Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное

— To dlaczego ona żyje ( тогда почему она живет = жива )?!!! — krzyknęła Zosia półprzytomnie ( не вполне очнувшись крикнула Зося ), z bezrozumną pretensją ( с безрассудной обидой ).

Nim dopadłyśmy tego miejsca, Paweł już pomógł podnieść się Elżbiecie. Była podrapana, odzież miała nieco podartą, trzymała się za lewy łokieć i nie mogła stanąć na prawej nodze. Nie straciła zwykłego spokoju, tylko twarz jej przybrała wyraz lekkiego zdziwienia. Paweł był blady i wstrząśnięty.

— Widziałem to! — powiedział gorączkowo, podtrzymując Elżbietę. — Wpadł na nią specjalnie, na pełnym gazie! Skręcił na chodnik! Gruchnął jak w kaczy kuper! Byłem świadkiem!

— To dlaczego ona żyje?!!! — krzyknęła Zosia półprzytomnie, z bezrozumną pretensją.

— Bardzo przepraszam ( извините, пожалуйста ) — odparła Elżbieta łagodnie ( мягко ответила Эльжбета ). — Sama się dziwię ( я и сама удивляюсь ), ale mam wrażenie ( но у меня /такое/ впечатление ), że on się rozmyślił ( что он передумал ) w ostatniej chwili ( в последний момент ). Popchnął mnie jakoś bokiem ( толкнул меня как-то боком ). Zaraz ( сейчас ) … Chyba nie jest złamana ( вроде, она не сломана ) …

Spróbowała stanąć na nodze ( она попробовала встать на ногу ) i uczyniła kilka kroków ( и сделала несколько шагов ), mocno kulejąc ( сильно хромая ) i opierając się na Pawle ( и опираясь на Павла ). Zatrzymała się ( она остановилась ) i obejrzała łokieć ( и осмотрела локоть ).

— Nie jest tak źle ( не так уж и плохо ), zdarłam sobie trochę skórę ( немножко содрала кожу ), nic takiego ( ничего такого ) …

— No i widzisz ( ну, и видишь ), zachciało ci się napadu ( захотелось тебе нападения ) — powiedziałam nerwowo ( нервно сказала я ). — Masz napad ( имеешь = вот тебе и нападение ) …

— Bardzo przepraszam — odparła Elżbieta łagodnie. — Sama się dziwię, ale mam wrażenie, że on się rozmyślił w ostatniej chwili. Popchnął mnie jakoś bokiem. Zaraz… Chyba nie jest złamana…

Spróbowała stanąć na nodze i uczyniła kilka kroków, mocno kulejąc i opierając się na Pawle. Zatrzymała się i obejrzała łokieć.

— Nie jest tak źle, zdarłam sobie trochę skórę, nic takiego…

— No i widzisz, zachciało ci się napadu — powiedziałam nerwowo. — Masz napad…

— Jechał ostro ( он ехал быстро ), tam się skądś pokazał ( показался/появился откуда-то оттуда ) i skręcił zaraz za nią ( и повернул сразу за ней )! Specjalnie ( специально )! — upierał się Paweł ( настаивал Павел ). — Potem odbił z powrotem na prawo ( потом сиганул обратно вправо ) i prysnął jak świnia ( и удрал как свинья )! Myślałem, że to Alicja ( я думал, что это Алиция ) …

— Czym cię uderzył ( чем он тебя ударил )? — spytała gwałtownie Zosia ( резко спросила Зося ). — Pokaż tę nogę ( покажи эту ногу ) … Pokaż ten łokieć ( покажи этот локоть )! Możesz iść ( ты можешь идти )? To trzeba natychmiast opatrzyć ( это = ее нужно немедленно перевязать = нужно немедленно сделать перевязку )! To cud ( это чудо ), że trafiłaś w te miękkie krzaki ( что ты попала/угодила в эти мягкие кусты )!

— Średnio miękkie ( средне мягкие ) — poprawiła Elżbieta ( поправила Эльжбета ) z lekkim niesmakiem ( слегка недовольно ). — Usłyszałam go i obejrzałam się ( я услышала его и обернулась ), możliwe ( возможно ), że się trochę cofnęłam ( я чуть-чуть отступила ) i dlatego pchnął mnie bokiem ( и поэтому он толкнул меня боком ). Błotnikiem albo zderzakiem ( крылом или ограничителем ), nie wiem ( я не знаю ). Aha, jeszcze tu mnie coś boli ( ага, у меня еще тут что-то болит ) … Zaraz, kapelusz ( ой, подождите, шляпа ) …!

— Jechał ostro, tam się skądś pokazał i skręcił zaraz za nią! Specjalnie! — upierał się Paweł. — Potem odbił z powrotem na prawo i prysnął jak świnia! Myślałem, że to Alicja…

— Czym cię uderzył? — spytała gwałtownie Zosia. — Pokaż tę nogę… Pokaż ten łokieć! Możesz iść? To trzeba natychmiast opatrzyć! To cud, że trafiłaś w te miękkie krzaki!

— Średnio miękkie — poprawiła Elżbieta z lekkim niesmakiem. — Usłyszałam go i obejrzałam się, możliwe, że się trochę cofnęłam i dlatego pchnął mnie bokiem. Błotnikiem albo zderzakiem, nie wiem. Aha, jeszcze tu mnie coś boli… Zaraz, kapelusz…!

Podniosłam kapelusz ( я подняла шляпу ) i znalazłam w zaroślach jej torebkę ( и отыскала в зарослях ее сумочку ) i torbę na zakupy ( и хозяйственную сумку ).

