Коллектив авторов История - Идеал воспитания дворянства в Европе. XVII–XIX века
- Название:Идеал воспитания дворянства в Европе. XVII–XIX века
- Автор:
- Жанр:
- Издательство:Литагент НЛО
- Год:2018
- Город:Москва
- ISBN:978-5-4448-1033-0
- Рейтинг:
- Избранное:Добавить в избранное
-
Отзывы:
-
Ваша оценка:
Коллектив авторов История - Идеал воспитания дворянства в Европе. XVII–XIX века краткое содержание
Идеал воспитания дворянства в Европе. XVII–XIX века - читать онлайн бесплатно ознакомительный отрывок
Интервал:
Закладка:
1095
Birken S. von . Hochfürstlicher Brandenburgischer Ulysses: oder Verlauf der LänderReise, welche […] Herr Christian Ernst Marggraf zu Brandenburg […] durch Teutschland, Frankreich, Italien und die Niederlande höchstlöbl. Bayreuth: Gebhard, 1676.
1096
L’Ulysse françois, ou Le voyage de France, de Flandre et de Savoye: contenant les plus rares curiosités des pays, la situation des villes, les moeurs & les façons de faire des habitants, dédié à Monseigneur le Comte d’Olonne par le sieur Coulon. Paris: G. Clouzier, 1643. См. краткий социокультурный обзор появления данной книги в контексте первых изданных путеводителей: Liaroutzos C. Les premiers guides français imprimés // In Situ. Revue des patrimoines. 15. 2011. (URL: http://insitu.revues.org/486; DOI: 10.4000/insitu.486. Последнее обращение: 07.08.2018.
1097
Ibid. Avis au lecteur.
1098
Ibid.
1099
Boutier J . Le Grand Tour: une pratique d’éducation des noblesses européennes (XVI e—XVIII esiècles) // Association des historiens modernistes des universités (Еd.). Le voyage à l’époque moderne. Paris, 2004. Р. 7–21, в особенности р. 8–9.
1100
См., к примеру, начало романа Кретьена де Труа Ивэйн, или Рыцарь со львом (Yvain, ou le Chevalier au Lion); Auerbach E. Mimesis. Dargestellte Wirklichkeit in der abendländischen Literatur. Bern; Munich, 7 ed., 1982. Сhap. VI ( Der Auszug des höfischen Ritters ). S. 120–138. См. также: Doiron N. L’être et l’espace // Dix-septième siècle. 252 (2011–3). Р. 489–500, в особенности р. 492–493: характеристика того, что он называет la quête и l’errance chevaleresque .
1101
Ср.: Boehm L . Konservatismus und Modernität in der Regentenerziehung an deutschen Höfen im 15. und 16. Jahrhundert // Reinhard W. (Hrsg.). Humanismus im Bildungswesen des 15. und 16. Jahrhundert. Weinheim: Acta humaniora, 1984. S. 61–93; Müsegades B. Fürstliche Erziehung und Ausbildung im spätmittelalterlichen Reichs // Mittelalter-Forschungen. Vol. 47. Ostfildern, 2014. S. 71–118. Автор подчеркивает недостаточность информации, которую предоставляют источники о путешествии из отчего дома ко двору – конечному пункту назначения (S. 89–99). Эти цели также популярны и в середине XVI века, как свидетельствует, например, немецкий трактат Beschreibung vom Ursprung anfang und herkhomen des Adels […] durch den wolgebornen Herrn Reinhart den Eltern. Frankfurt/Main, 1564. Fol. XVIIIr.
1102
Наличие различных упомянутых элементов в действительности не гарантирует «однозначного» восхваления путешествия как идеальной модели образования. Beschreibung vom Ursprung anfang und herkhomen des Adels, например, содержит не только хвалебные замечания о необходимости военных навыков и аристократических манер при дворе (см. предыдущую ссылку) – там также подчеркивается необходимость университетского образования. Ibid., fol. XIX r. Однако здесь не находим похвал путешествию как модели образования.
1103
По этому вопросу существует обширная литература, начиная с новаторского исследования Фридриха Мейнеке: Meinecke F. Die Idee der Staatsraison in der neueren Geschichte. 1957. См., в частности: Thuau E. Raison d’État et pensée politique à l’époque de Richelieu. Paris, 1966; Schnur R. (Hrsg.). Staatsräson: Studien zur Geschichte eines politischen Begriffs. Berlin, 1975; Stolleis M. Staat und Staatsraison in der frühen Neuzeit. Studien zur Geschichte des öffentlichen Rechts. Frankfurt / Main, 1990; Viroli M. From politics to reason of state: the acquisition and transformation of the language of politics 1250–1600. Cambridge, 1992; Zarka Y.-C. (Dir.). Raison et déraison d’Etat. Théoriciens et théories de la raison d’Etat aux XVI eet XVII esiècles. Paris, 1994.
1104
Burke P. The fortunes of the «Courtier». The European reception of Castiglione’s «Cortegiano». Cambridge, 1995.
1105
Ricci M. T. Du cortegiano au discreto: L’homme accompli chez Castiglione et Graciàn. Pour une contribution à l’histoire de l’honnête homme. Paris, 2009. См., в частности, р. 177–195.
1106
Castiglione B. The Book of the Courtier (1561) / Raleigh W. (Еd.). London / D. Nutt, 1900. Мы использовали электронную версию сочинения: http://www.luminarium.org/renascence-editions/courtier/courtier1.html ( Castiglione B. Il libro del corteggiano. Giulio Preti (Еd.). Torino: Einaudi, 1961. Р. 79).
1107
Monga L. Travel and travel writing: an historical overview of Hodoeporics // Annali d’Italianistica. XIV (1996). Р. 6–54. Цит.: Р. 11.
1108
Le Traicté de la vraye noblesse, par J. Clicthove, translaté nouvellement de latin en francoys […]. Paris, J. Longis, 1529. Р. 34.
1109
Ibid. Р. 33.
1110
Le Bréviaire des nobles contenant toutes les vertus et perfections qui sont requises en un gentilhomme. Paris, 1578.
1111
Le Bréviaire des nobles contenant toutes… Р. 29.
1112
Il Gentil’huomo, del Fausto da Longiano. Venegia, 1542; Discorsi de prencipii della nobiltà […] composti per M. Marco de la Frata, & Mont’albano. Venetia, 1551.
1113
Il gentilhuomo del Mutio Justinopolitano […] volume distinto in tre dialoghi [dove] si tratta la materia della nobiltà: & si mostra quante ne siano le maniere. Venise, 1575.
1114
См. сноску 10.
1115
Botero G. Della ragion di stato libri dieci (1589), libro secondo, «Della istoria». См. электронную версию сочинения: http://www.bibliotecaitaliana.it/indice/visualizza_testo_html/bibit000589. Последнее обращение: 07.08.2018.
1116
Die Goldene Bulle Kaiser Karls IV. Vom Jahre 1356 / Fritz W. D. (Hrsg.). Weimar, 1972. Р. 90, § 31 ( filios […] ad loca dirigant, in quibus de huiusmodi possint linguagiis edoceri, vel in propriis domibus pedagogos instructores et pueros consocios in hiis peritos eis adiungant, quorum conversatione pariter et doctrina in linguis ipsis valeant erudiri ). Отрывок процитирован в: Israel U. Mit fremder Zunge sprechen: Deutsche im spätmittelalterlichen Italien // Zeitschrift für Geschichtswissenschaft. 48. 2000. S. 677–696 (цит.: S. 684).
1117
Согласно подсчетам Дитмара Фрике, в XVI веке сочинение Эразма Роттердамского было 29 раз переиздано на латинском языке и 21 раз – на вульгарных языках. Fricke D. Die französischen Fassungen der Institutio Principis Christiani des Erasmus von Rotterdam. Genève; Paris, 1967. S. 31.
1118
Erasmus’ Institutio Principis Christiani . Chapters III–XI , translated, with an introduction by Percy Ellwood Corbett. London, 1921. Р. 48. Утверждение Эразма Роттердамского прекрасно соответствует другим отрывкам из сочинения, также не выказывающим большого уважения к путешествиям, в особенности из‐за расходуемых на них средств. См., например, главу 4.
1119
Обобщающий обзор этой литературы см. в недавно вышедшем исследовании: Edouard S. Les Devoirs du prince. L’éducation princière à la Renaissance. Paris, 2014. Не удивляет тот факт, что автор ничего не пишет о важности опыта путешествий.
1120
De l’institution du Prince, fait & composé par Guillaume Budé…; reveu, enrichy d’arguments, divisé par chapitre, & augmenté de scholies, & annotations par hault et puissant seigneur, Missire Jean de Luxembourg… 1547. Р. 16.
1121
Bacon . Essais / Castelain M. (Еd.). Paris, 1948. Р. 90–95.
1122
Pelletier T. La Nourriture de la noblesse, où sont représentées, comme un tableau, toutes les plus belles vertus, qui peuvent accomplir un jeune gentilhomme. Paris: Par la veufve Mamert Patisson, 1604. О Пеллетье см.: Doiron N. L’être et l’espace. Р. 496–500; Bruschi A. Un’educazione enciclopedica per la nobiltà? L’accademia di Pluvinel, René de Menou e la «Harengue» di Jacques Bourgoing // Studi Francesi. 154. 2008. Р. 3–18.
1123
Pelletier T. La Nourriture de la noblesse. Р. 20v.
1124
Ibid.
1125
Ibid. Р. 96.
1126
Canonhiero P. A. Dell’ Introduzione alla politica, alla ragion di stato et alla pratica del buon governo, libri dieci. Anvers: I. Trognesio, 1614. О Каноньеро см.: Castronovo V. Pietro Andrea Canonieri // Dizionario Biografico degli Italiani. Vol. 18. Roma, 1975. Р. 175–177; Gambino G. C. Pietro Andrea Canoniero: fragments about Spanish Flanders // Bulletin de l’Institut Historique Belge de Rome. 48. 1978. Р. 261–271; Alessio S. d’. «Che i rimedi non dovrebbono esser più aspri dei mali». La medicina dopo Machiavelli // Laboratoire italien. № 6. 2005. Р. 179–200.
1127
Canonhiero P. A. Dell’ Introduzione alla politica. Р. 103.
1128
Ibid. Р. 102.
1129
Pirckheimer W. Briefwechsel / Reicke E. (Hrsg.). 4 Bde. Munich, 1940–1997. Здесь: B. 3, № 511. Конец 1517 года / начало 1518 года. Отрывок процитирован в: Israel U. Mit fremder Zunge sprechen. S. 694.
1130
Guilleminot G. Heurs et malheurs des jeunes voyageurs en France au XVI esiècle // Céard J., Margolin J.-C. (Dir.). Voyager en France à la Renaissance. Paris, 1987. В частности, см.: Р. 180, 183–184.
Читать дальшеИнтервал:
Закладка: