СтаВл Зосимов Премудрословски - Детективи девона. Детективи хандовар

– Дар суд, албатта, шумо ба ин суханони зидди Idot шаҳодат намедиҳед.

– Шумо маро барои касе нигоҳ доред, роҳбар. Ман талх нестам. Ман ба минтақа нарафтаам ва ман ба қубури ту рақс намекунам. Вақти беҳтар аз як сатили озод.

– Хомӯш шавед. Ин ман. Чӣ мешавад, агар?!

– Ман мефаҳмам, саркор.

– Ва оё Баба Клава кор карда метавонад?

– Албатта. Гарчанде ки вай 65-сола аст, вай мисли булдозер шудгор мекунад. Аммо Idot?! Мушкилот хоҳад буд.

– Онҳо нахоҳанд кард. Ман ӯро низ ҷалб хоҳам кард.

– Ва пул ба ҳама баробар аст?

– Шумо зиёдтаред, аммо пас аз як соати ҷарима.

– Ва агар ин тавр кунем, ва мо соатҳои хубро кор карда наметавонем?

– Аз ман чарх гиред, ва ҷазо дода намешавад. Кори зиёде.

– Аммо барои сохтани он чӣ ҳаст?

– хук бояд зиёд карда шавад. Ман мехоҳам хукҳо дошта бошам. Хуб, ҳамин тавр, дастҳо?

Пирамард парид.

– Хуб, агар дар ин шароит се дона.

– Шумо чаҳор ҳастед ва истилоҳро фаромӯш накунед.

«Ва он,» ӯ сарашро ларзонд ва ба анбор нигоҳ карда, «албатта ман розӣ ҳастам.»

– Баъд мо розӣ шудем. Оё шумо пардохт мекунед. Ман ба шумо пул медиҳам, аммо шумо ҳам талабот ҳастед, онро бурида истодаед?

– Оооох, ман?! Саволи Shit, роҳбар, биёед ин корро кунем!! – Пиразан нафаси чуқур кашид ва дигар сигор кашид. – Пас, ман ба ягон бригадир монанд ҳастам?!

– Чунин менамояд.

– Ва кай оғоз бояд кард?

– Ҳатто ҳоло ҳам, ман ба Арутун мегӯям, ки Идота ва бибии Клавка биёранд. Ва дар ин ҷо Idot аст.

– Морро ба ёд оред, вай пайдо мешавад.

Идот дар дарвоза пайдо шуд.

– Хуб, чӣ овардӣ? – Бедбуг ба Кид рӯй овард.

– Бо пули нақд.

– Чӣ қадар?

– Якчанд дона кофӣ?

– Кофӣ аст, аммо ин ҳама нест. Шумо ба кӯҳна ёрӣ медиҳед, ӯ ҳама чизро ба шумо мефаҳмонад.

– Ба ин? Оҳ, сардор, вай норасост.

– Ҳозир чашмамро чида, ба бозор ҷавоб медиҳам, ҷалб мекунам? – ва Тӯб бо питчерк, ки дур набуданд, дар Идот шитофтанд.

– Интизор шавед! – Ман таппончаи ҳавоии Идотро гирифтам. – Ҳоло ман тухмро мекашам.

– Ох? Шумо бо таппонча ҳастед?

– Ҳама чиз қонунӣ аст, Сарвар. Падар дод. Ана аз чунин snail.

– Оё наметарсед? Шумо дар ин ҷо дар ҳабс ҳастед. Метавонам падари худро ҷеғ занам? Ӯ шуморо ихроҷ намекунад, аммо ба шумо лақабҳо медиҳад, шумо онро дар тӯли умр дар ёд хоҳед дошт. Ва шумо дар куҷо онро ёфтед, ки Буҷ пур аз сӯрохиҳо аст?

– Бале, ҳама дар деҳа гап мезананд.

– Шумо чӣ харошед, чеҳраи Калбит. Чаро онҳо бо чашмони худ бӯса намекунанд?

– Ҳамин тавр, ором шавед ва кор кунед, агар шумо мушкилот надоред… Ҳама чиз… Ором! Гуфтам: ту дар ҷое кор хоҳӣ кард, давра!!! – генерал-майор Клоп Оттила Алигаджиевич дар тамоми ҳавлӣ дод зад.

– Пас yazh девона? – ҳайрон шуд Идот.

– Хуб. Биёед аз ибтидо сар кунем: Кадом танаи?

– мина. Яъне, падар дод.

– Иҷозат ҳаст?

– Ҳастанд.

– Санҷед. Аммо шумо аз давлат ғазаб накардед, пас шумо ронандаи тракторе киро кардед, ки ин бангдоро мекорад. Ва шумо бо ӯ мӯҳлатро кор хоҳед кард.

– Ва дар инҷо нахоҳам кард. Шумо исбот намекунед.

– Ман исбот намекунам? Ҳозир, дар интернет, сабтро ба youtube гуфтугӯи дирӯз мефиристам ва падарам кӯмак намекунад.

– Червонец, маҳз? – илова кард пир.

– Ва шумо hailo пӯшед, schmuck! – пурсид Ирод.

– Ором, ором. Шумо мебинед, пимпочка? – Оттила ба аввалин сайд дар девор ишора кард. – Ин камераи видео аст. Шумо метавонед ба оилаи худ салом гӯед.

Кудак чизе нагуфт.

– Тото, биё ва дар зарфи як соат дар либоси корӣ дар ин ҷо.

Шумо метавонед падар оваред. Ман умедворам, ки ӯ бо дидани чӣ фарзанди ӯ розӣ хоҳад буд. Ворис! Шумо метавонед обрӯи ӯро то абад барбод диҳед.

– Ба падар гуфтан даркор нест. Кор мекунам.

– Ин хуб аст. Дар охири истифода, шумо низ манораҳо хоҳед гирифт. Ва шумо ба падари худ мегӯед, ки шумо бо ман кор ёфтед. Ман гирифтам?

– Бале.

– Инчунин ба назди Грани Клавка равед ва бигӯед, ки ман ӯро фавран даъват мекунам.

– Ва агар ӯ наояд?

– Бигӯед, ки шуморо бо тамоми ҷиддияти қонун дастгир мекунам.. Биравед.

Ҳамин тавр, бригада ҷамъ омада, ба барқарор кардани анборе шурӯъ кард, ки мисли неше дар чашм, Оттила, пеш аз зардаҷӯш, панҷ сол боз ғурури Ислингро аз сар гузаронидааст. Ва Бедбуг наметавонист ё нахост барои ин вақт вақт ёбад. Умуман, Оттила шахси танбал буд, ё ин, баръакс, барои вай шерро гирифтан осонтар буд, назар ба сохтан ё тоза кардани ҳайвонот. Дере нагузашта Арутун бо корд буриш даромад ва бидуни онҳое, ки дастгир шуданд. Эҳтимол Клаудия ҳамаро огоҳ кард ё онҳо хаста шуданд. Минбаъд, мақомоти ҳифзи ҳуқуқ дар атрофи деҳа саросари гусфандони говеро пайдо карданд, ки аз оилаи сарватманди Лидергос нопадид шуда буданд. Ҷустуҷӯ дер давом накард ва буренка дар анбори оилаи камбизоати Сарикуловҳо ёфт шуд. Аммо барои кишту соҳиби оила кор накард. Ӯ ба радкунӣ даромад ва кӯдакони ноболиғро айбдор кард, онҳо мегӯянд, гуруснаанд, ки говро дуздидаанд ва соҳибаш дар ин бора чизе намедонад, Сабабаш ҷавҳари солона аст. Буренка баргардонида шуд ва Сарикулов таҳдид кард, ки дер ё зуд ӯ даромада парвоз мекунад.

АПУЛАЗ 3

Субҳи рӯзи дигар, Оттила аз тахтачаҳои даридашудаи як бригадаи маҳкумшудае, ки иборат аст аз он бедор шуд: Бӯса – ҳамчун усто, Идот – сидекик ва ченакҳои бибии Клавка – ситораҳои даста.

– Ба тахта куҷо партофтед, аблаҳ? -Oral Idot, пои худро бо нохун тар кунед.

– Ва, шумо ба дӯконҳо медароед? Вай ба пои шумо овезон аст! – Toad шӯхӣ барои хандидани хонум.

– Шумо мекунед, медуза, бимиред. – Идот ба пирамард ҷавоб дод, – ва шумо, зани солхӯрда, ҳанӯз ҳам тахтаи синаро бо нохунҳо мепартоед, ман ба хараш мегузорам.

– Нигоҳ кунед, бо карнавалҳо ташвиш надиҳед, алахусус дар Забин! – басс бе садои Клава халос.

– Ҳамин тавр, маҳкумшудагон, ки мо дод мезанем, аммо мубориза ҳаст? – Оттила бо табассум пурсид, ки ба саҳни ҳавлӣ баромадааст.

– Бале, ин аблаҳ тахтаҳои кӯҳнаро пароканда кард ва ман пои худро хӯрд. – Идот хоксорона рафт.

– Ниёзҳои эҳтиёткорона. Дар ин ҷо ва фарзандони ман роҳ мераванд.

– Ва чӣ, Соро аллакай роҳ меравад? – Бибиям Клавка шод шуд. – ва ҳомиладории вай чӣ гуна мегузарад? ҳанӯз таваллуд накардаед?

– Мутаассифона, он танҳо дар хоб меравад. – соҳиби афсурдагӣ шуд ва дарҳол калимаи «ҳомиладор» ба ҳайрат афтод. – Шумо чӣ гуфтед?

– Мебахшед, лутфан, аммо ин хурсандист?! – зани пирона хоксорона бахшиш пурсид.

– Биёед, аллакай истеъфоед. Вай таҳти роҳбарии профессори доктор Смертиев аз Санкт-Петербург. «Аммо ман намефаҳмам…» ва Оттила бо гузашти вақт канда шуд.

– Аз кӣ ҳомиладор ҳастед? зани солхӯрда канда партофт.

– Шумо дар бораи ҳомиладорӣ чӣ тавр медонед? – ишколи пурсиш.

– Ҳамин тавр, тамоми деҳа аз кӣ медонад ва медонад. бибӣ бо боварӣ гуфт.

– Ва аз кӣ? – пурсид Шамс аз тахтача деворро.

– Пас шумо мазза надоред ё чӣ? – тааччуб кард у.