Максим Дзевенис - Польские сказки

Czatowała przeto chwili, by samego spotkać pana. Strudzony walką, niewczasem, na zielonej upadł trawie; sen zakleił mu powieki. Skrycie czai czarownica, mak na oczy panu kładzie, by się ze snu nie obudził, i gałązką osikową w pierś uderza, a w tę stronę, kędy serce ludzkie bije.

I pierś się zaraz roztwarła(и грудь тотчас раскрылась; roztworzyć się – раствориться, раскрыться ) , i czerwone widać serce(и видно красное сердце) , jak drga ciągle i ustawnie(как /оно/ вздрагивает постоянно и неустанно; ciągle – постоянно; ustawnie – уст. неустанно; непрестанно, постоянно ) . Uśmiecha się czarownica i wyciąga rękę chudą(усмехается колдунья и протягивает тощую руку; uśmiechać się – улыбаться, усмехаться; chudy – худой, тощий ) , długimi palcami z lekka obejmuje całe serce i tak nieznacznie wyciąga(длинными пальцами слегка обхватывает всё сердце и так слегка = легко его вытаскивает; z lekka – слегка; obejmować – обнимать; обхватывать; nieznacznie – незначительно, слегка ) , że się rycerz nie obudził(что рыцарь не проснулся).

Wtedy mając w pogotowiu świeże od zająca serce(тогда, имея наготове свежее сердце от зайца = заячье сердце; pogotowie – готовность; mieć w pogotowiu – иметь наготове/под рукой ) , w pierś rycerza zaraz wkłada i zamyka otwór piersi(в грудь рыцаря сразу вкладывает и закрывает отверстие груди) . Sama odeszła na stronę(сама отошла в сторону; odejść – отойти; na – на, в ) , z radością w gęstych krzakach przyległa(с радостью в густых кустах прилегла; przylec – диал. прилечь ) , chcąc zobaczyć skutki czarów(желая увидеть последствия колдовства; chcieć – хотеть, желать; skutek – следствие, последствие; czary мн. – чары, волшебство, колдовство ).

I pierś się zaraz roztwarła, i czerwone widać serce, jak drga ciągle i ustawnie. Uśmiecha się czarownica i wyciąga rękę chudą, długimi palcami z lekka obejmuje całe serce i tak nieznacznie wyciąga, że się rycerz nie obudził.

Wtedy mając w pogotowiu świeże od zająca serce, w pierś rycerza zaraz wkłada i zamyka otwór piersi. Sama odeszła na stronę, z radością w gęstych krzakach przyległa, chcąc zobaczyć skutki czarów.

Jeszcze się rycerz nie zbudził(ещё не проснулся рыцарь) , a poczuł serce zajęcze(а /уже/ почувствовал заячье сердце) ! Co nie znał trwogi(/даром/ что не знал тревоги) , drżał bojaźliwie i rzucał ciałem(дрожал и трясся пугливо: «тряс телом»; drżeć – дрожать; bojaźliwie – боязливо, робко, пугливо; rzucać – бросать, подбрасывать, трясти ) ! Otwiera oczy(открывает глаза) , zbroja mu cięży(доспехи его тяготят; zbroja – латы, доспехи; ciążyć komuś – тяготить кого-л. ) , zaledwie powstał(едва встал/поднялся) , aż usłyszy psów szczekanie(аж = как слышит собачий лай; pies – собака, пёс )!

Jeszcze się rycerz nie zbudził, a poczuł serce zajęcze! Co nie znał trwogi, drżał bojaźliwie i rzucał ciałem! Otwiera oczy, zbroja mu cięży, zaledwie powstał, aż usłyszy psów szczekanie!

Dawniej lubił(прежде он любил; dawniej – раньше, прежде ) , kiedy gończe grały w kniei za zwierzyną(когда гончие заливались /лаем/ в дебрях за = на зверей; grać – играть; заливаться /о гончих/, zwierzyna – дичь, звери ) , teraz w trwodze(сейчас в тревоге; trwoga – тревога ) , wystraszony ucieka jak szary zając(испуганный убегает как серый заяц) ! Zaledwo wbiegł do komnaty(едва вбежал в покой; wbiec – вбежать; do – в /внутрь/; komnata – покой ) , chrzęst zbroi własnej(скрежет собственных доспехов; chrzęst – хруст; скрип; скрежет) , oręża(оружия; oręż – книжн. оружие ) , co się zszczerbił zwycięstwami(что зазубрилось победами = в победах; zszczerbić = uszczerbić – выщербить, зазубрить ) , i brzęk srebrnej ostrogi na nowo go trwoży(и звяканье серебряной шпоры снова его тревожит; brzęk – звон, бренчание, звяканье; na nowo – вновь, снова ) : zrzuca więc pancerz i szablę(сбрасывает он латы и саблю; więc – итак, следовательно, стало быть; pancerz – броня, панцирь; ист. латы ) , pada na łoże zmęczony(усталый падает на ложе).

Dawniej lubił, kiedy gończe grały w kniei za zwierzyną, teraz w trwodze, wystraszony ucieka jak szary zając! Zaledwo wbiegł do komnaty, chrzęst zbroi własnej, oręża, co się zszczerbił zwycięstwami, i brzęk srebrnej ostrogi na nowo go trwoży: zrzuca więc pancerz i szablę, pada na łoże zmęczony.

Dawniej we śnie marzył jeno to(раньше во сне мечтал только то) , o bójce(о драке; bójka – драка ) , to o łupach(то о трофеях; łup – добыча; трофей ) , teraz we śnie jęczy smutnie i na każde psa szczekanie albo hasło swojej straży(сейчас во сне стонет печально и на каждый собачий лай или знак своей стражи; hasło – лозунг; знак; szczekać – лаять, тявкать ) , co przy ognisku na baszcie czujnie strzegła przed napadem(что у костра на башне чутко стерегла от нападения; przy – при, у; baszta – башня; strzec – стеречь; przed – от /с нек. глаголами при указании на объект, от которого предпринимается защита, предохранение и т. д./ ) , drży jak dziecię i w poduszkę chowa oczy wystraszone(дрожит как дитя и прячет в подушку испуганные глаза).

Dawniej we śnie marzył jeno to, o bójce, to o łupach, teraz we śnie jęczy smutnie i na każde psa szczekanie albo hasło swojej straży, co przy ognisku na baszcie czujnie strzegła przed napadem, drży jak dziecię i w poduszkę chowa oczy wystraszone.

Wkrótce poganie otoczyli zamek(вскоре язычники = неверные окружили замок; poganin – язычник ) , rycerze i czeladź czeka na pana(рыцари и челядь ждут господина; czekać na kogoś, coś – ждать кого-л., что-л. ) , co im przewodził do bitwy i do zwycięstwa(что ими руководил в битве и /в/ победе; przewodzić komuś, czemuś – предводительствовать; руководить кем-л., чем-л. ) . Ale czekają na próżno(но ждут напрасно; na próżno – напрасно ) ! On mężny rycerz(оный мужественный рыцарь) , usłyszawszy szczęk oręża(услышав лязг оружия) , gwar żołnierzy(гомон солдат; gwar – шум, гомон ) , rżenie koni(ржание коней; rżeć – ржать ) , uciekł na zamku poddasze i stąd dopiero dojrzał mnogie pogańskie zastępy(убежал на чердак замка и только оттуда увидел многочисленные отряды неверных: «языческие отряды», uciec – убежать; mnogi – книжн. многочисленный, zastęp – книжн. отряд ).

Wtedy przypomniał sobie dawne wyprawy(тогда он вспомнил прежние походы; wyprawa – экспедиция, поход ) , zwycięstwa i sławę imienia swego(победы и славу своего имени; imię – имя ) . Jak bóbr zapłakał rzewnymi łzami(горько заплакал; rzewny – чувствительный, сентиментальный; трогательный; płakać rzewnymi łzami – горько плакать; płakać jak bóbr – горько плакать, рыдать в три ручья, разливаться ручьём ) , westchnął i mówi żałośnie(вздохнул и говорит печально; żałośnie – плачевно; жалобно, печально ) :

Wkrótce poganie otoczyli zamek, rycerze i czeladź czeka na pana, co im przewodził do bitwy i do zwycięstwa. Ale czekają na próżno! On mężny rycerz, usłyszawszy szczęk oręża, gwar żołnierzy, rżenie koni, uciekł na zamku poddasze i stąd dopiero dojrzał mnogie pogańskie zastępy.

Wtedy przypomniał sobie dawne wyprawy, zwycięstwa i sławę imienia swego. Jak bóbr zapłakał rzewnymi łzami, westchnął i mówi żałośnie:

– Bożeż mój(Боже ж /ты/ мой) , Boże(Боже) ! daj mi odwagę(дай мне отвагу) , przywróć mi siłę i męstwo(верни мне силу и мужество) ! Sztandary moje na polu bitwy już powiewają od dawna(знамёна мои с давних пор развеваются на поле битвы; sztandar – знамя; od dawna – с давних пор ) , a pan ich(а их хозяин) , dawniej zawsze na czele(прежде всегда впереди; czoło – лоб; na czele – впереди ) , dziś jak dziewczę bojaźliwy(сегодня как девушка пугливый) , z dymnika swojego zamku patrzy na zastępy swoje(из слухового окна своего замка смотрит на свои отряды; dymnik – слуховое окно ) ! Wróć mi serce(верни мне сердце) , by nie drżało(чтобы оно не дрожало) – wróć mi siłę(верни мне силу) , abym zbroję mógł udźwignąć(чтобы я мог поднять доспехи) ! Odżyw ciało czerstwością(оживи тело бодростью, odżywić – подкормить; уст. оживить ) i daj zwycięstwo(и дай победу).