Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное
- Название:Wszystko czerwone / Всё красное
- Автор:
- Жанр:
- Издательство:АСТ; Восток-Запад
- Год:2008
- Город:Москва
- ISBN:978-5-17-051115-0
- Рейтинг:
- Избранное:Добавить в избранное
-
Отзывы:
-
Ваша оценка:
Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное краткое содержание
Билингва. Польский язык с Иоанной Хмелевской. Метод чтения Ильи Франка.
В книге предлагается произведение Иоанны Хмелевской "Все красное", адаптированное (без упрощения текста оригинала) по методу Ильи Франка Уникальность метода заключается в том, что запоминание слов и выражений происходит за счет их повторяемости, без заучивания и необходимости использовать словарь. Пособие способствует эффективному освоению языка, может служить дополнением к учебной программе. Предназначено для студентов, для изучающих польский язык самостоятельно, а также для всех интересующихся польской культурой.
Wszystko czerwone / Всё красное - читать онлайн бесплатно полную версию (весь текст целиком)
Интервал:
Закладка:
— Zapewne w samobójczych zamiarach ( наверное, в целях самоубийства ) — mruknęłam ( буркнула я ), niepewna ( будучи неуверенной ), ile ze swoich wiadomości powinnam zdradzić ( сколько = какую часть из своей информации мне стоит раскрыть ).
— Dlaczego w samobójczych ( почему самоубийства )? — spytała Zosia ( спросила Зося ).
— Liczą na to ( рассчитывают на то ), że stracą życie ( что потеряют жизнь = лишатся жизни ) przez następną pomyłkę zbrodniarza ( из-за следующей ошибки преступника ) …
Popatrzyliśmy na siebie w osłupieniu, przy czym moje było jeszcze stosunkowo najmniejsze.
— Na litość boską, co się stało? — spytała zdumiona Alicja. — cóż oni mnie tak dziwnie odwiedzają?
— Zapewne w samobójczych zamiarach — mruknęłam, niepewna, ile ze swoich wiadomości powinnam zdradzić.
— Dlaczego w samobójczych? — spytała Zosia.
— Liczą na to, że stracą życie przez następną pomyłkę zbrodniarza…
— Ten Roj był jakiś dziwny ( этот Рой был какой-то странный ), nie uważacie ( вам не кажется )? — przerwała Alicja ( перебила Алиция ). — Joanna, co ta Ewa wykombinowała ( Иоанна, что эта Эва выдумала )? Dlaczego on jej szuka ( почему он ее ищет )? Ona tu była sama ( она тут была одна )?
— Tu była sama ( тут была одна ) — odparłam z wyraźnym naciskiem na „tu” ( ответила я с сильным ударением/нажимом на «тут» ).
— A gdzie nie ( а где — нет )?
— Nie wiem ( не знаю ). Prawdopodobnie gdzie indziej ( вероятно, в каком-то другом месте ). Nie mam pojęcia ( я не имею понятия ), co wykombinowała ( что она выдумала ), nie wiem ( не знаю ), dlaczego jej nie ma w domu ( почему ее нет дома ), bo powinna być ( потому что должна бы быть ), nie wiem ( не знаю ), dlaczego Roj jej szuka ( почему Рой ее ищет ) i w ogóle to wszystko razem wcale mi się nie podoba ( и вообще все это, вместе взятое, мне совсем не нравится ).
— Ten Roj był jakiś dziwny, nie uważacie? — przerwała Alicja. — Joanna, co ta Ewa wykombinowała? Dlaczego on jej szuka? Ona tu była sama?
— Tu była sama — odparłam z wyraźnym naciskiem na „tu”.
— A gdzie nie?
— Nie wiem. Prawdopodobnie gdzie indziej. Nie mam pojęcia, co wykombinowała, nie wiem, dlaczego jej nie ma w domu, bo powinna być, nie wiem, dlaczego Roj jej szuka i w ogóle to wszystko razem wcale mi się nie podoba.
Alicja patrzyła w wybite okno w posępnej zadumie ( Алиция смотрела сквозь выбитое окно в мрачном раздумье ).
— Mnie też nie ( мне — тоже нет ). Skąd on się nagle wziął ( откуда он тут вдруг взялся )? Czy on jej rzeczywiście szuka ( он действительно ее ищет )? Dlaczego tu ( почему тут )? Najpierw Anita ( сначала Анита ), potem Roj ( потом Рой ) …
— Myślałam w pierwszej chwili ( в первый момент я подумала ), że Paweł ma rację ( что Павел прав ) i Anita jest podejrzana ( и Анита подозрительная = подозревала Аниту ) — przerwała Zosia ( перебила Зося ).
— Ale teraz nie jestem pewna ( а теперь я не уверена ). Anita stała na ulicy ( Анита стояла на улице ) i wcale się nie ukrywała ( и вовсе не скрывалась = не пряталась ), a ten Roj wyskoczył jak diabeł z pudełka ( а этот Рой выскочил, как черт из коробки ). Może to on się tam przedzierał przez ogród ( может, это он там пробирался через сад )?
— Może oni w ogóle coś kombinują razem ( может, они вообще что-то вместе задумали ) …?
— On był samochodem ( он был на машине ) — powiedział Paweł ( сказал Павел ). — Słyszałem ( я слышал ), jak przyjechał i odjeżdżał ( как он приехал и уезжал ).
Alicja patrzyła w wybite okno w posępnej zadumie.
— Mnie też nie. Skąd on się nagle wziął? Czy on jej rzeczywiście szuka? Dlaczego tu? Najpierw Anita, potem Roj…
— Myślałam w pierwszej chwili, że Paweł ma rację i Anita jest podejrzana — przerwała Zosia.
— Ale teraz nie jestem pewna. Anita stała na ulicy i wcale się nie ukrywała, a ten Roj wyskoczył jak diabeł z pudełka. Może to on się tam przedzierał przez ogród?
— Może oni w ogóle coś kombinują razem…?
— On był samochodem — powiedział Paweł. — Słyszałem, jak przyjechał i odjeżdżał.
— Nie wiem ( не знаю ), czy Roj jest mordercą ( убийца ли Рой ), chociaż to możliwe ( хотя это возможно ) — wyznała Alicja z niechęcią ( неохотно признала Алиция ). — Może on się skradał przez ogród ( может, он подкрадывался через сад ), żeby zobaczyć ( чтобы увидеть = посмотреть ), czy nie ma tu Ewy ( нет ли тут Эвы ), a Paweł go spłoszył ( а Павел его спугнул ).
— I co ( и что ), miał przy sobie pistolet ( он имел = у него был с собой пистолет ), którym rzucał w Anitę ( которым он бросал в Аниту )?
— Ja się nie znam ( я не разбираюсь ) — powiedział Paweł niepewnie ( неуверенно сказал Павел ). — Ale może on chce zastrzelić swoją żonę ( но, может, он хочет застрелить свою жену )?
— O rany boskie, dajcie spokój ( о, Боже, успокойтесь же вы )! — zniecierpliwiła się Zosia ( потеряла терпение Зося ). — W końcu gdzie my jesteśmy ( в конце концов, где мы находимся )?! W Hiszpanii ( в Испании ), na Sycylii ( на Сицилии ) …?! Tu jest Skandynawia ( тут Скандинавия ), kto tu morduje żony ( кто тут убивает жен )?!
— Duńskie żony są na ogół mało podobne do Ewy ( датские жоны вообще-то мало похожи на Эву ) …
— No dobrze ( ну, хорошо ), ale to przecież nie o to chodzi ( но речь-то ведь не об этом )! Edek nie był niczyją żoną ( Эдек не был ничьей женой )! A zaczęło się od Edka ( а началось с Эдека )! Opamiętajcie się ( опомнитесь )!
— Nie wiem, czy Roj jest mordercą, chociaż to możliwe — wyznała Alicja z niechęcią. — Może on się skradał przez ogród, żeby zobaczyć, czy nie ma tu Ewy, a Paweł go spłoszył.
— I co, miał przy sobie pistolet, którym rzucał w Anitę?
— Ja się nie znam — powiedział Paweł niepewnie. — Ale może on chce zastrzelić swoją żonę?
— O rany boskie, dajcie spokój! — zniecierpliwiła się Zosia. — W końcu gdzie my jesteśmy?! W Hiszpanii, na Sycylii…?! Tu jest Skandynawia, kto tu morduje żony?!
— Duńskie żony są na ogół mało podobne do Ewy…
— No dobrze, ale to przecież nie o to chodzi! Edek nie był niczyją żoną! A zaczęło się od Edka! Opamiętajcie się!
Spróbowaliśmy się opamiętać ( мы попробовали опомниться ) i potrwało to prawie dwie godziny ( и это продолжилось примерно два часа ). Osobliwe poczynania Ewy i Roja ( своеобразные поступки Эвы и Роя ) uniemożliwiły mi zachowanie pełnej tajemnicy ( не позволили мне соблюсти полной тайны ). Tak Zosia, jak i Paweł zorientowali się w końcu ( как Зося, так и Павел в конечном счете сориентировались = догадались ), że istnieje jakiś związek ( что существует какая-то связь ) pomiędzy Ewą a facetem w czerwonej koszuli ( между Эвой и типом в черной рубахе; a — а, и ) i na dobrą sprawę ( и, коли на то пошло ) tylko Ewa mogła mieć jako tako uzasadnione motywy ( только Эва могла иметь = у Эвы могли быть более-менее обоснованные мотивы ), żeby załatwić awanturującego się Edka ( чтобы прикончить буянящего Эдека ). Anita poszła w niepamięć ( Анита пошла = была забыта; niepamięć — забвение ). Jedyne ( единственное ), co nas odrobinę stopowało ( что нас немного останавливало ) w snuciu daleko idących podejrzeń ( в построении далеко идущих подозрений ), to całkowity brak jakichkolwiek wiadomości Alicji na ten temat ( это полное отсутствие каких-либо сведений = осведомленности Алиции на эту тему ).
Spróbowaliśmy się opamiętać i potrwało to prawie dwie godziny. Osobliwe poczynania Ewy i Roja uniemożliwiły mi zachowanie pełnej tajemnicy. Tak Zosia, jak i Paweł zorientowali się w końcu, że istnieje jakiś związek pomiędzy Ewą a facetem w czerwonej koszuli i na dobrą sprawę tylko Ewa mogła mieć jako tako uzasadnione motywy, żeby załatwić awanturującego się Edka. Anita poszła w niepamięć. Jedyne, co nas odrobinę stopowało w snuciu daleko idących podejrzeń, to całkowity brak jakichkolwiek wiadomości Alicji na ten temat.
— Po jakiego ciężkiego diabła ( какого черта; ciężki — тяжелый ) ta Ewa miałaby teraz polować na mnie ( этой Эве надо бы было охотиться за мной )! — mówiła zniecierpliwiona ( говорила она раздраженно ). — Daję wam słowo honoru ( даю вам честное слово; honor — честь ), że ja o niej nic nie wiem ( что я ничего о ней не знаю ). Jeśli chce zachować sekret ( если она хочет сохранить секрет ), to powinna zabić Joannę ( то он должна убить Иоанну )!
— Teraz już w ogóle powinna pozabijać nas wszystkich ( теперь она уже вообще должна поубивать нас всех ) — zauważyłam ( отметила я ). — Białą Glistę też ( Белую Глисту тоже ), bo ona ją widziała ( потому что она ее видела ).
Читать дальшеИнтервал:
Закладка: