Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное

— Na kukle ( на куклу ) … — mruknęła Zosia z rozgoryczeniem ( озлобленно пробормотала Зося ).

— No tak ( ну, да ), ale ja zapomniałam ( но/только я забыла ), że tam śpi ta maszkara ( что там спит эта уродина ). Zrozumcie ( вы поймите ), jakie to wrażenie ( какое это впечатление ), jak człowiek siada na kimś ( как/когда человек садится на кого-то ) we własnym łóżku ( в собственной кровати )! W ogóle idiotyczny pomysł z kukłami ( вообще, дурацкая идея с куклами )! Możliwe ( возможно ), że trochę krzyknęłam ( я и крикнула слегка ) …

— Trochę ( слегка ) …!!! — prychnęła z oburzeniem Zosia ( возмущенно фыркнула Зося ).

— To chwała Bogu. Potem poszłam do łazienki, napiłam się wody, jeszcze czekałam, aż będzie leciała zimna, a potem odruchowo poszłam do swojego pokoju i usiadłam na łóżku. I wyobraźcie sobie, usiadłam na kimś…!!!

— Na kukle… — mruknęła Zosia z rozgoryczeniem.

— No tak, ale ja zapomniałam, że tam śpi ta maszkara. Zrozumcie, jakie to wrażenie, jak człowiek siada na kimś we własnym łóżku! W ogóle idiotyczny pomysł z kukłami! Możliwe, że trochę krzyknęłam…

— Trochę…!!! — prychnęła z oburzeniem Zosia.

— Myślałem ( я думал ), że tym razem ( что на сей раз ) cię jednak zamordowali ( тебя все-таки прикончили ) — wyznał Paweł ( признался Павел ). — Tak to jeszcze nikt tu nie krzyczał ( так тут еще никто не кричал ).

— Nikt nie siadał na kukłach ( никто не садился на куклы ) …

— Jest nas pięcioro ( нас пятеро ) — powiedziała melancholijnie Elżbieta ( меланхолически сказала Эльжбета ), oparta o drzwi ( опираясь о дверь ). — Czy każdy po kolei zamierza coś zrobić ( каждый по очереди собирается что-то сделать/делать )? Czy ja też muszę ( я тоже должна )?

— Nic nie musisz ( ничего ты не должна ). Trzy osoby odpadły ( три особы отпали ). Paweł, ty jak ( Павел, ты как )?

— Ja odmawiam ( я отказываюсь ) — odparł kategorycznie Paweł ( категорически ответил Павел ) i ziewnął przeraźliwie ( и ужасно зевнул ). — Mnie się chce spać ( мне спать хочется ).

— Myślałem, że tym razem cię jednak zamordowali — wyznał Paweł. — Tak to jeszcze nikt tu nie krzyczał.

— Nikt nie siadał na kukłach…

— Jest nas pięcioro — powiedziała melancholijnie Elżbieta, oparta o drzwi. — Czy każdy po kolei zamierza coś zrobić? Czy ja też muszę?

— Nic nie musisz. Trzy osoby odpadły. Paweł, ty jak?

— Ja odmawiam — odparł kategorycznie Paweł i ziewnął przeraźliwie. — Mnie się chce spać.

— Boże, co za koszmarna noc ( Боже, что за кошмарная ночь )! — powiedziała Zosia ( сказала Зося ) z rozdzierającym jękiem ( душераздирающим стоном ). — Daję wam słowo ( даю вам слово ), że dłużej tego nie zniosę ( что дольше = больше я этого не вынесу ). Alicja, rób, co chcesz ( Алиция, делай, что хочешь ), myśl ( думай ), szukaj ( ищи ), sprawdzaj ( проверяй ), jeśli sobie nie przypomnisz ( если ты не вспомнишь ), co wiesz ( что ты знаешь ), jeśli nie odbierzesz tej paczki od Herberta ( если не заберешь у Герберта этого пакета ), jeśli nie wyczerpiesz wszystkiego ( если не исчерпаешь = не используешь все возможности ), żeby złapać tę zbrodniarkę ( чтобы поймать эту преступницу ), przysięgam wam ( клянусь вам ), że ja zacznę mordować ( что я начну убивать )!!!

— Nie dziś, proszę cię ( пожалуйста, не сегодня ) — powiedziała Alicja błagalnie ( умоляюще сказала Алиция ). — Zacznij od jutra ( начни с завтра = с завтрашнего дня ). Pozwól nam się przedtem trochę przespać ( позволь/разреши нам перед этим немного поспать )!

— Boże, co za koszmarna noc! — powiedziała Zosia z rozdzierającym jękiem. — Daję wam słowo, że dłużej tego nie zniosę. Alicja, rób, co chcesz, myśl, szukaj, sprawdzaj, jeśli sobie nie przypomnisz, co wiesz, jeśli nie odbierzesz tej paczki od Herberta, jeśli nie wyczerpiesz wszystkiego, żeby złapać tę zbrodniarkę, przysięgam wam, że ja zacznę mordować!!!

— Nie dziś, proszę cię — powiedziała Alicja błagalnie. — Zacznij od jutra. Pozwól nam się przedtem trochę przespać!

— Nie wiem ( не знаю ), czy warto próbować ( стоит ли пробовать ) — powiedziałam z powątpiewaniem ( с сомнением сказала я ). — Będę zdziwiona ( я удивлюсь ), jeśli tej nocy ( если этой ночью ) nie wybuchnie w Allerød pożar ( в Аллеред не вспыхнет пожар ) albo cokolwiek innego ( или что-нибудь другое/еще ) …

— Chyba nie zdąży ( пожалуй, не успеет ), bo już zaczyna świtać ( потому что уже начинает рассветать ) — powiedział Paweł pocieszająco ( утешительно сказал Павел ), patrząc w okno ( глядя в окно ).

Rzeczywiście nie zdążył ( и, действительно, не успел ), chociaż tej nocy ( хотя в эту ночь ) nie zdziwiłoby nas już prawdopodobnie nic ( нас, вероятно, уже ничто бы не удивило ). Ani pożar ( ни пожар ), ani powódź ( ни наводнение ), ani trzęsienie ziemi ( ни землетрясение ). Gdyby Alicja hodowała kota albo psa ( если бы у Алиции был кот или собака; hodować — выращивать, разводить ), klepanie ogonem w podłogę ( шлепки хвостом об пол ) lub też drapanie się za obrożą ( или же почесывание за ошейником ) postawiłoby znów cały dom w stan alarmu ( вновь бы поставило = привело весь дом в состояние тревоги ).

— Nie wiem, czy warto próbować — powiedziałam z powątpiewaniem. — Będę zdziwiona, jeśli tej nocy nie wybuchnie w Allerød pożar albo cokolwiek innego…

— Chyba nie zdąży, bo już zaczyna świtać — powiedział Paweł pocieszająco, patrząc w okno.

Rzeczywiście nie zdążył, chociaż tej nocy nie zdziwiłoby nas już prawdopodobnie nic. Ani pożar, ani powódź, ani trzęsienie ziemi. Gdyby Alicja hodowała kota albo psa, klepanie ogonem w podłogę lub też drapanie się za obrożą postawiłoby znów cały dom w stan alarmu.

Zdopingowana ostatnimi wydarzeniami ( подгоняемая последними происшествиями; zdopingować — стимулировать, поощрить ) i pogarszającą się atmosferą ( и ухудшающейся атмосферой ), Alicja postanowiła potraktować rzecz poważnie ( Алиция решила отнестись = подойти к делу серьезно ) i odzyskać tajemniczą paczkę ( и заполучить таинственный пакет ), nie mając zresztą pojęcia ( впрочем, не имея понятия ), czy będzie to na cokolwiek przydatne ( пригодится ли это хоть на что-то ). Skutek był taki ( результат был таким ), że poszukujący jej pan Muldgaard ( что разыскивающий ее пан Мульгор ) przez cały dzień nie zdołał jej złapać ( на протяжении всего дня не сумел ее поймать ). Poruszony nerwowymi telefonami Herbert ( взволнованный нервными звонками Герберт; poruszyć — взволновать, тронуть ) w przypływie nadgorliwości ( в приливе = порыве чрезмерного рвения ) znów zabrał pakunek do samochodu ( вновь забрал сверток в машину ) i udał się do niej ( и отправился к ней ). W tym samym czasie ( в это же самое время ) zniecierpliwiona Alicja udała się do niego ( потерявшая терпение Алиция отправилась к нему ). Wrócili do siebie równocześnie ( они вернулись = прибыли друг к другу одновременно ), mijając się w drodze ( разминувшись в дороге ), za nimi zaś podążał pan Muldgaard ( а за ними пытался успеть/угнаться пан Мульгор ). W ten sposób wszyscy troje ( таким образом, все трое ) spędzili dzień pracy ( провели рабочий день ), ganiając się nawzajem bezskutecznie po mieście ( безрезультатно гоняясь друг за другом по городу ). W ostatecznym rezultacie wysiłków ( в конечном итоге усилий ) Herbert spotkał Alicję ( Герберт встретил Алицию ) wysiadającą z pociągu na stacji w Allerød ( когда она выходила из поезда на станции в Аллеред ), gdzie przyjechał jej szukać ( куда он приехал ее искать ). Podrzucił ją do domu ( он подбросил ее домой ), odmówił wstąpienia ( зайти отказался ), a ze względu na pośpiech ( а из-за спешки ) omal nie zapomniał w ostatniej chwili ( он чуть не забыл в последний момент ) wręczyć jej przyczyny tego całego zamieszania ( вручить ей причину всей этой суматохи ).

Zdopingowana ostatnimi wydarzeniami i pogarszającą się atmosferą, Alicja postanowiła potraktować rzecz poważnie i odzyskać tajemniczą paczkę, nie mając zresztą pojęcia, czy będzie to na cokolwiek przydatne. Skutek był taki, że poszukujący jej pan Muldgaard przez cały dzień nie zdołał jej złapać. Poruszony nerwowymi telefonami Herbert w przypływie nadgorliwości znów zabrał pakunek do samochodu i udał się do niej. W tym samym czasie zniecierpliwiona Alicja udała się do niego. Wrócili do siebie równocześnie, mijając się w drodze, za nimi zaś podążał pan Muldgaard. W ten sposób wszyscy troje spędzili dzień pracy, ganiając się nawzajem bezskutecznie po mieście. W ostatecznym rezultacie wysiłków Herbert spotkał Alicję wysiadającą z pociągu na stacji w Allerød, gdzie przyjechał jej szukać. Podrzucił ją do domu, odmówił wstąpienia, a ze względu na pośpiech omal nie zapomniał w ostatniej chwili wręczyć jej przyczyny tego całego zamieszania.