Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное

— Pamiętam go! — ucieszyła się. — Nosiłaś go jeszcze, jak wyjeżdżałaś pierwszy raz do Kopenhagi!

— Nosiłam go także w czasie pierwszego pobytu we Florencji. Wleciał mi do fontanny. Mam nawet zdjęcie, akurat jak się nachylam…

Alicja zamilkła na chwilę i wpatrzyła się w Zosię z wyjątkowym natężeniem. Zosia spojrzała na nią, rzuciła niespokojne spojrzenie do lustra i na wszelki wypadek zdjęła toczek.

— Co się stało? Nie wolno go mierzyć…?

Alicja w zadumie podrapała się w głowę ( Алиция в раздумье почесала голову ), przekrzywiając kapelusz ( перекашивая = сдвигая шляпу ).

— A gdzie ja mam te zdjęcia z Florencji ( а где я имею = у меня эти снимки из Флоренции )? Nie wiecie ( не знаете )? Nie widziałyście ich w tej kupie ( вы не видели их в этой куче )?

— Widziałyśmy ( видели ), ale to były slajdy ( но это были слайды ).

— A, nie ( да, нет ). Slajdy są późniejsze ( слайды — более поздние ). Tamte to były zwyczajne odbitki ( те были обычные снимки ) i chyba nawet miałam dwa filmy ( и, кажется, я имела = у меня было даже две пленки ) …

— Alicja, jeśli już nawet zdjęcia zaczynasz gubić ( Алиция, если ты даже снимки начинаешь терять ) …

Alicja w zadumie podrapała się w głowę, przekrzywiając kapelusz.

— A gdzie ja mam te zdjęcia z Florencji? Nie wiecie? Nie widziałyście ich w tej kupie?

— Widziałyśmy, ale to były slajdy.

— A, nie. Slajdy są późniejsze. Tamte to były zwyczajne odbitki i chyba nawet miałam dwa filmy…

— Alicja, jeśli już nawet zdjęcia zaczynasz gubić…

Zaczęło mi coś chodzić po głowie ( у меня начали появляться кое-какие соображения; chodzić — ходить; po głowie — по голове ).

— Czy to nie były przypadkiem te filmy ( а это, случайно, не были те пленки ), o których było tyle gadania ( о которых было столько разговоров ) jeszcze na Świętej Anny placu ( еще на площади Святой Анны )? — spytałam z zainteresowaniem ( с интересом спросила я ). — Co to miałaś zrobić odbitki ( ты должна была сделать снимки ) i komuś posłać ( и кому-то послать ), i najpierw nie odbierałaś z wywołania ( и сначала не забирала с проявки ), a potem nie mogłaś się zdecydować ( а потом не могла решиться ), które powiększać ( которые/какие увеличивать ), i w ogóle jeden melanż ( и вообще сплошная неразбериха )?

— Rzeczywiście ( действительно ), było coś takiego ( что-то такое было ) … To te ( это те )? Nie odbierałam z wywołania ( я не забирала /их/ из проявки ). Nie wiesz ( а ты не знаешь ), co ja z nimi mogłam zrobić ( что я могла с ними сделать )?

— W Warszawie ich nie było ( в Варшаве их не было ) — powiedziała Zosia kategorycznie ( категорично сказала Зося ). — Żeby nie było na mnie ( чтобы не было на меня = чтобы я не оказалась виноватой ). Żadnych filmów z Florencji nie robiłaś w Warszawie ( никаких пленок из Флоренции ты в Варшаве не делала ).

Zaczęło mi coś chodzić po głowie.

— Czy to nie były przypadkiem te filmy, o których było tyle gadania jeszcze na Świętej Anny placu? — spytałam z zainteresowaniem. — Co to miałaś zrobić odbitki i komuś posłać, i najpierw nie odbierałaś z wywołania, a potem nie mogłaś się zdecydować, które powiększać, i w ogóle jeden melanż?

— Rzeczywiście, było coś takiego… To te? Nie odbierałam z wywołania. Nie wiesz, co ja z nimi mogłam zrobić?

— W Warszawie ich nie było — powiedziała Zosia kategorycznie. — Żeby nie było na mnie. Żadnych filmów z Florencji nie robiłaś w Warszawie.

— Tutaj też nie ma ( здесь тоже нет ). Chyba że masz zdjęcia jeszcze gdzie indziej ( разве что ты имеешь = эти снимки лежат у тебя где-то в другом месте ).

— Nie, nigdzie więcej nie mam ( нет, больше их у меня нигде нет ). To gdzie one są ( тогда где они )?

— Według mojego rozeznania ( по моим сведениям = мне кажется ) Herbert je wozi w samochodzie ( Герберт их возит в машине ) — powiedziałam jadowicie ( ехидно сказала я ). — Niech pęknę ( пусть я лопну ), jeśli to nie jest ta tajemnicza paczka ( если это не тот таинственный пакет ).

— A wiesz, możliwe ( а знаешь, возможно ), że masz rację ( что ты права ) — przyznała Alicja w zamyśleniu ( задумчиво согласилась Алиция ). — O ile sobie przypominam ( насколько я себе припоминаю ), zamierzałam zrobić odbitki ( я собиралась сделать снимки ) i powiększenia ( и увеличения ) i zapakowałam je ( и упаковала их ), żeby oddać do zakładu ( чтобы отдать в печать; zakład — предприятие, заведение ). I potem już wszelki ślad po nich zaginął ( а потом уже их след: «всяческий след» пропал ) …

— Tutaj też nie ma. Chyba że masz zdjęcia jeszcze gdzie indziej.

