg’on gapirmoqda. – Mahalliy kazaklar va yovvoyi tabiatni muhofaza qilish bo’yicha Ataman – Pankratning o’g’li Kolomiytstso ismli pichirlab hibsga olingan Idot.

– Siz, Idot, buzu qilmang, maydon haydalgan. Tavba qildi, shunchaki urdi. Klop xirilladi.

– Ha, silamayman! – deb xitob qildi Idot. – «Otamdan tepish bo’ladi». – o’ylanib bosh chayqadi.

– Xo’sh, otani nima deymiz? Apchi, – so’radi nafassiz Intsefalopat.

– Siz uni qo’shni hududdan sudrab chiqdingizmi? Bedbug so’radi va bolg’a bilan tirnoqni tekisladi.

– Yo’q, apchi, – terlabdi Arutun Karapetovich boshini chayqadi. – u bu erda, axlatxonada.

– Xo’sh, endi nima qilamiz? Qani, idot?? – Xato tishlarini qisdi va yana o’sha barmog’iga bolg’a bilan urdi. -… Turing!!! Siz bilan gaplashayotganimda. O’zingizdan qurt, hasharot qurmang, nima, rejalaringizga borasizmi?

– Yo’q. – Idot yig’lashni to’xtatdi, lekin hali ham qo’rqardi.

– U erda nima qildingiz? Ottila jirkanib so’radi: ko’zlari rozetkalari ustiga qovoqlarini tortib, xitoylik odamnikiga o’xshab toraytirdi. – Yig’layapsizmi? – jilmayib qo’ydi Klop. – Javob ber! – bir zumda yana qichqirdi Ottila.

– Men, menimcha …, bokiralik. – Idot tan oldi va ijro tartibini kutib, Arutunga qaradi. Va bu, – dedi u boshini qimirlatib, – men bo’ynida bo’lgan edim, shuning uchun shimlarimni silkitib yubordim, eshagimni artishga vaqtim yo’q edi, shuning uchun pashshani shimimga urib, qurbaqalarga ishqalanib qoldim. Endi u yonmoqda.

Ottila yutib yubordi.

– Siz unga nima olib keldingiz? U hali ham undan bir kilometr narida turibdi.

– Shunday qilib, u, apchi, tejab, ishqalayapman …!? – javob qildi Intsefalopat. – Xurmolarga qarang, apchi, ular xash bilan bulg’angan..

– va bokira. – qo’shdi Idot. – Men o’zim bilan qog’oz olmadim va eshagimni kaftlarim bilan artdim.

– Qaysi qo’l? – xitob bilan so’radi Klop.

– Ikkalasi ham. – O’n besh yoshga to’lgan, pank yoki shmuck uslubidagi kichkintoy kaftlarini tekshirib, yanada iflosroqni tanladi. – mana bu.

– Keling, Xarutun, hidlang. – deb so’radi Ottila.

– Nima? apchi. – deb so’radi korporativ.

– Qo’lingizni hidlang va teriga qo’llaniladigan moddaning tarkibi haqida sanitariya-epidemiologik xulosa qiling. Tushundingizmi?

Insefalopat rozi bo’lib, boshini silkitib, bolaga beparvo qarab yurdi va qo’lini burniga tiqdi. Men kaftimdan bug’langan bug’larni yutib yubordim va burunning uchini, keyin burun ko’prigini silkitdim, keyin inertiya bilan to’lqin bo’yinlarga, peshonaga va lablarga o’tdi va uning qanday qilib yutganligi aniq bo’ldi. Idot kaftining shlyapa va barmoqlari keskin yopishdi va Arutunning juda uzun burunidan mahkam ushlab, uni o’ziga tortishdi.

Xarutun mushtini ikki qo’li bilan ushladi, yuzini ajinlantirdi va burnidan tortib olishga harakat qildi, lekin bola ilgari barmoqlarini bo’shatib, to’satdan olib tashladi. Insefalopat eshakka boshini qoqdi va deyarli eshagiga yiqildi. U sog’ayib, Idotga qarsak chaldi. Bunday narsani bir necha bor olgan u qochib ketdi va Xarutun sog’inib, qo’l inertsiyasini kuzatib, gulzorga tushib ketdi.

– Xo’sh, hid bormi? – so’radi Klop va o’rnidan turishi uchun kichkina qo’lini hamkasbiga uzatdi.

– Mdaa, apchi. – Arutun Klopning takliflarini rad qilib, o’rnidan turdi.

– «Mdaa» nima?

– Men chiqmadim, Apchi, – qoqilib, burnidan ushlab, Xarutun o’tib ketdi.

– Siz uning hujjatlarini tekshirganmisiz?

– Ha, bu choychi bor Qozog’istondan kelgan apchi.

– Qanday hid?

– Xo’sh, apchi, Chuy vodiysi, kenevir u erda o’sadi.

– Va bu erga nima keldi? – so’radi Idota Klop.

– Va bu erga nima keldingiz? – javob qildi Idot.

– Siz kulrangmisiz? Men shu yerda tug’ilganman.

– U bu erga kelganga o’xshamaydimi? – Intsefalopat Patzanga barmoq bilan ishora qildi.

– Va peshonada? apchi.– burun silkitdi va Kavkaz Xarutunida fillarni chayqadi.

– Men so’radim, bu erga nima keldi?

– Rodaki ko’chib o’tdi. Men u erda ham kasal bo’lmaganman. – zerikkan o’spirin.

– Va nima, siz Anashani unutolmaysizmi? Shoshilmoqdamisiz?

– Men nimani nazarda tutayotganingizni tushunmayapman? Men aytaman, baqirib, eshagini kaftim bilan artib tashladim…

– Va siz qanaqa qo’pol odamsiz? Kents emas, barchasi siz bilan bir xil, va oxirgi muddat… O’n porlaydi.. Che emas kulasizmi?

– Hech bo’lmaganda apchi. – qo’shdi Xarutun. – Plyus – rasmiylarga qarshilik.

Bola qizarib ketdi.

– Va Qozog’istonda ular anashaga nima bermaydilar? – Ottila ohangini o’zgartirdi.

– Xo’sh, ular uni ekishadi, – dedi Idot burnini ishqalab. – Ammo men qonuniy ishladim.

– Yuridik nima? apchi. – ajablandi Xarutun.

– Hemp to’planganmi? Oy! – Ottila yana o’sha barmog’ini bolg’a bilan urdi.

– Bu qanday? Biror narsa, apchi, sen bema’nilikni qo’zg’aysan, shma – Arutun urdi.

– Uni qaerda ushladingiz? – Klop xatosi. – uzoqdanmi?

– Yo’q, uy orqali, axlatxonada. Apchi, eng muhimi, u bog’da bo’lgani kabi u erda teng ravishda o’sadi.. Siz ekdingiz, apchi, it?

– Kuting, Xarutun,.. keling syudy? – buyurdi Klop.

Idot beixtiyor yaqinlashdi.

– O’tir. Ottila yaqin atrofdagi chelakka ishora qildi va uni ag’darib tashladi, lekin u tubsiz edi. Idot o’tirdi.

– Qo’lingizni menga uzating, palmalaringizni pastga tushiring… Mana. Endi, Xarutun, gazetani olib kel.

– Qayerdan? apchi.

– Xotiningizdan so’rang..

– Pisyunya, menga gazeta bering! apchi.

– Kim? Pisyunya?

– Apchi, apchi, apchi … – Xarutun qizarib ketdi

Idot xursand edi.

– Nimaga kulayapsiz? – Ottila ayvonga burildi. – Izolda, qog’ozni olib kel!

– O’zing ol! O’gay ona emas! Izolda qichqirdi.

– Bor. – past ovoz bilan Klop korporatsiyasini yubordi. Xarutun gazetani yarim soat ichida olib keldi, Ottila allaqachon yuz tirnoqni to’g’rilab qo’ydi.

