СтаВл Зосимов Премудрословски - Буржуулж Шүдтэй мэлхий. Уран зөгнөлт инээдмийн

– – Тийм ээ, Пукик та мартсан байна, гэхдээ бүх зүйл шоколадтай! – Зулка гэдэг Казулыг сандарч үгүйсгэв. Насанд хүрэгчид Казул нь «иа» төгсгөлтэй – Казулиа, харин залуу – «байхгүй» ба "– Казул» -ийг дурдах нь заншилтай байдаг. Энэ ойлгомжтой юу?? – Исгэлэн, өтгөрч болохгүй, бүх зүйл тосоор дүүрэн байдаг!! Өндөр. Бид төрж, амьд үлдсэн.

– – Мөн ах дүү нар маань бүгд нас барав. – Пукик нурууг хананд нааж, түүний урд эргүүлэв. Сахлаа хараагүй тул гавлын ясыг бүхэлд нь харж, тэр дороо дугуйлан харвал дөнгөж хорин хувь нь анхаарлаа төвлөрүүлж, үлдсэн хэсэг нь хажуугийнх гэж тооцогддог байв.

– – Та хөвөн ноосоор гулсаж байгаа юу сонин байна? – тэр толгойны ар талыг Зулк Пукикийн ястай цохисон, тэр сайхан инээмсэглээд дахин санаа алдав.

– – Ээ, хэхэ, хэхэ – уйтгар гуниг гавлын зүүн талд элсний дусал хэлбэрээр гарч ирэн хацраа эргэлдэн ул мөр үлдээв.

– – Таны суга дээр хаг шиг загатнах нь битгий bzdi! – Зулка хашгираад хөлний ястайгаа Пукик дээр дарав. Товших дуу гарч хонгилын гүнд цуурайтав.

– – Дахин дарна уу! – Пукик асуув.

– – Чэ, чамд энэ таалагдаж байна уу?.. Хүлээгээрэй.. – гээд Казуля арын хавтангийн доор фофан оруулаад түүний гавлын ясны нүхнээс ямар нэгэн хог гарч ирэв.

– – Оооох!!!! – Энэ нь угаалгын өрөө эсвэл шүршүүр гэх мэт угаах ийм арга учраас гавлын яс чичирхийлж хөлдөж байв.

– – Битгий тунгаан бод, зема, давалгааг бүү эргүүл. Бүх зүйл маш супер!!!

– – Би бөхийхгүй … – гээлийн хувьд тэр уянгалаг.

– – Гулзайлгах!.

– – Бөхийж болохгүй..

– – Гулзайлгах!!

– – Бөхийж болохгүй!

– – Гулзайлгах!!!

– – Битгий!!

– – Гулзайлгах!!!!

– – Бүү бөхий!!!

– – Гулзайлгах, гулзайлгах, гулзайлгах, гулзайлгах, гулзайлгах, гулзайлгах!!!!! – Зулка гүнзгий амьсгаа аван хашгирав – Ааааааа!!!!!!!

– – Гахай шиг бүү уйл. – Пукик явлаа.

– – Мөн «гахай» гэж юу вэ?

– – Мэдэхгүй болохоор надад ийм зүйл тохиолдсон.

– – Хаанаас вэ?

– – Тэмээнээс.

– – Тэмээ юу? Энэ ямар үг вэ?

– – Аан?.. Тийм ээ, бас «гахай» шиг. Намайг тайван орхи!

– – Аа! Тийм ээ, тайвшир.

– – Юу, «aaaaa»? – гэж Пукик таслав.

– – Тийм ээ, би ойлгосон уу?! – Зулка нүдээ анив.

– – Юу, «ойлгосон»?

– – Тэр «гахай» бол «тэмээ», «тэмээ» бол..

– – «гахай»! – сахлаа нэмж, хананаас өөр үндэс түүж авав. – Гэрэлтэхгүй байна… Та идэхийг хүсч байна уу? – гээд нүд рүү нь наалаа.

– – Өөө.. – тэр нулимж байв. – Тийм ээ, та юу иддэг вэ, гэхдээ идээрэй. Эргэн тойрноо хар. Бүх зүйл сайхан байна, харанхуй..

– – Тото ба энэ нь харанхуй, тунхууны харагддаггүй, танаас бусад нь.

– – Тэгээд чи илүү сайн хараарай, энэ бол чиний эх орон, эх орон!!

Пукик тэнэг бөгөөд ядаргаатайгаар гавлыг нь дээшлүүлж, төвлөрсөн харцаа эргүүлэн дахин юу ч харав. Тэрээр үл тоомсорлож, хажуугийн харцаар ширтэв… бас дахин.

– – Тийм ээ, чи харагдахгүй байна, гэхдээ гүн гүнзгий утгатай…

– – Юу?

– – Энэ!.. Бидний дотор юу хүсч байна.

– – Би юу ч харахгүй байна. – гээд Пукик уурлаж сахлаа доошлуулав.

– – Яаж: би харж байна, гэхдээ та тэгэхгүй байна уу? -Зулка хүзүүний мэдрэлээрээ гавлын ясаа хоёр ээлжээр эргүүлээд эргэв: одоо баруун тийш, дараа нь зүүн тийш, дараа нь дээшээ, дараа нь доошоо … – Одоо та эх орны харанхуйн үзэсгэлэнтэй байдлыг харж байна уу?

– – Тэгээд юу гэж?! – Панкик. гунигтай байдаг..

– – Тийм ээ, чи илүү сайхан харагдаж байна! – тэр эмэгтэй хүүхдийнхээ сэтгэлийн хөдөлгөөнөөр түүнийг алхын тамирчин шиг нулимж байлаа. Түүний гавлын яс эргэлдэж одод харагдахгүй ч нүдэнд нь толбо байв.

– – Намайг тайван байлга, муухай. гэж хашгирав.

– – Аан тийм үү?! – тэр хүч чадлынхаа давуу талыг ашиглаад Казулаас хоёр дахин бага зайтай байсан бөгөөд оптик мэдрэлээ шулуун босгож, өнцгийн хурдны инерцээр хананд шидэв. Бамбай нь мэдрэлийн төгсгөлгүй байсан тул өвдөлт мэдрэхгүй байсан тул Пукик нь биллярд бөмбөг, рикоцет шиг хатуу гадаргуугаас үсэрч эхлэв: хананд наалдсан чулуун дээр духан дээр нь дарж, дараа нь тааз руу, дараа нь тааз, шалны тухай, хананы эсрэг, дахиад нэг хана. дахиад л хана, тааз, шалны тухай, хананы тухай, өөр хана, таазны тухай, шалны тухай, хананы тухай, нөгөө хананы тухай ярьж, Зулка руу дур мэдэн яарав.

– – Тэгээд өөрөө ир, тэгэхгүй бол удахгүй ямар нэгэн бууралт гарах болно … – Шиша гүнзгий амьсгаа авав.

– – Товчлолууд юу вэ? – Зулка нүдийг нь тайлахыг оролдсон боловч нүдний шил давхцаж, хүзүүний уулзвар дээр өмнөх тойргийн мэдрэлээр цохив.

– – Чи хичээлдээ явах хэрэгтэй. – гэж Соплюшка нэртэй өөр казул үргэлжлүүлэв. – Галупиа, гамшгийн үед.

– – Ашигтай цацрагийн нөөц шавхагдаж байна. – анхны сахлаа хугалсан, үүнийг дуудсан – Эхнийх.

– – Кесспулс … – Хоёрдугаарт нэмж хэлэв, түүнийг бас адилхан гэдэг.

– – Тиймээс, хүн бүхэн сайн үхэхгүй байхын тулд муу дагуулууд устах болно.

– – Тэднийг сайн зүйл болгон хооллоорой.

– – Тийм ээ, бид өөр хоолны эх үүсвэр олохгүй бол бид үхэх болно. – Шиша үг хэлээд бүгд нэг дор дуугарав. Зулка юу хэлснийг хараахан ойлгосонгүй. Энэ нь түүний хувьд хурдан салах нь илүү чухал байсан бөгөөд тэр өөрийгөө дээшээ татаж, нэг эргүүлээд, нүдний шилийг хөлний ясны тусламжтайгаар сугалж аваад хавиргагүй газарт, дараа нь ороомог хэлбэрээр гэх мэт таван удаа хийжээ. Нүд сунган өлгөөд хэсэг хугацааны дараа бие нь яаран нүд рүү нь цохив. Нүд нь биеэсээ зугтаж, мэдрэлийг хүзүүнд нь сунгаад, хаварж, хонгилын дагуу нүдний ард татав. Нүд нь цэлийсэн бөгөөд сунгалтын улмаас Зулкаг чирж, хананд огцом эргүүлээд цоорхойг цохижээ. Шопик гарч нисч, нээлээ нээлээ. Ах дүүс аврах ажилд яаран очсон бөгөөд анх удаа шоргоолжны тусламжтайгаар «татахыг» 5 дахь оролдлогын үеэр тэд нүдээ сааталаас гаргаж, хана нурж, асар том нүхэнд үл мэдэгдэх зүйлс үүсгэв. Тосгоны өмнө Галупи нь газар нутгийн амьдралын талаар мэдэхгүй байсан эсвэл захиргаа тэдэнд мэдэгдэхийг зөвшөөрдөггүй байв.

Тэд бүгд өсгий дээрээ эргэлдэж, Галупсын тосгон харагдахгүй болтол нарны байгалийн туяаг мэдрэв.

Гэнэт харанхуй дахин ирэхэд халзан бор шувуу Стасян нүх рүү бараг л үсрээд гэдэснийхээ шалан дээр наалдав…

– – Өө чи хэн бэ? – Зулкагаас асуув.

– – Түүнийг цохь!! – Арав дахь цохилтыг хашгирахад ирээдүйн тулаанчид «нисэх онгоцны эсрэг» хэмээх удаан суралцаагүй довтолгооны байрлалыг эзэлжээ. Цохиулснаас бүх ялаа хагарч, зугтаж, гурав дахь нь ниссэн.

– – Ай, аа, аа, аа!!!! гэж халзан бор шувуу хашгирав. – юуooooooo????

Стасян тэдний дуу чимээг ойлгосонгүй тул өөрийгөө хамгаалах, хооллохоор шийдэв. Тэр казулигаас хоёр дахин их байсан тул хушуугаараа баяртайгаар Шишагийн нүд рүү татав. Гэж хашгирав.

– – Aahai yay yay, тэр хазаж, би тэнэг хүн түүний өмнөөс юм гуйдаг. Түүнийг зодоорой. – мөн сахалтууд бор шувуу руу дахин нисч, Зулкагийн хүчтэй үсрэлт түүнийг нүхнээс мулталав. Түүний хүчин чармайлтууд нь түүний эрхий хуруунд тусалсан бөгөөд тэр биеэ араар нь нүхний гадна талаас нь няцаасан байв. Тэр урьдын адил дээшээ нисч чадахгүй. Танихгүй хүмүүсийн цохилтоос бүх ялгадас ялаа дагуулаад ниссэн боловч тэр хурдан, хурдан гүйж, хурдан гүйж, хурдан гүйж, хурдан гүйж, хурдан гүйж, хурдан гүйж, хурдан гүйж, гүйж, шарилж бутанд алга болж, газар хэвтээд унтжээ…