Рыгор Бородулин - Здубавецьця (кнiга) (на белорусском языке)
- Название:Здубавецьця (кнiга) (на белорусском языке)
- Автор:
- Жанр:
- Издательство:неизвестно
- Год:неизвестен
- ISBN:нет данных
- Рейтинг:
- Избранное:Добавить в избранное
-
Отзывы:
-
Ваша оценка:
Рыгор Бородулин - Здубавецьця (кнiга) (на белорусском языке) краткое содержание
Здубавецьця (кнiга) (на белорусском языке) - читать онлайн бесплатно полную версию (весь текст целиком)
Интервал:
Закладка:
(Тое, што й думаеш.)
Дзед бабу нагнуў,
Касмацiцу раздуў,
Салодкае выкусiў,
Горкае выплюнуў.
(Ляшчынiна, арэх.)
Iшлi лесам, сьпявалi басам,
Несьлi драўляны пiражок зь мясам.
(Хаўтуры.)
Мужык карчы драў, драў,
Корч выдраў, кiнуў,
А дзюрку панёс.
(Хадзiў за вугал.)
Сядзiць Савасьцей
Бяз скуры, бяз касьцей.
(Куча.)
Дзесяць братцаў цягнуць невад
На Пердунову гару.
(Пальцы, порткi.)
Словы матчыны з Вушаччыны
(кнiга "Здубавецьця")
Ня хвалiся сеўшы, а хвалiся зьеўшы.
Той самы блiн, ды ў рэшацi.
Ня выходзiць у Хадоры тры блiны.
Хвацiў кашу шылам.
Лёг ня еўшы, ўстаў ня спаўшы.
Пайшла сучка баразной.
Цалое, малое, большае папалам.
Так ня так, ператакаваць ня будзем.
Беднаму Iваньку i ў п..дзе каменьнi.
Як увойдуць злыднi на тры днi, дык i за сем год ня выганiш.
За тры гады боты, як перуном, спалiла.
Пашкадаваў воўк кабылу - пакiнуў хвост ды грыву. Цi будзiць яна жыва?
Высьпеiць касьцянка - высьпiцца шляхцянка.
Карову б'ець зык, а бабу бабскi язык.
Новае сiтца пакуль навiсiцца, а як навiсiцца, дык i пад лаўкай наляжыцца.
Якiя мы самi, такiя нашы й санi.
Пазайздросьцiў х.. лапцю.
Надаела сабачай лапе ляжаць на стале, дык хай пад сталом паляжыць.
Чаго б сьляпы плакаў, каб сьцежку бачыў?
Хоць сабачына, абы вочы ня бачылi.
Ня было мяса, i п..да ня закраса.
У дурной птушкi дурныя песьнi.
Запытала зiма, дзе ты лета быў.
Ня быць казе на лазе, ня есьцi ёй брэду.
Зарадзiў Бог чалавечка - нi баран, нi авечка.
З кiм ня рос, таму ня дзьмi ў нос.
Ня купiў бацька шапкi - хай галава мерзьнiць.
Вашапруд на кут, а добраму чалавечку добра i ў запечку.
За гарой табе Насярэйка кланяўся.
Красавiца, што з-пад стала кусаецца.
I тыя хвалiлi, што цераз шлеi валiлi.
I качачка казала: ты-ты-ты-ты...
Дзень добры таму, хто ў гэтым даму!
Блiны з падскокам.
Спара ў дзяжу, i сын на вясну!
Дай, Божа, сесьцi на шчасьлiвым месьцi.
Хорша, Базыль, ня рассыпай табакi.
Хорша, тата, ня ўдавiся.
Каб шырэй ступаў, дык на чарку б папаў.
Сядзь, хай ня вiсяць, адарвуцца - разаб'юцца.
Забiрайце збрую i едзьце к х...
Калi ты курэц, дык i май свой тытунец.
Дурны, дурны, а скваркi любiць.
Яму гавары, а ён брык дагары.
Пазыкi ня ходзяць бяз'языкi.
Глядзеўшы з рук, зробiшся, як крук.
Няспадзеўкi - дзiця ў дзеўкi - жох.
А я жох сваё з запазухi.
Няўлад мая сучка - за хвост ды на плечы.
Толку, як з кiлы мазгоў.
Раньняя птушка цярэбiць дзюбку, а пазьная - вочкi.
I няўмека пячэць, як з засеку цячэць.
Ня лезь жаба, дзе конi куюць.
Хлiбай, ня дбай, хоць жыдка, ды многа.
Хоць сучку, абы грошы кучку.
Людскi рот - ня гарод, ня паставiш плот.
На чужы раток ня накiнеш нараток.
Ня будзь нi войтам, нi сватам, ня будзеш чалавекам праклятым.
Сам чорт адступiўся.
Разьеўся, як шыла.
З вялiкiх выбораў - лапцi ды абора.
Нагiнаючыся, ня нацалуешся.
Абыходзiмся мы бяз таго Гаўрылы, што каля нас ня жывець.
Фiц выйграў, фiц прайграў.
Дзесяць гадоў нявестка зжыла й ня ведала, што сучка бяз хваста.
Што ня гожа, тое няпрыгожа.
Матка ня знаiць, што цялятка рыкаiць.
