Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное

— Może jednak ( может, все-таки ) słuszniej byłoby mówić „ona” ( правильнее бы было говорить «она» ) — zaproponowała Zosia ( предложила Зося ). — Na tapecie mamy dwie baby ( на повестке дня мы имеем = у нас две бабы ). mówmy wprost ( давайте говорить прямо ).

— Niech będzie ( пусть будет /так/ ) — zgodził się Paweł ( согласился Павел ). — Może ona myślała ( может, она думала ), że Edek powiedział Alicji ( что Эдек сказал Алиции ) coś więcej ( нечто большее ) i ona to wie ( и она это знает )? Albo że coś przywiózł ( или что он что-то привез ), co jej nasunie jakąś myśl ( что ей навеет какую-то мысль )? I nikomu innemu tylko Alicji ( и никому другому, только Алиции )?

— Przecenił mnie ( он меня переоценил ) — mruknęła Alicja ( пробормотала Алиция ). — Nic mi się nie nasuwa ( ничего мне это не навевает ).

— Bo Edek nic nie przywiózł ( потому что Эдек ничего не привез ) …

— Owszem, wódkę ( конечно, привез — водку ).

— wódka ci też nic nie nasuwa ( водка тебе тоже ничего не навевает )?

— Nawet dość dużo ( даже очень много ), ale raczej bez związku ( но, скорее, без связи = это не имеет отношения к делу ).

— Zaraz — przerwał bardzo zamyślony Paweł. — Może on myślał…

— Może jednak słuszniej byłoby mówić „ona” — zaproponowała Zosia. — Na tapecie mamy dwie baby. mówmy wprost.

— Niech będzie — zgodził się Paweł. — Może ona myślała, że Edek powiedział Alicji coś więcej i ona to wie? Albo że coś przywiózł, co jej nasunie jakąś myśl? I nikomu innemu tylko Alicji?

— Przecenił mnie — mruknęła Alicja. — Nic mi się nie nasuwa.

— Bo Edek nic nie przywiózł…

— Owszem, wódkę.

— wódka ci też nic nie nasuwa?

— Nawet dość dużo, ale raczej bez związku.

— Może obejrzyj jeszcze raz te zdjęcia ( может, просмотри еще раз эти фотографии )? — powiedziałam beznadziejnie ( безнадежно сказала я ). — Może obejrzyj jakieś stare notatki ( может, просмотри какие-то старые записи ), kalendarze czy ja wiem co ( календари или /откуда/ я знаю что = что-то еще ) … Starą korespondencję ( старую переписку ), stare buty ( старые туфли ) …

— Stare torebki ( старые сумочки ), stare rękawiczki ( старые перчатки ), stare kapelusze ( старые шляпы ) …

— Przestańcie się wygłupiać ( перестаньте дурачиться ), ja mówię poważnie ( я серьезно говорю ).

— Z tego wszystkiego ( из этого всего ) mogę obejrzeć tylko stare kalendarze ( я могу посмотреть только старые календари ) i stare kapelusze ( и старые шляпы ) — powiedziała Alicja melancholijnie ( меланхолично сказала Алиция ). — Tak się składa ( так складывается = получается ), że akurat wiem ( что я как раз знаю ), gdzie są ( где они ). Wątpię ( сомневаюсь ), czy to coś da ( что это что-то даст ), ale mogę spróbować ( но могу попробовать ).

— Może obejrzyj jeszcze raz te zdjęcia? — powiedziałam beznadziejnie. — Może obejrzyj jakieś stare notatki, kalendarze czy ja wiem co… Starą korespondencję, stare buty…

— Stare torebki, stare rękawiczki, stare kapelusze…

— Przestańcie się wygłupiać, ja mówię poważnie.

— Z tego wszystkiego mogę obejrzeć tylko stare kalendarze i stare kapelusze — powiedziała Alicja melancholijnie. — Tak się składa, że akurat wiem, gdzie są. Wątpię, czy to coś da, ale mogę spróbować.

— Masz jeszcze stare kapelusze ( ты имеешь = у тебя еще есть старые шляпы )? — spytała Zosia ( спросила Зося ), bardzo zainteresowana ( очень заинтересованная ).

— Mam ( имею = есть ), i nawet łatwo dostępne ( и даже легко доступные ). Stoją w pudle w piwnicy ( они стоят в коробке в погребе ), musiałam je zdjąć z antresoli przedwczoraj ( мне пришлось их снять с антресолей позавчера ), jak wyciągałam walizki ( когда я вытаскивала чемоданы ).

— Nie do wiary ( невозможно поверить = да ну )! Pokaż ( покажи )!

Rozważania nam trochę okulały ( наши рассуждения слегка захромали ), czemu niekoniecznie trzeba się dziwić ( чему необязательно нужно удивляться = что неудивительно ). Alicja lubiła kapelusze ( Алиция любила шляпы ) i przed laty miewała bardzo piękne ( и когда-то у нее были очень красивые /экземпляры/ ), przy czym ( при чем ), nigdy nic nie wyrzucając ( никогда ничего не выбрасывая ), a za to uzupełniając je ( а зато = наоборот, дополняя их ) swoimi i cudzymi oryginalnymi pomysłami ( своими и чужими оригинальными идеями ), dysponowała w końcu olśniewającą kolekcją ( в итоге, она располагала ослепительной коллекцией ). Możliwość obejrzenia tego wszystkiego ( возможность посмотреть все это ) to była rzadka okazja ( это был редкий случай ), bo zazwyczaj trzymała je w miejscu niedostępnym ( поскольку обычно она держала их в недоступном месте ) i nie miała ochoty ( и не имела охоты = желания ) wyciągać i pokazywać ( вытаскивать и показывать ).

— Masz jeszcze stare kapelusze? — spytała Zosia, bardzo zainteresowana.

— Mam, i nawet łatwo dostępne. Stoją w pudle w piwnicy, musiałam je zdjąć z antresoli przedwczoraj, jak wyciągałam walizki.

— Nie do wiary! Pokaż!

Rozważania nam trochę okulały, czemu niekoniecznie trzeba się dziwić. Alicja lubiła kapelusze i przed laty miewała bardzo piękne, przy czym, nigdy nic nie wyrzucając, a za to uzupełniając je swoimi i cudzymi oryginalnymi pomysłami, dysponowała w końcu olśniewającą kolekcją. Możliwość obejrzenia tego wszystkiego to była rzadka okazja, bo zazwyczaj trzymała je w miejscu niedostępnym i nie miała ochoty wyciągać i pokazywać.

Paweł przyniósł z piwnicy ( Павел принес из погреба ) pudło niezwykłych rozmiarów ( коробку необычайных размеров ), ledwo mieszcząc się z nim we drzwiach ( едва помещаясь с нею в дверях ). Wszystkie trzy ( мы все три = втроем ), przepychając się wzajemnie ( расталкивая друг друга ), przeniosłyśmy się pod lustro w przedpokoju ( перебрались к зеркалу в прихожей ), całkowicie opętane ( полностью/просто одержимые ) bezrozumnym szałem mierzenia kapeluszy ( необъяснимым сумасшествием померить шляпы ).

Anita zapukała ( Анита постучала ) i weszła w chwili ( и вошла в /тот/ момент ), kiedy wszystkie byłyśmy ( когда мы все были ) efektownie przystrojone ( эффектно наряжены ). Zosia miała na głowie ( Зося имела = у Зоси на голове была ) białą panamę z czarnym woalem ( белая панама с черной вуалью ), ja miękki beret ( у меня — мягкий берет ) z zielonego aksamitu ( из зеленого бархата ) z długim piórem ( с длинным пером ), Alicja zaś jaskrawoczerwony kapelusz ( у Алиции — ярко-красная шляпа ) z oszałamiająco wielkim rondem ( с ошеломляюще широкими полями ). Zarówno Zosia ( как Зося ), jak i ja ( так и я ), z niepojętych przyczyn ( по непонятным причинам ) wyglądałyśmy w tych nakryciach głowy tak ( выглядели в этих прикрытиях головы так; nakrycie — прикрытие, крышка ), że za samą prezencję ( что за один наш вид; prezencja — презентабельность ) należałoby nas odizolować od otoczenia ( нас стоило бы изолировать от окружающих: «от окружения» ), Alicji natomiast było prześlicznie ( зато Алиции было = Алиция выглядела превосходно )!

Paweł przyniósł z piwnicy pudło niezwykłych rozmiarów, ledwo mieszcząc się z nim we drzwiach. Wszystkie trzy, przepychając się wzajemnie, przeniosłyśmy się pod lustro w przedpokoju, całkowicie opętane bezrozumnym szałem mierzenia kapeluszy.

Anita zapukała i weszła w chwili, kiedy wszystkie byłyśmy efektownie przystrojone. Zosia miała na głowie białą panamę z czarnym woalem, ja miękki beret z zielonego aksamitu z długim piórem, Alicja zaś jaskrawoczerwony kapelusz z oszałamiająco wielkim rondem. Zarówno Zosia, jak i ja, z niepojętych przyczyn wyglądałyśmy w tych nakryciach głowy tak, że za samą prezencję należałoby nas odizolować od otoczenia, Alicji natomiast było prześlicznie!

Anita znieruchomiała w progu ( Анита застыла на пороге ), a oczy zaświeciły jej nadnaturalnym blaskiem ( а ее глаза засветились/засияли сверхъестественным блеском ).

— No wiesz ( ну, знаешь )! — powiedziała zamiast powitania ( сказала она вместо приветствия ). — Musisz to nosić ( ты должна это = ее носить )!

— Musisz to nosić ( ты должна это = ее носить )! — zawtórowałyśmy jej gwałtownie ( внезапно = тут же подхватили мы ). — Alicja, nie waż się tego zdejmować z głowy ( Алиция, даже не смей снимать этого с головы )! Jesteś nie do poznania ( тебя невозможно узнать )!

— Tylko co ( только/а что )? Do Bydgoszczy ( в Быдгощ )? — spytała Alicja ( спросила Алиция ). — Mam w tym także spać ( мне что, в ней и спать, что ли )?