Магомедшапи Минатуллаев - Абусупиян Апенди – уьмметни берекети

– Этмей, къурдашым. Воллагь-биллагь этмей. Бир ойлашып къара оьзюнг, яшла рын да билимли тиштайпа яхшы тарбияла масмы? Шо уьй-эшикни де шолай тиштай па адам сукъланардай арив юрютмесми? Шо мен сизге айтып гетген гюнбатыш уьл келени халкълары мактаплар да ачып, къатын-къызгъа шо мен айтагъан кюйде би лим берелер, шо саялы да олар гьар якъдан бажарывлу, гьатта эренлени яннавурун ту туп, шо машинлени ишлетелер. Бизде буса, дагъы несин айтайым, бичип тигип биле ген тиштайпа юзден бир ёкъ.

– Абусупиян, бу ялгъан дюньяны гьай ын этмеге герек тюгюл. О бириси дюнья ны – герти дюньяны гьакъында ойлашма тарыкъ.

– Озокъда, къардашым, биз яратгъаны бызгъа мутиъ болмагъа, ол герсётген ёлдан юрюмеге герекбиз. Тек бу дюньядагъы за маныбызны да халкъгъа, элге пайдалы оьт гермек учун дюнья илмулагъа да тюшюн ме герекбиз. Бирдагъы айтаман, достум, дюнья илмулардан пайсыз къалгъан авам халкъ башгъа халкъланы тюбюнде янчы лып, ватансыз къалагъанын ва бир гюн ти ли-неси булан ер юзюнден тас болагъанны унутмагъа ярамай. Биз гележек наслула рыбызны гьайын эт меге герекбиз. Олагъа илмулу-билимли, оьр даражалы халкъла ны артындан етеген ёлну гёрсетмеге герек биз. Башда илму кёкде гюн йимикдир, – деп битдирген Абусупиян оьзюню сёзюн.

Аресейде Октябрь инкъылабы уьст болуп пача тахдан тюшгенде Темир-Хан Шурадагъы, Гунибдеги, Хунзахдагъы ва Дагъыстанны олай башгъа ерлериндеги Николай пачаны асгерлери тозулуп, уьй лерине къайта. Шолайлыкъда Аресейни хахол этигини тюбюнде къалгъан Да гъыстангъа гьурият (эркинлик) геле. Тек арадан аз заман да оьтмей, 1918-нчи йыл ны январь айыны башында Дагъыстан да бек къыйынлы гьал тувулуна. Себеби де – шо Аресейни солдаты гетип, эркин лик тюшюп турагъан гюнлер тав ичинде Узун-Гьажи халкъны арасына бизге имам болмаса ярамай деп уллу хозгъавул сал гъанлыкъ ва шону булан пайдаланып, кёп къою-къотаны бар гьоцоцлу Нажмутдин асгери де булан Темир-Хан-Шурагъа ге лип, гючден Дагъыстанны имамы (башы) болма бек къасткъылып айланагъан лыкъ. Шу къыставуллу гьалгъа байлавлу болуп, январь айны онунда Дагъыстанны тахшагьары Темир-Хан-Шурада (гьалиги Буйнаксде) областной советни (вилаят шурасыны) мажлиси чакъырыла.

Мажлис юрюлеген бинаны алдындагъы майданда Нажмутдинни он мингден де ар тыкъ адамы булангъы асгери, эшикни ал дына ерли тыгъылып, тыкъма-тыкъ болуп токътагъан. Шагьарны ичи де чакъырыл май гелген савутлу адамлардан толгъан, Шагьарны халкъы: бусурман, орус, жугьут – бары да къакълыкъгъан, бек рагьатсыз лыкъда ва уллу хозгъавулда. Олар бу къара гючден оьзлени аманлыгъын сакъламакъ муратда, савутланывну ва сакълыкъ этив ню гьайында. Неге тюгюл де, тюртюшюв лер болуп, къалмагъар башланып, уллу къан тёгюлювлер болма имканлы. Чинкде си, чакъырылмагъан къонакълар гелгенли шагьарда низамсызлыкъ, пакарсызлыкъ, башалманчылыкъ ва урулар башлангъан.

Шо гюнлер шагьарны къадиси, базар да Нажмутдинни адамлары урлагъан ки ритни ва олай башгъа затланы гелтирип, Наж мутдинни онг къолу – Узун-Гьажини алдына ташлай.

Муна, шулай къара къалмагъарлы ва уллу гьарасатлы вакътиде бир-нече гюнлер гючлю тарт-соз булан юрюлюп турагъан Дагъыстан вилаят мажлисде арагъа салып ойлашмакъ учун, ахырын чылай бирдагъы керен имамлыкъны масъаласы салына.

Нажмутдинни байлыгъына алдангъан дурангили Ибрагьим къади булай дей:

– Сиз не сёйлейсиз?! Олай уллу алим Нажмутдинге муфтилик таманлыкъ эте деген недир? Муфтилик эсги пача гьуку матны заманында бусурманланы алдатма къурулгъан идара. Нажмут дин олай адам тюгюл. Ол шариатны валиси. Шариатдан бир англаву ёкълар айта огъар муфти деп. Нажмутдин муфти тюгюл! Нажмутдин – имам. Бирдагъы айтаман, ол – имам. Шуну сиз неге англамайсыз? Мунда бир гишиге бары да ихтиярны бермеге яра май деп айтып юрюйгенлер бар. Тюз айт майлар. Имам болгъан сонг, о шариатны гьукмуларын юрютмеге герек.

Магьаммат къади Дибиров огъар бу лай жавап къайтара:

– Сен не айтсанг да, биз огъар муфти деген атны багъыйлы гёрдюк. Башгъа ат огъар ошавсуз. Нажмутдинге имам демеге ярамай. Имам тюрлю-тюрлю бола: юр тну имамы, намазны имамы, шагьарны имамы. Нажмутдин буса ругьанилени башы. Чинкдеси, имам болма тийишли гиши артына сирив-сирив этип асгерлер де салып гелип, халкъгъа къара къоркъув да берип гючден болма айланмай.

Эрпелили байлардан бириси ер еси Даниял Апашев де булай бек уста кюйде сёйлей:

– Муна, сав жуманы узагъында юрю люп турагъан мажлисде бир нече керен урунуп, имамлыкьны масъаласын чечме ге бажарылмай тура. Озокъда, Нажмут дин биз айтагъан кюйде гелмеди. Кёп ас гер булан гелди. Сиз айтасыз, шариатда имамлыкъ ярамай деп. Балики, бир уллу зарал гележек буса, шариат да бир затны, дурус-гьакъ тюгюл йимик затны яратып къоймасмы экен?

Апашев сёйлеп битгенде мажлисни юрютеген раис (председатель) Къадиев Тажутдин онда олтургъанлагъа:

– Дагъыстан алимлени арасында им амлыкъгъа къаршы гишилер бармы?

Кимдир? – деп сорай, Абусупиян апенди олтургъан еринден эре туруп:

– Бар. Мен къаршыман. Дагьыстангъа имам тарыкълы тюгюл, – дей.

– Далил булан айтамысан яда оьзюнг булай айтамысан? – деп сорай мажлисни раиси Абусупиян апендиге.

– Бирдагъы къайтарып ва ташдырып айтаман: имам бир де гьажатлы тюгюл. Дагъыстанда имам сайламакъ гьарам. Да лил де инамлы шариат китаплардан гёр сетип айтаман, – деп ол бир-нече кита планы атларын эсгере, гьатда бетлерине ерли айтып бере ва оьзюню сёзюн исбат эте туруп булай узата:

– Шо китапларда дюньяда бирден къай ры башгъа бусурманлагъа имам болмагъа ярамас дей. Бизин имамыбыз гьалиге Сол тан. Имам тарыкълы болса да, Нажмут динде биз имамлыкъны шартларын да бирдокъ да гёрмейбиз. Сонг да тюз англа! Мен шариат булан имамлыкъ ярамай дей мен. Бизин шариат бусурманлагъа бютюн дюньяда бир тюгюл имам болмагъа яра май деп загьир (ачыкъ) эте. Бизин дёрт де мазгьапны алимлери айтагъан зат шо. Эки имам ярар деп айтагъан китаплар да бар. Арада денгиз болуп, кёмек, сурсат етиш мес йимик буса. Масала, муна шу Шурадан чыгъып, ари-бери айланмай тюз Маккагъа багъып юрюген гиши денгиз де ген затны гёзю булан да гёрмей, Маккагъа барып етише. Бакуден чыгъып тюз Истамбулгъа юрюйген гишиге де арада ден гиз ёкъ. Къа ра денгиз онг якъда къала. Иш булай бол гъан сонг, бусурманланы Истамбулда бир имамы бар туруп, Дагьыстанда бирдагъы имам ярамай. Гьарам зат! Солтан, бизден де кёп йыракъ токътагъан Макка-Мадина ны имамы болуп, къолунда сакълап тура. Гьасили, шариатны билеген гиши Дагъы стангъа имам герек деп айтмас. Биз герти алимлер бусакъ шариатны ахкамларын тюз кюйде англамайгъанлагъа малим эт меге борчлубуз.

Дин къардашлар! Гьа сили, шу мен имамлыкъны гьакъында айтагъан зат лар барысы да шариат китапларда бар. Шариат ны билеген алимлер нечакъы излесе де, китапланы ичинде мундан башгъа зат ны тапмажакълар. Бу бир де яшыртгъын зат тюгюл. Гюн йимик загьир зат. Муну хилапына сёйлейген гиши ил муну те рен билмейген гишидир. Яда оь зюню башгъа бир мурады болмагъа герек.