СтаВл Зосимов Премудрословски - AN DER DAG. Humoristesch Wourecht

Mir hu vill gedronk a fir eng laang Zäit, hu mir souguer e Snack. Owes huet dem Lysy säin Daach ofgerappt an hien huet ugefaang an anerer ze lafen. Ech hunn dës Bespontovoe-Lektioun gekuckt an hunn de gedronkem Sidekick an d’Hütt gefouert. An de Methodius zu dëser Zäit, wéi hien vum Lysy kritt hat, duerch Zoufall oder net, ënner sengem Aen, wierdegt um Dësch, stung um Buedem.

De Moie sinn ech erwächt vun engem dréchenen Toun an engem frendlechen Iwwerreschter vu Bald. Et huet sech erausgestallt datt wann hien geschloof huet, en enraged Methodius an engem Zëmmer an de Raum geflunn ass an e schloofende Lyokha mat enger Kruk direkt op sengem Stiermer geschloen huet. Hien sprang op d’Bett a fält op de Buedem, ass mat enger Matte opgestan an huet op déi al gestoppt. Da erënnere mech un duerch eng Nafel, et gouf e Kampf, bis se getrennt goufen. Et huet sech erausgestallt datt wann ech de Lysy vun der Taverne erofgeholl hunn, de gedronk Methodius de Bewosstsinn verluer huet. Hien ass kulturell op d’Strooss erausgaang ier hien zougemaach gouf, an huet sech heem gekraagt, op sengem Instinkt ze vertrauen.

– Du hues mech geheit, Bald!! – Gespaant wéi e Grammophon an opgehalen op ze briechen an ze spieren, Grousspapp, dee scho um Buedem läit, huet säi Réck erof.

– Wéi? – gefrot, huet dem Methodius säin Hals gegraff a souz wéi e Schwäin, Bald mat senge Schanken vun den Hänn.

Deemools huet den ale Kormorant, dee probéiert ënner dem mëttelalterleche Kormor ze krabbelen, säi lénks Ouer ofgeschrauft an e Pflaume aus senger Nues erausgedréckt. De kale Mann huet geäntwert ouni seng Hänn fräigelooss, säi Kapp op de Kapp geblosen.

– Gutt, frëndlech. – Ech hu probéiert hire jonke Cormorant ze berouegen, mengen ech. – Hey, hauslos Leit, verschwenden se op de Better. Sot mir, Methodius, wat huet ugefaang ze bueden?

– Mech!! – net lass ze loossen, huet de Grousspapp ugefaang ze justifizéieren. – Ech schloofen, frëndlech, ech fille mech een iergendeen schmaacht, ech maachen d’Aen op – Schnéi. Ech sinn geplënnert an hunn ugefaang opstoen. Ech dréinen ëm, a virun mir ass eng Tante an en Tram, zéng Zentimeter vu mir ewech. D’Nuecht ass kal, mat engem Hangover, an och de Lysy, d’Rind, huet et geheit, ah!! Yay!! Yay!! – dräimol ausgeruff Methodius.

– Yep!! Yep!! Yep!! – Dräi Mol huet de Lysy him an den Ae geschloen.

No enger halwer Stonn hu mir scho zweehonnerte Gramm bestallt a giff eis Mëssverständnesser gerechtfäerdegen. An esou e ganze Mount, wärend de Methodius net aarm war. Déi gutt Saach ass eng Bankkaart. Wirtschaftlech…

– Et war, an dësen Ofstänn ouni legal Zäiten, wéi d’Tundra e Mann war. Heben den Armpit vum Tundra-Mann, en halleft Dag, senk den Armpit vum Tundra-Mann, eng hallef Nuecht. An et huet d’Lice gelieft. A fir no honnert Prozent Visioun gutt ze kucken, dës ware guer keng Lësser, mee Mammut, Polarbieren, Réi um Enn a Schwäin. An dunn huet jidderen den Chukchi genannt – Leit, well si waren déi eenzeg Rass, déi an der Tundra gelieft huet. Irgendwie geet en Tundra Mann mat engem Armpit opgehuewe a kraazt et, während de Chukchi am Yaranga e schreckleche Stuerm iwwerlieft. Den Armpit huet d’Tundra-Mann kraazt, an de Stuerm ënnergeet. An de Chukchi huet hir Heiser an der Tundra verlooss an hunn him direkt Merci gesot fir de proppere wäisse Schnéi mat sengem gielem Urin. An d’Tundra gouf wéi e Mangel u Vitamin am Kierper, wéi Akne am Kierper. An all dëst erschéngt a jiddereen huet ugefaang ze danzen, awer ganz roueg hunn d’giel Äiszappen ugefaang ze verschwannen, een huet se geklaut an huet Lächer. An dunn huet de lokalen Chukchi hauslose Serezha, dee jidderee «giel Schnéi» genannt huet, seng Geschicht weidergefouert, den Tundra Mann huet hie bestallt hien en Déif ze fannen an et rau erauszepaken. All den Chukchi begruewen an de Schnéiflacken a, kuckt, si waarden a waren iwwerrascht. Et stellt sech eraus datt hir Kanner sech als en Däiwel ausgedréckt hunn, déi dës Glace vir Cockerelen berücksichtegt hunn, déi se am Basar verkafen. A well de Puppelchen gebuer ass, si se him:

– Net iessen, Bastard, giel Schnéi!! – an hie schloe, schloe him am Viraus, besonnesch um Kapp.

