Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное
- Название:Wszystko czerwone / Всё красное
- Автор:
- Жанр:
- Издательство:АСТ; Восток-Запад
- Год:2008
- Город:Москва
- ISBN:978-5-17-051115-0
- Рейтинг:
- Избранное:Добавить в избранное
-
Отзывы:
-
Ваша оценка:
Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное краткое содержание
Билингва. Польский язык с Иоанной Хмелевской. Метод чтения Ильи Франка.
В книге предлагается произведение Иоанны Хмелевской "Все красное", адаптированное (без упрощения текста оригинала) по методу Ильи Франка Уникальность метода заключается в том, что запоминание слов и выражений происходит за счет их повторяемости, без заучивания и необходимости использовать словарь. Пособие способствует эффективному освоению языка, может служить дополнением к учебной программе. Предназначено для студентов, для изучающих польский язык самостоятельно, а также для всех интересующихся польской культурой.
Wszystko czerwone / Всё красное - читать онлайн бесплатно полную версию (весь текст целиком)
Интервал:
Закладка:
— Alicja! — ryknął nagle, przekrzykując panujący hałas, przy czym w ryku jego dźwięczała wyraźna nagana. — Alicja!!! Dlaczego ty się narażasz?!!!
Pytanie zabrzmiało tak dziwnie, a przy tym tak potężnie, rozległo się gdzieś w tych ciemnościach tak nieoczekiwanie, że wszyscy nagle zamilkli. Edek, ryknąwszy, też zamilkł i zapanowała cisza. Alicja nie udzielała odpowiedzi z tego prostego powodu, że nie było jej na tarasie.
— Znów się zalał — mruknęła niechętnie Zosia skądś od strony domu.
— Alicja!!! — ryknął znów Edek i łupnął głucho szklanką z piwem w wierzch pudła, chlapiąc wokół. — Alicja, do ciężkiej cholery, dlaczego ty się narażasz?!!!
Nogi zawiadomionej widocznie o występie Edka Alicji ( ноги видимо уже уведомленной о выступлении Эдека Алиции ) pojawiły się nagle w czerwonym świetle ( внезапно появились = нарисовались в красном свете /лампы/ ). Edek usiłował się podnieść ( Эдек пытался подняться ), ale opadł z powrotem na fotel ( но рухнул обратно в кресло ).
— Alicja, dlaczego ty się ( Алиция, чего ты ) …??!!
— Dobrze, dobrze ( хорошо, хорошо ) — powiedziała uspokajająco Alicja ( сказала Алиция успокаивая /его/ ). — Edek, nie wygłupiaj się ( Эдек, не придуривайся ), obudzisz całe miasto ( /а то/ весь город разбудишь ).
— Dlaczego ty się narażasz ( чего ты нарываешься )? — ciągnął Edek z uporem ( упорно продолжал = не унимался Эдек ), tonem pełnym potępienia ( тоном, полным осуждения ), tyle że nieco już ciszej ( только что уже немного тише ). — Dlaczego ty przyjmujesz takie osoby ( почему ты принимаешь /у себя/ таких людей )?! Pisałem ci przecież ( я ведь писал тебе ) …!
Nogi zawiadomionej widocznie o występie Edka Alicji pojawiły się nagle w czerwonym świetle. Edek usiłował się podnieść, ale opadł z powrotem na fotel.
— Alicja, dlaczego ty się…??!!
— Dobrze, dobrze — powiedziała uspokajająco Alicja. — Edek, nie wygłupiaj się, obudzisz całe miasto.
— Dlaczego ty się narażasz? — ciągnął Edek z uporem, tonem pełnym potępienia, tyle że nieco już ciszej. — Dlaczego ty przyjmujesz takie osoby?! Pisałem ci przecież…!
Eksplozja dobrego wychowania ( взрыв/вспышка хорошего поведения ) na nowo napełniła hałasem ( вновь наполнила шумом ) mrok nad czerwonym kręgiem ( полумрак над красным кругом ). Całe zgromadzenie ( все собрание = сборище ), zorientowane w stanie Edka ( ориентированное = которое было в курсе о состоянии Эдека ), gwałtownie usiłowało go zagłuszyć ( усиленно старалось его заглушить ), nie mając pojęcia ( не имея понятия ), co też on może jeszcze powiedzieć ( что еще такого он может сказать/сообщить ), i ze względu na Alicję ( и по причине Алиции = из уважения к Алиции; ze względu na kogoś, coś — принимая во внимание, учитывая кого-л, что-л. ) starając się tego na wszelki wypadek nie usłyszeć ( стараясь этого на всякий случай не услышать ). Wysiłki dziewięciu osób uwieńczyło powodzenie ( усилия девяти человек завершились успехом = успешно ), głos Edka zginął w ogólnym wrzasku ( голос Эдека потерялся в общем галдеже ). Leszek wykrzykiwał do Henryka coś o jakiejś rufie ( Лешек что-то выкрикивал Хенрику о какой-то корме ), Anita natrętnie namawiała wszystkich ( Анита навязчиво уговаривала всех ) do spożycia dwóch ostatnich kanapek ( съесть два последних бутерброда ), Zosia głosem Walkirii żądała ( Зося голосом Валькирии требовала ), żeby Paweł otworzył butelkę piwa ( чтобы Павел открыл бутылку пива ) …
Eksplozja dobrego wychowania na nowo napełniła hałasem mrok nad czerwonym kręgiem. Całe zgromadzenie, zorientowane w stanie Edka, gwałtownie usiłowało go zagłuszyć, nie mając pojęcia, co też on może jeszcze powiedzieć, i ze względu na Alicję starając się tego na wszelki wypadek nie usłyszeć. Wysiłki dziewięciu osób uwieńczyło powodzenie, głos Edka zginął w ogólnym wrzasku. Leszek wykrzykiwał do Henryka coś o jakiejś rufie, Anita natrętnie namawiała wszystkich do spożycia dwóch ostatnich kanapek, Zosia głosem Walkirii żądała, żeby Paweł otworzył butelkę piwa…
Alicja przysiadła na poręczy fotela Edka ( Алиция присела на ручки/подлокотники кресла Эдека; przysiąść — присесть ).
— Przestań się wygłupiać ( перестань выделываться ), tu jest Dania ( тут Дания ), tu się nie krzyczy ( тут не кричат ) …
— A ja ci pisałem ( а я ведь тебе писал ), żebyś uważała ( чтобы ты была осторожна )! No, pisałem ci przecież ( ну, я же писал тебе )!
— Możliwe ( возможно ), ale ja nie czytałam ( но я не читала ).
— Alicja, woda się gotuje ( Алиция, вода закипает )! — zawołała Elżbieta z ciemności ( позвала Эльжбета из темноты ).
— Ja ci to zaraz powiem ( сейчас я тебе /все/ расскажу ) — upierał się Edek ( упирался = настаивал на своем Эдек ). — Jak nie czytałaś mojego listu ( как = если ты не читала моего письма ), to ja ci to zaraz powiem ( то сейчас я тебе /все/ расскажу )! Jemu też powiem ( ему тоже расскажу )!… Dlaczego ty nie czytałaś mojego listu ( почему ты не читала моего письма )?…
— Bo mi gdzieś zginął ( потому что = да он где-то потерялся ). Dobrze, powiesz mi ( хорошо, расскажешь мне ), ale przecież nie teraz ( но не сейчас ведь )!
— Owszem, ja powiem teraz ( конечно, я расскажу сейчас )!
— Dobrze, teraz, niech będzie ( хорошо, пусть будет сейчас ), tylko zaczekaj chwilę ( только подожди немного ), zrobię ci kawy ( я сделаю/приготовлю тебе кофе ) …
Alicja przysiadła na poręczy fotela Edka.
— Przestań się wygłupiać, tu jest Dania, tu się nie krzyczy…
— A ja ci pisałem, żebyś uważała! No, pisałem ci przecież!
— Możliwe, ale ja nie czytałam.
— Alicja, woda się gotuje! — zawołała Elżbieta z ciemności.
— Ja ci to zaraz powiem — upierał się Edek. — Jak nie czytałaś mojego listu, to ja ci to zaraz powiem! Jemu też powiem!… Dlaczego ty nie czytałaś mojego listu?…
— Bo mi gdzieś zginął. Dobrze, powiesz mi, ale przecież nie teraz!
— Owszem, ja powiem teraz!
— Dobrze, teraz, niech będzie, tylko zaczekaj chwilę, zrobię ci kawy…
Słuchałam tych fragmentów dialogu ( я слушала эти фрагменты диалога ) nietaktownie i z nadzwyczajnym zainteresowaniem ( бестактно и с необычайным удовольствием ). Alicja poszła robić kawę ( Алиция пошла делать кофе ). Pomogłam jej ( я помогла ей ) z nadzieją ( в надежде ), że prędzej wróci ( что она быстрее вернется ) i Edek powie coś więcej ( и Эдек расскажет что-то больше = еще ). Potem trzeba było jeszcze donieść śmietankę ( потом еще нужно было = пришлось принести сливки ), cukier ( сахар ), słone paluszki ( соленые палочки = соломку ), więcej piwa ( больше = еще пива ), więcej koniaku ( больше = еще коньяка ), szwajcarskie czekoladki ( швейцарские шоколадки ) i polski sernik ( и польский сырник; sernik — польский творожный торт ), papierosy i owoce ( сигареты и фрукты ). W drzwiach materializowały się i znikały ( в дверях материализовывались и исчезали ) niewyraźne sylwetki ( неясные силуэты ), pod lampą pojawiały się i znikały ( под лампой появлялись и исчезали ) purpurowe nogi ( пурпурные ноги ). Edek dostał kawy ( Эдек получил = ему дали кофе ), uspokoił się i zamilkł ( он успокоился и замолчал ), wyczerpany widocznie krótkim ( видимо, утомленный коротким ), acz energicznym przedstawieniem ( но энергичным представлением ).
Słuchałam tych fragmentów dialogu nietaktownie i z nadzwyczajnym zainteresowaniem. Alicja poszła robić kawę. Pomogłam jej z nadzieją, że prędzej wróci i Edek powie coś więcej. Potem trzeba było jeszcze donieść śmietankę, cukier, słone paluszki, więcej piwa, więcej koniaku, szwajcarskie czekoladki i polski sernik, papierosy i owoce. W drzwiach materializowały się i znikały niewyraźne sylwetki, pod lampą pojawiały się i znikały purpurowe nogi. Edek dostał kawy, uspokoił się i zamilkł, wyczerpany widocznie krótkim, acz energicznym przedstawieniem.
— A w ogóle to jeszcze nie koniec ( а вообще-то еще не конец ) — powiedziała nerwowo Alicja ( нервно сказала Алиция ), siadając koło mnie ( присаживаясь возле меня ). — Jeszcze przyjadą Włodzio i Marianne ( еще приедут Владек и Марианн ).
— Dobry Boże ( Боже милостивый )! Też do ciebie ( тоже к тебе )?!
— Też do mnie ( тоже ко мне ). Jeżeli Elżbieta i Leszek wyjadą przedtem ( если Эльжбета и Лешек уедут = успеют уехать до этого ), to będę ich miała gdzie położyć ( то у меня будет куда их положить ), ale jeśli nie ( а если нет ), to chyba im wynajmę hotel ( тогда я им, наверное, сниму гостиницу ). Lada dzień zabraknie mi bielizny pościelowej ( со дня на день/вот-вот у меня не будет хватать/закончится постельное белье ) … Co gorsza ( хуже того ), nie wiem ( я не знаю ), kiedy przyjadą ( когда /они/ приедут ), bo są w podróży ( потому что они в путешествии = в дороге ).
Читать дальшеИнтервал:
Закладка: