Агостино Паравичини Бальяни - Тело Папы
- Название:Тело Папы
- Автор:
- Жанр:
- Издательство:Литагент АСТ
- Год:2021
- Город:Москва
- ISBN:978-5-17-127223-4
- Рейтинг:
- Избранное:Добавить в избранное
-
Отзывы:
-
Ваша оценка:
Агостино Паравичини Бальяни - Тело Папы краткое содержание
В основе книги – рассуждения автора о сущности власти, о божественном и природном в человеке. Мир римских пап с мечтами о долголетии и страхом смерти, спорами о хрупкости тела и бессмертии души предстает перед нами во всем его многообразии.
Перевод книги на русский язык выполнил российский медиевист, доктор исторических наук, специалист по культуре средневекового Запада Олег Воскобойников.
В формате PDF A4 сохранен издательский макет.
Тело Папы - читать онлайн бесплатно ознакомительный отрывок
Интервал:
Закладка:
508
Недавнее критическое издание Ibid. Vol. IV. P. 69–288. Текст о смерти папы содержится также в рукописи Vat. lat. 5944. Fol. 230r–234r; Herklotz I. Paris de Grassi Tractatus de funeribus et exequiis und die Bestattungsfeiern von Päpsten und Kardinälen in Spätmittelalter und Renaissance // Skulptur und Grabmal des Spätmittelalters in Rom und Italien. Wien, 1990. S. 228. Anm. 45. Помощник папского ризничего при Урбане V (1362–1370), Амейль стал официальным исповедником папы при Григории XI (1370–1378) и Урбане VI (1378–1389). Последний назначил его за верность епископом Синигальи (1386), потом патриархом Градо (1387). В 1400 году Бонифаций IX перевел его на кафедру латинского патриарха Александрии in partibus Dykmans M. Le cérémonial papal. Vol. IV. P. 13–24.
509
Ibid. Vol. IV. P. 221. N. 990: «Item notandum quod immediate dum corpus extra cameram fuerit, camerarius debet recipere omnes claves cubiculariorum camere pape, et debet vocare tres priores cardinales, scilicet episcoporum, presbiterorum et diaconorum, et eis assignare omnia iocalia pape, et inventaria solum in scriptis, et dare eis copiam omnium, si petierint».
510
Ibid. Vol. IV. P. 218. N. 967: «Et etiam sacrista de capella omnia iocalia sibi tradat non sine inventario in cassis clausis. Claves vero idem sacrista penes se retineat, quoniam officium perpetuum est».
511
Ibid. Vol. IV. P. 220. N. 984: «Camerarius vero et alii prelati domus, et tota familia domus, vultibus coopertis cum capuciis, associent corpus et in capella sedeant».
512
Ibid. Vol. IV. P. 221. N. 989: «Item notandum quod si camerarius sit cardinalis, dum corpus lavatur et portatur ad capellam, non consuevit associare funus. Quod si non sit cardinalis, debet omnia videre et ordinare, et corpus cum aliis prelatis associare, et sibi portatur cauda, sive sit cardinalis, sive non».
513
Ibid. Vol. IV. P. 222. N. 998: «Primo ipse camerarius indutus capa nigra, si non sit cardinalis (et tunc cauda sibi non portatur, nec per totam novenam in exequiis). Quod si sit cardinalis, non induitur nigro, neque rubeo aut viridi colore, sed aliis coloribus».
514
Ibid. Vol. IV. P. 224–225. N. 1021–1027.
515
Фанон из белого шелка предназначен исключительно для папы. Это два круга, расшитых параллельными красными и золотыми полосками, с отверстием посередине, чтобы надевать его через голову на плечи, поверх альбы.
516
Ibid. Vol. IV. P. 219. N. 976: «Tunc quasi sedendo erigant eum dicti penitentiarii, et induant ipsum totaliter sacris vestibus rubei coloris: primo sandaliis albis, cinctorio et subcintorio, fano, stola tunicella, manipulo, dalmatica, cirothecis, planeta, pallio de corpore Petri sumpto , et plicent fanum super caput, et circa scapulas circumdent, ac si deberet celebrare, et ponant in capite eius biretam albam cum mitra alba sine perlis et sine auro».
517
Ibid. Vol. IV. P. 217. N. 953: «Demum debet idem papa, vel camerarius eius, convocare omnes cardinales suos ante mortem suam per duos vel per tres dies antequam loquelam amitat, et in presentia ipsorum debet condere testamentum et eligere sepulchrum».
518
Ibid. Vol. IV. P. 217. N. 954–955: «Item debet protestari quomodo ipse moritur et mori vult in unitate fidei, et quomodo credit unam Ecclesiam catholicam, et omnes articulos fidei, pro quibus paratus est mori». «Item quomodo non bene gessit se in regimine papatus, et quod nonnullos, et ipsi cardinales parcant sibi, et omnes quos indebite vel iniuste si quos offendit».
519
Ibid. Vol. IV. P. 217. N. 960: «Item debet eis recommendare Ecclesiam, et quod provideant de bono pastore in pace et in tranquillitate, et quod, si eis videretur bonum, talis vel tales essent boni pro regimine iuxta conscientiam suam»; N. 957: «Item debet eis revelare debita per eum contracta pro Ecclesia Dei, ut eius successor illis satisfaciat»; N 958: «Item etiam qui sunt creditores et qui tenentur sibi et Ecclesie Romane, et ubi sunt thesauri, iocalia et bona sua et Ecclesie».
520
Ibid. Vol. IV. P. 217. N. 959: «Item debet cardinalibus aliquas gratias concedere in foro conscientie».
521
Ibid. Vol. IV. P. 221. N. 992: «Notandum etiam quod dum fiunt exequie in capella, si aliqui cardinales volunt interesse, stent in banchis sine paramentis, induti capis laneis non rubei coloris»; N. 993: «Et sic infra totam novenam alio quam dicto colore utantur…». P. 222. N. 999: «Neque alii cardinales per totam novenam dictis coloribus debent uti». Если папа умирал в Риме, сенатор Города тоже не может надевать черный по должности, propter officium, «разве что приватно, из любви к папе» (Ibid. Vol. IV. P. 219. N. 1029: «Senator urbis propter officium non utitur nec vestitur, nisi vellet facere per se amore pape»).
522
Ibid. Vol. IV. P. 222. N. 1001.
523
Ibid. Vol. IV. P. 227. N. 1039.
524
Ibid. Vol. IV. P. 219. N. 976: «Tunc quasi sedendo erigant eum dicti penitentiarii, et induant ipsum… pallio de corpore Petri sumpto … et plicent fanum super caput, et circa scapulas circumdent, ac si deberet celebrare, et ponant in capite eius biretam albam cum mitra alba sine perlis et sine auro»; P. 219. N. 978: «super feretrum novum vel lectica, in quo debet esse bonum matalacium coopertum de serico rubeo cum una pulcra vona seu coopertorio etiam de serico rubeo, et desuper debent esse duo panni de auro se tenentes. Et circumquaque debent pendere arma sua et Ecclesie, in panno serico nigro vel iacintino»; ср. P. 223. N. 1003: «Advertat tamen quod omni die ad minus sint XL torticia circa feretrum seu castrum doloris, desuper vero non debent esse candele nisi prima die. Et in novena dictum castrum debet circumdari panno serico cum armis pape et Ecclesie»; P. 220. N. 979: «Item subtus caput eius pulvinar coopertum de panno aureo, et post pedes eius in eodem feretro aliud pulvinar consimile cum floxis de serico et cordonibus de auro, super quod debent stare duo capelli seu pilei pape».
525
Ibid. Vol. IV. P. 227 N. 1042: «Item sciendum quod barbitonsor pape non retiret cassam cum rasoribus et cum hiis que intra sunt; item de bacili argenteo. Postea novus papa facit sibi dare X vel XII florenos. Verumtamen bacile semper in camera pape cum rasoriis et tobaliolis remanet».
526
Ibid. Vol. IV. P. 218. N. 970: «Et interim cum illis fratribus de bulla, si fuerint, vel de Pignota, cum aqua calida cum bonis herbis, quam cubicularii parare debent, lavent corpus bene, et barbitonsor radat sibi caput et barbam» .
