Агостино Паравичини Бальяни - Тело Папы
- Название:Тело Папы
- Автор:
- Жанр:
- Издательство:Литагент АСТ
- Год:2021
- Город:Москва
- ISBN:978-5-17-127223-4
- Рейтинг:
- Избранное:Добавить в избранное
-
Отзывы:
-
Ваша оценка:
Агостино Паравичини Бальяни - Тело Папы краткое содержание
В основе книги – рассуждения автора о сущности власти, о божественном и природном в человеке. Мир римских пап с мечтами о долголетии и страхом смерти, спорами о хрупкости тела и бессмертии души предстает перед нами во всем его многообразии.
Перевод книги на русский язык выполнил российский медиевист, доктор исторических наук, специалист по культуре средневекового Запада Олег Воскобойников.
В формате PDF A4 сохранен издательский макет.
Тело Папы - читать онлайн бесплатно ознакомительный отрывок
Интервал:
Закладка:
1041
О слове augurio см.: Brambilla Ageno F. Sull’invettiva di Iacopone da Todi contro Bonifacio VIII // Lettere italiane. Vol. 16. 1964. P. 373–414 (особенно 388–391). О Бонифации VIII и алхимии: Singer D.W. Catalogue of Latin and Vernacular Alchemical Manuscripts in Great Britain and Ireland Dating from before the XVI Century. Vol. I. Bruxelles, 1928. P. 199–205 (Theorica et practica magistri Arnaldi de Villanova ad sanctissimum patrem); 217 (Quaestiones tam essentiales quam accidentales magistri Arnaldi de Villa Nova per eundem declarate pape Bonifacio octavo). Finke H. Aus den Tagen. S. 207–209.
1042
В рукописи ÖNB 5230 (fol. 171) есть «рецепт, которым до своего понтификата пользовался Бонифаций, и он здорово на нем разжился». Diepgen P. Studien zu Arnaldus von Villanova // Archiv für Geschichte der Medizin. Bd. 3. 1910. S. 378. Anm. 4. В болонской рукописи 168 (180) сохранилась «Книга об использовании влаги майской росы, подаренная Бонифацию VIII господином Иоанном, сыном его родной сестры», начинающаяся со слов Cum animadverterem (Thorndike L., Kibre P. Op. cit. P. 281; Thorndike L. A History of Magic. Vol. III. P. 53. N. 6). Интерес куриальных кругов к питьевому золоту вообще нужно изучить отдельно. Напомним лишь о великом английском алхимике Джоне Дастине, писавшем для кардинала Наполеоне Орсини († 1342) и пославшем Иоанну XXII (1316–1334) знаменитое письмо о питьевом золоте, интересное и в связи с судьбой «Отсрочки» и наследия Бэкона. Об этом письме см.: Josten C.H. The Text of John Dastin’s Letter to Pope John XXII // Ambix. Vol. 4. 1951. P. 34–51; Theisen W.R. John Dastin’s Letter on the philosophers’ stone // Ambix. Vol. 33. 1986. P. 76–87; Id. John Dastin: the alchemist as co – creator // Ambix. Vol. 38. 1991. P. 73–78.
1043
Johannes Andreae. Additamenta ad Speculat. tit. de crim. falsi: «Plus nostris diebus habuimus magistrum Arnaldum de Villanova in Curia Romana summum medicum et theologum, de quo scripsi de observatione jejunii consilium; qui est magnus alchemista, virgulas auri quas faciebat consentiebat omni probationi submitti» Цит. по: Thorndike L. A History of Magic. Vol. III. P. 50.
1044
Santi F. Op. cit. P. 878.
1045
Needham J. Science and Civilization in China. Vol. V/2. Cambridge, 1974. P. 10–15, 71, 74, 282; vol. V/4. Cambridge, 1980. P. 491–496. О связи китайской алхимии с западной: Id. The Elixir. P. 167–192. Об алхимии в Индии: Mahdihassan S. Indian alchemy or Rasayana in the light of asceticism and geriatrics. New Delhi, 1977.
1046
Petti Balbi G. Arte di governo e crociata. Il "Liber sancti passagii" di Galvano da Levanto // Studi e ricerche dell’Istituto di civiltà classica medievale. Vol. 7. 1986. P. 131–168.
1047
Paris. BnF lat. 3181. Fol. 39r: «Andromachus grece, vir bellicosus latine, ab Andreas qui est vir, et machi bellum, cupiens humano generi esse utilis et vivere post mortem in memoria hominis ex diversitate rerum – aromatum… balsamo, opio et carnibus serpentis comperiit».
1048
Tenenti А. Il senso della morte e l’amore della vita nel Rinascimento. Torino, 1957. P. 21–47, 83–81.
1049
Ehrle F. Historia bibliothecae Romanorum pontificum tum Bonifatianae tum Avenionensis. T. I. Roma, 1890. P. 31. Pelzer A. Addenda et emendanda ad Francisci Ehrle Historiae Bibliothecae Romanorum pontificum tum Bonifatianae tum Avenionensis Tomum I. Bibliotheca Vaticana, 1947. P. 88.
1050
Detestande feritatis издавалась дважды. Текст 27 сентября 1299 г.: Les Registres de Boniface VIII. N. 3409. Текст от 18 февраля 1300 г.: Extravagantes Communes. III, VI, 1 De sepulturis // Corpus iuris canonici. Bd. II. S. 1271–1273. Недавнее полноценное исследование: Brown E. Death. P. 221–270; Id. Authority. P. 803–832.
1051
Santi F. Op. cit. P. 878.
1052
Extravagantes communes. Lib. III. Tit. VI. Cap. I De sepulturis: «quia corpus humanum, cuius facies ad similitudinem caelestis pulchritudinis est figurata, nec maculari nec defigurari debet».
1053
«Ex hiis autem concludunt, quod papatus est aliquid indelebile et inseparabile a substantia humanitatis eius, qui assumitur ad papatum, ut sicut in hostia consecrata, manentibus accidentibus, manet semper Christus, sic, manente humanitate pape, manet semper in eo sacramentaliter Christus seu Christi papatus». Oliger P.L. Epistola ad Conradum de Offida // Archivum Franciscanum Historicum. Vol. 11. 1918. P. 367.
1054
«Quod vero dicunt, quod papa est ymago Christi eterni et immutabilis, ergo papa debet esse eternus et immutabilis; si bene arguunt, sequitur etiam, quod post mortem pape non possit substitui alius papa, quia constat, quod post mortem pape non possit substitui alius papa, quia constat, quod post mortem Christi non potuit substitui alius Christus. Unde autem sequitur, quod, quia papa vel episcopus est quoad aliquid Christi ymago, ergo quoad omnia est Christi ymago? Dicant ergo, quod est increatus et immensus et impeccabilis et infallibilis et omnium prescius, sicut Christus, quod nullus dicet vel sapiet, nisi demens». Ibid. P. 368. Если верить Карлу I Анжуйскому, кардинал Гульельмо ди Сан Марко иронично называл Джованни Гаэтано Орсини, будущего Николая III, «Вероникой». Baethgen F. Ein Pamphlet Karls I. von Anjou zur Wahl Papst Nikolaus III. // Sitzungsberichte der bayerischen Akademie der Wissenschaften. Phil. – hist. Klasse. 1960. S. 19: “Quem cum semper tante dignitatis reputasses indignum ipsumque tamquam malum et tuum adversarium multis multociens conviciis provocasses, eum yronice Veronicam nominando, unde tibi tanta deieccio animi, tanta dolositas, tanta perversio subite ac execrabilis voluntatis, ut quem fratrem vix sustinueras, esse tuum dominum patereris».
1055
Реконструкция этой легенды не входит сейчас в наши задачи, в том числе потому, что недавно это сделал Ален Буро. У него можно найти и подробный разбор пресловутого ритуала проверки пола папы: Boureau A. Papesse. P. 16–51. Неслучайно эта история, согласно которой во время восседания на порфирных тронах удостоверялись, «что папа мужчина», впервые возникает у доминиканца Роберта из Юзеса среди текстов, в которых оплакивается упадок Римской церкви. Bignami Odier J. Les Visions de Robert d’Uzès // Archivum Fratrum Praedicatorum. Vol. 25. 1955. P. 274; Boureau A. La papesse. P. 41–43.
1056
Полная цитата из Агостино Трионфо см. выше, часть II, гл. 3, прим. 35.
1057
Elze R. "Sic transit".
Интервал:
Закладка: