Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное

— Także spać ( и спать тоже )! Kąpać się ( мыться )! Siedzieć w biurze ( сидеть в офисе )! Musisz to nosić ( ты должна это = ее носить )!!!

— Absolutnie musisz to nosić ( ты абсолютно/обязательно должна это = ее носить )! Spójrz w lustro ( посмотри в зеркало )! Jesteś nie ta sama ( ты совсем другая )!

Anita znieruchomiała w progu, a oczy zaświeciły jej nadnaturalnym blaskiem.

— No wiesz! — powiedziała zamiast powitania. — Musisz to nosić!

— Musisz to nosić! — zawtórowałyśmy jej gwałtownie. — Alicja, nie waż się tego zdejmować z głowy! Jesteś nie do poznania!

— Tylko co? Do Bydgoszczy? — spytała Alicja. — Mam w tym także spać?

— Także spać! Kąpać się! Siedzieć w biurze! Musisz to nosić!!!

— Absolutnie musisz to nosić! Spójrz w lustro! Jesteś nie ta sama!

— Przecież mi do niczego nie pasuje ( ведь /она/ мне ни к чему не подходит )!

— Ależ jak to nie pasuje ( как это не подходит )! Do tego szarego ( к этому серому ), do jasnego beżu ( к светло-бежевому ) …!

— Do zgniłej zieleni też ( к гнилой зелени = гнило-зеленому — тоже ). Teraz są modne odważne zestawienia kolorystyczne ( теперь модны = в моде смелые цветовые комбинации ) — powiedziała stanowczo Anita ( решительно сказала Анита ). — Alicja, musisz to nosić ( Алиция, ты должна это = ее носить )! To jest obraza boska ( это грех; obraza — обида, оскорбление ), żeby się coś takiego marnowało ( чтобы такое пропадало )!

— Alicja, musisz to nosić ( Алиция, ты должна это = ее носить )! Bez tego kapelusza ( без этой шляпы ) w ogóle cię nie chcę znać ( я тебя вообще знать не хочу )! Bezwzględnie musisz go nosić ( ты обязательно должна ее носить )!!!

— Przecież mi do niczego nie pasuje!

— Ależ jak to nie pasuje! Do tego szarego, do jasnego beżu…!

— Do zgniłej zieleni też. Teraz są modne odważne zestawienia kolorystyczne — powiedziała stanowczo Anita. — Alicja, musisz to nosić! To jest obraza boska, żeby się coś takiego marnowało!

— Alicja, musisz to nosić! Bez tego kapelusza w ogóle cię nie chcę znać! Bezwzględnie musisz go nosić!!!

Opanowane wręcz szaleństwem ( охваченные просто = настоящим безумием; wręcz — прямо, просто ) zaparłyśmy się zgodnie zadnimi łapami ( мы дружно уперлись задними лапами ). Alicja rzuciła niepewne spojrzenie w lustro ( Алиция бросила неуверенный взгляд в зеркало ) i zaczęła się łamać ( и начала ломаться ).

— Będę się głupio czuła ( я буду себя глупо/неловко чувствовать ) …

— Przecież go nosiłaś ( ты же ее носила )!

— Ale to było dziesięć lat temu ( но это было десять лет назад ) …

— No to co ( ну, и что )?! Wyglądasz w nim akurat dziesięć lat młodziej ( ты как раз выглядишь в ней на десять лет моложе )!

— Nawet piętnaście ( даже на пятнадцать ) …

— Wyglądasz znakomicie ( ты выглядишь великолепно )! Teraz jest moda na wszystko ( сейчас мода на все = все в моде )! Musisz go nosić ( ты должна ее носить )!…

Opanowane wręcz szaleństwem zaparłyśmy się zgodnie zadnimi łapami. Alicja rzuciła niepewne spojrzenie w lustro i zaczęła się łamać.

— Będę się głupio czuła…

— Przecież go nosiłaś!

— Ale to było dziesięć lat temu…

— No to co?! Wyglądasz w nim akurat dziesięć lat młodziej!

— Nawet piętnaście…

— Wyglądasz znakomicie! Teraz jest moda na wszystko! Musisz go nosić!…

Z roziskrzonym wzrokiem ( с искрящимся взглядом ) Anita zdarła jej kapelusz z głowy ( Анита сорвала шляпу с ее головы; zedrzeć — сорвать ), przymierzyła ( примерила ), po czym włożyła z powrotem ( после чего снова надела ) tyłem do przodu ( задом наперед ). Okazało się ( оказалось ), że tyłem do przodu ( что задом наперед ) Alicja wygląda jeszcze piękniej ( Алиция выглядела еще великолепнее ). Pod wpływem zbiorowej presji ( под влиянием коллективного давления ) protestowała coraz słabiej ( она протестовала все слабее ).

— Czekajcie ( подождите ), żebym nie zapomniała ( чтобы я не забыла = а то я забуду ), po co przyjechałam ( зачем я приехала ) — powiedziała nagle Anita ( внезапно сказала Алиция ). — Miałam zadzwonić ( я собиралась позвонить ), ale postanowiłam wpaść ( но решила зайти ), bo ostatnio kursuję między Kopenhagą i Hillerød ( так как я в последнее время курсирую между Копенгагеном и Хиллеред ) i mam was po drodze ( и имею вас = и вы мне по пути ). A w ogóle to się śpieszę ( а вообще-то я тороплюсь ). Czy nie zostawiłam tu u was zapalniczki ( я не оставила тут у вас зажигалки )?