527
Ibid. Vol. IV. P. 227. N. 1043: «Item si paneterii et buticularii petunt tobaleas vel bottas, nihil detur eis, quia habent gagia sua. Quod si non darentur eis, rationem haberent petendi in tobaleis in quibus papa ultimo comedit, et in bottis de quibus tunc ultimo bibebat vinum». Эта норма противоречит тому, что можно прочесть в одной книге о правах и обязанностях членов папской familia, созданной в 1261–1294 гг.: прислуга могла рассчитывать на «старые одежды папы после того как избран новый». Братья, готовившие прах, согласно старой традиции, получали ложе, на котором умер папа. Frutaz A.M. La famiglia pontificia in un documento dell’inizio del sec. XIV // Palaeographica Diplomatica et Archivistica. Studi in onore di Giulio Battelli. T. II. R., 1979. Р. 301, 308.
528
О смерти см.: Ibid. Vol. IV. P. 216–227. N. 949–1044; о конклаве: Ibid. Vol. IV. P. 228–231. N. 1045–1076.
529
LP. T. II. P. 305.
530
LP. T. II. P. 318: «subita passione correptus quam a costa Greci pleuresyn appellari iusserunt, suis ac multis fratris undique convocatis, facta confessione ac corpore cum sanguine Redemptoris acceptis».
531
LP. T. II. P. 323: «Nec mora, confessus et ordinatus, omnibus ululantibus, obdormivit in Domino».
532
LP. T. II. P. 458: «In Suriano castro prope Viterbium, ubi cardinales et curiales in Viterbio morantes ad suum conspectum evocabant».
533
Schimmelpfennig B. Die Zeremonienbücher. S. 188 (‘Sammlung A’, XVIII): «Hodie… dominus noster dominus Benedictus papa XI in presentia fratrum (ossia i cardinali) dixit, se fuisse confessum in ista infirmitate et comunicasse… Professus est etiam prius fidem catholicam dicens, quod vixerat in fide Ecclesie Romane et in hac volebat mori, extra quam non erat salus; et si aliud diceretur, non credatur cum adiuratione per sanguinem domini nostri Iesu Christi». Ср.: Ibid. S. 44.
534
Сцена смерти Александра V в «Папской книге» служила, конечно, легитимации избрания понтифика синодом в Пизе: «Ante eius mortem, convocatis ad se cardinalibus, ad eos sermonem habuit… exhortans eos ad unitatem servandam, et protestans per eam mortem quam se continuo facturum cognoscebat, credere et tenere rite et iuridice omnia processisse in concilio Pisano, ipsumque licet indignum fore Christi vicarium, rite et legitime ad apicem summi apostolatus vocatum… Ipseque lacrimans, cardinalibus eciam lacrimantibus, eos benedixit, et paulo post Deo animam dedit». T. II. P. 511.
535
О кардинальских завещаниях см.: Paravicini Bagliani A. I testamenti. S. XLIII. Папских завещаний XIII–XV вв. сохранилось мало. О Мартине IV Салимбене сообщает, что его душеприказчиком был назначен кардинал Джакомо Савелли. Салимбене де Адам. Ук. соч. С. 616. De Wadding L. Annales Minorum. T. V. Quaracchi, 1935. P. 154. Однако завещание Мартина IV не сохранилось. От Джакомо Савелли (Гонория IV) дошло кардинальское завещание. Paravicini Bagliani A. I testamenti. S. 197–206. О «завещании», точнее о «посмертном дарении», donatio causa mortis, Климента V см. Ehrle F. Der Nachlass Clemens V. und der in Betreff desselben von Johann XXII. (1318–1321) geführte Process // Archiv für Litteratur— und Kirchengeschichte des Mittelalters. 1889. № 5. S. 104–149; завещание Григория XI: D’Achery L. Spicilegium. T. VI. P. 675–690); Николая V: RIS. Vol. III. 2. P. 945–958.
Читать дальшеИнтервал:
Закладка: