СтаВл Зосимов Премудрословски - ДАР РӮЗ. Ҳақиқати хандаовар

– Аммо онҳо ба куҷо рафтанд?

Моро ба идораи навбатии полис бурданд ва афсари навбатдор ба мо амр дод, ки гурӯҳи худро дар хонаи маймуне пӯшем, ки дар он ҷо ду туркман ва ҳамтои ширхӯри хушбӯй ва бебаҳо дар зимистон либос мепӯшиданд, гарчанде гармӣ беш аз сӣ боло буд ва ӯ низ кулоҳҳои зимистонӣ дошт. Ва ӯ бе талабот мегӯяд, ки субҳи сармо аз моҳидорӣ сард аст ва ё доғҳои китф, сипас дӯкон, сипас гардан, сипас камар ё пойро бидуни пойафзол, пас аз болинишин ва ҷойҳои дигар харошидааст. Ва ин дуруст аст.

Мо Фионаро ба қафаси қафас оварда, ӯро дар курсии интизорӣ гузоштем. Ӯ ба қафо баргашт ва хор шуд, даҳони худро барои бештари намехостам кушод, ки аз он оби даҳон оҳиста рехт ва парешон шуд, бо мӯи риш ва мӯйлаб ғусса зад. Дар луоб ба луоб мерафтанд, пашшаҳо мисли парвандаи заҳрдор аз хомӯшакҳо часпак буданд. Серафим ҳангоми нишастан саросема шуд. Ман кӯшиш кардам, ки бақияи пулро дар пойгоҳе пинҳон кунам, ки дар он ман ҳамён-кэш сохта шудаам. Ногаҳон, grate кушода шуд ва солимтарин, эҳтимол аз тамоми Идораи корҳои дохилии марказӣ, ба дохили андроид бо таппонча дар китфи ӯ ворид шуд. Вай оҳиста чашмонашро хӯрда, Чмирро аз назар гузаронд, ва он гоҳ, ки уқоб ба дугоникҳои Осиё синну соли гуногун нигарист, онҳо аллакай аз чашми парастор ба девор часпиданд, чашмони тангро ба панҷ тангаи рубл боз карданд, шогирдони моро даъват карданд ва ба Фиони хоби гарон нигаристанд, ки дар он дама тӯдаи пашшаҳо дар даҳони худ давида мегашт, ки ба мавҷи торнадо монанд буд. Серафим чашми чапашро кушод ва гуфт:

– Фармондеҳ, ӯро тамом кунед! – ва онҳое, ки дар шамъдон навбатдор ҳастанд, дар атроф оби даҳон накашиданд, хандиданд. Ҷасад дар зиреҳи бадан оромона, бо устухонҳои сутунмӯҳраи гардан ба ларза омада, сарашро сар кард, на ғалтак ва на фальсетто, яъне бо овозе мисли духтарчаи хурдсол ӯ хун афтид:

– Шумо, бача оқил, бо корҳои рафтан.. Тез!!

Серафим оҳиста сарашро ларзонд, то чашмони посбонро бо шогирдонаш гирад, оҳиста бархест ва ронандаро тарк кард.

– Ном. – пурсид корманди навбатдор.

– Ман?! Падар Серафим! – мӯйсафед бо ифтихор посух дод ва ришашро ба ларза овард.

– Гуфтам, ному насаб!! – навбатдор омад. – ё се рӯз ба камера равед.

– Чорво Сергей Байтулеуович. – таҳқиромез номи худро Серафим дунявӣ номид. – Ман лаънат мекунам. хитоб кард.

– Чӣ?? – пурсид полис.

– Ман мегӯям, ки ман ин номро муддати тӯлонӣ, пеш аз тонус ва қабули хӯроки шом меҳардам. вай бори дигар изхор кард. – Ман лаънат мекунам.

– Худи ҳозир ман туро дар байни пойҳо бо клуб меронам. – ғорат кард дуюм, дар қафои падари муқаддас истода. – Дуруст аст, аллакай аллакай шаб аст?!

– Субҳ – Чорпоён ва дар шом.. – нишаста дар назди ӯ илова намуд.

– Ин чунин нест; Ман аллакай бист сол содиқ будам. – Ман ба кӯдаке дард мекардам, ки қаҳвахояшро гирифтанд.

– Ҳей, Серафим, ӯ Реднек аст..

– Ӯ Чикатило аст. – суханашро бурида, вай як солими солим илова кард.

– Оё шумо боқимондаҳои tesos худро дидаед?

– Бале, оҳ, саркор!

– Оҳ, чӣ тавр! – табассум кард корманди навбатдор. – Ва устухон дуздид? – ҳама хандиданд. – Ва ӯ ба Санкт-Петербург омадааст, то онро бисёртар фурӯшад?! – фарёд пурзӯр шуд.

– Наҷот диҳед, Антихрист, Ҳиродус подшоҳи осмон, вагарна ман ҳамаи шуморо лаънат хоҳам кард!!!! – Серафим чашмонашро канда партофт ва ногаҳон пирамардро кашид.

– Аммо fart лозим нест. – пай бурд корманди навбатдор.

Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.