— Oczywiście, znów czerwone ( конечно, опять красное )! — powiedziała Zosia ze wstrętem ( с отвращением сказала Зося ), oglądając się na kapelusz ( глядя на шляпу ). — Znienawidzę ten kolor ( я возненавижу этот цвет )!… Powinnyśmy były wczoraj przewidzieć ( мы должны были вчера предусмотреть ) … Zostaw to świństwo ( оставь/брось эту гадость )!

— Wykluczone ( исключено )! — zaprotestowała Elżbieta ( запротестовала Эльжбета ) z niezwykłą, jak na nią, gwałtownością ( с необычайной для нее несдержанностью ) — Mało, że mam siniaki ( мало того, что у меня синяки ), to jeszcze mam stracić kapelusz ( то я должна еще и шляпы лишиться )?

Podniosłam kapelusz i znalazłam w zaroślach jej torebkę i torbę na zakupy.

— Oczywiście, znów czerwone! — powiedziała Zosia ze wstrętem, oglądając się na kapelusz. — Znienawidzę ten kolor!… Powinnyśmy były wczoraj przewidzieć… Zostaw to świństwo!

— Wykluczone! — zaprotestowała Elżbieta z niezwykłą, jak na nią, gwałtownością. — Mało, że mam siniaki, to jeszcze mam stracić kapelusz?

W godzinę później ( часом позднее ), kiedy wróciła Alicja ( когда вернулась Алиция ), Elżbieta siedziała na kanapie ( Эльжбета сидела на диване ), już opatrzona ( уже приведенная в порядок ), obandażowana ( забинтованная ), oklejona plastrami ( обклеенная пластырями ), z okładem na nodze ( с компрессом на ноге ). Gdzieniegdzie spuchła ( кое-где = местами она припухла ), gdzieniegdzie zaczynała sinieć ( местами начинала синеть ), ale w gruncie rzeczy ( но, в сущности ) nie stało jej się nic poważnego ( с ней не случилось ничего серьезного ). O kartoflach zapomniałyśmy kompletnie ( о картошке мы совершенно забыли ) i rozgotowały się na miazgę ( и /она/ разварилась, как каша ), a w rozrzuconą na podłodze rybę ( а в разбросанную по полу рыбу ) wlazł Paweł ( залез Павел ). Obiad trzeba było zaczynać od zera ( обед нужно было = предстояло начинать с нуля ).

W godzinę później, kiedy wróciła Alicja, Elżbieta siedziała na kanapie, już opatrzona, obandażowana, oklejona plastrami, z okładem na nodze. Gdzieniegdzie spuchła, gdzieniegdzie zaczynała sinieć, ale w gruncie rzeczy nie stało jej się nic poważnego. O kartoflach zapomniałyśmy kompletnie i rozgotowały się na miazgę, a w rozrzuconą na podłodze rybę wlazł Paweł. Obiad trzeba było zaczynać od zera.

— A więc jednak to Anita ( значит, это все-таки Анита )! — zawyrokowała Alicja stanowczo ( решительно констатировала Алиция ). — Wszystko przez ten cholerny kapelusz ( все из-за этой чертовой шляпы )! Oprócz was tylko ona wiedziała ( кроме вас, только она знала ), zobaczyła kapelusz ( увидела шляпу ) i myślała, że to ja ( и думала, что это я )!

— A właśnie, że nie ( а вот и нет )!!! — wrzasnęła nagle Zosia ( внезапно крикнула Зося ) jakimś okropnym głosem ( каким-то страшным голосом ) i wyrżnęła patelnią w kuchnię ( и стукнула сковородкой о плиту ). — Tuż przedtem dzwoniła Ewa ( как раз перед этим звонила Эва )!!! Szlag może trafić ( с ума сойти можно )!!! Pytała ( она спрашивала ), czy Alicja chodzi w tym cudownym kapeluszu ( ходит = носит ли Алиция ту красную шляпу ), żeby to jasny piorun trafił ( черт бы их побрал )!!!

— A więc jednak to Anita! — zawyrokowała Alicja stanowczo. — Wszystko przez ten cholerny kapelusz! Oprócz was tylko ona wiedziała, zobaczyła kapelusz i myślała, że to ja!

— A właśnie, że nie!!! — wrzasnęła nagle Zosia jakimś okropnym głosem i wyrżnęła patelnią w kuchnię. — Tuż przedtem dzwoniła Ewa!!! Szlag może trafić!!! Pytała, czy Alicja chodzi w tym cudownym kapeluszu, żeby to jasny piorun trafił!!!

— Jak to, Ewa ( как это Эва ) …? — spytałyśmy ( спросили мы ), nieco zbaraniałe ( слегка обалдев ). Zosia uspokoiła się nieco ( Зося немного успокоилась ) i odstawiła patelnię ( и отодвинула сковородку ). Okazało się ( оказалось ), że Anita po wyjściu od nas ( что Анита после того, как вышла от нас ) wpadła na chwilę do Ewy do szpitala ( ненадолго зашла к Эве в больницу ) i opowiedziała jej o kapeluszu Alicji ( и рассказала ей о шляпе Алиции ), opisując go z najdrobniejszymi szczegółami ( описывая ее с мельчайшими подробностями ). Była tak przejęta jego urodą ( она была так растрогана ее красотой ) i urodą Alicji w nim ( и красотой Алиции в ней ), że zaraziła i Ewę ( что заразила и Эву ), która zadzwoniła z ciekawości ( которая позвонила из любопытства ).