Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное

— Nie szkodzi ( ничего ), zawsze musiało jej być bardzo dużo ( ее, должно быть, всегда было очень много ). Powiedz wreszcie ( скажи, наконец ), co się stało ( что случилось )?

— Nic się nie stało ( ничего не случилось ), ona tak sobie przyszła ( она просто так пришла/зашла ), kupiła nasiona ( купила семена ) i chciała sprawdzić ( и хотела проверить ), czy to jest to samo ( то же ли это самое ), co ja siałam ( что я сеяла ) …

— Szał — powiedziałam z ulgą. — Faktycznie, rzadka uroda! A już myślałam, że będę musiała się nią zachwycać. Jakim cudem można zrobić z siebie takie monstrum? Co, na litość boską, ona miała na sobie?

— Cokolwiek — odparła Alicja w zadumie, patrząc w przestrzeń. — Właściwie dla niej to już jest bez różnicy, co ma na sobie, nie uważasz? Zastanawiałam się, co on w niej widział?

— Jak to co? Zwyczajnie, jest zwolennikiem materializmu dialektycznego. Miał nadzieję, że mu ilość przejdzie w jakość.

— Skokiem?…

— Skokiem.

— Kiedy ona w młodości była szczuplejsza.

— Nie szkodzi, zawsze musiało jej być bardzo dużo. Powiedz wreszcie, co się stało?

— Nic się nie stało, ona tak sobie przyszła, kupiła nasiona i chciała sprawdzić, czy to jest to samo, co ja siałam…

— Na litość boską ( ради Бога )! — jęknęłam ( простонала я ). — Alicja, opanuj sklerozę ( Алиция, лечи склероз; opanować — справиться )! Powiedziałaś ( ты сказала ), tuż przed wizytą tego potwora ( прямо перед визитом этого чудовища ), że będziesz musiała coś zrobić ( что тебе нужно будет что-то сделать )! Co ( что )?!

— Co ( что )? — zdziwiła się Alicja ( удивилась Алиция ). — A, rzeczywiście ( а, действительно ). O, cholera ( о, холера ) … Będę musiała zrobić kolację ( мне надо будет сделать/приготовить ужин ).

— Dla kogo ( для кого )? — spytałam ponuro ( мрачно спросила я ), wiedząc ( зная ), że niewątpliwie musi to być coś oficjalnego ( что это, несомненно, должно быть нечто официальное ).

— Dla Herberta i jego żony ( для Герберта и его жены ). Oni się już od dawna wpraszali ( они уже давно напрашивались ) na kolację po polsku ( на ужин по-польски ). Myślałam ( я думала ), że mi się uda zaprosić ich nieco później ( что у меня получится пригласить их чуть позднее ), ale okazuje się ( но оказывается ), że Herberta trzeba zatrudnić ( что Герберта придется занять = привлечь; zatrudnić — занять, трудоустроить ) przy tej sprawie spadku po ciotce ( в то дело с наследством от тетки ). Nie mogę do niego zadzwonić inaczej ( я не могу ему позвонить по-другому ), jak tylko z zaproszeniem na kolację ( как/разве что с приглашением на ужин ). Dopiero potem mogę wszystko inne ( только потом = после этого я могу все остальное ).

— Na litość boską! — jęknęłam. — Alicja, opanuj sklerozę! Powiedziałaś, tuż przed wizytą tego potwora, że będziesz musiała coś zrobić! Co?!

— Co? — zdziwiła się Alicja. — A, rzeczywiście. O, cholera… Będę musiała zrobić kolację.

— Dla kogo? — spytałam ponuro, wiedząc, że niewątpliwie musi to być coś oficjalnego.

— Dla Herberta i jego żony. Oni się już od dawna wpraszali na kolację po polsku. Myślałam, że mi się uda zaprosić ich nieco później, ale okazuje się, że Herberta trzeba zatrudnić przy tej sprawie spadku po ciotce. Nie mogę do niego zadzwonić inaczej, jak tylko z zaproszeniem na kolację. Dopiero potem mogę wszystko inne.

Pozbierałam agrafki i uznałam ( я собрала английские булавки и решила ), że Alicja przesadza ( что Алиция преувеличивает ). Herbert był synem naszego dawnego dobroczyńcy ( Герберт был сыном нашего бывшего благодетеля ), znała go od wczesnej młodości ( она знала его с ранней молодости ), skończył co prawda prawo ( правда, он закончил право = юридический факультет ) i ożenił się jakoś olśniewająco dobrze ( и женился как-то ослепительно хорошо ), ale to nie powód ( но это не повод ), żeby robić z nim niezwykłe ceregiele ( чтобы с ним излишне церемониться; ceregiele — церемонии; robić — делать )!

— No i cóż takiego ( ну, и что тут такого ), kolacja na dwie osoby ( ужин на два человека = на двоих )! — powiedziałam niecierpliwie ( нетерпеливо сказала я ).

— Ale to ma być kolacja po polsku ( но это должен быть ужин по-польски )!

— To co to ma znaczyć ( что это должно значить = означает )? Wszyscy się mają urżnąć ( все должны наклюкаться ) i śpiewać „Czerwony pas” czy jak ( и петь «Красный пояс» или как )?

— Głupiaś ( глупая ). Musi być bigos albo flaki ( должен быть бигос или фляки; flaki — кишки; польское блюдо из внутренностей ) …

— Flaki chyba z siebie wyprujesz ( кишки ты, наверное, из себя выпорешь/выпустишь ), ale bigos ci przecież przywiozłam ( но бигос я ведь тебе привезла )!

— Za mało ( слишком мало )! — westchnęła Alicja ze skruchą ( с сожалением вздохнула Алиция ). — Został już tylko jeden słoik ( осталась всего одна банка ), resztę zeżarłam ( остальное я сожрала ). Ewentualnie może być barszczyk ( или может быть борщ; ewentualnie — или, возможно ). Barszczyk jeszcze mam ( борщ у еще есть = остался ).

Pozbierałam agrafki i uznałam, że Alicja przesadza. Herbert był synem naszego dawnego dobroczyńcy, znała go od wczesnej młodości, skończył co prawda prawo i ożenił się jakoś olśniewająco dobrze, ale to nie powód, żeby robić z nim niezwykłe ceregiele!

— No i cóż takiego, kolacja na dwie osoby! — powiedziałam niecierpliwie.

— Ale to ma być kolacja po polsku!

— To co to ma znaczyć? Wszyscy się mają urżnąć i śpiewać „Czerwony pas” czy jak?

— Głupiaś. Musi być bigos albo flaki…

— Flaki chyba z siebie wyprujesz, ale bigos ci przecież przywiozłam!

— Za mało! — westchnęła Alicja ze skruchą. — Został już tylko jeden słoik, resztę zeżarłam. Ewentualnie może być barszczyk. Barszczyk jeszcze mam.

Po polsku ( по-польски ), nie po polsku ( не по-польски ), wciąż nie rozumiałam ( я так и не понимала ), w czym problem ( в чем проблема ). Dwie osoby więcej na kolacji ( двумя людьми больше на ужине ), nawet z barszczykiem i bigosem ( даже с борщом и бигосом ), cóż to jest ( что в этом такого ). Zniecierpliwiona moją tępotą ( раздраженная моей тупостью ), Alicja wyjaśniła mi w końcu ( Алиция в конечном счете объяснила мне ), że cały kłopot tkwi w żonie Herberta ( что вся проблема заключается в жене Герберта ). Jest to dama z najwyższej arystokracji ( эта дама из высшей аристократии ), krewna królowej ( родственница королевы ), i rzecz polega na tym ( и дело заключается в том ), że należy ją traktować jak zwyczajną osobę ( что к ней нужно относиться как к обычному человеку; traktowac kogoś, coś — относиться к кому-л., чему-л. ), symulując brak wiadomości o jej pochodzeniu ( симулируя = изображая отсутствие сведений о ее происхождении ). równocześnie jednak należy ją podjąć ( но все-таки одновременно ее нужно принять/угостить ) jak krewną królowej ( как родственницу королевы ). Innymi słowy ( другими словами = короче говоря ) ma być nader wytwornie ( должно быть чрезвычайно изысканно ), a zarazem swobodnie ( а вместе с тем свободно ), bez podkreślania ( без подчеркивания ), że robi się coś wyjątkowo specjalnego dla niej ( что делается нечто исключительно особенное для нее ), za to z podkreśleniem swobody ( зато с подчеркиванием = подчеркнутой свободой ) i w ogóle ta wytworność ma wychodzić sama z siebie ( и вообще эта изысканность должна выходить сама по себе ).

Po polsku, nie po polsku, wciąż nie rozumiałam, w czym problem. Dwie osoby więcej na kolacji, nawet z barszczykiem i bigosem, cóż to jest. Zniecierpliwiona moją tępotą, Alicja wyjaśniła mi w końcu, że cały kłopot tkwi w żonie Herberta. Jest to dama z najwyższej arystokracji, krewna królowej, i rzecz polega na tym, że należy ją traktować jak zwyczajną osobę, symulując brak wiadomości o jej pochodzeniu. równocześnie jednak należy ją podjąć jak krewną królowej. Innymi słowy ma być nader wytwornie, a zarazem swobodnie, bez podkreślania, że robi się coś wyjątkowo specjalnego dla niej, za to z podkreśleniem swobody i w ogóle ta wytworność ma wychodzić sama z siebie.

— Rozumiem ( понимаю ) — powiedziałam w końcu ( в конце концов, сказала я ). — Coś tak ( нечто вроде ), jak z tym drugim paleniem fajki ( второго курения трубки ) …

W Danii mówi się ( в Дании говорится ), że najpierw ( что сперва ), w młodości ( в молодости ), człowiek pali fajkę ( человек курит трубку ), bo nie stać go na potwornie drogie papierosy ( потому что он не в состоянии = у него не хватает денег на чудовищно дорогие сигареты; stać kogoś na coś — быть в состоянии сделать что-л. ). Potem już stać go na to ( потом он уже может себе позволить ), żeby palić papierosy ( /чтобы/ курить сигареты ). A potem stać go na to ( а потом он может себе позволить ), żeby znów palić fajkę ( снова курить /только/ трубку ) …