– O’lim uchun nima qildingiz? Bu yoqqa keling.

Ottila gazetani olib, uni chakkaga yoydi.

– Uchta. – xato buyurdi

– To’rt. – dedi Idot hayron bo’lib.

– Nima, to’rt?

– Xo’sh, uch – to’rt – besh…

– Meni hazillashyapsizmi? qo’llaringizga va uchdan uchta teshikka tupuring. Qo’llaringizdagi barcha barmoqlaringizni tozalang.

– Nega?

– Buni tuman ichki ishlar bo’limi laboratoriyasida namoyish etmoqchimisiz?

– Yo’q.

– Keyin bu erda uchta va ro’za tuting.

Bola tezda no’xat bilan to’pni ishqalab, Klopga uzatdi.

– In? Voy! – hayron bo’ldi Klop.

– Darhol sezdim, apchi, professionalning qo’li.

Ottila no’xati sigaretadan oltin qog’ozga o’ralgan qog’oz varag’i ostiga ko’tarildi. Va olovni olovga qo’ying. Qog’oz no’xatni yondirib quritdi. Ottila no’xotni bolg’a bilan urdi. Sigaret ichgan tamaki bilan bo’shashib, orqaga qaytishdi. Muhrlangan va oxirida to’ldirilgan. Men gugurt qutisi ostidan o’ralgan kartonni filtr joyiga qo’ydim. Va tili bilan u sigaretning yuqori qismini ho’lladi va yoqdi. Siqilish boshlandi va orqaga chekinish uchastkaning o’pkasiga singib ketdi va u Afrikani esladi. Uning ochiq joylari va o’rmon. Og’zimdan papauasalar bilan birga u erda raqs tushmoqda. Tuz uchun kelgan qo’shni qabiladan bo’lgan qora odamning miyasida Olivier. Hippo bilan birinchi jinsiy aloqa va boshqalar. Oxir-oqibat, u pufakchani pirillatib, nafasini ushlab, asta-sekin jinning qanotli tutunini shamoldan chiqarib yubordi. Uning qoni quvnoq kislorod bilan boyidi va o’zini xuddi nol tortishishday uchib ketgandek his qildi. Atrofdagi hamma narsa yorishib ketdi. Ottilaning bolaligi keldi va atrofdagi hamma yoqtira boshladi. It kabinadan chiqdi va egasining ahmoqona nigohlarini ko’rib, raqsga tushib, dumini qoqib qo’ydi.

– O’zingizdan boshqa hech narsa yo’qmi?! – U ovozini aytmadi va papirosni Intsefalopatga uzatdi. – Xarutun, turing. Mutaxassis sifatida shit va shal o’rtasidagi farqni toping.

– Va men hech qachon chekmaganman. Apchi. Qanday qilib bilmayman.

– Sigaret kabi, tutunni chiqarmang. Aytmoqchimanki, uni og’zingizga to’liq solmang, o’pkaga havo etkazib berish uchun bo’sh joy qoldiring va ichkariga torting, tashqariga chiqmang. Uni torting va ichingizda his eting.

Xarutun asta yurib, murabbo oldi. Boss buyurganidek, u chekdi. Bir lahzadan so’ng u sabzavotga aylandi va kurka singari soqov bo’ldi.

– Bolaga bering. – Ottila unutdi va Xarutunga buyurdi. – Qamoqxona oldida hazil qilaylik … – Yarim soatdan keyin Ottila davom etdi – Arutun, baribir. Siz nimani olib ketayapsiz?

– Qani? Ber.. – chol seskanib ketdi va hushiga keldi. U sigaret chekib uzatdi. Idot murabbo olib, tumshug’ini oldi va uni atrofga uzatdi. U ikkinchi bosqichni boshladi va ko’p o’tmay, Insefalopat tovonidan chiqib ketdi.

– Nima bopti? – Bedbugni qo’yib yuboring. – tutunmi? Nega chekayapsiz, bolam?

– Belomor. – Men bir quti Idot oldim va har biridan sigaret oldim. Kutildi Ular tutishdi va chekishdi.

– Xo’sh, ayting-chi, qanday qilib kenevirni qonuniy ravishda o’stirdingiz? – Bedbugni boshladi.

– Ie, boshida menga qanday qilib uni qonuniy qilib ekganingizni ayta olasizmi? – qo’shdi Xarutun.

– kabi, heh. – qadalgan Idot. – moshinada.

– Siz nimani quvg’in qilyapsiz, salaga? – Xarutun g’azablandi. – Traktorda u tirnaladi. O’tir, badbaxt! Hayot uchun!!!

– Ha, o’tiring, siz, aks holda siz kanca kabi turasiz. U erda, ayvonda o’tiring. – taklif qildi Bed bug korporativ.

– Qisqasi, hazil amalda edi. – Idotning boshlanishi.

– Va siz kimni o’qidingiz? – so’radi Klop.

– Ha, traktor haydovchisi-generalist uchun. Xo’sh, ular arqonlarni tozalash uchun rejalarga, kenevirlarni yuborishdi. Sizning UAZ avtomobilingiz uchun kenevir arqonlaridan zambil tikilgan.

– Mana qanday qilib? – ajablandi Ottila. -nima bo `pti?

– Xo’sh, ular meni nasha terish mashinasiga qo’yishdi.

– Va bu nima? – so’radi Klop.

– Ha. – Tasdiqlangan Insefalopat.

– Va qaerdan bilasiz? – hayron bo’ldi Klop.

«Men yoshligimdan Apchi», dedi Xarutun, ammo Idot davom etdi:

– … giyohvand bo’lgan.

– To’xtang, kuchukcha! – Xarutun hayajonlandi. – sen o’ynaysan, apchi, uzoq o’tirasan.

– Tinchlan, Xarutun. – Klop jilmaydi. – davom eting.

– Xo’sh, men yoshligimda Sharagada Kavkazda yashab, tahsil olganman va bizda bir mavzu bor edi – qishloq xo’jaligi texnikasi deb nomlangan. Shunday qilib, biz nasha yig’ish mashinasidan o’tdik. U upchi Belorusiya yoki MTZ-40-ga yopishadi. Ovoz, apchi.

– Va undan keyin nima? – bolaga o’girildi.

– Xo’sh, men yuqoriga ko’tarilaman … – davom etdi Idot.

– Bu qanday? – so’radi Klop.

«Ha, xuddi kombaynlar singari, apchi ham birin-ketin», tushuntirdi Intsefalopat. – faqat bizda otryad bor, va zinapoyamiz bor.

– Ko’ryapman. Va undan keyin nima?

– Xo’sh, men ketyapman. – Idotning boshlanishi.

– Men darhol mast bo’ldim. – qo’shdi Klop.

– Nima, apchi, kenevir bu dengiz. – qichqirdi Xarutun.

– Yo’q, boshliq, bizni uchastka militsioneri va hamshirasi bilan UAZ haydab ketdi. Ranetka bilan boshni ko’tarish mumkin edi, ammo endi yo’q. Shifokor doimo ushlab turish uchun bosim o’tkazadi. Traktorda hech qanday deraza yo’q, issiqlik, faqat pechkadan va shitirlab yuradigan tom va shamol bor. To’rt soat davomida siljish shunchalik nafas oladiki, chekish kerak emas. Axir, siz o’zingizda. Mana. Nikellar orasidagi yo’l bo’ylab, jipda, qozoqlar traktorni ushlab, yuqoriga qarab: «Barabanni oching!» Deb baqirishadi, lekin agar siz ochmasangiz, ular o’ldirishadi. Shunday qilib, siz itoat qilasiz. Siz baraban pichoqlarini changdan tozalaysiz, va bu Galimovy xashidir. Buning uchun ular baklarni taksiga tashlaydilar va axlatga tashlaydilar. Besh kilogrammgacha vazn tortdi, hisoblang, pent!? Uch soat davomida gugurt kallasi beshni qamrab oladi. Bu mavzu.