— Nie, nigdzie więcej nie mam. To gdzie one są?

— Według mojego rozeznania Herbert je wozi w samochodzie — powiedziałam jadowicie. — Niech pęknę, jeśli to nie jest ta tajemnicza paczka.

— A wiesz, możliwe, że masz rację — przyznała Alicja w zamyśleniu. — O ile sobie przypominam, zamierzałam zrobić odbitki i powiększenia i zapakowałam je, żeby oddać do zakładu. I potem już wszelki ślad po nich zaginął…

Zosia stanowczym gestem ( Зося решительным жестом ) poprawiła jej przekrzywiony kapelusz ( поправила ее перекошенную шляпу ). Za drzwiami trzasnęła furtka ( за дверью хлопнула калитка ) i rozległy się kroki ( и раздались шаги ), po czym ktoś zapukał ( после чего кто-то постучал ). Otworzyłam ( я открыла ), bo one obie zajęte były ( поскольку обе они были заняты ) szarpaniem nakrycia głowy ( возней с покрытием головы ), które Alicja usiłowała zdjąć ( которое Алиция пыталась снять ), a Zosia uparła się jej w tym przeszkodzić ( а Зося усиленно пыталась ей в этом помешать ).

— Dobry wieczór ( добрый вечер ) — powiedziała Elżbieta ( сказала Эльжбета ). — Czy one się biją ( они что, дерутся )? Boże, jaki piękny kapelusz ( Боже, какая прелестная шляпа )!

Zosia stanowczym gestem poprawiła jej przekrzywiony kapelusz. Za drzwiami trzasnęła furtka i rozległy się kroki, po czym ktoś zapukał. Otworzyłam, bo one obie zajęte były szarpaniem nakrycia głowy, które Alicja usiłowała zdjąć, a Zosia uparła się jej w tym przeszkodzić.

— Dobry wieczór — powiedziała Elżbieta. — Czy one się biją? Boże, jaki piękny kapelusz!

Elżbiety nie widziałyśmy już prawie dwa tygodnie ( Эльжбеты мы не видели уже почти две недели ), sensacyjnych wiadomości miałyśmy mnóstwo ( сенсационных известий у нас было много ), ale wszystko zeszło na drugi plan ( но все отошло на второй план ) w obliczu wielkiego czerwonego ronda ( на фоне огромных красных полей шляпы ). Oszałamiający kapelusz przymierzyła z kolei Elżbieta ( потрясающую шляпу, в свою очередь, примерила и Эльжбета ) i okazało się ( и оказалось ), że jest jej chyba jeszcze lepiej niż Alicji ( что она ей идет даже больше, чем Алиции ).

— Będziesz go nosić ( будешь ее носить )? — spytała jakoś niepewnie ( спросила она как-то неуверенно ) i z wahaniem ( и с колебанием = колеблясь ).

— Wątpię ( сомневаюсь ) — odparła Alicja ( ответила Алиция ), z upodobaniem przyglądając się jej w lustrze ( с удовольствием глядя на нее в зеркале ). — One się mnie czepiają ( они ко мне цепляются ), ale chyba im jednak nie ulegnę ( но, пожалуй, я им не сдамся ). Raczej powinnaś go nosić ty ( скорее, ее должна носить ты ).

Elżbiety nie widziałyśmy już prawie dwa tygodnie, sensacyjnych wiadomości miałyśmy mnóstwo, ale wszystko zeszło na drugi plan w obliczu wielkiego czerwonego ronda. Oszałamiający kapelusz przymierzyła z kolei Elżbieta i okazało się, że jest jej chyba jeszcze lepiej niż Alicji.

— Będziesz go nosić? — spytała jakoś niepewnie i z wahaniem.

— Wątpię — odparła Alicja, z upodobaniem przyglądając się jej w lustrze. — One się mnie czepiają, ale chyba im jednak nie ulegnę. Raczej powinnaś go nosić ty.

Elżbieta spojrzała na Alicję spod czerwonego ronda ( Эльжбета взглянула на Алицию из-под красных полей ) oczami pełnymi niezwykłego blasku ( глазами, полными необычайного блеска ). Ten kapelusz miał coś w sobie ( в этой шляпе что-то было ) …

— Dałabyś mi go ( ты отдала бы ее мне ) …? Albo nie ( или нет ), może chociaż pożycz ( может, хоть дашь поносить ) …!

— Możesz go sobie wziąć na zawsze ( можешь взять/забрать ее себе навсегда ). Przynajmniej będę miała pewność ( по крайней мере, я буду уверена; pewność — уверенность ), że mnie te megiery nie zmuszą do wygłupów ( что эти мегеры не заставят меня дурачиться ). Wyglądasz znakomicie ( ты выглядишь превосходно )!

Elżbieta spojrzała na Alicję spod czerwonego ronda oczami pełnymi niezwykłego blasku. Ten kapelusz miał coś w sobie…

— Dałabyś mi go…? Albo nie, może chociaż pożycz…!