Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное

— List od Edka ( письмо от Эдека ) …! — powiedziała wstrząśnięta ( сказала она, потрясенная ). — Rany boskie ( Боже ты мой )!!!…

— Wiekuisty Panie! — powiedziałam z pełnym zgrozy jękiem. — Ktoś ci przeszkodził, miałaś list w ręku i nie wiesz, co z nim potem zrobiłaś? A szafka ci się otwierała samoczynnie…! Paweł!…

Paweł już był na górze. Rzuciłyśmy się na niego, wtykając mu do rąk rozmaite narzędzia. Wyszarpnął uszczelkę obcęgami, omal nie wyrywając drzwiczek z zawiasów. Alicja wydarła mu z ręki pogniecioną kopertę.

— List od Edka…! — powiedziała wstrząśnięta. — Rany boskie!!!…

To, że na poczekaniu wszyscy czworo nie udusiliśmy się z emocji ( то, что мы все вчетвером тот час же чуть не задохнулись = не захлебнулись от эмоций ), było istnym cudem ( было настоящим чудом ), Edek pisał ( Эдек писал ):

— „… Jest taka jedna głupia sprawa ( есть одно такое глупое дело ), o której Cię chciałem zawiadomić ( о котором я хотел тебя известить ). Niedługo przyjadę ( я скоро приеду ) i powiem Ci szczegóły osobiście ( и подробности расскажу тебе лично ). Ty nie przyjmuj tak każdego ( ты не принимай так каждого ), jak leci ( как он летит = кто захочет ), bo nie wszyscy są porządnymi ludźmi ( потому что не все люди порядочные ). Przypadkiem dowiedziałem się tu ( я тут случайно узнал ), że ta osoba ( что тот человек ), którą masz na fotografii z jej urodzin ( которую ты имеешь = которая есть у тебя на фотографии с ее дня рождения ), to nie jest dla Ciebie towarzystwo ( это не /подходящая/ компания для тебя ). Pokazywałaś odbitki ( ты показывала фотографии ), jak byłaś w Polsce ostatnim razem ( как/когда ты была в Польше последний раз ). Na dwóch zdjęciach jesteś Ty ( на двух снимках ты ), ona ( она = тот человек ) i duże zwierzę ( и большое животное ), a na jednym tylko Ty i ona ( а на одном — только ты и она ). Ona się tu spotyka z jednym facetem ( она тут встречается с одним типом ). Ten facet nie może pokazać się w Danii ( этот тип не может показаться = появляться в Дании ), a jakby się wykryło ( а если бы раскрылось/обнаружилось ), co oni ze sobą kombinują ( что они друг с другом = вдвоем занимаются махинациями; ze sobą — с собой, друг с другом; kombinować — мошенничать, совершать махинации ), to Ty będziesz miała cholerne nieprzyjemności ( то ты будешь иметь = у тебя будут страшные неприятности ). Na niego już mają oko ( на него уже глаз положили ), na nią jeszcze nie ( на нее — еще нет ), ale nigdy nie wiadomo ( но никогда не известно ). A w ogóle to ona jest świnia ( а вообще-то она свинья ), kantuje wszystkich ( надувает всех ), między innymi swojego męża ( в том числе своего мужа ), i mnie się to nie podoba ( и мне это не нравится ). Zobacz sobie ( посмотри ), kto to jest ( кто это ), i więcej się z nią nie spotykaj ( и больше с ней не встречайся ) …”

To, że na poczekaniu wszyscy czworo nie udusiliśmy się z emocji, było istnym cudem, Edek pisał:

— „… Jest taka jedna głupia sprawa, o której Cię chciałem zawiadomić. Niedługo przyjadę i powiem Ci szczegóły osobiście. Ty nie przyjmuj tak każdego, jak leci, bo nie wszyscy są porządnymi ludźmi. Przypadkiem dowiedziałem się tu, że ta osoba, którą masz na fotografii z jej urodzin, to nie jest dla Ciebie towarzystwo. Pokazywałaś odbitki, jak byłaś w Polsce ostatnim razem. Na dwóch zdjęciach jesteś Ty, ona i duże zwierzę, a na jednym tylko Ty i ona. Ona się tu spotyka z jednym facetem. Ten facet nie może pokazać się w Danii, a jakby się wykryło, co oni ze sobą kombinują, to Ty będziesz miała cholerne nieprzyjemności. Na niego już mają oko, na nią jeszcze nie, ale nigdy nie wiadomo. A w ogóle to ona jest świnia, kantuje wszystkich, między innymi swojego męża, i mnie się to nie podoba. Zobacz sobie, kto to jest, i więcej się z nią nie spotykaj…”

— Dalej są różne ucałowania ( дальше /идут/ разные поцелуи ) i inne takie ( и все такое ) — powiedziała czytająca głośno Alicja ( сказала читающая вслух Алиция ). Na chwilę zapanowało milczenie ( на минуту воцарилось молчание ).

— Przeczytaj to jeszcze raz ( прочитай это еще раз ) — zażądała Zosia grobowo ( могильно = загробным голосом потребовала Зося ).

Alicja przeczytała jeszcze raz ( Алиция прочитала еще раз ). Opuściła rękę z listem ( она опустила руку с листом ), podniosła głowę ( подняла голову ) i popatrzyła na nas ( и посмотрела на нас ).

— Ja, ona i duże zwierzę ( я, она и большое животное ) … — powiedziała w osłupieniu ( сказала она в оцепенении ). — Jakie duże zwierzę ( какое /еще/ большое животное ), na litość boską ( ради Бога )?! Koń ( конь ) …?! Joanna ( Иоанна )!

— Słowo honoru ci daję ( даю тебе честное слово ), że mam tylko jedno jedyne zdjęcie ( что у меня есть только одна единственная фотография ), na którym jestem ja i koń ( на котором я и конь ) — powiedziałam pośpiesznie ( торопливо сказала я ). — Siedzę na nim ( я сижу на нем ), miałam wtedy dziewięć lat ( мне тогда было девять лет ) i w ogóle cię nie znałam ( и я вообще тебя не знала )!

— Dalej są różne ucałowania i inne takie — powiedziała czytająca głośno Alicja. Na chwilę zapanowało milczenie.

— Przeczytaj to jeszcze raz — zażądała Zosia grobowo.

Alicja przeczytała jeszcze raz. Opuściła rękę z listem, podniosła głowę i popatrzyła na nas.

— Ja, ona i duże zwierzę… — powiedziała w osłupieniu. — Jakie duże zwierzę, na litość boską?! Koń…?! Joanna!

— Słowo honoru ci daję, że mam tylko jedno jedyne zdjęcie, na którym jestem ja i koń — powiedziałam pośpiesznie. — Siedzę na nim, miałam wtedy dziewięć lat i w ogóle cię nie znałam!

— Do diabła ( черт возьми ), czy oni nie potrafią pisać wyraźnie ( они что, не умеют писать ясно )?! — zdenerwowała się Zosia ( разозлилась Зося ). — Duże zwierzę na urodzinach ( большое животное на дне рождения ), które kombinuje z facetami ( которое занимается махинациями с мужиками ) … Co my z tego wiemy ( что мы из этого знаем = что нам это дает )?!

— Mamy pole do dedukcji ( мы имеем = у нас есть /целое/ поле для дедукции ) — powiedział z ożywieniem Paweł ( оживленно сказал Павел ). — Alicja ( Алиция ), na czyich urodzinach byłaś ( на чьих днях рождения ты была )?

— Co najmniej pięćdziesięciu osób ( как минимум, у пятидесяти человек ) — odparła smutnie Alicja ( печально ответила Алиция ). — Przeważnie robią zdjęcia ( в большинстве случаев, /на них/ делают снимки ). Ona ma męża ( у нее есть муж ). Cholernie dużo bab ma mężów ( чертовски много баб имеют мужей ) …

— Odbitki ( снимки )! — zawołałam z przejęciem ( взволнованно закричала я ). — Pokazywałaś odbitki ( ты показывала снимки ), musisz je mieć ( ты должна их иметь = они должны у тебя быть )! Szukaj trzech zdjęć ( ищи три снимка ) z tą samą osobą ( с одним и тем же человеком ), z tym żeby na dwóch było zwierzę ( так, чтобы на двух было животное )!

— Do diabła, czy oni nie potrafią pisać wyraźnie?! — zdenerwowała się Zosia. — Duże zwierzę na urodzinach, które kombinuje z facetami… Co my z tego wiemy?!

— Mamy pole do dedukcji — powiedział z ożywieniem Paweł. — Alicja, na czyich urodzinach byłaś?

— Co najmniej pięćdziesięciu osób — odparła smutnie Alicja. — Przeważnie robią zdjęcia. Ona ma męża. Cholernie dużo bab ma mężów…

— Odbitki! — zawołałam z przejęciem. — Pokazywałaś odbitki, musisz je mieć! Szukaj trzech zdjęć z tą samą osobą, z tym żeby na dwóch było zwierzę!

Ponuro i smętnie kiwając głową ( мрачно и грустно кивая головой ), Alicja odwróciła się ( Алиция отвернулась ) i spojrzała wymownie na dół regału ( и многозначительно посмотрела на низ стеллажа ). Leżały tam liczne pudła z fotografiami ( там лежали многочисленные коробки = много коробок с фотографиями; liczny —многочисленный, многий ), filmami ( пленками ) i slajdami ( и слайдами ) w charakterze absolutnego grochu z kapustą ( в абсолютном беспорядке; groch z kapustą — горох с капустой = кавардак ). Wszystko to było niegdyś ładnie poukładane ( когда-то это все было аккуратно разложено ) i posegregowane ( и рассортировано ) i wszystko zleciało razem z magnetofonem na głowę pana Muldgaarda ( и все вместе слетело/рухнуло вместе с магнитофоном на голову пана Мульгора ), napadniętego przez Białą Glistę ( на которого напала/набросилась Белая Глиста ).

Ponuro i smętnie kiwając głową, Alicja odwróciła się i spojrzała wymownie na dół regału. Leżały tam liczne pudła z fotografiami, filmami i slajdami w charakterze absolutnego grochu z kapustą. Wszystko to było niegdyś ładnie poukładane i posegregowane i wszystko zleciało razem z magnetofonem na głowę pana Muldgaarda, napadniętego przez Białą Glistę.