Allgemeng huet de Serezha-Giel Schnéi jonk ausgesinn, siwezwanzeg Joer al, de Rescht ass alles wéi dee vum Chukchi. Hien ass an d’Zentralbibliothéik gaang an huet Flaschen iwwer de Wee gesammelt. Eemol huet hien ugefaang fir Deeg ze verschwannen. Jiddereen war anescht, awer virwëtzeg. Wéi hien optriede gouf, gouf hie gefrot. Hie war roueg. Awer eemol war hien gedronk an de Serezha Yellow Snow huet zouginn datt hie geschwënn bestuet hätt.

– An op wiem? – gefollegt vun enger Fro.

– Jo, et ass eng Halschent vu mengem Häerz, hatt lieft an der Regioun, och wann hatt scho sechsechzeg Joer al ass, fir datt hatt keng Kanner brauch ze maachen, sinn et scho aacht. Hei ernähren ech se an educéieren, wéi mäi Papp mech opgewuess huet, a säi Papp Papp, a Papp – Papp, seng Mamm well Pappeslosegkeet war. – De Seryozha huet sech a sengem Nostril gepackt, huet d’Geess ausgerullt, e gekuckt a giess. – Ech hunn d’Cupa-Chups gär, et gëtt awer gutt Gedanken. Gutt, net viru laanger Zäit huet keen Haus fonnt. Hien ass dohinner geklommen, huet gekuckt, et war genuch Plaz fir jiddereen: seng Fra, an ech, an d’Kanner. Richteg, den Eelste ass sorry, a 12 Joer agespaart. Awer nach ëmmer jonk, domm, nëmme véierzeg geschloen. Ech hunn hien geléiert, awer hien huet meng Erfahrung net gegleeft. Gutt, de Summer ass nach ëmmer hei, also hunn ech decidéiert Euro Reparaturen am Haus ze maachen, hunn ech scho Kittel, Faarf, Pinselen kaaft. True, e puer Tante koumen eran: «Wat maacht Dir?». – si froen. «Reparatur». – Ech soen, awer ech hunn direkt gemierkt datt se ze spéit waren, d’Haus war scho vu mir besat. – Serezha Yellow Snow huet e Cracker ënner dem Bett geholl, op e Kakerlak geklickt, deen net wosst wéi aus der solder ze sprangen, huet et mat giel Flëssegkeet geschmiert an, wrinkling, bit et of. De Rusk huet geknackt, awer net gebrach. Den Chukchi huet seng Ae lues opgemaach, an huet de futtisse Fanger ausgesinn, dee sech aus der Rëss vun engem Cracker aussteet.

– Ooooooo!! hien huet gekrasch an huet ugefaang seng Zännwéi mat der Handfläch ze waarm…

De Summer ass vergaang. Chukchi ass mat Fingals ukomm, ouni Frontzänn. Op sengem Kapp war e Schädelkapp aus gekolltem Blutt.

– Wat Seryozha, Hauswierkung huet gefeiert, et war däischter, d’Liicht ass erausgaang? – déi Obdachlos hunn e Geck gemaach.

– Nee, dës Tante mat de Besëtzer vun dësem Haus ukomm, awer ech war scho mat der Reparatur fäerdeg, ech wollt mat menger Famill goen. Sou hu se mech mat de Veräiner geschloen. D’Hënn. D’Enn…

notéiert SIX

Stierft, Bitch, fir e Kranz!!

D’Sonn huet geschéngt. Den Himmel war kloer a Patrioten hauslos Ziichter hunn an de Schutzzëmmer gesat a Pappe geschnidden, aner Fläschen opgestallt, an nach anerer kromme Aluminiumdicher fir Cocktailer a Béier. An alles wier gutt, awer an engem vun de janitorial Wunnengen, et waren zwee UAZ mat bloe Liichttuermer an d ««Pappen» hunn aus der Dier gefouert an eng Fra an «gekäppt» an zwee Männer, déi an janitorialen Vesten gekleet waren, genannt «Yolks» bei allgemenge Leit. Lokal Awunner hunn d’Ursaach fir d’Verhaftung nach net verstanen, well dësen Trio scrupuléierend an Dreckstipps rummelt, an de Gäert all Dag gebotzt huet. Jidderee hat säin eegene Inventar, un deem seng Hänn scho gewinnt waren, an dës goufe jidderengem mat engem Besen, Läschel a Sak geprägt. Dës Tools hunn hinnen als Talisman oder Amulett, als Haus oder Haus fir d’Haus erschéngt. An, Gott verbidd, datt iergendeen e Frieme wäert huelen. Alles, Doud. Kranty. Awer erschéngt bei dëser Dräifaltegkeet virdru virum Virfall an der véierter Madame Tumor. An fort ginn mer.

Dag virdrun. Haut de Moien ass d’Madame Tumor fir d’éischt opgestan an huet decidéiert eng Alternativ ze weisen, eng nëtzlech Aarbecht ze maachen an d’Géigend ze botzen, während jidderee geschloe war mat engem Stuerm vun der Booze, also d’Aschreiwung an der Famill. All Member vun dëser «Bande» goufe net eemol veruerteelt. Fir net hir eegen ze hunn, huet se en aneren Inventaire gemaach, an gehofft, datt, soen se, all hir eegen?! Et geet, et gëtt fléissend, et sammelt Zigarettebüroen, läscht all Zorten Zockerwrapper an net veruechtt, kuckt eppes an de Kuerf a sammelt verspreet Dreck ronderëm de Bucht an Panzer laanscht de Wee. Hien huet de Buedem vum Territoire scho gebotzt an eemol gesinn wéi op der anerer Säit vun der Strooss e Mann an eng Fra sech richteg aussortéieren.

– Skandal. – D’Madame Tumor geduet an ass weider op d’Botzen vum Territoire gaang. De Sträit war erhëtzt a Stëmme ware scho héieren, wéi op eemol d’Dame gekrasch huet, sou haart datt en Echo an de Gäert gedreemt huet. D’Madame Tumor huet hir Aen opgeworf a gesinn datt dëse Mann op eng bouresch Manéier eng Dame op de Wange schleppt. D’Passanten passen net op, awer de verbranntent Déif vum Poulet Eeër a Pouleten an der Vergaangenheet, a besonnesch grousse Gréissten, gouf vun der Gefligelfirmaverwaltung un déi zwee Eeër hinzugefüügt, déi hatt op Wonsch vum Loader-Zesummeliewen opgeholl huet, déi vun der Sécherheetskamera vun dëser Entreprise opgeholl gouf. Ech konnt et net aushalen an ass mat engem Besen iwwer der Strooss fortgaang. Autoen an Erstaunleches hunn hire Wee gemaach, wéi verréckt. Si, ouni Opmierksamkeet op déi gejaut auslännesch Autoen, huet op den Trëttoir gestiermt a wéi e Kite vum Himmel ass e Bauer gestiermt, huet hien an d’Gesiicht gespaut mat engem Schäiss mat engem Besen, aus deem den Hond Schäiss op d’Säiten fortgelaf ass. D’Fra huet hir Aen aus Mësstrauen bulged an, mam Mond mat hiren Hänn ofgedeckt, laacht raschteg. Op eemol vu wou et ze huelen. Op eemol koum aus näischt, dräi Poliziste sinn opgetaucht an hunn direkt mat der Madame Tumor ugefaang ze zéien. Dat huet gejaut:

– Dës Boor, schloe d’Dame!!

– Kalm dech, berouegt! – huet d’Police Brigadier héiflech gefrot. – Keen schloe iergendeen. Kuckt Iech dohannen. – An der Distanz konnt Dir eng Filmkamera an eng bemannte Film Crew gesinn.

– Dëse Film ass vun engem Comedy Detective Blockbuster erschoss ginn! – eng zweet Cop bäigefüügt

– He he he he he!!! – Déi drëtt gelueden. – An Skandal Virworf! Hu hu hu!!! An e Kampf!

Den Tumor huet sech niddergelooss an huet eppes gemiddert, sech bei de Kënschtler geknipst, huet duerno d’Pops gekuckt, e Besen gemaach an ass domm iwwer d’Furshtatskaya gaang.

An zu dëser Zäit an der Candeyka, wou d’Gopfirma virdru gestierzt huet, an elo d’Wipperen aus engem Hangover opgestan hunn, hunn se gesinn datt ee vun de Stamminventar feelt oder gefeelt huet, seng Been gewuess a geflücht ass, ugefaang e Komplott virzebereeden fir den Déif oder hir Been ze exponéieren. Nodeems se de leschte Weekend d’Flaschen iwwerginn hunn, hunn se e Botzmëttelen opgeruff genannt Snezhinka an hunn se mat Waasser aus der Toiletteschuel verdënntem, wéinst dem Mangel vun engem Krunn, wéinst der Reparatur vun der Pipeline, si lues ugefaang ze drénken, iessen Snacksreschter aus dem Dreckskontainer deen gëschter opgehuewe gouf. genannt – d’Bucht a ganz sauer.

Et koum no Mëtteg. D’Madame Tumor whisting hir iwwerzeegt Meedchen d’Lidd, huet zréck an d’Candey, an engersäits Inventar gedroen, an an der anerer eng Täsch mat Aluminium Dosen Béier a Flaschen. Ouni eppes ze denken oder eppes ze verdächtegen, huet si d’Dier opgemaach an an d’Candeika geklommen, vis-à-vis vun hirem Schicksal…