— Zapalniczki ( зажигалки )? Chyba nie ( вроде, нет ). Nic takiego nie widziałyśmy ( мы ничего такого не видели ).

— Zobacz ( посмотри ), czy nie leży na półeczce ( не лежит ли на полочке ). Jeśli zostawiłaś ( если оставила ), to mogła zostać odłożona tylko tam ( то ее могли положить/прибрать только туда ) i nigdzie więcej ( и никуда больше ).

Z roziskrzonym wzrokiem Anita zdarła jej kapelusz z głowy, przymierzyła, po czym włożyła z powrotem tyłem do przodu. Okazało się, że tyłem do przodu Alicja wygląda jeszcze piękniej. Pod wpływem zbiorowej presji protestowała coraz słabiej.

— Czekajcie, żebym nie zapomniała, po co przyjechałam — powiedziała nagle Anita. — Miałam zadzwonić, ale postanowiłam wpaść, bo ostatnio kursuję między Kopenhagą i Hillerød i mam was po drodze. A w ogóle to się śpieszę. Czy nie zostawiłam tu u was zapalniczki?

— Zapalniczki? Chyba nie. Nic takiego nie widziałyśmy.

— Zobacz, czy nie leży na półeczce. Jeśli zostawiłaś, to mogła zostać odłożona tylko tam i nigdzie więcej.

Anita przeszukała półkę ( Анита проверила на полке ) pod portretem pradziadka ( под портретом прадедушки ). Nie zwracałyśmy na nią uwagi ( мы не обращали на нее внимания ), zajęte kapeluszami ( будучи занятыми шляпами ).

— Nie ma ( нет ). To już zupełnie nie wiem ( тогда я уже совсем не знаю ), gdzie ją mogłam zgubić ( где я могла ее потерять ). Szkoda mi jej ( жалко мне ее ), bo pamiątkowa ( на память подарена ), ale trudno ( но что поделать ). Alicja, będziesz nosić ten kapelusz czy nie ( Алиция, ты будешь носить эту шляпу или нет )?

Alicja popatrzyła na nas niepewnie ( Алиция неуверенно посмотрела на нас ). Wyglądałyśmy prawdopodobnie tak ( видимо, мы выглядели так ), że odmowna odpowiedź ( что отрицательный ответ ) mogłaby być niebezpieczna ( мог бы быть/оказаться опасным; bezpieczny — безопасный; niebezpieczny — опасный ).

— Megiery ( мегеры ). No dobrze ( ну, хорошо ), niech wam będzie ( пусть будет по-вашему ) …

— Nie waż się go zdejmować ( не смей ее снимать )!

Anita przeszukała półkę pod portretem pradziadka. Nie zwracałyśmy na nią uwagi, zajęte kapeluszami.

— Nie ma. To już zupełnie nie wiem, gdzie ją mogłam zgubić. Szkoda mi jej, bo pamiątkowa, ale trudno. Alicja, będziesz nosić ten kapelusz czy nie?

Alicja popatrzyła na nas niepewnie. Wyglądałyśmy prawdopodobnie tak, że odmowna odpowiedź mogłaby być niebezpieczna.

— Megiery. No dobrze, niech wam będzie…

— Nie waż się go zdejmować!

Po wyjściu Anity ( после ухода Аниты ) Alicja posłusznie została w kapeluszu ( Алиция послушно осталась в шляпе ). Z dreszczem rozkoszy ( с трепетом = трепетным наслаждением ) gmerałyśmy dalej w pudle ( мы дальше = продолжали копаться в коробке ). Zosia wyciągnęła granatowo-biały toczek ( Зося вытащила сине-белый ток; toczek — ток, дамская шляпка без полей ).

— Pamiętam go ( я помню его )! — ucieszyła się ( обрадовалась она ). — Nosiłaś go ( ты его носила ) jeszcze, jak wyjeżdżałaś pierwszy raz do Kopenhagi ( еще когда первый раз ехала в Копенгаген )!

— Nosiłam go także ( еще я его носила ) w czasie pierwszego pobytu we Florencji ( во время первой поездки во Флоренцию ). Wleciał mi do fontanny ( он у меня улетел в фонтан ). Mam nawet zdjęcie ( я имею = у меня даже снимок есть ), akurat jak się nachylam ( как раз когда я наклоняюсь ) …

Alicja zamilkła na chwilę ( Алиция на мгновение замолчала ) i wpatrzyła się w Zosię z wyjątkowym natężeniem ( и с исключительным напряжением = напряженно посмотрела на Зосю ). Zosia spojrzała na nią ( Зося взглянула на нее ), rzuciła niespokojne spojrzenie do lustra ( бросила беспокойный/тревожный взгляд в зеркало ) i na wszelki wypadek zdjęła toczek ( и на всякий случай сняла ток ).

— Co się stało ( что случилось )? Nie wolno go mierzyć ( его нельзя примерять ) …?

Po wyjściu Anity Alicja posłusznie została w kapeluszu. Z dreszczem rozkoszy gmerałyśmy dalej w pudle. Zosia wyciągnęła granatowo-biały toczek.