Ольга Тогоева - Еретичка, ставшая святой. Две жизни Жанны д’Арк
- Название:Еретичка, ставшая святой. Две жизни Жанны д’Арк
- Автор:
- Жанр:
- Издательство:Центр гуманитарных инициатив
- Год:2016
- Город:М.; СПб.
- ISBN:978-5-98712-644-8
- Рейтинг:
- Избранное:Добавить в избранное
-
Отзывы:
-
Ваша оценка:
Ольга Тогоева - Еретичка, ставшая святой. Две жизни Жанны д’Арк краткое содержание
Работа основана на большом корпусе источников: материалах судебных процессов, трактатах теологов и юристов, хрониках XV в. и исторических сочинениях XVI–XVIII вв., художественных произведениях, материалах местного почитания Жанны д’Арк в Орлеане XV–XIX вв., трудах французских историков XIX в.
Для историков, литературоведов, культурологов и широкого круга читателей.
Еретичка, ставшая святой. Две жизни Жанны д’Арк - читать онлайн бесплатно полную версию (весь текст целиком)
Интервал:
Закладка:
1157
Chartier J. Chronique de Charles VII. P. 68, 84;
Christine de Pizan. Ditié de Jeanne d’Arc. V. 285–286;
Chasteïlain G. Chronique // Oeuvres de Georges Chastellain / Ed. par K. de Lettenhove. Bruxelles, 1863–1866. T. 2. P. 49.
1158
PN, 1, 296, 298.
1159
Guenée B. Un meurtre, une société. P. 161–175.
1160
Подробнее см.: Тогоева О. И. Карл VII и Жанна д’Арк. Утрата девственности как утрата власти.
1161
Вuс Ph. Italian Hussies and German Matrons. Liutprand of Cremona on Dinastic Legitimacy // Friihmittelalterliche Studien. 1995. Bd. 29. Р. 207–225;
Idem. The Dangers of Ritual. Between Early Medieval Texts and Social Scientific Theory. Princeton, 2001. P. 19–20, 27, 56–57, 64–66.
1162
Airlie Р. Private Bodies and the Body Politic in the Divorce Case of Lothar II / Past and Present. 1998. T. 161. P. 3, 7–8;
De Jong M. Sacrum palatium et ecclesia. L’autorité religieuse royale sous les Carolingiens (790–840) // AHSS. 2003. № 6. P. 1243–1269.
1163
Bührer-Thierry G. La reine adultère // Cahiers de civilisation médiévale. 1992. № 35. 299–312;
Airlie Р. Op. cit. P. 20–23, 34;
Bue Ph. The Dangers of Ritual. P. 64–65.
1164
Gilli P. Liépopée de Jeanne d'Arc. P. 10.
1165
Ibid. P. 11.
1166
Bouzy O. Jeanne ange, prophétesse. P. 18.
1167
«Ad que respondit quod in partibus suis vocabatur Iohanneta, et postquam venit in Franciam, vocata est Iohanna» (PC, 1, 40).
1168
«Ante levationem obsidionis Aurelianensis et deinceps omnibus diebus, quando allocute sunt earn, frequenter vocaverunt Iohannam Puellam, filiam Dei» (PC, 1, 126).
1169
Q, 3, 391–392 («Заключение» из Пуатье);
Q, 5, 115 (Персеваль де Буленвилье);
PN, 2, 37 (Жан Жерсон);
Q, 3, 419 (Генрих фон Горкум).
1170
Chartier J. Op. cit. T. 1. P. 66;
Chronique d'Antonio Morosini. P. 43;
Chronique d’Enguerran de Monstrelet. P. 314;
Christine de Pizan. Op. cit. V. 186;
Chroniques de Perceval de Cagny. P. 139;
Quicherat J. Relation inédite. P. 336.
1171
Бартоьиек M. Римское право. Понятия, термины, определения. М., 1989. С. 28, 266, 328, 380, 421.
1172
Бессмертный Ю. Л. Жизнь и смерть в средние века. Очерки демографической истории Франции. М., 1991. С. 39.
1173
Beaumanoir Ph. de. Op. cit. P. 256–257. § 536, P. 267–268. § 558.
Подробнее см.: Бессмертный Ю. Л. Указ. соч. С. 84–86.
1174
Подробнее см.: Там же. С. 158–160.
1175
«Ulterius confessa fuit quod, dum esset etatis XIII annorum, ipsa habuit vocem a Deo pro se iuvando ad gubernandum» (PC, 1, 47). Согласно показаниям Жанны, помолвка с молодым человеком из Туля, ее разрыв и вызов в суд произошли позднее — ужe после того, как она дала обет безбрачия: PC, 1, 123. Важно отметить, что 12 лет считались также возрастом религиозного совершеннолетия. Агиографические сочинения и материалы канонизационных процессов свидетельствуют, что данное обстоятельство являлось решающим в признании того или иного кандидата истинным святым, поскольку представители церкви полагали, что ребенок не способен принимать самостоятельные решения: Vauchez A. La saintété en Occident. P. 181–182.
1176
PN, 1, 389.
1177
B письме о помиловании, датированном 15 сентября 1429 г.: Q, 5, 142.
В решении Генеральных штатов Нормандии о внесении денег на «покупку» Жанны д’Арк англичанами (сентябрь 1430 г.): Q, 5, 179.
См. также:
Chronique d’Enguerran de Monstrelet. P. 320;
Journal d’un bourgeois. P. 265.
1178
Скакальская А. Б. Бог и мое право. Пространство права, обета и образца ( Ехетplum ) в этической системе позднего средневековья. Особенности средневековой индивидуальности и феномен Жанны д’Арк // Процесс Жанны д’Арк. Материалы инквизиционного процесса / Пер., комм., сопровод. ст. А. Б. Скакальской. М.-СПб., 2008. С. 338–482, здесь С. 347–348.
1179
Там же. С. 351–353.
1180
Подробный анализ концепции А. Б. Скакальской см. в: Тогоева О. И. О романтических увлечениях юности и научном профессионализме. Рец. на: Процесс Жанны д’Арк. Материалы инквизиционного процесса / Пер., комм., сопровод. ст. А. Б. Скакальской. М.-СПб., 2008 // СВ. 2009. Вып. 70 (1–2). С. 363–374.
1181
«Ideoque recte scriptura parentes solicite filiam uirgine custodire monet ac cum disciplina nutrire, ne lasciuie uel uoluptati frena relaxet uel aliqua occasione sibi atque parentibus causam infamie prestet» (Vincent de Beauvais. De eruditione filiorum nobilium / Ed. by A. Steiner. Cambridge, 1938. P. 174).
1182
Ibid. P. 178.
1183
Ibid. P. 176–178.
1184
«Econtra uero de uirgine disciplinata et apocripha, id est abscondita, habetur exemplum in beatissima uirgine maria» (Ibid. P. 175).
1185
«Que eles soient bones…de tout ce ne doit estre nule desdaigneuse, car la glorieuse mere Dieu…volt ovrer et filer» (Philippe de Navarre. Les quatre ages de l’homme / Publ. par M. de Fréville. P., 1888. P. 16).
1186
«Porro de uniuersa morum ac gestuum puellarium honestate et maturitate ponit exemplum ideih ambrosius in beata uirgine» (Vincent de Beauvais. Op. cit. P. 193–194).
1187
«Virgo sanctissima, virgo illustrissime, virgo beatissima» (Gilli P. Lepopée de Jeanne d’Arc. P. 9).
1188
Le Franc M. Op. cit. P. 102–103. V. 17125–17128; P. 109. V. 17273–17276.
1189
Q, 5, 33.
1190
Q, 4, 310. Как отмечает О. Бузи, то же определение pucelle использовалось в отношении Марии и раньше, например, в «Чудесах Богородицы» Готье де Коинси, созданных на рубеже XII–XIII вв.: Bouzy О. Jeanne ange, prophétesse. P. 18.
См. также: Contamine Ph., Bouzy O., Hélary X. Op. cit. P. 63.
1191
Например, в трактате Робера Цибуля: «Cur tam varie ergo impugnabatur predicta virgo Johanna, si de victoria régis Francorum, ex qua multa bona pendebant, in populo Dei spiritu prophetico aliqua predixerit» (PN, 2, 382).
1192
PN, 2, 63.
1193
«Non causa, quia pro liberatione regni et consolatione veniebat, ubi non utebatur incantationibus nec artibus magicis, sed invocatione sancte Trinitatis et Jesu Christi Domini nostri saluteferi nominis et beate Marie semper virginis» (PN, 2, 63).
1194
«Nam angelis semper est cognata virginitas…quare et virgines angelis assimilantur» (PN, 2, 46).
1195
PN, 2, 408–409.
1196
«Certe nulla sicut neque contra summam Luciferi superbiam, quam in sacratissima virgine Maria major valuit humilitas inveniri» (PN, 2, 261).
1197
«Est autem revelatio seu apparitio facta ipsi Johanni principaliter examinanda in quinque virtutibus, quas legimus beatissimam Mariam habuisse in angelica revelatione sibi facia…Sunt autem hec virtutes per quas examinanda venit apparitio seu revelatio spirituum…scilicet humilitas, discretio, patientia, veritas, charitas» (PN, 2, 321).
1198
Подробнее см.: Глава 2. § 4.2.
1199
«Item et dum angélus dicte Johanne apparuit, ab initio territa est, et in fine letitia consolata est; quod boni angeli signum est, sicut de angelo Marie apparenti et aliis multis notum est» (PN, 1, 134).
1200
Лук. 1: 30.
1201
«Virgo Maria in initio turbata est in sermone ejus…, sed in fine ingenti gaudio repleta, et consolatione cecinit canticum Deo» (PN, 2, 194–195). Cp.: Лук. 1: 46–47.
1202
PN, 2, 228, 367, 419–422.
1203
«Unde Maria Virgo, que conservabat omnia verba, hec conferens in corde suo, postmodum apostolis, presertim Luce, sacra misteria sibi soli crédita et cognita asseruit non ad jactantiam. Similiter hec Puella revelationes habuit in etate XIII annorum…et reseravit seu manifestavit eas tempore suo ad utilitatem regni» (PN, 2, 322).
1204
«De multis etiam aliis mulieribus in eisdem historiis narratur, que spiritum prophetandi acceperunt a Deo. Et ita nemo admirari debet si hec etiam Puella, pro magna utilitate et pro liberatione regni Francie ab antiquis suis hostibus, a Deo missa fuerit, et ab eo spiritum prophetandi de quibusdam futuris acceperit» (PN, 2, 199).
1205
PN, 2, 236, 290.
1206
B трактатах имя Деборы упоминалось 14 раз: PN, 5, 251.
1207
Подробнее см.: Глава 1. § 5.
1208
«Dicta Johanna in delatione habitus virilis malum propositum non habebat, ut assenât, sed bonum, quia ob amorem castitatis defferebat, scilicet ut earn melius servaret inter viros inter quos conversari habebat, et aliis causis rationabilibus, ideo non videtur fuisse ex hoc précisant ab Ecclesia et anathematizatam, quare non videtur argumentum militare» (PN, 2, 116).
1209
PN, 2, 327.
1210
«Causa rationabilis suberat cur virili veste inter tot armatos et militares viros uteretur, scilicet ne ipsos ad sui concupiscent am incitasset, si exterior habitus et cultus ipsius sexum muliebrem indicasset» (PN, 2, 207).
Читать дальшеИнтервал:
Закладка: