СтаВл Зосимов Премудрословски - AN DER DAG. Humoristesch Wourecht

notz DRÉI

Toilette snork

Et war esou: hannert der Metro Statioun vum grousse Kommandant, Saint a just Sashka, an der Pennenzone vum schiedlechen Alimentatioun, gouf et eng Bio-Toilette vun dräi Stänn verbonne mat enger Kette, vun engem Zweck begrenzt, zwee vun hinnen hunn als Aarbechtstoilette servéiert, wou d’Awunner vu St. Petersburg, an déi drëtt war de Büro vum Bedreiwer an de Keesseberäich, an enger Persoun déi Sue gesammelt huet fir de Service fir eng Sammlung vu Schäiss ze liwweren.

D’Leit stoungen an der Linn, lafen an Erwaardung vun alle Startplazen. An am Intervall tëscht de Besucher hunn ech Sue gewinnt, an fir hir Suen eng fett Tante solderéiert, déi d’Positioun vum Bedreiwer a Keesseberäich vun dëse Bio-Toiletten besetzt, Claudia Filippovna Undershram, den Ierf Leningrad an der fënnefter Generatioun. Si huet sech net direkt mat menger gréisser krimineller Iwwerleeung iwwerzeegt, ech wëll bemierken datt ech mech net mat obszönitéit ausgedréckt hunn, an ech hunn mat him geschwat. Awer d’Resultat war am Gesiicht. D’Gesiicht verduebelt. Et war, frëndlech, Owend. A scho sinn d’Leit an der Quantitéit erofgaang. Ech, denken net un d’Konditioun vu menger Tante säi Kierper, hunn decidéiert op eng kleng Manéier ze casten. Ausserdeem hat ech fräi Benotzungsimmunitéit. A wéi ech an e gratis Biosort gaange sinn, hunn ech dat selwecht gefillt wéi Tante. Giess Iessen huet mech op d’Toilette gesat. Duerno sinn ech schwindeleg ginn, duerno sinn Gespréicher mat Alien gefollegt, a weider, d’Ausbroch vun den Iwwerreschter vum Magen TRACT op de Maueren, duerch mäi Mond a schlofen, e séissen Dram ouni Dreem. Zu dëser Zäit ass d’Claudia Filippovna Undershram erwächt vun alkoholischen Intoxikatioun, ausgedréckt an engem dréchene Mond an Halssensatioun, dat ass, duuschtereg, gespaut Flëssegkeet eppes an, an engem presséiert an Angscht virun der Dämmerung, als Grond fir spéit doheem ze sinn. Si ass op eemol opgestan an zougemaach, op Schleeken, all trocken Schränke a mir, an dobaussen geschlof, och fortgelaf…

Do war eng Nuecht voll vu Gnäizen vun Gromperen an Hären vu verschiddene Spazéieren vum Liewen, déi net op der Subway komm waren, op Schanken ze schlofen. Iwwerwaacht, dräi Affekoten an Uniform, op engem Firmeauto, vun der Marke Zhiguli mat bloe Nummeren an enger Inskriptioun op de Säiten vun der MILITION, d’Police war nach net a Russland erfonnt, si gefuer op déi däischter Säit ze inspektéieren. Nodeem se sécher waren datt alles am Aklang mat dem Gesetz ass an keen ee Sue kann iwwerhuelen, stellen se hir Gefierer parallel zueneen op, ronderëm Immobilien, wat Biosorti enthält… Zwee mat Maschinnegewierer, Batonen, Gasdicher, Stiwwelen a Kappen koumen eraus a koumen Richtung Stänn vun asiateschen Händler vu «Shawarma», geruff vu Bierger vun der Russescher Federatioun, mat enger Nationalitéit vu Marokkaner, déi net emol meeschtens russesch verstanen hunn, awer Bierger waren, an et war an de Kiosk mat der Opschrëft «GAY SHAURMA FIR PUTIN A TRUMP». Firwat sou en Numm war, waren d’Iwwersetzer wahrscheinlech mat Humor. De Chauffer mat enger Waff, ass am Auto un der Spëtzt bliwwen an op eemol?!

Ech, e gesetzlech net-Bierger vun der Russescher Federatioun, sinn Russesch no Nationalitéit. Ukomm vun der UdSSR, der Republik vu Kasachstan, wou se mech all meng Kandheet geschloen hunn, well ech just russesch war. Wéi ech awer grouss ginn, hunn ech se scho geschlo. Awer dëst ass eng aner Geschicht, an elo zréck op de Komplott: Ech, e gesetzleche net-Bierger vun der Russescher Federatioun, duerch Nationalitéit – Russesch, geéiert Prisonnéier, FSB Major, Pensionär, behënnert Persoun an all dëst a Kombinatioun, besonnesch well ech all dëst an absentia wosst, weder wou hie net war, ass hie plötzlech erwächt vun engem harrowende Schnorch aus engem Nopeschstand an, fir méi präzis ze sinn, konnt ech den zouenen, Nuets, Quadratraum ronderëm mech fillen, an d’Plafong uewen. Ech hunn alles gefillt an huet mech net erënnert oder net verstanen wou ech sinn?! D’Mauere krute mäi Geescht sou gutt. Ech hunn decidéiert, op der «Mini Bühn» ze kommen, wou ech scho virdru souz hat, a meng Been an d’Lach gefall ass, an do ass alles wéi an enger Bucht. Ech gejaut an ass erwächt, mat rhythmesche Schnorzen, gedreemt vun enger Allgemenger Duechter, Kameradenergänger, an Deelzäitfuerer. Hie war erschreckt a souguer iwwerrascht, wéi eng Zigeiner, huet d’Brust gebrach, awer op eemol huet hien d’Situatioun geschätzt, awer hie gleeft net an de Geescht. Ech, ouni Fäegkeet, hunn geflucht fir Hëllef, probéiert op d’mannst e bësse Lach an der Ëmgéigend vun de Maueren ze briechen, awer meng Aarbechten waren nëtzlos, an d’Schnorke sinn net opgehalen.

Zu där Zäit, op der anerer Säit vun der Toilette, e Matbierger Chariot Chauffer, de Brigadier hat scho Verstäerkungen ugeruff, an zwee, net erwaart arabesch Liewensmëttel aus Teig a Poulet, Kazen an Hënn déi fir näischt kaaft goufen, ware scho mat der Hëllef vun engem Kolleg a Matbierger geflücht.

Ech hunn Stëmmen op der anerer Säit vum Stand héieren, awer dat huet net gehollef de Kappwéi vun engem Hangover ze reduzéieren.

– Wien ass hei? – huet ee vun hinne gefrot.

– Hei sinn ech, a wien bass du? Ech hu gefrot.

– Ech? Elo wësst Dir…

– D’Schlass briechen!! – Ech hunn deen aneren gefrot an et war net schwéier dëst mam Fass vun enger automatescher Maschinn ze maachen. D’Dier ass opgaang. Viru mir stoungen dräi erstaunt Mannerjäregen, een, iwwregens, duerchgestrachenem, an enger Uniform ähnlech wéi de Pol. Dunn hunn se mech op déi nächste Policebüro bruecht, an d’Toilette-Schnorchel huet ni ofgestëmmt.

D’Garde huet laang geduecht wéi de Grond fir d’Haftfeeler am Rapport soll uginn. A wéi gesot:

«… festgehalen, während hien probéiert d’Inhalter vun der Biotoilette vu bannen ze beroben, verstoppt sech vu Gerechtegkeet mat engem Padlock, vu baussen.»

Jiddereen huet Spaass gemaach, besonnesch well de viregte Gefaangenen, dee gezwongen ass e Büro ze botzen, huet probéiert ze entkommen an huet sech uewen tëscht dem Plafongsverkleedung vun der Fenster an de protrudéierende Rippen vum uechtzéngten Joerhonnerten Gittergitter gepecht. Pompjee goufe geruff, méi präzis, Kämpfer mam Feier, a Pompjeeë sinn déi, déi et gebrannt hunn. Leider war de Ministère fir Noutfäll nach net erfonnt. Deen huet him gefrot:

– Mat wat sidd Dir mat?

– Pubesch an Eeër!! huet hie mat Tréinen an den Aen geäntwert. Hie gouf och gespäichert a verschéckt fir d’A outhouse ze botzen, dat ouni Fensteren. Am Géigendeel, sinn ech an d’Negatioun gaang, a gesot datt ech mäi Liewen géif ophalen wann se weider meng konstitutionell Rechter géife verletzen an mech forcéiere fir hir Schei an der Toilette ze läschen. Si hunn iwwer d’Verfassung gelaacht an meng Strof ersat andeems ech mech an d’Nieren geschloe sinn, duerno hunn ech ugefaang an der Nuecht ze pissen, fir d’éischt mat Blutt an duerno Soda. Awer d’Toilette ass net gewascht!! An ech, an enger Stonn, hunn d’Plazen vun der Nuecht Nevsky Prospect geploot, op der Sich no Liewen…

D’Schicksal huet mech zäitweileg an der Stad en Held bruecht. Sankt Petersburg, an engem Charity Herberg, huet d’Leit einfach als Heemlos genannt. Si hunn mir e Shkonar, also e Bett, dat ech fir en halleft Mount vun lokalen Drunks-Autoritéite geschloe ginn, fofzéng an d’Spidol gesat ier se mech verlooss hunn. Trophäen ware Matratzen. Ech hunn néng vun hinnen ugesammelt. Ech hunn se een nom aneren gestapelt an hunn quasi an der Plafong geschlof. Et waren e puer Onbequemen: Flatterie war ganz senkrecht, an ech hunn op eng hëlzent Trepplék gelant. D’Liewen huet säin normale Kurs gemaach: Moies – owes, Mëttes – Toilette, an sou weider all Dag. Si hunn mech a meng Kameradskoror Lyokha Lysy bezuelt, déi zwee fofzéng Joer zwee Héichschoulen an der Zone gemaach hunn, fir de rouege Staat vun eisem zweete Stack. Hien huet net an der Siicht ënnerscheet an huet seng uechtzéng am roude a senge Wierder. A well et schwiereg war Brëller mat sou engem Okular ze kréien, huet hien aus der verfügbaren geklappt, andeems hien dräi Frames mat Brëller agefouert huet an se mat engem Kupdraad verbonnen. Also huet hien honnert Prozent Visioun erreecht. An ech hunn ugefaang hien mat engem Witz vun aacht Aen ze wierdegen. Mir hunn mat him an enger Famill gelieft, sou wéi an der Zone, kuerz, mir hu Wuerzelen an hunn Brout gedeelt andeems mir baken, awer aus iergendengem Grond huet hien mir e méi grousst Stéck ginn, entweder mech respektéiert oder mech fir hongereg Belagerungszäiten gefreet fir mäi Liewen duerch d’Absorptioun ze verlängeren mäi Fleesch. All Moien, ech erwächen, hunn op mengem Dësch Bestëmmunge fir de ganzen Dag oder méi fonnt. Al Leit an Awunner vun anere Alter, all praktesch sëtzen op Plazen, déi net sou wäit an net ze kuerz waren: dat klengt war ongeféier fofzéng Joer al, fräiwëlleg mat eis hir Ratioune gedeelt, déi op verschidde Weeër vu klengen Diebelen an Handouts vu méi räiche Sektioune vun der Bevëlkerung, déi sougenannt Heem An. Ech war ëmmer dogéint an hunn dëst zréck zréckginn, a sou hunn se Hommage bezuelt wann ech geschlof hunn. De Kälte war frou iwwer dës Opmierksamkeet an huet och ugefaang Fett ze iessen.

Ee fraschen Moien sinn ech erwächt. Schnéi ass ausserhalb der Fënster gefall. Fir opstinn wéi gewinnt war faulkeet, an et waren keng Pläng Suen ze kafen, besonnesch zënter gëschter, a mäi Kapp ass opgehalen. De kaalen Mann, wéi gewinnt, huet eppes a sengem Kapp gelies, a sech nëmme mat senger ënneschter Lip beweegt. An all dëst wier weidergefouert ginn, wann net fir d’Erscheinung vum alen siwwenzéng Joer ale Kormorant-Rezidivist, e Sailer vu laang Distanzschwammen, e Pensionär an déi heemlos Methodius mat finnesche Wuerzelen. Ech wëll bemierken datt Veruerteelte normalerweis mat Goss kommunizéieren, wéi an dësem Fall. An hie schwätzt méi mat enger Kaukasescher wéi mat engem Finneschen Akzent.

– Ma, Parasiten, mir hunn e Gasp? huet hie vun der Schëller ugefaang. Ech hunn ëmgedréint, Bald huet d’Buch erof gelooss. Eng Minutt war eriwwer.

– Wat braucht Dir, al? – huet de Bald gefrot an sech an engem Roman begruewen.

– Stop op den Dossier kucken, huelt d’Goldfinches, dat heescht ech, a gitt plump. Fir véier Joer krut ech eng Pensioun.

No senge Wierder, ass ongeféier zwou Minutte vergaangen a frësche Schnéi krämpelt ënner eise Féiss. An der Distanz war et e Geschäft mat engem Schloof vun enger Aart Georgier. Mir sinn an e gaang an hunn zweehonnert bestallt. A verschmiert an Toast Methodius:

– Tataren liewen net ouni Koppel! – mir hunn honnerte bestallt. Duerno, nom alen Toast:

– Gott huet d’Trinzitéit gär! – mir hunn och déi Brëller drainéiert. Duerno hu mir an der Rou geschwat, jidderee mat sech selwer an nëmmen Methodius huet net stumm gelaacht an huet sech selwer gesot wéi den éischte Begrëff kritt vun de fënnef verfügbare. Mir waren net fräi Nolauschteren.

– Eis Schëff ass mam Kyuubi komm. Ech sinn an mengem Brudder Duerf gaangen. Mir drénke fir eng Woch. Also de Moie si mir zesumme mam Haushälterin, no der denaturéierter Substanz zesummekomm a ware laanscht d’Haus wou d’Hochzäit war. Ech hunn si gratuléiert, a si hunn mech dräi Bréiwer geschéckt… Ech hunn mech ëmgekuckt a gesinn e Staang Zillen hannert mech, wärend mäi Brudder fir Moonshine an eng Axt gaang ass, hunn ech all d’Steine an der Hütt geholl, do waren eng Wonn, jo, d’Braut war direkt am Stiermer. Duerno huet hien d’Fensteren beschdaaf. D’Stapel hat keng Zäit fir op en Enn ze sinn, wann ech scho fir dräi Joer am Prisong war. Wat soss drénkt Dir? – hien huet fäerdeg an ass um Baartenteller vu Konsumgidder gaang.