Ольга Тогоева - Еретичка, ставшая святой. Две жизни Жанны д’Арк

Тут можно читать онлайн Ольга Тогоева - Еретичка, ставшая святой. Две жизни Жанны д’Арк - бесплатно полную версию книги (целиком) без сокращений. Жанр: История, издательство Центр гуманитарных инициатив, год 2016. Здесь Вы можете читать полную версию (весь текст) онлайн без регистрации и SMS на сайте лучшей интернет библиотеки ЛибКинг или прочесть краткое содержание (суть), предисловие и аннотацию. Так же сможете купить и скачать торрент в электронном формате fb2, найти и слушать аудиокнигу на русском языке или узнать сколько частей в серии и всего страниц в публикации. Читателям доступно смотреть обложку, картинки, описание и отзывы (комментарии) о произведении.
  • Название:
    Еретичка, ставшая святой. Две жизни Жанны д’Арк
  • Автор:
  • Жанр:
  • Издательство:
    Центр гуманитарных инициатив
  • Год:
    2016
  • Город:
    М.; СПб.
  • ISBN:
    978-5-98712-644-8
  • Рейтинг:
    4/5. Голосов: 11
  • Избранное:
    Добавить в избранное
  • Отзывы:
  • Ваша оценка:
    • 80
    • 1
    • 2
    • 3
    • 4
    • 5

Ольга Тогоева - Еретичка, ставшая святой. Две жизни Жанны д’Арк краткое содержание

Еретичка, ставшая святой. Две жизни Жанны д’Арк - описание и краткое содержание, автор Ольга Тогоева, читайте бесплатно онлайн на сайте электронной библиотеки LibKing.Ru
Монография посвящена одной из ключевых фигур во французской национальной истории, а также в истории западноевропейского Средневековья в целом — Жанне д’Арк. Впервые в мировой историографии речь идет об изучении становления мифа о святой Орлеанской Деве на протяжении почти пяти веков: с момента ее появления на исторической сцене в 1429 г. вплоть до рубежа XIX–XX вв. Исследование процесса превращения Жанны д’Арк в национальную святую, сочетавшего в себе ее «реальную» и мифологизированную истории, призвано раскрыть как особенности политической культуры Западной Европы конца Средневековья и Нового времени, так и становление понятия святости в XV–XIX вв.
Работа основана на большом корпусе источников: материалах судебных процессов, трактатах теологов и юристов, хрониках XV в. и исторических сочинениях XVI–XVIII вв., художественных произведениях, материалах местного почитания Жанны д’Арк в Орлеане XV–XIX вв., трудах французских историков XIX в.
Для историков, литературоведов, культурологов и широкого круга читателей.

Еретичка, ставшая святой. Две жизни Жанны д’Арк - читать онлайн бесплатно полную версию (весь текст целиком)

Еретичка, ставшая святой. Две жизни Жанны д’Арк - читать книгу онлайн бесплатно, автор Ольга Тогоева
Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

1211

«Johanna dicebat sibi magis licitum et conveniens habitum virilem habere, dum erat inter viros, quant habitum muliebrem, videlicet ut ipsa que juvenis erat minus provocaret viros ad libidinem ad quam excitât vestis muliebris» (PN, 2, 248–249).

1212

PN, 2, 263, 283, 395.

1213

«Propter aliquam necessitatem, vel causa se occultandi ab hostibus, vel propter defectum alterius vestimenti, vel propter aliquid aliud hujusmodi» (Sancti Thomae Aquinatis Summa theologiae. Secunda secundae. Quest. CXLIX).

1214

PN, 2, 378.

1215

PN, 2, 457.

1216

«Salus reipublice per sublevationem regni Francie hostiliter oppressi» (PN, 2, 457).

1217

«Que siquidem causa, videlicet ut suam et aliorum tueretur pudicitiam, per se ad hoc sufficiens est ut habitum virilem destaret. Metus enim virginitatis perdende major quam mortis esse debet» (PN, 2, 460).

1218

«Etiam et rationabilis causa est, ne videlicet alios ad concupiscentiam incitaret» (PN, 2, 460).

1219

См. о нем:

Poirel D. Alexandre de Halès // Dictionnaire des lettres françaises. P. 45–46;

Cullen CM. Alexander of Hales // A Companion to Philosophy in the Middle Ages / Ed. by J. J. E. Gracia and T. B. Noone. Oxford, 2002. P. 104–108.

1220

Alexander Halensis. Summa theologica / Ed. Collegium s. Bonaventurae. Quaracchi, 1924–1948. T. 1–4.

1221

«Ut dicit Alexander de Hallis in tertia parte Summey magna provocatio libidinis viris est vestitus muliebris et e converso, eo quod vestis ilia viro circumdata refricat mulierem et commovet vehementer imaginationem ejus» (PN, 2, 461). Cp.: ‘Alia vero «causa est ut occasio provocationis libidinis auferretur. Magna enim provocatio libidinis viris est vestitus muliebris et e converso, et hoc est quoniam vestis muliebris viro circumdata vehementer refricat» mulierem «et commovet imaginationem mulieris et e converso» (Alexander Halensis. Op. cit. T. 4. P. 772).

1222

«Dicunt enim quod «in sacris Martis non solum virili veste» induebantur «mulieres, sed etiam armabantur, ut ipsum tamquam [Deum] belli et victoriae datorem colerent» (Ibid.).

1223

«Dicitur enim in cantico Debore…Videamus in proposito nostro et revocemus ad memoriam statim regni et militiam, que tunc erat cum surrexit dicta Johanna, si dicere poteramus: cessaverunt fortes in Gallia et quieverunt donee surgeret Puella» (PN, 2, 377–378). Cp.: Суд. 5: 7.

1224

PN, 2, 378.

1225

PN, 2, 111–112, 249.

1226

Alexander Halensis. Op. cit. T. 3. P. 477–478 (Cap. II: Utrum peccatum sit viris habere vestimenta muliebria).

1227

«Nonne legitur de Debbora, quae ivit ad praelium? Et praesumitur quod in armis militaribus, quae ad viros pertinent. Pari ratione, ex causa aliqua posset vir veste muliebri indui, ut si quaereretur ad mortem et per hoc occultaretur, vel si faceret officium quod mulieri competeret» (Ibid. P 477).

1228

«Ad quod dicendum quod non pertinet ad honestatem viri veste muliebri indui: utrique enim sexui diversa indumenta natura dedit. Unde, si homo uteretur ex consuetudine veste muliebri, nisi in aliquo casu necessitatis, peccaret» (Ibid.).

1229

O средневековой иконографии Деборы см. ниже: Глава 3. § 3.4.

1230

Любопытно отметить, что в единственном на сегодняшний день исследовании, посвященном проблеме мужского костюма Жанны д’Арк в трактатах, созданных для процесса по реабилитации, о влиянии идей Александра Галенского на французских теологов не сказано ни слова: Michaud-Fréjavilie R. Dun procès à l'autre: Jeanne en habit d'homme // De l'hérétique à la sainte. P. 165–176.

1231

Как отмечала Эвелин Патлажан, многие из историй, рассказанных этими авторами, возникли еще в VII–VIII вв. и имели преимущественно сирийское происхождение: Patlagean Е. L’histoire de la femme déguisée en moine et l’évolution de la saintété féminine à Byzance // Studi medievali. 1976. Ser. 3. V. 17. Fasc. II. P. 597–623.

1232

«Que omnes sub virili veste, in monasteriis virorum, ab omnibus reputate pro viris, religiosissime ac devotissime vixerunt et, post mortem, primum sexus discretionem examinata corpora ostenderunt, et variis miraculis claruerunt» (PN, 2, 208).

1233

PN, 2, 249.

1234

PN, 2, 263.

1235

PN, 2, 328, 465–466.

1236

См. об этом прежде всего: Delcourt М. Op. cit.; Patlagean E. Op. cit.

1237

Подро6нее см.:

Toubert P. La théorie du mariage chez les moralistes carolingiens // Il matrimonio nella società altomedievale. Spoleto, 1977. T. 1. P. 258–259;

Corbet P. Les saints Ottoniens. Saintété dynastique, saintété royale et saintété féminine autour de lan Mil. Sigmaringen, 1986. P. 108–110.

1238

Thomasset C. Le corps féminin ou le regard empêché // Micrologus. Natura, scienze e società medievali. 1993. № 1. P. 112.

1239

«Virago enim, id est fortis, mulier vocata est in principio, ut et fortem te contra vitia et flexibilem in subjectione Domini praeceptorum esse debere memineris omnino. Vir itaque mente, mulier carne, insurgentes et tu adversus spiritum, insanos vitiorum voluptatumque tumultus forti mentis vigore stude devincere» (Ratherii Veronensis Preloquiorum Libri Sex // PL. T. 136. Col. 91A).

1240

Portmann M.-L Die Darstellung der Frau in der Geschichtschreibung des fruheren Mittelalters. Basel, 1958. Р. 37–48.

1241

Подробнее о них: Тогоева О. И. Женщина у власти в средние века и Новое время (о понятии «virago») // Диалог со временем. 2010. № 31. С. 16–35.

1242

Например, в письме уже упоминавшегося выше рыцаря-иоаннита: «Joanna, inquam, Puella, habitu pastorali induta, et quasi virili, de mandato Dei omnipotentis accessit ad regem» (Q, 5, 100).

1243

Данная тема получила совершенно особое развитие в XVI–XVII вв. в рамках конфессиональных споров между французскими католиками и протестантами.

Подробнее см.: Глава 4. § 5.

1244

«Aut etiam cum Aurelianis, Parisius et multas regni spectabiles civitates et munitiones oppidaque fortia, viriliter ac intrépide aggressa fuit» (PN, 2, 471).

1245

См. ниже: Глава 4. § 2.1.

1246

«Ait enim Christus ad matrem et Joseph, Luce II: «Quid est quod me querebatis? Nesciebatis, quia in his que patris mei sunt oportet me esse?» (PN, 2, 455). Cp.: Лук 2: 45–49.

1247

«Quadam occasione verbi Salvatoris nostri quo dicit: «Omnis qui reliquerit patrem et matrem propter me centuplum accipiet» (PN, 2, 209). Cp.: Map 10: 29–30.

1248

«Unde de multis sanctis legimus quod. Fervore devotionis et charitatis accensi, alii parentes, alii conjuges, alie maritos lege privata acti, reliquerunt» (PN, 2, 209).

1249

«In talibus enim nihil est dolositatis seu duplicitatis, quemadmodum dicimus de Christo qui finxit se longius ire, ut in Homelia Gregorii super illud evangelii Luce ultimo, de discipulis euntibus in Emaus» (PN, 2, 313).

«Christus etiam finxit se longius ire, Luce ultimo; et Judith universa verba que ad Holofernem dixit, Judith XI sunt penitus ficta, ut patet intuenti» (PN, 2, 481). Cp.: Лук 24: 15–16.

1250

PN, 2, 411.

1251

«Non quidem, ut de se patuit, ut ex assistentium plurium informatione seu directione judicium consultius seu rectius faceret, sed potius ut ex subdola fictione tante celebritatis magnitudinem cause pretenderet, et partem regis Francie velamine apparentis justitie infarharet; sicut et pontifex Caiphas scidit vestimenta sua sedens pro tribunali adversus Christum» (PN, 2, 521).

1252

См.: Глава 2. § 6.

1253

«Deposuerunt etiam in flamma ignis vidisse descriptum nomen Jhesus, dum ejus corpus ureretur» (PN, 2, 194).

1254

«In medio flammarum, nomen Jhesus litteris aureis scriptum vidisse, alii columbam albam in ipsius Puelle exitu de flammis egredientem» (PN, 2, 237).

О голубе, вылетевшем из пламени, упоминали также Изамбар де ла Пьер (PN, 1, 225) и Жан Бреаль (PN, 2, 509).

1255

PN, 2, 363 (Робер Цибуль).

1256

«Nec immerito quia in illo signo sancte crucis salutifero ostenditur victoria Christi, perdicio diaboli et infernorum destructio…ideo illud signum ferre non potest diabolus…Ipsa Johanna ad regis et regni liberationem, ut asserebat, mittebatur, ad quam non concurrunt angeli mali, sicut supra notandum est» (PN, 2, 93). Cp.: Евангелие от Никодима. § 24.

1257

См. подробнее: Тогоева О. И. «Портрет» Жанны д’Арк на полях журнала Клемана де Фокамберга // Казус. Индивидуальное и уникальное в истории — 2010–2013 / Под ред. О. И. Тогоевой и И. Н. Данилевского. Вып. 10. М., 2015. С. 73–94.

1258

Q, 5, 258.

1259

О том, что именно в Блуа у Жанны появилось собственное знамя, упоминали многие из ее современников.

См., к примеру:

Chronique de Tournai // Recueil des chroniques de Flandre / Ed. par J.-J. de Smet. Bruxelles, 1856. T. 3. P. 409;

Lefèvre-Pontalis G. Op. cit. P. 164.

1260

«Respondit quod sancte Katherina et Margareta dixerunt ei quod ipsa caperet vexillum et ipsum audacter portaret, et quod faceret in eo depingi Regem celi» (PC, 1, 114).

1261

PC, 1, 78.

1262

«Et de significacione nescit aliud» (PC, 1, 114).

1263

«Interrogata utrum fecerit depingi illos angelos qui veniunt ad ipsam: Respondit quod fecit eos depingi in modum quo depinguntur in ecclesiis» (PC, 1, 171).

Читать дальше
Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать


Ольга Тогоева читать все книги автора по порядку

Ольга Тогоева - все книги автора в одном месте читать по порядку полные версии на сайте онлайн библиотеки LibKing.




Еретичка, ставшая святой. Две жизни Жанны д’Арк отзывы


Отзывы читателей о книге Еретичка, ставшая святой. Две жизни Жанны д’Арк, автор: Ольга Тогоева. Читайте комментарии и мнения людей о произведении.


Понравилась книга? Поделитесь впечатлениями - оставьте Ваш отзыв или расскажите друзьям

Напишите свой комментарий
x