Нечага козамi сена псуваць, яны й лыкi зьядуць.
На гора й сядун - дзiця.
На чужое шчасьце й мухай ня ўпасьцi.
З гора кот капусту есь.
Нi з колам у горла.
Грозен рак, ды ў срацы вочы.
Плач, галасi - рады ня дасi.
Падняўся вышэй папарацi.
Усюды гож, як шавецкi нож - i боты шыць, i бульбу крышыць (скаблiць).
Худы, як склезень.
Сыты, як рыдзель (як брысiк).
Мурзаты, як заткала.
Халодна, як у ваўкаўнi.
Мокры, як мачонка.
Ссох, як майскi венiк.
Сыт, хоць нажы вайстры на iм.
Дай Божа ў найме людзям, ды ня мне.
Хочаш мець злосьнiка - пазыч грошы.
Аддай рукамi, а хадзi нагамi.
Даюць, ды з рук ня пускаюць.
Дзе няма роста, там няма й прыгоства.
Дабрахвочы глядзiць скупому ў вочы.
Садраць, як чорт за бацьку.
Лепей касiць касой, чым дугой.
Смакам, смакам, смакаўно, а ўсё ж лепей за гаўно.
Ва ўдавы два наравы, а ў удаўца бяз канца.
Зьбялеў, як лiпа.
Бiся, сварыся, а на дабрыдзень слова кiнь.
Чужога рабёнка хоць маслам масьлi, а ён дзёгцем усё роўна сьмярдзiць.
Каб табе даў Бог здароўя з жабiны прыгоршчыкi.
Чужое дабро возьмiць (бярэць) за рабро (вылезiць праз рабро).
Кароўка - мамка, а сала - ямка.
У каго няма статку, у таго няма i ўпадку.
Цяжка толькi пачаць, а кiнуць ураз.
На вiд мужык хоць лапаць, абы жыць - ня плакаць.
Каб госьцi ня селi косьцю.
Галодны, як воўк жаробны.
Разгуляўся, як сабака ў торбе (у мяху).
Любiў бы Грасiм, каб чорт грошы насiў.
Журавы паляцелi - палудзень панясьлi.
Малады - першую галаву на карку носiць.
Еш, пакуль ня запяеш.
Ня круцi духамi.
Усiм кагалам i бацька з жыгалам.
Якая жонка ды ня жонка, а ўсё ж лепi за парасёнка: хату адчынiць i зачынiць.
Хоць насяры ды ўтапiся.
Тры п...ы попелу ня варты.
А дзе ж тое дзелася, што ў штанах вярцелася?
Жыць будзеш, але ня захочаш.
Няма чаго малiцца, калi з запазухi валiцца.
Згаварыўшыся, i бацьку можна забiць.
Як зяць на парог, дык цешча за яйцы.
У яго ў роце мухi любуцца.
Тады мужык з жонкай сварыцца, калi ў катле трасца варыцца.
Кармi гаўном - заб'еш гальнём.
Гонкая дзеўка, хоць на ёй вiшнi абiрай.
Даўгi, хоць сабак вешай.
Жывiце, як брацьцi, а рахуйцеся, як жыдзьдзi.
Хлеб на стале - рукi свае.
Каб цябе порах узяў.
П'юць так, што сабакi морду лiжуць.
Пакуль па каню, па аглоблi скарэй.
Ня бачыўшы цэлага, i лапленаму рад.
Сiраце даварыцца ў жываце.
Дзяўчына, як жалуд.
Хай той плачаць, хто бярэць, хай той скачаць, хто iдзець.
У Бога дзён ня рэшата.
Каму рупiць, таму й вочы лупiць.
Дайце Саўку спраўку.
Мазгi ў ствол пайшлi.
Служы верна й крадзь памерна.
У яго даўгоў, як у зайца ламоў.
Ня слухаiць, хоць ты яму вуха выварачавай.
Дзьве бабы й Тумаш - поўны кiрмаш.
Ня налечышся, а скалечышся.
Дзе дзiцё адно, там заўсягды ня ладно.
Адна жаўна й тая з гаўна (адно жаўно й тое з гаўно).
Пагода, аж трасецца.
На воўка памоўка, а мядзьведзь спадналуску.
Ждала, ждала й жданкi паела.
Каб усё было на пiндурах.
Ня перадкуй, як сабака перад пастухом.
Корчыцца, як скурат на агнi.
Нас нi вада ня размыiць, нi сьвiньня ня разрыiць.
Жывець шэртам, вэртам, перавэртам.
Ежа - толькi шалёнаму сабаку на хвост вылiць.
Ядкi на зуб.
Перад сячэць, а зад валачэць.
Калi ж будзе тое лялё?
Далёка пьяны гойкаў.
Воз ня воз - на семярых падвёз, а мне й досiць.
Па Пахомку шапка, па гаўну й пакрышка.
У мяне кароткi завароткi.
Яму не калёсы занасiць.
Чалавеча, цi ёсьць у цябе галава на карку?
Пацалуй мяне сягоньня, а я цябе заўтра.
Сваё сонца i ў попеле вiдно.
Ня знайшоў шчасьця зраньня - ня шукай яго на зьмярканьнi.
Читать дальшеИнтервал:
Закладка: