Светлана Лучицкая - Образ Другого. Мусульмане в хрониках крестовых походов
- Название:Образ Другого. Мусульмане в хрониках крестовых походов
- Автор:
- Жанр:
- Издательство:Алетейя
- Год:2001
- Город:СПб.
- ISBN:5-89329-451-3
- Рейтинг:
- Избранное:Добавить в избранное
-
Отзывы:
-
Ваша оценка:
Светлана Лучицкая - Образ Другого. Мусульмане в хрониках крестовых походов краткое содержание
Le present livre est consacré à l'analyse des traditions historique, littéraire et iconographique qui ont participé à la formation de l’image des musulmans à l’époque des croisades. On révèle les signes de l’alterité qui sont propres à ces traditions, aussi étudie-t-on revolution des représentations chrétiennes des musulmans au cours des XII–XIII ss. On accorde l'attention spéciale aux procédés narratifs de représentation qui aident aux chroniqueurs de créer l’image de l’Autre.
Образ Другого. Мусульмане в хрониках крестовых походов - читать онлайн бесплатно полную версию (весь текст целиком)
Интервал:
Закладка:
1055
Wil. Tyr. Р. 352: «Unde factum est, ut ab ea die dominus Balduinus Turcorum declinaret amicitiam, et suspectam penitus haberet fidem».
1056
О портретах христианских правителей см.: Giese W . Stadt- und Herrscherbeschreibungen bei Wilhel von Tyrus // Deutsches Archiv für Erforschung des Mittelalters. 1978. Jg. 34. Hf. 2. S. 381–409.
1057
Wil. Tyr. P. 689: «tenacissimus et fidelissimus prosecutor foederis».
1058
Ibid. Р. 725.
1059
Wil. Tyr. XIX, 2.
1060
Ibid.: «habebat ergo regni curam, turn quia regis erat socer, turn quia vir circumspectus erat plurimum».
1061
Ibid.: «rex autem deses, ebriosus, et epulo, solis vacabat deliciis, et libidine totus effluebat dissolutus».
1062
Ibid.: «quod utrum ex animo et ex dilectionis sinceritate procederet, an invitum impellere necessitas… quaerabatur. Poterat sane utrumque esse in causa».
1063
Prawer J . Histoire du royaume latin de Jérusalem. P., 1969. Т. 1. P. 427–461.
1064
Wil. Tyr. P. 905: «succinctus ad omnia, impiger, sedulus, plena sollicitudine circuit principes universos…».
1065
Ibid. P. 920: «viri molles et effeminati».
1066
Ibid. P. 921: «dolisque peragunt, quod virtuti sentiunt deesse et fraudis commercio virium redimunt defectus».
1067
Ibid. P. 667.
1068
Ibid. Р. 684: «hostes utriusque regni crudelissimus».
1069
Ibid. P. 664: «vir sagacissimus et rei militaris habens experientiam».
1070
Wil. Tyr. XII, 4: «rei militaris multam habens experientiam…»; XIV, 1.
1071
Ibid.: «animo fervens suos convocans et inter milia suorum primus verbo suos erigens, provocans exemplo, in medias nostrorum irruit acies…».
1072
Ibid. P. 685: «sicut vir erat industrius».
1073
Ibid. P. 669: «Nostri… admirantes, unde tanta hominis tam inclementis processeit humanitas…».
1074
Ibid. P. 684: «Sanguinus tanquam vermis inquietus, successibus in immensum elatus».
1075
Ibid. Р. 663: «Sanguinus vir sceleratissumus et christiarti nominis immanissimus persecutor».
1076
Ibid. P. 723: «Quam bonus eventus! Fit sanguine sanguinolentus / Vir homicida, reus, nomine Sanguineus».
1077
Ibid. P. 871: «potentissimus princeps».
1078
Ibid. P. 926: «violentissimus hosis noster, molestissimus persecutor».
1079
Ibid. P. 835.
1080
Ibid. P. 773: «fidei et nominis, more patris, maximus persecutor christiani Noradinus».
1081
Chronica magistri Rogeri de Hoveden // RS. L., 1870. Vol. 51. P. 75–79.
1082
Wil. Tyr. P. 956: «princeps tamen justus, vafer et providus».
1083
Ibid. P. 878: «Noradinus tam prudens quam providus princeps».
1084
Ibid. XIV, 1; IX, 5.
1085
Ibid. P. 823: «Noseredinus, vir audacissimus, rei militaris singularem apud Egyptios experientiam habens».
1086
Ibid. P. 832: «Noradinus vero, erat vir strenuus et successos suos continuare impiger».
1087
Ibid. Р. 723: «juxta traditiones illius populi superstitiosas, timens Deum…».
1088
Ibid. XVI, 1; IX, 5.
1089
Schwinges R . Kreuzzugsideologie und Toleranz. Studien zu Wilhelm von Tyrus. Stuttgart, 1978. S.189.
1090
Wil. Tyr. P. 723: «felix quoque et paternae ampliator heredirtatis».
1091
Syvan Е . L’islam et la croisade. Idéologie et propagande dans les réactions musulmanes aux croisades. P., 1968; Семенова Л. А. Из истории фатимидского Египта. М., 1974.
1092
Wil. Tyr. Р. 871: «…virum industrium et in armis strenuus».
1093
Ibid.: «et in re militari admodum exercitatum, militibus carum… suffragantibus meritis…».
1094
Ibid.: «Erat autem homo jam senior, pusillus statura, pinguis multum et corpulentior… in altero oculorum habens albuginem…».
1095
Ibid.: «laboris patientissimus, sed et sitim et famem aequanimiter tolerans, supra id quod aetas ilia soleat sustinere».
1096
Ibid. P. 842: «vir strenuus et de se plurimum praseumens».
1097
Ibid. P. 923.
1098
Ibid. Р. 905: «vir eloquens et urbane facundus».
1099
Zotz T . Urbanitas. Zur Bedeutung und Funktion einer antiken Wertvorstellungen innerhalb der höfischen Kultur des Mittelalter // Curialitas. Studien zur Grundfragen der höfisch-ritterlichen Kultur / Hg. J. Fleckenstein. Göttingen, 1990. S. 392–452.
1100
Wil. Tyr. P. 716, 785.
1101
Ibid. P. 906: «otium terimus» (Virg. Aen. IV, 271).
1102
Tit. Liv. 1, 57: «Regi juvenes… toium convivis comissationibusque inter se terebant…».
1103
Wil. Tyr. P. 905–906: «Magnus princeps es, nobilis et apud tuos clarissimus…».
1104
Ibid. P. 906: «Homo nobilis es, ut dixi, rego carus, semone potens et opere; esto inter nos pacis mediator».
1105
Ibid. Р. 716, 785, 906.
1106
Le Chevalier au Cygne et la fin d’Elias / Ed. E. Mickel, J. A. Nelson. Alabama, 1977; Li Romans de Baudouin de Sebourc / Éd. L.-N. Boca. Valenciennes, 1841. Vols. 1–2; Christ L. S., Cook R. F . Le deuxième cycle de la croisade (deux études sur son dévéloppement). Génève; Droz, 1972.
1107
Об этом рассказано, в частности, в «шансон де жест» второго цикла крестовых походов «Салах-аддин». См.: Larry С. S . Saladin. Suite et fin du deuxième cycle de la croisade, édition critique. Génève, 1972.
1108
См.: Tolan J . Mirror of Chivalry: Salah al-din in the Medieval European Imagination // Images of the Other: Europe and the Muslim world before 1700 // Cairo Papers on Social Science / Ed. D. R. Blanks, 1996. T. 19. № 2. P. 7–38; Paris P. La légende de Saladin // Journal des Savants. 1893. Mai. P. 284–298. 1893. Juin. P. 354–365; 1893. Juillet. P. 429–439, 1893. Août. P. 486–498.
1109
Wil. Tyr. P. 1003.
1110
Mattheus Parisiensis Chronica maiora / Éd. H. R. Luard // RS. L., 1876. Vol. 3. № 57. P. 323: «sancti… nominis immanissimus persecutor».
1111
Wil. Tyr. P. 952: «pro votis tyrannide».
1112
Ibid. P. 936: «magnus et nobilis potentissimus».
1113
Ibid. P. 925: «armis strenuus».
1114
Ibid. P. 1046: «vir impiger, et per omnia strenuum agens principem».
1115
Ibid. Р. 925: «Salahadinus… vir acris ingenii, armis strenuus, et supra modum liberalis».
1116
Ibid. P. 1003.
1117
Ibid. P. 1003: «noster immanissimus Salahadinus dextris eventibus et prospera fortuna in tantam est elatus superbiam…».
1118
Ibid. P. 1037: «Salahadinus interea, sicut erat vir vigilantissimus, et tot mentis ardore ad dilatandum nominis suis gloriam et regni incrementum anhelabat, nostrorum vires quasi pro nihil ducens et ad majora suspirans, ad partes transire disponit orientates».
1119
Ibid. Р. 971: «Наес sane omnia Salahadinus… vir genere quidem humilis, extremae conditionis homo, secunda nimis arridente fortuna, possidet…».
1120
Кудрявцев О. Ф., Уколова В. И. Представления о Фортуне в Средние века и Возрождение // Взаимосвязь социальных отношений и идеологии в средневековой Европе. М., 1983. С. 174–202.
1121
Ibid. Р. 968: «contra fidelitatem domini sui, cuius servus fuerat, omnes illius porvinciae urbes recepit».
1122
Ibid. Р. 971: «Salahadinus spretis humanitatis legibus, immemor factus suae conditionis et beneficiorum sibi a patre pueri coliatorum ingratus, ita contra dominum suum adhuc inpuberem insurrexisset».
1123
Ibid. P. 925: «Mortuo ergo calipha, regiam Gazam et thesauros et cuncta illius domus desiderabilia…».
1124
Ibid. P. 951–952.
1125
Chronica Magistri Rogeri de Hoveden // RS. L., 1870. Vol. 51. P. 75–79.
1126
Ibid.: «et unus est, scilicet Saladinus, qui in praesenti opprimit ecclesiam Dei, et earn cum sepulcro Domini, et sancta civitate Jerusalem, et cum terra in qua steterunt pedes Domini, occupatam detinet».
1127
См. о преобладании земных интересов над провиденциальными: Заборов М. А. Введение в историографию крестовых походов. М., 1966. С. 142–143.
1128
Continuation de Guillaume de Tyr / Éd. M. Morgan. P., 1982. Cap. LIII. P. 66: «…ains revenge par ceaus qui sont en Jerusalem de lor sane espandant par mi les rues de Jerusalem… autretant come Godefroi espandi de celui des Sarazins».
1129
Ibid.: «Ore, dist il, por l’amor de Dieu… je… lor leirai lor mueble et lor avoirs рог faire lor volente come dou lor, mais lor cors seront en ma prison».
1130
Ibid. Cap. LVII: «Et firent metre en escrit les nons des povres genz qui esteient en chascune rue».
1131
Ibid. Cap. LVIII: «Les femes et les filles as chevaliers qui mors et pris furent en bataille…. eles alerent devant Salahadin et li crierent merci… On lor dona tant qu’eles loerent a Dieu et au siecle dou bien et de l’onor que Salahadin lor avoit fait».
1132
Ibid. Cap. LII.
1133
Wil. Tyr. Р. 267.
1134
Wil. Туг, Р. 105: «Cosdroe, Persarum satrapa nequissimus».
1135
Так, хронист упоминает о персидско-ассирийских контактах и конфликтах (Wil. Tyr. Р. 120–122).
Читать дальшеИнтервал:
Закладка: