СтаВл Зосимов Премудрословски - Бурпинг тути қурбоққа. Комедияи афсонавӣ

– – Ва аз ин рӯ, ба тавре ки ҳама хуб намемиранд, дорандагони бад нобуд мешаванд.

– – Онҳоро барои некӯ хӯрок диҳед.

– – Бале, агар мо дигар манбаи хӯрокро наёбем, ба ҳар ҳол мемурем. – Шиша хулоса кард ва ҳама фавран бо як овоз гиря карданд. Зулка ҳанӯз нафаҳмида буд, ки чӣ гуфта шудааст, барои ӯ зуд ҷудо шудан, муҳимтар буд ва ӯ худро ба боло кашида, яке аз гардишҳо ва чашмро бо ёрии устухони пой ба берун кашид ва дар ғилофак чашм пӯшид, баъд дар гардиш ва ғайра. Чашм ба даст дароз кард ва пас аз лаҳза ҷисм ба чашм давид, онро зад. Чашм аз бадан дур шуд ва асабро ба гардан дароз кард, он чашма пайдо шуд ва паси чашмро дар нақб кашид. Чашм бефоида буд ва аз сабаби дароз шудан, Зулкаро кашида, якбора ба девор зарба зада, як сӯрохро кӯфт. Чопик парвоз кард ва чашмаш дар кушода шуд. Бародарон ба наҷотдиҳӣ шитофтанд ва бори аввал бори аввал бо зарбаи мурғ «кашиданро» кашед, аз кӯшиши панҷум чашмони худро аз роҳбанд кашиданд ва девор афтида, номаълумро ба кушодани бузург кушод. Пеш аз он ки деҳа Галупи дар бораи ҳаёти заминӣ намедонист, ё маъмурият ба онҳо иҷозат намедод.

Ҳама ба дини пешини худ ғарқ мешуданд ва нури табиии заминии офтобро эҳсос мекарданд, то он даме, ки деҳа қисми калони Галупҳоро надид.

Ногаҳон, торикӣ боз омад ва гунҷишкаи аз ҳама Стасян ба сӯрохи сахт парвоз кард ва ба заминии шиками ӯ часпид…

– – Оҳ, ту кистӣ? – пурсид Зулка.

– – Ӯро мезанед!! – фарёд зад даҳум ва ҷангиёни оянда мавқеи ночиз омӯхтани ҳамлаи зидди «ҳавопаймоӣ» -ро гирифтанд. Аз зарбаҳо ҳама пашшаҳо пора-пора шуда, гурехтанд ва сеюм гурехтанд.

– – Ай, ах, ах, ах, ах!!!! бо овози баланд фарьёд зад. – барои чӣooooooh????

Стасян ғавғои онҳоро намефаҳмад ва аз ин рӯ тасмим гирифт, ки худро дифоъ кунад ва хӯрок хӯрад. Ӯ ду маротиба аз казули буд ва аз ин рӯ бо хушҳолӣ бо нӯги худ чашми Шишаро дид. Вай дод зад.

– – Aahai yay yay, ӯ газид ва ман, ки аблаҳ, барои ӯ шафоат мекунам. Ӯро задед, эй бачаҳо. – ва шӯришҳо боз ба гунҷишк ворид шуданд, ӯро зада заданд ва ҷаҳиши пурқуввати Зулка ӯро аз сӯрохи берун партофт. Кӯшишҳои ӯ бо панҷаҳои ӯ кумак карданд, ва ӯ худро аз берун аз сӯрохи худ ба бадан тела дод. Стасян, худро барқарор накарда, худро дар берун пинҳон кард ва гурехт. Вай дигар мисли пештара парвоз карда наметавонист. Аз зарбаҳои бегонагон ҳама пору ҳамроҳ бо пашшаҳо парвоз карданд, аммо ӯ зуд, зуд давид, зуд давид, зуд давид, зуд давид, давид, зуд давид, зуд давид, зуд давид, давид ва дар бехи кирм гум шуд, ба замин афтод ва хоб рафт…

Худи Генералисипилис дарҳол дар бораи ин ҳодиса дар охири ғор фаҳмидааст. Ҳама Галупии, Раисҷумҳури ӯ, Семисрак. Ин Шӯрои омӯхтаи Череповҳо дар сӯрохи Ботва парлумони олии Галупияи Бузург (NBVPVG) ин сӯрохи ноу-ҳауро омӯхт ва омӯхт. (Нора бино мебошад; Ботва ҷамъоварии ақли колония аст).

– – Аз ҳама хоҳиш мекунам, ки бархезад!! – хабар дод котиби матбуоти раёсати ҷумҳурии худ Касулия Зак, – Сам, Ҷаноби олии Бузургии манораҳо, Генералисифилис Ҳама Галупов, Раисҷумҳури Олӣ, Semisrak prt… OOOOTSTOOOOY!!!!

Ҳама дар торикӣ, яъне шохҳо истода буданд.

– – Ҳайҳай хлэйек як жул, аккос.

Сангҳои баҳрӣ, сангҳои баҳрӣ,

Иди гулемисҳо пир шуда буд … – бо истиқбол аз Черевичҳо Сарвари онҳо. Генералисфилис ҷои худро гирифт.

– – Ман шуморо ҷамъ кардам, салом, эй, мӯҳтарам, як-як, ки ба лабони ман расид, ҳиссиёт..

– – Чаро мо ба шох истода истодаем? – дар вақти суханронии сар, ҷавони ҳамсояи Черевич қатъ шуд ва дар пора пурсид. Вай бори аввал ба шӯро омад.

– – Хомӯш. Онҳо мегӯянд, ки онҳо рақс хоҳанд кард – мо рақс мекунем. – хитоб кард ҳамсояи ҷавон, дар тарафи рост истода. – Пас сабр кунед ва гӯш надиҳед, ки ба афсонаи Галупия гӯш диҳед.

– – Ана, бори охир.. – илова кард ҳамсояи дигар аз чап. – қариб як рӯз баландтар ҷаҳида.

– – Чаро? – пурсид ҷавон.

– – Чизе гуфтанӣ набуд, бинобар ин онҳо фикр карданд, ки маҷлис набояд беҳуда бошад…

– – Ва барои беҳтар андеша кардан, Роҳбар амр дод, ки ҷаҳида шавад…

– – Ва ман хобиданро дӯст медорам ва фарқ надорад, ки.. – гуфт сеюм аз чап ва хоб рафтааст.

– – Хоб? Пас шумо чизе намешунавед? – пурсид ҷавон.

– – Воқеан, ҷавоби Черевич, вақте ки шумо беҳтар хобед, шумо чӣ гуфтаашро хуб мефаҳмед. Хусусан таваққуф…

– – Салом ба шумо!! ғусса кард яке аз қадимтарин Черевичҳо.

– -… Ва наврасони мо бо як ҷонвари номаълум ва номаълум ба як ҷанги баробар ворид шуданд, ки фарши ошёнаи шикастаро барои мо ҷаҳони нав кушод. Ҳамин тавр, ба мо объектҳои ба ҳам монанд мавҷуданд, ки барои ҳаракат кардан, ҳамон чизеро, ки мо мекунем, ғизо диҳем…

Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.